Kritische Beiträge zu Fronto

발행: 1830년

분량: 49페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

Barbar College Tibra

CONSTANTIUS FUND

Evangelinus in stolides Sophocles

3쪽

Z, de n

Mesesie an dein

Koni glichen Gymnasium et Bonn

er se benat in

de Director

5쪽

Cui ego iper, eis quid agens, M. Cornesium minionem, ab Angelo Maio

Romae 823 vulgatum, in manus si merem, et, quid ea editio novae dolis haberet, cognoscerem, non poteratu, quin insatiarem minis felicitatem admirarer, qui veterum in

aetati collemnis neminpostquam is, Mediolatii etiam tum demis, M. Frontonis ripis, quae emporis bom aliamve iniuria dudum intercidisse putabantur, satis amplo numero ex Ambrosi uinetii,

simae palimpsesto emit . idem , ecce , Bomam mox a Pio VII. pontisce maximo arce situs ut hibliotheeae vili Meu praeest plia incillit in codicem ex eodem palimpsestorum sonere, qui Plus et tua ineditas Frontoniani operis epistolas, sub recentiore scriptura

desiissemio, eontineret. Erat uterque eodo olita vino i ira oditi ani, quod Bota 14ς - in ei uexarui laudo et maestantium v--- via diu soritii. Insmeni autem barbaries, eum motinebi bona sua ignorarent tabliothecamque diissipari pate-

sentit . alterii volumen Mediolanum translatum est, alteram Romam ad Pontisciae bibliothecae ope eoncessiti actus igitur tam splendidam epistollimi accessionem , t erae pretim Maius seeisse eensendus est, quod nova editione suscepta, codicia Romani i

eremeitia eum Mediolanensibus editis coniviixit et suo quodque loe ininta dedit. Neque in me, ii cum eius haud sed idim morasa, eas uni epistolas metandas invisit, quae et annis ante Mediolam i iis Missior e-silio in imaemi latae erant.

Itaque excussis iterum schedulis suis nam codicem ipsum usurpare iam non licuit plura, quae errore vel extricandi difficultate omissa erant antea, addidit, lacunarum spatia bimindesiuisit atque vitulino, cum aliorum, tum imprimis lebi rii, Viri Summa, quem

Berelusio int Moris reliquias edidisse, ac ditate Memnaeque opis in imiter adim ius, iotain m ita admissisim vit, ui mine denium illud opus nobis redditum dies quini. Huin in tanta eorxim elamim omnis generis mulitiinline, quae scriptorem, miserrima ----onsidiarum, de maverant, seri non potest, qui plures eximinum loci resideant,

6쪽

iis quibus xiii depresimi , ves promis neglecta, es resonsilietur laniata culiis

eris ciun ibo , haesertim in ea epistolarum parte, arae primum in editione Romana prodiit, nonnulla inter legendum animadvertissem , iatu ingratiam arbitrabar ore, silia seri hendi opportunitate, quomodo emeia landa ea viilerentur, indicarem. Ac quoniam maculas earumque tollendam rationes nil certa luaedam genera revocare licet,

non eo platis orisne, quo epistolae apud Maium te iniur, singula persequar, sed ut quainque des ovationis similliti'inferetinia sunt, ita prostram et, si postro, satin . in quinta igitur epistola Libri III ad M. Caesarem hine enim exordiar ita seripium est me iis,

quia per litterer amrcissimas tim παρριΓι is stristimor omnia quae ad causam , quam te egeris ad n ut Plane Prose undari quae ad rurs ProPria ad rationes istinem, Dei vita et Provocula sint, tamen reticen ha sunt M. Aurelii ad magistrum suum Frontonem

qui eum Herodem , caesaris similiarem, eriminum aceimium emet epistola Hi edenter eontatus erat, quatenus ausae sibi ciem tendum existimaret mendi in bis statim

