Studentes, comoedia de vita studiosorum, nunc primùm in lucem êdita, authore M. Christophoro Stummelio. F. Eiusdem carmen De iudicio Paridis. Addita est praefatio Iodoci VVilichij, & epilogus a M. Christophoro Cornero

41쪽

deincepse

. tui infacinus audax.

cur eterumducturium illata no opereret MNa bruta,quamust nos, set expertiarati . Propulsam externa uiris re no nobisiicerm

tabernam

42쪽

- udis, delecti one utino emesi uidem neglicta sectisnunquam reuertitur,fNec inut Euripus Euisicus rursus reciproca GLIluitvn'adlectionemὸ Acra. Morsum κω

43쪽

mare mora basinon eruat to etenim effoeta quidst senectus adueriti Tristitium, languore, imbecillitatem eorporis, ii Orhi,tot, i minia πινή -id ti', ' destria, mortis inopinus horis singulis ih uentus evectatas,dis quae sunt caeter A Ostadio decu Aphstquam metam venero, Tunc sapia,tune prudens ero uestitutus uiribus

adire

44쪽

dixerat: --

45쪽

aetfnrmae decusier moraincastimonia. 2-- l . Taceo caetera taricorpo in quam animi bona. driam formatanti stilendor,uixiuputriri

46쪽

Disiunxit,non timerem impetuosum mare, .

i re nimiae festam

48쪽

age ne te macere tui te ficiam uoti compotem, Hon post mme continere qui alute et colloquor sa mea Venus,salueercharum mellith maia .

qua altercena ra suasidiet te,coreula. μοι Hei Mai. Dele. Per Oos omnes te mi animuomer obsecro, ut mihi detegia audacter quid miseru te mordeat, omnibMneruis opera dabo ut tibi bene consitisi fico. nino nihicnon caelu fudu est onini teporri D Facies indicat tuapertrista dolorem maximiu

49쪽

Herculem falsifacturis existimemual Nestorenti Grinina quis digite laudet rutilantiastore luna Θ Ex quibus uel miste gratia eater ita emicant. Qua rosium os: -Fugenia rubicundat iQi palpebras taurusiaudet pc pis pila celebret ueramma mamillia minentes mo laudupedo rer .a Denis

50쪽

Issia confra rasunt: satu mirari non queam. Me circumstereo Dei inbis serui coepi re ste te re imper ocultis influit

erat me urumi in seruta transfixit crudeliteri

i deo ut nee Ae ouies mili sit nec nocte conere

m meimnsamre eam uero, perierim funditia pio in re aetain, ceu ros que colore maxumo . Soti cum fuerit correpta, marcessit mox decidenti In tua cῖ βια igitur num ta mors quam uita, te Supplex obsecro ut uitam inibi dones,nesse me umorte perire, meae π uoluntati acquiescos, mei

meum.