Delectus opuscolorum medicorum antehac in Germaniae diversis academiis editorum. Quae in auditorium commodum collegit, & cum notis hinc inde aucta recudi curavit. Ioannes Petrus Frank m. d. ... Vol. 1. 12.

발행: 1789년

분량: 306페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

tales actiones deletae sunt, facile videri posset .

Magnum interim diagnoseos adminiculum subministrant caussae praegressae ; cum apoplexiam plerumque non nisi graviores vel diu iam corpori inhaerentes caussae proserant , animus Vero a levioribus linguatur & momentaneis . Dein etiam ΕΑΝ ΝΕΝGIESSERI mox adducta criteria non plane flocci sunt pendenda. Porro sunctiones vi. tales superstites auctaeue , respiratio stertorosa ec s. p. egregium omnino characterem conssi. tuunt , licet non semper adsint , adeoque in da. finitionem eum aliqua tantum limitatione reci.

piendae , Denique fatendum est , in iis morbi attoniti speciebus , quarum a lipothymia distin. Qio praecipue difficultate premitur , infra commernorandis . medelam plerumque eandem , vel saltem similem , ac in animi deliquio convenire ;ut itaque error hic forsan in diagnosi comitassus nullum in praxin influxum exserat. Plura hae de re passim in progressu tractationis proponentur. Quae quidem omnia idcirco annotare visum fuit , quia complures mortes lubitaneas , vel veras vel saltem apparentes omnino ad apoplex iam de quidem potissimum illam, quae Dissertationis obiectum Constituit , pertinere censui , in quas tamen nota a respiratione ac pulsu persistentibus vel adeo aucts perita neutiquam quadrat i 3.

') Haet circa amplexiae .efinitionem opinio

12쪽

9 S. II.

Causarum Apoplexiae age udi ratis . oplexiae nervosa .i Quodcunque facultate instruitur systematis nervosi' illam , quae sensi hus motibusqtie volun-

loris , quem inter optimos Clinices meae Audi tores Goettiuitae numeravi , mentis acutiem non parvam ostendit , atque tota haec Dissertatio, licet iuvenile opus , quam plurima tamen continet notatu dignissima . Interim , quamvis , in condendis definitionibusEnimium sudare-, obolastica nimis videatur occupatio & ad lectos minus utilis ; fatebimur tamen , morbos eonsimiles ab invicem distrahi , aut distor des uniri in scholis etiam non posse, qui in magna in praxi, & damni plena' pro aegrotis nascatur consulto. Id vero & a Nostro factum eise , qui praecipuorum Auctorum a poplexiae definitiones corrigere intentus fuit, mihi sal tem videtur . Atque ex eo primum , quod plureseerte ex a poplexi a subito extinguantur , contra usitatam morbi huius definitionem eo ne ludi nihil potest : nam & febris intermittens , quam perniciosam dicimus , saepe primo iam infultu vitam eπ- unguit: quin ad hane ipsam morborum classem ideo minus esset referenda . Dein ex communioribus symptomatibus & ex morbi perdurautis phaenomenis , non ex morte , trahitur obiecti a Mediet; eonsiderandi definitio , ut quae subinde alios quandoque affectus cito nimis insequitur. Dein non videntur eerte a ph xiae , aut i Othymiae variae species, licet in aliquibus cum apoplexia conspirent , ad eandem e lassem sine noxa posse

13쪽

tariis inservit partem , saepe etiam simul fontem actionum vitalium , sensit in subitove tam ingrate

referri: neque methodus, eisdem per irritantis sue- eurrendi, in apoplexia sanguinea , sine per-niele poterit adhiberi. Debuisset Auctor, ut suam de morbo attonito opinionem probaret , vel uni- eum aegrotam , qui ex hae v. g. vel etiam fero. apoplexia non subito extinctus esset, vitalibus tamen actionibus, pulsu , respiratione destitutum

ostendere . Ostendit sobcticum hominem , lipo- thymia prostratum . . . . Sed hoc ipsum est , de quo disputatur, & quod petitar principium , in

rei needum comprobatae argumentum nequaquam mox asserendum . Non tamen ideo communem amplexiae , vel ARETAEI , aut CELSI, aut BOERHAAVII etiam

definitionem ego quidem ideo mox comproba Uerim ; sed praepiaeet illa CHANDI ERII, qui amplex iam is morbum esse dicit, in quo , sen-

