Sebastiani Corradi Egnatius, siue Quaestura, cuius praecipua capita haec sunt M.T. Ciceronis uita undique collecta, & defensa. Multa è Plutarcho, caeterisque Graecis conuersa. Multa comprobata. Multa confutata. Oratio Sallustij in Ciceronem confutata

발행: 1556년

분량: 569페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

a V AEs T VRA. 3 sesse retinendam: neque tunc eum Pompeius audiuit edurbem xi I. Cal. Heli reliquit. Tum OL cero capuam se sit, Gr nussu maius negotium si cipere uoluit, quo plus apud Caesare uae litera cohortationess, ad pacem ualerent. neque tamen unquam usus est cum Caesare sentire, necfluam flententiam ostendit, quamuis in utraque partem

multa distularis, sic ad cisticum scripserit:

uod addis, nepropensior ad turpem causam uis dear, certe uideriposum. Dixit enim, Videri possem,non Videor in ali s libris, negatio ponitur. Ut tamen cocedamus, esse uiseim quibuseam cum Caesaresentire,quae Flutarchusponit ea cerare,quodpropositis, non probant: quum distularitille, manetamnesit inpatria irrannide oppresse,

an d cedendu quu dixit, Ego que fugiam habeo, que equar non habeo, significarit e caes rem habere, quem fugere deberet: sed non babere

uirum dignum, que queretur. Flutarchin gr-tur, qui lueras Latinin senex attigit, nes siente tram, quam diximin neque, quo lTrebativsscri- it, uidetur assecutus. Nam neque Trebatiusfris it, neque cicero rescripsit, ut Plutarchus est imterpretatus. uex bisce uerbis quae Ant libra septia

352쪽

ma ad tricum cognostimus: Trebatius quidem' sit, si a Caesare Ix. Cal.Feb. rogatum esse, ut scriberet ad me, ut essem ad urbem: nihil ei me gratiar facere posse. paulo posse illudadmiror, non sum ad me ripsisse, non per Dolabellam, non per Caelium sisse: quanquam non asternor Trebat, literas, a quo me unice diligistis. Resia ad Trebatium snam ad ipsem Caesarem, qui mihi nihi cripserat, nolui) quam illud hoc tempore esset disiciter me tamen in praedi s meis esse, neque Eelectum ullum, neque negotium censi'. εGN. Tum cicero duabus sellis sedebat. Coq.

no'posset . quanquam non fidebat ille, qui tunc

huc illuc cursaret oram maritimam, cui praeerat, ut bonus ἐπίσκοπος exploraret. EGA Ira certe tergiuerstin est, ut ansam multis ad calumniandum dederit. coq. yraecusis fortassee: quinosis hominibus ita sunt iniqui, ut nihil, is

quo psint eos quoquo modo carpere, praetermittant: sin itasunt imprudentes,ut non uideant,

quo consilio quic , fiat, aut dicatur. Quapropter eos etiam qui dota uolunt haberi, mirari saepe 'bo, tantum cyraecis pioribus tribuere, ut non

353쪽

o v Ans TVRA. 3 abiten ea quae cum de ali' illi, tum de cicerone mentiti sunt, uelis conuiuise disputare. Qua tomen in re uidentur eos imitari, i quibus ad G ticum facere 'ipsit ita: udis bonis uiris, qui nunc, saepe antea magno praesidio Reipub.

uerunt, hanc cunctationem non probari mutirai in me, oestuere,in conuiui s tempestris quiadem disputari. EGN. Quum Ciceronis aequalesiam cunctationem non probarint , in i 2m Ciceronem multa ere disputarint, postea miraris , eandem cyraecos 'iptores non probasse, O bbilis LG, homines de ipsa disputare' Cost. Ego uero miror, quum posteri uel ex Epistolis ea ire

potuerint: quae tunc aequales ignorabant, quum Cicero prugens occultaret. qui tamen aequales nee in conuiuip uere Et lutare, nec esse uiri boni poterant, quum tam perturbata Tep. conuiuip operam darent . itaque cicero quum bonos appe lat , eos uidetur deridere, ut his uerbis ostendit: Uiras bonis me non nimis excusi. quas eos enim coenas facere, o obire 'ipsit ad me Sextus, quam lautas,quam tempessivas 'm sint quamnis boni, non sunt meliores quam nos: mouerent

me, si sent fortiores. E . Qua sunt ea, qua

354쪽

posteriuel ex epistolis hirepotuerunt ' coO GLceronem iam inde a principis connituisse, in bello Fompeium sequi, nec unquaponea mutassesententiam suu uideret agi ripace, O profis

nem talu uoluntatis esses ibipericulosem, cunctatum ter iuuersiatum esse, donec Pompeius ex

