장음표시 사용
312쪽
dendum. Vorba sunt haec: αλ ' Ἀκοντίω cum ruri esset) συκαμπελῶνος ἔμελεν, ου σκαπαν γ' μονον δὲ praestat μονος δε,
amant enim amantos solitudinem) φηγοῖς υποκαθημενος η πτελέαις εὐμιλει τοιαδε' ειθε, ω δένδρα, καὶ νους υμιν γένοιτο καὶ φωνη, Oπως αν ελγε μονον Κυδίππη καλη' η γουν τοσαυτα κατάτων φλοιων ἐγκεκολαμμένα φέροιτε γοαμματα, ὁσα την Κυδίππην ἐπονομαζει καλην. Κυδίππη, καλην σε καὶ ε υορκον προς-
bono se habet usqno ad verba ἐπονομαζει καλην; tum VPro Con' junctivus προςείπω prorsus soloecus est, nequct pote St OPirere, ut pam pulchram et juri jurando obedientem vocare pOSSit, cum
Pulchram eam jam Vocarit. Quae sequuntur μηδὲ αφη καὶ ἀνέλynon minus solose a Sunt, nam optanti ου forot αφειη καὶ ανέλοι; , t quod tum sequitur με νει δέ nullum cum prao cedentibus nexum
admittit. Nihil mutans in initio portodi usque ad verba ῖσα
την Κυδίππην ἐπονομανι καλην, quase sequuntur sic scribo, δίππιὶ καλην prorsus explodens, fieri enim potuit, ut Κυδίππqκαλη margini adscriberetur ab aliquo, qui significaro vollet, hunc nominativum cortici arboris inscriptum fuisso): ει g ε καὶ ευ ο ρ - κον Ο μοίως προς εἰ ποιμι ταχυ, μη η Ἀρτεμις ἐπὶ σοὶ ποι- ναῖον βελοι αφη καὶ ανέλη, μένη δὲ το πωμα προςκείμενον τῆ φαρετρα. Ηie, expunctis illis vocibus Κυδίππq καλην, quae nimium quantum negotii sacessobant, particulam optantis εἰ intulimus, qua carere loeus nullo modo posso videbatur. Pulchramonim Vo Rbat, et juro Vocaro potuit puellam juvenis. Optatvoro idem, ut eandem etiam eodem modo, quo pulchram eam vocet, ευορκον Vocare poSsit, quo respicitur ad jusjurandum, quod .RmVis inVita, tamen conceptis verbis, quae in pomo legorat, in templo Dianao intorsit. Quod si roeto vidimus, b c εἰ hic dee8se, tum nemo optativum προςείποιμι, qui solus probu'ost in line eonStructione, proscribet. Ne quo in Aristaeneto S 'l'tom mregnis linde est mutatio, nam quantoporo in his modorum torminutionibus in hoe scriptoro variatum sit, monstravimus 'lix Ioeo. Hi 3 itu constitutis, vol seribondum orat μηδε Aoxζμις
- ἀφείη καὶ ἀνέλοι, μενοι δε rubi omnos optativi ad εἰ resereantur) Vel, quod praetulimus, μη pro μηδέ seribendum, qu0d quo faciliu3 fieret, μη η conjocimus, ut litorarum ductibuη Qb
313쪽
quo nosses . Memo, quam sibi sortem
314쪽
stipollo etilis muliebris reseruntur, το πολυτιμον τῶν πολεων vero multa comprehendore polost. Quid quod do istiusmodi doli elis vix intolligi posse vidonturi Vido num suorit: ου πολυ τελων λ ίθ ων το πολυτιμον. Tandoni in verbis: καὶ πῆ μευ τῆς αμπεχονγὶς ακροις δακτυλοις ἐφαπτομέν η των κροσσων, πῆ δε περιστρεφουσα του ζωνίου το ακρον, εστ ιν δε καὶ τουδαφος περιρραττουσα τω ποδί logo εστι δ οτε καὶ τουδαφος κ. τ. λ. ΕΡ. 22. τί δε τι προ ς θ εῶ ν νεωτερον τι συμβεβηκεν, pro quo Pauwius voluit τί δε; ῆ πρὸς θεων κ. τ. λ.; Abrosellius vero τί δε; τί προς θεων; νεωτερον τι συμ βqκεν, quod Propior oratio-nom intorruptam non placore potest; lenissima mutations scribondum dueo: τί δ' ἐστὶ, προς θεῶ ν; ἡ νεωτερον τι συμ-