'eniporis ratio, qua geris positum est dii in eum de causa sermo sit, quam Fronto nondum egit, sed agendam suscepit nullo an do ita dici posse apparet. Quae res iam in eam me opinionem adduxerat, ut tomim corruptum suspicarer, clim , inspectis Maii ann sitionibus, intelligerem, ab editore excogitatum os , in quo haerebam. Gdex enim aperte

eri, babet; quod ubi eum syllaba conium eris, unde misere avulsum est, continuo, ne ullius quidem litterae minatione, flato salutatem rotam Seribendum: quoe ut m Mun, W-ueueris, inu. Seipiitvr, paucis versibus anteriretis, in eadem epistolai

ima haec intra maxime exemeri, nequid tu fiat dicas, quod tιis o u indign-m Aegotisim te cireumstremibus memine aibae videm in esse. Non dubito , quin illud inuite erroria librarii, aut odicem male legentis Fam id verbi ad eorum numerum inrendum es in quae apud Frontonem novata reperiri perilibent, vix mini priquam persuaserit. s pie lego, sensi postulante quioa tuis more bio inimum, nepouo nutile, - -

stantiam 'rehe una videam esse. Suspicor etiam, pronomen mi exeidisse, ab ultima vlluba v. maxime interceptum. Sed haec in transilii Volebam enim ab ima lenian diruacula, qualem initio susuili, aliam epistolam vindicare, quae loeum ita male alis tum

nutiet, ut sententia quasi tenestris reumfusa latest. Est autem epistola, quam dico, Libri Il ad Cariarem prinis, qua Fronio caesari praecipit, ubi quid in eoetu inminum recitaturus sit, auribus semendum esse manviam non ubique, ut prudenter addit, et

omni modo , Mintne norimum iam et aliquantiam. Sic enim eorrigi, ei , algo legatur aliqtmnaeo , quod quam inane lio loco sit, nemo . opinor, non vidit. In ea igiti reristola haec leguntur uic συ/mno tua rura oratoria προ - α tu non uno

7쪽

haerere . perspicuum est. Itaque Heindorsu putavit , scribonilii Esse in conmmsi nissemctting. Sc eu emitectura , tantum ni est, ut opis aliquid asserat, ut ipsa vitio laborare videatur. Etenim evin verba itu simillinui vel ei dem potito sinis limus et mus abii, Vix ita licet ea eoiuungere, em , tumuin id, nisi exemplis indulsiuiis prolistis, erediderim. Neque aiauin his duobus volsis depriinutio emcrur, sed noninitia etiam, quae

proxime leguntur, eadem labe conlacta sinit. Aut Iliud aeque, quod nemo qui itidem recto loquendi usum encat , alticulao imm iunxerit , ubi omnis neganili vis deest. Veriim ut eo modo Frontoni sci ilArre licuerit, tamen ii in sententia ita comitarata est,

ut, qu uicunque in partem eam trahis , nihil inde apii ne ni Mundas. Quid mulia I endandum ea vi in ori uti Ario potju, trueturaeque mollitia iis . Dium, quum in Mentia minam i ut semisus sit, ii quando a populum dicendum i id

annima arte oratorem eniti oportere, ut blandimenta , qua deliniendis vulgi animis adlii-lica , ea lenal eri la sint moderatione, ut omnis turpis ne vernilis adiit alio it it , militoque Praestare, in coinpositio in mollem et, ut Quintiliani idem vitium notantis verbo utar

nactum so praebere, quam in sinientiis invecte dum et abiectum. Huic sententiae, Me, quum eis e minoi sequentia, quae me demum ei lim suam lucem nuncia Muniori se rem quo itin, inquit -----πιία deliciatum malo, ita diuo --

Motius, Ilio antea legebatiir , quam eo re timueri . silo tenui ait serico tr. Unimandilain, im Ieni liora coniectura a me restilli turn fise , sed in codico Iu , tvniluniu eri vestigium, extore malo ore tum a manu secunda. Iam vero quod lio loco sive

Iisio sive librario veteri veridit, ut in legendo eo nec nominuis litteris scripto, libet rarent M iubasque silio dividerunt, quas innimio oporteret, idein subinde sinium est in

totis sententiarum partibus , arcis inier se eoi laudis; in sic truncatas ubi sensu arci e mimadverterent novis coniecturarum erroribiis saepe in peius etiam mutarunt. Quale illud est, quod proxime in eadein epistola antecedit Ubique igitur m ultra dominati re mamouet. 49-- ρν amaueris, trifarie α- is dices. Noli dubitare, quin

inio, duobus mendinis coniunctis, dederit: Ubique .stu ρομαι δmumuur et oi Huet, ibi ut populo fixi He. Paula gravius pereatum est hae ratione in viis

stola octava Libri Ill ad Gesarem , ubi Fronto haec ad Mareum suum scribit Eo msiquid intellige praeeopta Die ori Pheloiis memoriae tuae lamiam est, non inutile erite em ια' denuo aes creare. INMuem' aderi in Hac εἰκώνε , pinam ac patre uo muc

