Vitae Dunkeldensis ecclesiae episcoporum, a prima sedis fundatione, ad annum M.D.XV.

23쪽

REVERENDO in Christo patri et domino, domino aWino divina favente ementia Duuheldensis ecclesiae episeopo, divinas et humanas literas docto, illustris Archibaldi Angustarum comitis filiori spectabilibusque et egregiis viris magistris et dominis illius ecclesiae canonicis meorgi Hesburne decano, nobilis domini de Halis filio prudentissinio Macobo Fentovia, e filio domini de Feu- toti nepoti Patrici Paniter cancellario, cotonim regis seci e-tario et oratori lepidissimo; altero mali thesaurario, archi-1briptori, et magnae honestatis viro meorgio eme archidiacono, venerande nemori Georgii roune episcopi ex sorore nepoti David Abireriunt, subdeeano, domini de Murthii filio primogenito, jurisconsultissimo Roberto chaWe succentori, in medi-

24쪽

cinis doctori Roberto Boswel domino Fongori, domini de Bal-mowto filio, liberali et 1Magnarum Xpensarum viro Dauid V -- ehos de Rumi prebendato, in iitroque jure licenciatori Andreae Ste vari de Cragyne, Johannis comitis Atholi germano, illiusque contemplatione in episcopum Dunkeldensem postulatori Johanni Laeoli de Capethmal cathall, viro fidissimori Alexandro Monereis de reis, jurisconsulto militum Xperto; altero Lessi de Men-

mure, X utroque Parente nobili, et in jure canonico tam literis

quam prari perdoet et illuminato Jacob Lyn de orgundyny, sacrae theologiae baccallario et predicatori, sapientique viro II illi elmo indes 3 de Inclimachuaei, domus Rome in Fys pri-imogenito 'illielmo Irland de Mukkersy, non minus prudenti et docto quam devoto David Broune de Feme, diei domini Georgii episcopi ex sororibus consobrino, sacrarumque literarum baccallarioa Jacob Lyn de Aberiady Thomae rei de Alith, pro divini cultus iustauratione geloso, et patrifamillias generisque sui auctori cupidissimo 'illielmo Moneu de Lundetis, fratri domini Balliiny et Johanni Stephani de Ferdischawe, in musica arte et Organorum ludo illi preceptori tempor dicti domini Georgii episcopi in prefatam ecclesiam promotis ALEXANDER MYLΝ,dietae ecclesiae canonicus, de Monyth prebendatus, et ossicialis lieet immeritus, gaudium et divini cultus augmentum loco salutis.

25쪽

VESTRAE SPLENDOR ecclesiae is est, domini et patres mei amplimini, fundatorum episcoporumque justitia ac morum sanctitas, ut nemo vestruin sit rerum liumanarum tam negligens, qui vestraesedis originem et ejus incrementa non cupiat vehementer cognoscere. Ego inter dictae ecclesiae canonicos minimus, predicti Georgii antistitis vostri servitor humilis, magnificentissimo ecclesiae apparatu, et ecclesiast icorum in divino presertim cultu per annos plurimos ordines inspecto, incredibilis cupiditas indies animum incessit, cognoscendi qui tantae ecclesiasticae honestatis devotionis pariter et regiminis conditores fuissent; quos ex hiis summos mille viros arbitrabar, qui tam speciosam tam preclare fundatam, clapidibus sectis pariter et vivis, posteris reliquissent ecclesiam. Hoc inquirendum s udui ex antiquitatibus ecclesiae in cronicis etiam regni incidi et quae e eis rimare nequiveram, apud coenobiorum registra teris egi, et pontificum nomina inde lucidius intellexi Iniquo enim tuli animo, ecclesiam tam clarissimam doetissimis etiam viris ibidem presectis decoratam, nullum ad eam diem 1 et mediocrem seriptorem fuis e sortitam. Et licet inter vos eruditissimi sint, qui rem per me aggrediendam Optime et ab1que comparatione peragere sciant; quia tamen hec res hactenus neglecta est , mihi tamen agresti et inculto scriptori vehemens est rae ecclesiae dilectio, et illius sublimitatis ardor, scribendi ausum prest ite-

26쪽

runt et ortum non ut scribenda ex me aliquam habeant auctoritatem, sed lima vestrum tersa, seu vestro visum fuerit judicio, quae minus bene dicta sunt resecentur, et reliqua retineantur me in hoc vestris subdens correctionibus. SCRIPΤURUM me de vestrae sedis initio, oportet primo reteXere qualiter Constantinus Pictorum rex tertius, Divo Columbae totius tunc regni patron devotus, monasterium insigne super ripam fluminis Tayensis, in locis illis quae nunc Occupatis, O reUerende Pater, pro Orto Orientali, et vos AleXander pro mansione de Creis, in ejusdem divi Columbe honorem, ad Sancti Adampnani instantiam construXit et dotavit, circa annos domini septingentos viginti novem, post constructam ecclesiam de Abernethi ad annos ducentos viginti sex novem mense et se dies, at, ut aliorum est opinio, ducentos quadraginta quatuor. In quo quidem monasterio imposuit viros religioses, quos nominavit Vulgus Kelle eo3, aliter colideos, hoc est, colentes Deumri habentes tamen secundum Orientalis ecclesiae ritum conjuges, a quibus, dum vicissim ministrarunt, abstinebant; sicut postea in ecclesia Beati Reguli, nunc Sancti Andreae, consuetum tune fuit. Sed dum placuit altissimo totius christianae religionis moderatori, crescenteque rincipum devotione et sanctitate David rex sanctus, junior filiorum Mal-

