De ineffabili Trinitatis mysterio oratio habita in sacello pontificio ... A D. Philippo Spinelli ex marchionibus Fuscaldi collegii Clementini convictore

2쪽

Sanctissimo Domino Nostro

CLEMENTI ILPONTIFICI MAXIMO

PHILIPPUS SPINELLI

habui , quum Tibi Assem, BEA

in consecrare mecum ipse,N,

3쪽

torem, res in causa erant, quae me pavidum, atque rectius aenimantem ab eo confli res carent. Altera Heriatis nae ratio, altera mea imbecillitatis.

Terrebat quidem Pontis Aedis

dignitas, quam non tantum maximae inter homines dignitatis amplitudine, quam virtutum Tum rum magnitudine V praeriantia imples, Mornas . Sed absterre bat longe magis munusculi, quod mei ingenii parvitas ab argumem

ii sublimitate immensum inflantis

extenuabat, inviciosa radibitio. Verum quum Te videam adeo humanitatis plenum, ut non solum neminem a Te re sim, aut

beatissimi oespectus ni jucun-

4쪽

ditate Othmi cupidum, aut is ploranda a clementia Tua vis Mecessitate compulsum, sed omnes aequo libentique animo admittas, omnes munificentia Principis r

Cren , omnes charitate parentis complectaris, animos inde cepi,

Teque adeundi consilium amplexus sum, oblaturus Tibi scriptium s

tulam hanc meam, a timento suo

satis quidem se Tibi commemdaret, sed scriptoris imperitia,

exilitate ingenii quae vix a clememti, a veniam indulgentissimam 1peraret. Hanc tamen veniam me

obtenturum confri, quam si dis derem obtinere: nae injurius essem p clarissimae illi de Te non 'in conceptae, sed longa experientia

5쪽

confirmata opinioni, nihil Tibi magis in amore, ac pretio esse, quam ut quibus antecellis gradu, iis e parem facias humanitate

V tium nihil infra dignitatem agere possis, Tecum aestimes infra

dignitatem Te ammis,s auli neficiis, aut honoribus, aut em mus, aut quod omni alia re potius in Tua benevolentia quemlibet ad Te accedentem a Te discede re non auctum patiaris. Dignanditaque me paginam hanc meam

ad sancti mos nos pedes stimi, lime Verentem sueta Tibi a mentia excipere, ta loriosicanae benedictiom praefidis m

6쪽

ORATIO,

quae, BEATISSIME PATER humanam intelligendi cultatem exsuperant, de iis disserere quidpiam sapientes vetant, id ego statim sentio in hodierna celebritate convenire mihi , TRINITATI Augustissima mysterium me silentio potius debere colere in obsequio, quam oratione complecti in laudibus exoranare. Quae enim mentis acies inaccessibilem illam, in qua Deus habitat, lucem investigare audeat, quin continuo retundi atque hebetari, imo etiam penitus extingui majestatis fulgore experiatur Verum tamen

quum in hoc consessu quo nihil in terris omnibus aut splendidius esse potest, aut ve

7쪽

abilius, verba faciendi auctoritate Vestrahi onus sit demandatum, id curabo, &intum potero perficiam, ut de re mori,us impervia , ab humana omni cogit ne semota neque omnino sileam, neque luar omnino. Quod profecto non alia r ne facilius assequi me posse existimaverim, am si nihil utilius Christiano homini esse Te . Mysterii sublimitati convenientiusam non illud curiosa solertia inquirere, sed iussima fide crederes, ostendero. Et quidem vani sunt,ut sacrarum litte- 'um oracula nos docent in inexcusabiles, i in aspectabili mundo,in hac nimirum ma

ificentia rerum, in tantis motibus tam altorum corporum , atque tantorum ord, ni eum, qui rerum omnium Creator est, Gubernator, non intellexerunt LXceptisim paucis, in quibus natura nimium deprata est universum genus humanum Deum undi hujus auctorem confitetur Latque e atis ipsius tanta vis est, ut nemo sit,qui nondeat ingerentem se oculis divinam claritam. At vero TRlΝITATIS arcanum, quod est Jatribus traditum, adeo excellens est, adeo tra hominum, WAngelorum intelligenim positum, ut nulla spes sit per creatarum rum speciem ad illius notitiam pervenienRimo

8쪽

imo tantum abest,ut quae ministerio sensuum,& conjectandi sagacitate percipimus , ea vel minimum ad illud illustrandum conferant, ut rem potius ipsam obscuriorem faciant, spissa nebularum caligine obtegant, & abscondant. Quae enim nobis per Christum manifesta fecit Pater, ea non in sapientia sermonis Paulum praedicasse novimus, sed contra asfirmasse hominum ore proloqui non licere, quae in excessu suae mentis audierat. Quid nempe potest esse tam a ratione alienum quam ea, quae supra rationem tantum embnent, quantum infinita supra illa, quae certis finibus circumscripta sunt, & supra humana

divina, probabilibus argumentis investigures Si non investigabiles vias Domini scripsit, α nobis Apostolus, quid de abditissimo earumdem viarum termino scripturum fuisse judicamus t Confundantur igitur, suosque ausus non sine dedecore inanes agnoscant, qui aut liberius quam par est de Divinis Personis cogitant, aut minus caute sermocinantur. Liberis enim verbis loquuntur Philosophi, utet. nos olim monitos voluit Augustinus, nec in rebus ad intelligendum dissicillimis offensionem religiosarum aurium pertimescunt. N bis ad certam regulam loqui fas est, ne verborum licentia etiam de rebus, quae his signifi

9쪽

cantur, impiam gignat opinionem . Namqui ubi quaeritur unitas TRINITATIS eodem Augustino teste, nec periculosius alicubi erratur nec laboriosius aliquid quaeritur. Quaesivi stulta audacia de RiNITATE Sabellius .

tria dumtaxat nomina se invenisse infelicite pronuntiavit . Quaesivit temerario consilii Arius, in Verbo Dei rem creatam deliranin venit. Quaesivit procaci investigatione Macedonius, ad Spiritus sancti intelligentian pervenire minime potuit. Ne quaerant ergo ne quaerant saeculi sapientes, ne quos in quaestione imitari volunt, imitentur errore Mare siquidem est unitas in Rixi ΤAT in unitate TRINITAS , mare est, in quo si vianplanam fingis, certum nauseagium experiari in cesse sit. Verum quum animis nostri: incorrupta fides insideat, acceptamque a majoribus religionem constantissime teneamus nobis invicem laeti gratulemur. Veniet enin profecto tempus, quum depulsa hujus nocti: caligine divina gratia tali illo coelestis gloriae lumine periundemur, in quo Deum sicutcst, videre concessum erit. Tunc intuebimul Patrem, qui in Coelis est, non quidem peispcculum,' in aenigmate, sed acie ad se ciem aeternam illam Unigeniti Filii genera tionem, quam Prophetae enarrare non Ps