8쪽

iis , Me adeo uilina esse, ut intellio nequeant. Scribe meo perieuis noni siti eriteat a nos denis retra et a re ubi te ιι adstris. δε hac εἰκονε, Ititim e Patre trint Vl4 GPDrxi εν τι των πvuβεi'. λω So et Non immorabor in re manifesta. Ad illa traiisire id et, nae importuna quadam supplendi temeritate corrupta sunt, cum tamen

in sinis veteris seripturae vestigiis, quod deesse credebatur, latereti Ex eo senere locus eo epistolae quartae Libri ii ad caesarem , ubi eum Fronto dixisset aa. Hadria mi is dei loco a se habitum, piam amatum sitisse , intei rogando pergit quivvo quia

in amasi ν statio Ἐνει est et familiaritate quia fiaticia Iah demis, o qum tranfo-Pere Nw. non iam austus diligere. Ita itiden Maliis edidit; sed idem in anuotationibus profitetur , illud urire, quod initio legitur, in ipso codicis textu non extare, sed eo lini sine, ubi senientia repeteretur, in inlinem a seu epulit esse. Quod nollem factum. Nam proximum quia adeo molenum est, ut vix dubitem, quin eo lao vera in erro Andi Granii delitescat; quae quoniam Paulo insolentior orat, interpretamento, visit . eam conani utavit, quisquis margini felicitia adscit Iriit. Logo : Quid it ad aman- utina ct c. Tandem medicinam ad lithendat e sp hiis lolae tertia Llhri H ad Amidiis,lleindorsius tui vidit, pianquam emendandi periculurn eius non Placet. orba Frontonis

hae sunt: Viridorisebitur cor minina, corrigam, sed -- --. - - ---ις dextriri cure , non mediore o. Maius post me Moersius de suo addidit fometur, Milicet ne verbum deesset nes orsus bene iudieam, illud dextera nimis otiosum lite

viso in eius locum eo trer fuligi illiu minus feliciter. Scripsit enim illud dubieci animo manus vexatur doloribus non mediocribus, veris in tali re nec Frontoni inusitato. Addum similiter eorruptum locum ex epistola Libri IV ad Caesar cin octava, ubi Marci a

verare se scribens, rei magistri eoo vectus ali d valetudini suae conserat, Miliam suro ο αματ ευνον τω- os uorari ait E ins , , opinor. Verimm au te itidem

Maio intriisum est. Membrima ea parte, ut suspicor, aliquot litterarum lacunam traxit. Sed allor , ut ea graecam, non lutinam . vocem Olim continebat. Quod quo facilius credam , sicit ipsa sententiae Euripidea depravatio, quam miror amari non animadversam esse Verbum, quod Maius supplevit, et ommodiorem et certiorem sedem

s equentissinitim, quod ii in sola litterariam depravatione postum ea, ita perexiguam plerumque emenda tuli illic ita tetri altil. De multis pauca prostiam. Ubi nune in epistola duodeeima Libris ad Caesarem legitur Quomodo manseris domi, nescire, φίλ

9쪽

ibi quivis vel me non monente, videat, si oportere res ei re Et niistola Libri

quam dignior alim te, qui a dis quae petii nimiret, emendandii est Petiit, ut semus ioco eo tet. Item quod Libri ii eiustola decima Fronto , consulatu abiturus, scribit, non iure a se M. Sept exspectari, quam a Mi ruitiosis stellain, qua visa ieiunium pontiant vim dubium est quin pro μυ- amen diu sit toruant, cum non intiacitus ibi usus signiscetur. Atque in his exemplis consistam, ne ipsa via mentibus

fastidium moveat. Quae e graviori genere plura suppetiali dabo alio tempore, hi intelligentibus atriue in ea litterarum pari mercitatis vini bus haec non improtari eognovero.

10쪽

Schulna chri cliten.

I. Letir versas sung.

SEARCH

MENU NAVIGATION