27쪽

coina Canino regis et Sanctae Margaretae reginae, mutat monasterio, in ecclesiam cathedralem erexit et repudiatis elledeis, episcopum it canonicos instituit, seculareque collegium in futurum esse ordinavit, circa annos domini mille centum et viginti A. D. 1127. 1eptem. Primus tune episcopus, illius tro tempore honasterii abbas, et Regis postea consiliariuS, erat GREGORIUS, vjus contemplatione David rex Scotiae sanctus concessit ecclesiae Duuheldens, dicto episcopo, et suae mensae episcopali, terras de ulliertule et triginta prebendas, prout inearia dicti Sancti Davidis regis continetur. Hic Gregorius impetravit a Papa Alexandro tertio, protectionem apostolicam sibi et Oeelesiae sitae in strictissima forma, cum specificacione Omnium possessionum tunc temporis habitarum. Et dedit ecclesiam de Rettraycuidana, Quasdub nomine, succentor Dunkeldensi assignatam. Et cum rexisset ecclesiam Dunkeldensem episcopus circiter annos quadraginta duos, in senectute bona, anno tercio regis illelmi obiit anno domini millesimo centesimo seXagesimo nono. Cui A. D. II 69

successit

28쪽

6 VITAE EPISCOPORUM DI KELDENSIUM.RICARDUS apstilanus regi Willelmi consecratus in vigilia

Sancti Laurentii, in ecclesia Sancti Andreae, quae antiqua nunc dicitur, per Ricardum episcopum Sancti Andrea0. Iste Ricardus liberavit ecclesiam de Abireor a jure patronatus Johannis Ave-neleri et bonis operibus plenus, cum rexisset ecclesiam annos circiter quatuor, obiit apud Crai ranund et in insula Sancti Columbae A. D. 1173. sepultus est, anno domini millesimo centestino septuagesin tertio. Cui successit CORMACUS, cujus contemplatione Willelmus rex dedit sibi

et ecclesiae suae terras de Dulgus, decimam de cana regi de pre-benda de palaetis, de rasi de regiis dominiis ac maneritS, Per- A. D. I 174. tinen ad abbaciam de Duuheld; et obiit circa annos domini mille

centum septuaginta quatuor Cui successit WALTERUS DE BIDON, Regis illelmi cancellarius, On- A. D. 11του secratus anno domini millesimo centesmo septuagesimo octavo; qui plenus dierum et bonis operibus curial obiit. uitieeessit

29쪽

IOHANNES cognomento coΤUs, natione tamen Anglicis, qui antea Sancti Andreae archidiaconus, in episcopum ejusdem est electus, anno domini millesimo centesimo sexagesimo septimo. Rex tamen illelmus illi electioni dissentiit, et quod nunquam ad illum episcopatum admitteretur per brachium Sancti Jacobi juravit capellanumque suum Hugonem regia auctoritate consecrari secit; quia dictus Johannes natione Anglicus erat, et natus tu villa de Podoth. Hie Johannes, postquam a scholis Parisiis reversus, devotione instigante limina apostoli Sancti Andreae visitavit, et ab episcopo benigne susceptus, non multum post in archidiaconum, et mortuo Ricardo Sancti Atidreae episcopo, qui fuerat capellanus Maleolmi regis, in episcopum est electus; cui restitit

re Willelmus predictus, et tam eum quam suos Xilio dampnavit: quod patienter sustinens, Papam AleXandrum tertium adiit, casum retulit quo audito, Papa eum confirmavit et Scotiam remisit, a seeum AleXem diaconum cardinalem nuncium misit, qui vix rege permittente recepti et ni resisteret dictus Johannes Sancti Andreae episcopus, clericos regis excommunicasset et diocesim interdiuisset Sed convocato prelatorum consilio apud monasterium Sanctae Crucis, dictum Johannem Sancti Andreae episcopum confirimatum, per Matheum episcopum Aberdonensem c0nsecrari fecit:

30쪽

indignationem tamen regis usserre non valens, Romam repediavit. Ac ubi Papa commotus voluit Scotiam interdicere, epi Scopus Johannes Papam suis precibus mitigavit, mallens renunciare juri suo quam unam missam impedireri et sic in curia septennio stetit. Interim vacante ecclesia Dunkeldensi, consensu regio ad eam proficitur. Hic divisit dioeesim Dunkeldensem, et per literas suas a Papa obtinuit, ut Eraldus sejus capellanus Ergadiensis fieret episcopus. Tandem plenus virtutibus in senectute bona moritur in choro monasteriali de Newbottili, anno domini millesi- A. D. 1203. In ducentesimo tercio, postquam XX annis sedisset, ad partem

borealem sepultus est, ubi claret miraculis. Cujus vitam stripsit Willelmus Benyng, dictae domus prior, postea abba de Cupro cujus divi episcopi ego visitavi sepulchrum hoc habens epithaphium, Presul propicius miseris succurro Johannes, Qui crebris opibus morbos cum crimine delis ' Si quis amplius de hujus 1ancti episcopi vita indagare voluerit, legat libellum quem scripsit magnus ille Thomas Lawder, sedis predictae episcopuS, in uno volumine cum ita Sancti Columbae colligatum ui uecessit

JOHANNES DE LACESTER, cognatus Regi Willelmi, qui

postquam annis undecim pontifex sedisset, apud CraWmund obiit,