Italia fugit Aum uer emper de disi v cogitasse:

sed occultas e consillium, neposset uel ab Antonio, uel ab abys impediri. EsN . Si tu improbares, nemo posset amplius dicere, ciceronem tum mobilem, uel mutabile uisse. Coab Nos, inquam,

uel ex Epistolis ea scireposumus. εGN. Quid ise lectasint epistolae' cost. Illae non possunt e es lectae, quas ille tunc ad iticum psit, non ut si defenderet, sed ut illum de suis considi s admoneret, quis lebat omnia libere communicare. in illis igitur,quum, rediens ex Cilicia, in Italiam peruenisset,ita 'sit: Quonia res eo deducta est, non quaera, uscribis,Υ cratiαφος-ύρ mila cratαὐος unum eris,quod a Pompeio guberanabitur.item Sibellumgeretur, non geero ossicio, nec dignitati meae. alibi: Si erit belliι, ut uideo fretartes meae non desiderabuntur. Quid multa' sexcentu locis idem te natur. E GN. Tecum

355쪽

cLVAESTUR A. sentimus iam, ciceronem iam inde a principis connituisse, in bello PompeiustequGed eum nuquam

postea sententia mutasse, ueremur, ne tu no posita probare. Co Ego ueroscite uel duobus uerbis probabo Secutus eu.namsi mutasseisintentiam. secutus non fuisset. EGN. ntequam tamen' queretur,ea epe mutauit. Coq. Et ipsum repetere, sentetiam mutasset, sicutus non uisset: ut a uia tamen cocedam,steor, eu epesicu,

O cum ttico sic deliberasse, usententiam mura se uideriposset, praestertim quum dicat ita: De me autem ipsi tibi ratior, ne me dem incertae periculose fugae, quum XEp. nibi rosim, nihil Pompeio pro quo emori cum pie possem, tum libenter. maneso igitur, oesiuiuere. His enim qui de rebus magnis de berant, ideuenire Alet, quod

poeta dixit: ses animu nunc huc celere, nunc diuidit illuc inpartes , rapit uarias, pel omnia uersat. EGN. Quid opus erat deliberare, si iampridem Pompeiumsequi connituerat' co illum Nompeium,qui friud erat,stequi constituerat eddebberabat,an eum Pompeium, qui tunc esset equeretur. EGN . Vel duo Pomper fuerunt: uel, ut L. Flam

356쪽

3s4 SEB. COR RADI Flautus ait, ille congeminauit. Co'. Unus erat, ρά ita mutatin, ut alius esse uideretur. Viae Cicera sic ad Atticu cripsit: Quod tu meum laudas,

O memorandum Acis, malle quod dixerim mecum Pompeio uinci, quam cum istis uiscere: ego uero malo sed cum illoPompeio, qui tum erat,aut qui mihi es uidebatur: cum hoc autem, qui ante jugit,qua cit, aut quemfugiat aut quo, qui no- fra tradidit, quipatria reliquit, halsa relinquit, si malui, contigit, uictus sium. Pompeiud enim, qui prim rei militaris peritissimus, Reipsudio imis clementis infuerat, tunc ocUατηγιμωτα- τος, απολιτικωπατος, crude imuis uerat, quati ab hinoricu diribitur, o in epistolis ad Atticum uocatur. ubisunt illa uerba: Θssapo ruit, ego non potero paulo post: Huius belligonus jugi m eo magis, quod crudeliora etiam cogis rara m parari uidebam. se,quem nonnulli construatorem istius urbis, quem parentem esse dix

runt, Vetarum, γ Ermeniorum,et Colchorum

copias ad eam adducere me meis ciuibus fame, vastitatem inferre stata' Fuit igitur causa delibe rationis, praestim quum mos sit in rebin magnis

357쪽

Q VAESTUR A. ita Iebberandi. Potuit etiam deliberare, ut nonullis persuaderet se nondum,utrumsequeretur, consitus e quamuis ille nuquam deliberarit, utrum ducem edan Pompeium, an neutra sequeretur. nam Caesarem, quem uidere non poterat, equi noluisset edo aliquosecederet, quemadmodum celius oe ali Νιnt hortati uidetur deliberasse, quum sic ad isticumscribat: Ego uero Solonis, popula-laris tui, oe, ut puto, etiam mei, legem negha, qui capitelanis strui inseditione non alteram partis fuisset nisitu aliter censes)m hinc abero. Atque deliberabat quide, et cumbatur, ue e deliberareo cunctam, gebat, ob eas causas, quaι diximus: alias reasse, quas inuenire non potuimus sed ob eam tam potissimum, quam libro timo sis ad Atticumscripsit: Ego me ducem in ciuilibebis, uoad de pace ageretur,negaui esse, no quis r ctu esset: sed quia, quod multo rectius uit, id mihi raude tulit. Flane et , cui nosser alteria confulatui ferret, et i phu,at quibus uerbis pro rebus gesta a b imis,inimiciι habere noluera. Ego cis,m quem metua, qua ob rem. Eam rem pluriabus uerbis ad sum Pompeiumscribens, explicauit: Ego me in hac omni cause facilli intelligebam pse