μεχρι παντος, ἐρωτικος σοι διατελεύω θεράπων. Ex hoe loeo luco clarius patet, quam facito librarii, roetam loquondi con- suotudinom ignorantes, modos intor so mutaro potu rint. Sino dubio seripsorat Aristaenetus ἐθ ελης, sod mutatum est ab iis, qui Oxomplaria transscribebant, propior Vicinum βουληθείης, cum non intelligoront alio modo ἐθέλης hie esse dictum, alio voro βουληθείης. Nam illud cum ἄχρις αν conjunctum est, hoc Veroost optantis, quod signis paronilioseos additis, facilius otiam ap
χρι παντος , ἐρωτικος σοι διατελεσω θεραπιον. - ΕΡ. 3. τί Oυνουτος εγημε κορην καὶ λίαν ακμαζουσαν, μ)ηδεν δεομενος γυναικός; i ινα μοὐ των πραγμάτων tu η μεταδοίη καὶ νυκτωρ συνεπι ιτνὶ σωτους νομους; Vocula μή cum Moveoro delenda ot μεταδ ορ scri-hoodum. ΕΡ. 5. In verbis: εἰ μὴ τοιουτος ην 'Aχιλλενς, ον
σομαι. Ip8um ποθησειεν ducit ad θεασοίμοὶ ν, quod scriptori roddendum eSt. Postea in vorbis corruptissimis et a multis jam toniatis: πυκν παλλομέρος ἐφάπτομαι et,ῆς καρδίας καὶ δεινως ἐ κ resti δαν, καὶ φθεγγεσθαί μοι δοκων εἶ ε forsan scribendum ΘΗt καὶ δεινως ἐκ π ηδα καὶ φθέγγεσθαί μοι Ουκ αν εrri. In ejuS-dom opistolRo fino pro: εἴθε καὶ δι' εαυτῶν ἡδη καὶ μη μονων
315쪽
ARISTAENETUM δ' . Λ1,ho Aeliit editione occuparum Video; Mosteriu' non solum opi tiVus et plurniis requi
316쪽
Catasterism. c. 4. p. 102. Gale. τὴν λεοντῆν περιειλημ- μένος, lege περιειλημένος. - Ibid. ἔστι δε ὁ μὲν οφις uετέωρον εχων την κεφαλην, ὁ δ' ἐπιβεβηκως αυτω τεθ ει κως το ἐν γονυ, τω δ' Ατέρω ποδὶ ἐπὶ την κεφαλην ἐπιβαίνων, logo κα θ ε ικὼς το ἐν γονυ; es. Selineid. ad Xenoph. T. VI. p. 477. - c. 6. P. .l03. ἐν oli καὶ Ἱππολυτον ἔσχατον του Θησέως, lego τον του Θησεως. c. T. p. 104. A' εἴδωσιν lege ιν' εἰδῶσιν. - c. ll. p. 108. διο ἐτιμή Hiσαν ἐν τω καρκιν ω εἶναι ἐπὶ δυσμας, lege ἐν τω καρκίνου εἴδει. - c. 24. p. 119. καὶ τα θηρία ἐκαλειδια τῆς ωδῆς. Vere adscripsit margini noscio quis ἐκηλει. Ibid. την δε λυραν Ουκ ερουσαι, οτω δωσειεν, Iego δώσειαν. e. 29. p. I 2I. εκρυφε δε αυτο ἐν Tπερβορείοις, ου καὶ ο ναος ο πτέρ ινος , Videtur sui Sse o πτελεινος. - c. 3 i. p. 125. ώς δὴ καὶ αἱ πλεχται μὶρηῖδες ἐκρυπτο ieto, κεκρυμμένης ἐκείνης, πολ λυυς o Ποσειδῶν ἐξέπεμψε ιαμ ηστῆρας, lego μαστῆρας. e. 42. P. 135. καὶ ποιοτος α λωι καὶ δυνει ἐκείνου, logo
Do Natura Deorum c. 2. p. 14 l. Gale. ωςπερ δὲ ημεῖς αποηγυχῆς διοικουμεθα, lege υ πο 'ροχῆς. - c. 8. p. l49. Tnὶθυς δὲ ἐπὶ τῶν ποιοτητων - μονη, lege δὲ η ἐπὶ κ. τ. 1. - c. 13. p. 155. αναγκη δέ ἐστιν, ην αξαι καὶ ης περιγενέσθαι Ουκ ἐστιν. Fuit,tii fallor, τὶν αγξαι. - o. 14. p. 158. τεσσαρες δὲ καὶ επτα sunt
