Pro Benedicto 14. ad supremum pontificatum evecto oratio quam Bononiæ habuit kal. septemb. d. Petrus Gratiolius Cong. S. Paulli vulgo Barnabitarum in ea urbe præpositus

발행: 1740년

분량: 15페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

llam dieam exorna e , sed ne retensere quidem eram a Te esarum partem aliquam satis posset. Tu male uua miram in eapiendo follieituri nem, or is agendo assidaitatem, o in ferernendo L. Istentiam 9 in eo tendo celeritatem , editere , ae promulgare. Tu eam persequi, quam abu fallore prudentiam, quam ibi inflectere jussitiam , quam ibi allisere tempera tiam, quam ibi minuere benignitatem pote . O praelaram , F eloquι is, in olenda Deo pietatem, ne simulatione iis profundendis opibus iberalitatem , ne jactautia in regendis bominibas majestatem sine arrogantia in adminictrandis negotiis, re με sination diligensiam ct fine tarditate gramitatem me me illa sunt Pontifex optime axime , quorum nisi nos eloquio beare per Te ipsum et Iis, stem omnem issimus persequendi viam, aut amplitudinem gesorum tuorum. Verum illud maximum, illud Meellentissimum GLIad omnium saeuioram admiratione elebrandum tam opima recte gesorum segete, in ditissima immortalium eram via , an uberrima virtutum omnium

fertilitate eum semper Tibi misum esse, eum ideri, cui ibi illustre in , ibia rarum, ibi pretiosum ἔ ropterea ut ne credo, A te jactare, si gloriari mellei, id tu scire quidem , quem pretium fugio ipsum Ut

rutum tuarum, quoniam pra utiam semper , no a ram, non laudem colus recte factorum.

Sin quas Patre Optime, atque Sauctissima, να-- Dariosissimo laudum reapum freto paulo alius ratiouem nostram meli arici quidem nee tibi sue Moudi faculta severis neque nobis periculum imminet sentandi. Loquimur orim nos qxa prem a Mis a

12쪽

I3 sed qua prope nos alia leto eum patrata , sed e

ram, non per aures ominum excepta , aut orα-

mmum eo pectu vulgata . Hominem enim excellentii genio pollere , facili eloqui fluere, sapientia fulgere dexteritate praesare, dignitate eminere, probitate

Blaudeseere, Oe axeelseum es oboe sublime, bo immortale merum in admirabili sapientia , in summa Aguitate, in excellentissima probitate , sibi ibili FG, neminem temuere, ni propriis viribus arrogare, faeium se unctis raber rieteris iudieium deferre : boemibi instar monstri est, o inauditum, o prodigiosum, o Deo simillιmum iudico.

Itaque celebrabuntur illa quidem , Benediae XIV. r rum a te gessarum laudes non solum inris, sed p ne omnium gentium litteris , atque linguis, neque de locupletata operibus dissertissimis eruditione , de ommunita firmissimis legibus disjlina , de boneffata adii iis ingentibus Cimitate, de aucta ornamentis optimis Arisque sanctis mi Religione ulla unquam alasn rorum i vium , ulla unquam metusa temporis conticescet. At vero quod Umor eo lexus se ris, o mulgares adametieris , ct ineruditos inctia tueris , quod mediocris ingenii omines foeteris Homo in tam eminenti fortuna ιoco positus , Vir omnium, siue umidia, sapientis mus Quod me ipsum Deo argumentorum uta quod in Oe dicendi genere es maximum J quod me, inquam ipsum tam bumaniter erireperis, quod me, quem aliqua in eruditionem propem sisne uel intelligeres, crebro ad Bononiensem antiquitatem illuserandam sis obortatus , lapidem non tam movumentorum egesate, quam mea potis mam imbeciL

13쪽

mulgaturus esse fersta pateberrima aliorum ensura Oroaslationi subeeeris, duos vero inter reteros meἐOrdinis Viror, disertos eos quidem, sed a tecum usu sane eertent, Censores tibi atque Aristarebo deerrueris; suod ea in Cougregationem noseram, amile genus b minum earitate, ea semper elementia faeris prodigia

sunt issa omitatis , facilitatis , modesta tua , quae credo et procul gesta , etsi ficta essent, eo tamen sudio animos mutum inrederent, ut te digerent max me, quem uuyuam vidissent Te vero , quem tandis

praefentem intuiti sumus, esset mentem, sensus se , Ἀνeremimus, cujus verba audivimus, Hur gesta mirati sumus, quibι laudibus efferemus quibus sariis prosequemur' a benemolentia complectemur e eam illi is,