358쪽

3ss SEB. COR RADIpuenandi cupidis hominibus non satisficere: priamum enimprae me tuli, me nihil malle quampa cem non quin eassem timerem,quae illi ed ea be lo ciuili leuiora duceba. lnde Auscepto bello, quum pacis conssitiones ad te asserri, a tes honorifice large responderi uiderem: duxi meam rationem, quam tibi facili me probaturum pro tuo in me be

nescio arbitrabar. meminera me se unum, qui,sissendissem eius animum, cui tum, quum iam marmis e semus, Gonsulatus tamen alter, m trium.

phus amplissimus deferebatur ubi cerer eisdem praelipo t mea persona semper ad improborum cis

uium impetus aliquid uideretur habere populare. Timebat igitur Cicero, nesi Pompei equeretur, illiponea reconciliarentur, Caesarem talem, qualem prius,experiretur. PIE. Etiamstultus, accepto malo, sapit. Coo . t Gicero prudens erat, quid Pompeius oe Caesar iratipossent,expertu fuerat iccirco ut neutrum ossentiret,laborare debuit uisicit, γ, ut arbitror, aspecutus est. Nam cum Pompeio praesens ante, quam ex urbe distenderent,ita ueritur egisse, ita postea certe

per literas, quae nunc inueniuntur, It ut,quam

359쪽

QA AESTUR A. 3II fμm, quoquo temporesisset, illi, quod Atticusetia' sit, ασῶνι ore, ut postea uit. mirum uideripotest, Pompeius, ut Caesar scribit,ab urbe discedens, dixisset,eodem si habiturum loco qui remansissent, qui in castris Gesrisfuissent. Cum Caesare uerosic etiam per literas egit: te nunc Pompe, gignitas uehementer mo uet. Aliquot mi mi anni, quum uos duos liegi,quospraecipue colerem, quibus essem, sicut jum, amicissim . quam ob rem a te peto, uelpotius precibus omnitus oro, obtestor, ut in tuis maximu curis aliquid impertias teporis huic quoque cogitationi ut tuo beneficio bonus uir, gratus,

inden essem maximi benefici memoria possim. Quaesitantum ad me ipsum pertinerent,ste.

rem me a te tamen impetraturum si ut arbitror, m ad tuam fidem,stad Re .pertine me pacis utrivis utarum, oe ad ciuium conco diam , per te, quam accommodatissimum conseruari. Ego, quum antea tibi de Lentulo gratias egissem,quum estutiqui mihi fuerat, uisses: tamen eius literis lectis, quas admegratisimo an mo de tua liberalitate, beneficio i misit, eandem me flutem a te accepi sepulam, quam ille. in qt se

360쪽

33 3 SEB. COR RADIsime intelligis esse gratum, cura obsecro, ut etiam in Pompeium esseposim .lium credimus eumposeapluribus uerbu a Caesarepraesentem petisse,

etrasse. EGN . t eo tempore cicero Laes rem non uidit. Cost. ει quidem Dion nugatur:

Iedi e Gisero libro nono ad LAtticum te natur, stArmi spost Pompei fugam Caeserianos omnes uia dis, ese cum is se Caesare locutum fuisse: ac in eo mans se, ne ad urbem rediret. Timc opinor, ab eo, quod cupiebat impetrauit. quamuis illa uerbaρθ-nat: Extremumfluit de congressu nonro quo quidem non dubito, quin istum os enderim. Sed huiusmodi uerba' ibi 'lent, ut res occultentur. cer te aliquid impetrauit, ut libro decimo ad Atticustic ostendit: Caesar mihi ignoscit per literas, quod non uenerim i in optimam pariem id accipere dicit. sutile patior, quod scribit, secum Tullium G Seruium questos esse, quia non idem sibi quod mihi, remisisset. Nisi Caesar aliquo mol conse Asset, ut ad Pompeiumproficisceretur, si olea non ita acilepepercisset. c igitur cicero sic prudenter egit, ut neutrum magnopere, quod insed, iisne discillimum est tenderit Gy, quodaprincipio connituerat Pompeium sitsecutus: necfle

tentiam,

SEARCH

MENU NAVIGATION