δὲ ἐπεὶ και I0ρ ς εστχμαν οἱ παλαιοὶ τοῖς θεοῖς, συντεθέντων αυτοῖς τος ωd ς τῶν σοφωτέρων, lego συντιθέντων, sRepis8im enim linoe confusa sunt. Sic Galon. do simpl. potost. lib. III p. 20. v. l. 38. και γαρ καὶ ταυτα πολλα μὲν αθροως ε τε θέντα τω πυρὶ κατασβέρουσιν ἐν ταχει, περιYεθέντα δ' ἐν κνηλω. . . - μον0ν ου κατασβεννυσιν, patet logondum esse ἐπετε θέντα. o. 16. p. 164. scribondum sigi εlici ἐριουνιος υνο φρ γ ται απο τον μεγαλωνελής τις εἶναι, καὶ καθ' υπερβολην ονεν ναι τους χρωμενυυς αυτῶ, ubi nune logitur ostis, ita ut j m M
318쪽
πος, ευωπης et ευλτις, de quibus Vide Ιntpp. ad Soph. Ood. Tyr. 190. In ondem pagina mirari possiη praetorea accusativum τινακτοραγαίην. - Ρ. 196. λα δε την θεωρουαένην μανπαρα την θάλασσαν καὶ del. παντας τους βιαίους καὶ μεγαλεπι- βουλους γενομένους, ως τον Κυκλ-α, καὶ τους malo: ταο Ααιστρυγονας καὶ τους Ἀλωῖδας Ποσειδῶνος ἐμυθευσαν ἐκγονους εἶναι. Patet legendum esse με γ αλεπιβο λους. - e. 24. p. 197. 'Aφροδίτη δέ ἐστιν η ἐνάγουσα το αοοεν καὶ το θ=ῆλυ δυναμις,
lego συναγουσα. - c. 25. p. 200. Amor est πτερωτος, οτικαὶ φονους ποιεῖ. Ms. habet κουφονας, Gaio κουφους. Sed aportum est, legi debere κουφονους. - c. 26. p. 202. θαυμασμον τοῖς ἐφεστασιν ἐπὶ την διαταξιν αυτου πολυν ἐμποιει,
τον ἐνῆφθαι δια την ποικιλίαν των ἄστρων καὶ τῶν αλλων χρωμάτων, α θεωρεῖται ἐν αυτω, lege α θεωρεῖται ἐν ουραν F. e. 28. p. 207. Multa hic corrupta sunt; locum adseribam, ut cum conStituendum erodidi, quamvis audaciore conjecturR: παρειραγεται δ' η μ. ἐν Εστία παρθένος Ουσ α δια το την α κινησίαν μηδενος εἶναι γεννητικην, καὶ τουτου χάριν υπὸ παρθένων
νεωκορεῖται, τὶ δε Βημήτηρ μητηρ ουσα, ουκέτι παρθένος, ἀλλα καὶ την Κορην τετοκυῖα, οἷον τον Κορον ῆ προς το τρε φεσθαι μέχρι Κορου υλη. - p. 208. ης ἐστιν αἴτιον του ζην τοπυρωδες, lege ri ἐ. α. - p. 232. τα δ' ἐντος τοῖς δενδρωδεσι καὶ υπονομοις ἔοικε, lego τοποις δενδρωδεσι. - o. 30. P. 218. τάχα δ αν χαίροι τοιουτω θυματι se. capro) ὁ Λιονυσος δια τοέαυτον εἶν ι τον τραγον, αφ' ου καὶ οἱ ονοι ἐν ταῖς πομπαῖς αυτον θαμίζουσι καὶ οἱ φάλλοι αυτω ανατίθενται. Interpretatio Latina: Cum et ipse hircus esse feratur. Qua in constructione nunc non tRntopere, ut in programmato paschali a. 1816. nominatiVum desidero, cf. notata ad Lactant. Lib. 1. c. 15.
g. 15. Verum etsi ita accusativum infinitivo junctum in serio fibus scriptoribus satis serri posse patot, tamen, quominus in torpretisti0nem Vulgatam amploctar, prohibot tum Rrticulus τον ουραγον, tum ipsa sententia; nam quis haec, quaeso intelliget: Baecho ever immolatur, quoniam ipse caper ost, quapropter