,, sus tum externi, tum interni, motuumque vo- ,, luntariorum usus omnis , eum motu interim ,, eordis & respiratione , adhuctam eontinuato,

is certo gradu aboliti sunt Enquiry in to the various theories and methods of cure in apoplexies and Palfies, by Bernh. CHAN DLER Canter ry I783. . Sic vero amplexia distinguitur a Paral id quod usus sensuum , motuumque VO-luntariorum omnis sublatus sit ; a Dncope vero , quod eordis motus & respiratio in apoplexia iis- Persit . Eo vero , quod certo gradu has nanctiones suppressas , praeeunte iam CVLLENIO dixerit CHANDI ERUS , morbos amplexiae assines, s Porosos , uti eataphoram , stoma .& Iethargum , ab amplexia non nisi gradu distincta, in definitio

nem trahere eandem voluit. Diuiti Cooste

14쪽

α ρον

algetendi, ut eius sunmo momento infigniter

imminuatur , vel plane tollatur, saltem ita imminuatur ut in eessationem proxime transeat , eaussa apoplexiae appellari meretur. Cuius quidem rei, lammam licit ab omni aevo eognitam habuerint Medici, mutationem tamen , quae in apoplexia , uti in multis aliis abstrusis eerebri morbis . in intimis senserit communis penetrat, hus contingit explicare , distincteque perspicere , humano impossibile est intellectui . Sufficit immrim remotiores , quae hunc non 'explicandum in vim nerveam exserere possunt effectum , caussis nosse , quaeque in apoplexia extinctis eultro anatomico perquisitis visui sese obtulerunt, Mdurante ipis morbii insultu externe se ostendere solent phaenomena . perspecta habere , cum hissere solis medelae ratio superstrui debeat omnis. Crediderunt Antiquiores , caussas apoplexiae remotas omnes non nisi cerebrum comprimendo vel inundando , eoque spirituum nervosorum ad organa sensuum 8e motuum iter retardando aut plane silendo effectum suum praestare . Praeter tumores varios in calvaria ipsove cerebro enatos, praecipue sanguinem , serum aliosque humores ancephalum irruentes M ihi vel effusos . veI iuvasis solummodo congestos εt stagnantes ut caussas huc retulerunt. At enim vero eum in cada.

veribus apopleaia desanctorum dissectiona explo.

15쪽

ratis caussas cerebrum comprimentes saepe non reperirent Μedici , saepe etiam ab eiusmodi caussis cernerent attonitum morbum produci , quae comprimendo plane non agere posse viderentur ;aliud a priori valde diversum apoplexiae genus invadere quandoque mortales suspicati sunt . Prolixe dudum de occulta 8c seb cranio saepe ne. quaquam reperiunda & aliorum cerebri morbo. rum Sc a poplexiae origine conquestus est BAL.. LONIUS a) . Memorabilem valde historiam senis retulit VILLIS IUS b a poplexia subito en

rati , in quo post mortem encephalum absque omni labe deprehensum fuit . me in Gesu , subiungit se) nil aliud suspicari lieuit , quam o,

ritus animales , intra cerebri meditullium consi- ros , a panisulis quibusdam malignis , sive 'naDeoticis . sive aliis infestis , subito profligatos stquasi extinctos fui se . De apoplexia ex debilitate M inanitione iam SYDΕΝΗΑΜUS GihoERHAAVIUS e) , aliique his antiquiores , insta nominandi locuti sunt. SEELΜΑTTER a opp. ed. TRONCRINI Τom.. III. p. 6

f Morbi circa Tobinum familiares Basil. IIII.

16쪽

, tiones humorum effusiones in cerebro reperiantur , 8c in qua oculi non sint protrusi ubi reique, eamque ex subitanea nervorum relax

tione &e. proficisci . Apoplex iam ab ingenti cho. lelit horum numero excitatam ividit FABRICIUS a & post mortem extra vasati sanguinis ne vestigium quidem reperit , vasa potius encephali sanguine vacua de aere repleta . Ipse Ill. MOR-GAGNUS b alias . monet, caussarum apOpim xiae sensus omniso fugere , alias sub hos cadere . Assensum. praebuit. huic sententiae h.

testimoniis comprohavit , nonnunquam absque ulla , quae comprimendo suam in encephalum proxime exereret essicaciam , caussa apoplexiam oriri γ viceque versa vitia saepe post mortem imira calvariam re periri, ex quibus facile suspiceris a poplexiam adfuisse ce) , cum tamen eius nihil ante mortem observatum suerit. Etiam DE& recus in Dis . praE . . HALLER. T. VI. p. 611. LII. a) In Act. Nat. curios. Uol. X. p. III. H Libr. et t. ep. II. no. 3. Diss. eit. β. IV. XI. Q U. e. ΜΟRGA GN. l. e. ep. II. IV. V. Uar.