ad quγν autum fama tui nominis peragravit, se abripi sentiu ut amore tui , magnis ad te in calor em bondum stimulis exeitari. Ja, enim ibi adire uideor omnium gentium mo-eer, omnium lausus Prominetarum, ibique Urepit mi illa prorsus ineredibιιι latitia, qua Regua omnia, aeeepto bonoris tibi divinitus eonlati naneιο, Iove lateque ad extremo usque brisiana ditionis fines, Arabili eleritate penetravit. Illa enim si eam mimere tempsalem gratalantur felicissimam, qua eL. Cbristianarum rerum Moderatore Pax regnet, Pietas fermeat, ritium exulet, usitia vigeat, Copia exuberet, Ino'ia abscedat; qua demam sibi prospera,

fausta omnia, omnia beatissima, dimina omnia jur a merito pollieeantur. Iam enim oppressa alamita-pibus Italia respirat, ae primamam ορperat Romanorum

remporum majesalem. Assueta bellis Germanii, nos

14쪽

ad pH inor me modo Turrarum gentem, sed ad mutis arctiore pro eis malidiIsime coercendam. Isis rentissima rerum Gallia Neveranda iteram Mera-tim gloria studio flagνare se sentis. Copiosissima

opum dispania in opposita Maurorum Litora infra eissimis classιbus minitatur. Quid de Lusitania diram dioisi a Quid do θνρisim Potinia Quid domum

do eueris, in quibus busiaua res viget eois omisnibas , atque ditionibus Θ Profecto quantum ad omnium natoritorum Pontificum gloriam , ampliturive ae ι- gnatat arcessisse te vident, quantam 9 multorum exris miνtatem emulaturum Te esse sentiunt, or nonnati Ioram felieitatem Iove mittarum tautam mae imaelligunt eum uberiori bonorum Opia sibi esse portam dum tum multo in dies suamiori voluptate exuti uua eum ita sint, Benedicto XIV. Oaenium ore num Beatissimo gaude iam tu is tam exratiotia bono, O fruere, cum majestate, sciuria e se

mi honoris, tum natura maxime, ct moribus tuis . Ωuoties Te felieissmum ideris, ct omnium obsequiis cultassamum, omnium laudibus ornatisimum, toties in eximiam illam pietatem, in dimina fa otiam ista incredibilem mirtutem uiueberis, Dutem non modo

vera, sed summa felicitatis De nobis quoties euitabis, toties a maximis tuis beneficiis, toties de essus fi a liberalitate, de singulaν providentia tua etiarabis, qua nobis non modo summa boua, sed sola esse posunt itaqua perpetuam sospitet Deus Optimas Maximus, a tauris in sarem sociuMiue ineolamem

semet, quandia Te illius adseres dignis um praebui. si Tibi Pareas ille adsit atemur, atque majorem s

15쪽

Isbonorum Auctor omnium, Largitor munificus ineo a. rabilis, ex quo Tu munus omnium liberalis um euntio bominum generi prodiis . Te uia ille forinnet Parentis supremi Soboles , dimina mentis Eloquium , Semmator Orbis sapientis mus, umanique generis Resitutor, quia ramulum Viroram sapientis mam eondita a se Religi. Pristipem se deeremit . 1 Spiritus demum ille dirigat aternum Flamen , eordium Amor,

ae mentium Arbiter, qui erte unus in tanto animorum dissidio, in tam longa oncertatione, Purpuratσ-rum Patrum mentes tam ante disiunctas , eontina tamen, tam arcte conjunxit , ut omnium mota, in delirium omiuum , atque omnium, qui Te probe ustisrunt, amorem, sua vissime conspirarent.

Atque te, Pater Optime, o Sanctissime, melaeontraho orationis mea, ct me in portum fur fractusque recipio Tempus deerit, si quantum de Te diae posit verbis eo Iecti velim. Multa malim Flentio praeteriri, quam incondito orationis genere , m arus bouese, ae pro dignitate tractari. Unum res Fat, Auditores, ut quas immortales bab mas omnipotenti Deo, eadem quantum magnifice fieri possit, maxima, ac solemne agantur; qua dum MLnseorum demotissima voce , elebrique rumentorum eonsevi perficiuntur; το mota nostra pro tam divini Pomestis felicitate , atque immortalitate, pr cum item meiIrarum aecessione cumulate.

BONONI E ex Typographia Laurentii Martelli I go.

Superiorum facultate.

SEARCH

MENU NAVIGATION