17쪽

t4HAΕΝ a) a plex iam ex desectu spirituum anumalium commemorat , dc Ill. STOERCΚ b) iblius, quae ex subitanea spirituum animalium paralysi oritur, absque ullo post mortem in eo Pore reperiundo vitio , mentionem iniicit . Simi. te quid, apoplexiam nempe insigni nervorum debilitati Si quasi collapsui quandoque natales debere . declarat VITHERS e . WILL. GRANT d) ex observatione amici sui ΑRm STRONG narrat casum a poplexiae in emaciat homine , quem haustus spiritus frumenti restituit,& cui, quod annotat, valde noxia fuisset ve. naesectio . Minimam omnium probabilitatem praese seri sententia Cl. NICOLAI e , qui apopi

xiam , cuius post mortem nullae conspicuae causissae deteguntur , a spasmodica menyngum, piae praecipue & arachnoideae contractione , cere brum stringente forsan oriri existimat. a Rat. medend. m. IV. p. I 64. Igo. η Μedie. prahi. Unterri Th. I. p. 3II. ' o Bemerkungen uber die Feliter beym Gebrauehε

18쪽

Nullus vero Medicorum est , qui hane rein I. ita urserit, ac , ante viginti quatuor fere annos, Clarus ille Gallorum Chirurgus LECAT a) , eiusque nuper vestigia premens Cl. WElKARD ο) . Prior quidem ille nunquam ab

humoribus in eneephalum congestis vel essusis amplexiam oriri censet, quia in hydrocephalo insgnis humorum copia intra calvariam congesta est, & cerebrum comprimit , neque tamen ulla in apoplexia alias animadverti solita subsequum tur symptomata . Deinde reseri, se in viro quodam nobili apoplexia extincto tertium inter Mquartum cerebri ventriculum sanguinem effusum reperisse tam paucum , ut cochleari pro Thea capi potuerit, qui igitur comprimendo cursum spirituum vitalium sistere plane nequiverit. Samguinis in apoplexia effusionem semper non nisi

19쪽

sequelam esse ae symptoma spasmodicae eon. strictionis durae matris , nervorum Vasorumque encephali , quam a podagrica plerumque & rheumatiza materia excitari & caussam apoplexiae v ram proximamque constituere existimat . Sententiam hanc ambabus arripuit manibus

Cel. WElΚARD , eamque quam plurimis aliis

rationum momentis , observationibus M aucto,

rum te stimoniis stabilire tentavit . De causis proxima a poplexi3e diversis modis sententiam suam declarat . Mox dicit adesse materiam quandam, praecipue arthriticam & rheumaticam , quae encephalum irruat , spasmodice stringat , vitaeque sontem obstruat. Ipsos tumores aliaqua dura corpora intra calvariam haerentia irritandψtantum non comprimendo a pleriam excitare .

Alimi monet , adesse etiam aliquid posse , quod subtilissi imini illud fluidum electricum L phlogi. non , vitae principium expellat, eiusque inhibeat morum . In debilem solummodo Zc forum apoplex iam dirimit . Humores effusos nunquam morbi attoniti caussam constituere , sed vel essectum esse spasmi illius systematis nervosi atque vasorum cum LE CATIO consentit, vel saltemper se apoplexiam producere nequivisse . Aequuparum ab effuso sanguine necatos fuisse a plecticos, ae polyposis in eorde concretionibus ii, in quibus hae post mortem reperiuntur .

20쪽

IIS. IV. Quaenam illi repugnent pContra hane vero sentemiam varia monuerunt viri quidam celeberrimi , quos inter praecipue

nymus, qui in diario litterario Beriainensi co EsΚΑRDI scripta diiudieavit, nominandi sunt. Et negari certe nequit , nimium sere processisse

compressione encephali unquam apoplexiam oriri negat pernegatque, dum ad omnes ac singulas attoniti morbi caussas theoriam suam ea tendit seu potius contorquet. Dari quidem omnino apople. Rian , quae absque ulla cerebri compressione, sedissemate nervoso quacunque alia ratione nulla aD secto ingruit , quamque nemosae nomino insignire liceat, tam certum est, quam quod certus. mum . eiusque existentiam , dignitatem & amplis tudinem per singulas species demonstrare , meum in hae scriptiuncula propofitum est . At vero d.

SEARCH

MENU NAVIGATION