장음표시 사용
11쪽
Clit: in i imis loli inum. Eurypylum Plocheiam, Lacaena S. Ilii excidium, Reditum Sinonem, Tmi: illis d :. difficultas acile potest removeri. Etenim misi littorum loqui volumus il ui iii uni l: irin Aristotelis ditioni adiecto Omnia interpolationis, ab aliena semidoctis, Dininis ianta s: isti: in indisi: in hoc Aristoteli loco sibi repperisse visus est, ipsa illa iudicia non illi in lir e pugn: in t non utrumque probari OSSe putem. am si primariam quidem
qii: tan Si tragi u Blii Illi poeta ad Suae arti lege consorinare volebat certe non plus quam unam Iil ulteram tragoediam ex ea Conficere poterat ; at eum Homerus in actione illa nariar: Had: il: vors tur saepe ab eritin ordine declinet varietatibusque distinguendo operes oteli odit pi: u nobis socantur 'egentibus Neluc deverticula ramoena inus erat, plura etiam Iahul: iruin nrgum Cni: eius arminibus repeti potui S Se quis is di qui, videat 3 Noe ipso Aristi ilites negarin voluisse tutandu St. Nam mi ilux mentem recte ins sequamur. eari FPICI Onti: Sunt Ui: i in paullo ante Me JIOmer, disputavit. Dicit enim tum cum in aliis rebuR. uni in hii veli divinum 88e, quod totum bellum rotanum carni in persequi noluerit: n: in Pam 'Oni suturam suis S nimiam Ju Stumque Carminis modum excedentem. quam nemos: i ii 'lit: in iEIit Psituisset Comprehendereri nec Vero mediocri ambitu actionem Homerum M hi Plogi e trul variotat distinetam et multiplicem, immo unam helli partem tractandam Eunt Ii ldi SP. Est in Ut multas nur ratione Ornandi causa in carmen includeret, quibus tollini imi Em: ii varias Da mi es 4 vi de re tu r.
In in ut ad iri ilis, situm redeamus, illud ali intellectum puto, Sophoclem iam eam ob
nrgum Onia II Omori ne Originis esse inveniuntur. Neque Vereor ne quis eos audiat, qui non tam Iona rum qu: Hii liberrimam illam innumerarum fere sabullarum copiam, quae in Graecia utile ab untii luissimis temporibus serebantur atque in omnium Ore et memoria erant quasi SO Otona suisse pontendant unde tragoedia est loruerit. Ipsius enim Homeri et Homeridarum P regi: rorum lia 'tatione saetum esse constat, ut sabulae illae et in certam quandam eamque pule horrimam et mi utitudini gratissimam Ormam redigerentur ot facilius per vulsus distiand rsentur. ' GVerum tamen illud sal ndum est, O solam hane causam, quod a Ximium argumentorum partem Ophocles ex Iomer lietiit fieri non potuisse, ut honorificum nomen φιλομῆρου mereret, Cimi Idem e Sehylo qui tragoedias Sua magnarum Homeri epularum rustula
12쪽
De Sophoclea componendi ratione Homericae non dissimili.
tenore continuata S, Sed intervallis quibusdam se retus Et in in uiri H inrto divisas xlii huisso. Capita tantum earum rerum, se in totum esse iunt. ni DCui S Minil singula itura modo x enascantur ae paullatim Progrediantur, quae lue enu Sa hun illulnv rirtran exitum adducant spectantium ingenio et cogitationi reli iratuit. Quod Si talent i i in q, n Pndi ration in Onui in Omaois epicam dixeris pro I iterea Iliod Singula aer uln cli PSUHur uillitu in Inlun Hiil PRUiμSim li6 Athen Deipnosoph. VII, 3. p. 277.i CL Hema optiSc. II, p. 266.
': illat leni et in Stunt R. Sed ni inu al eri unius finis respectu exhibita proponuntur, altera inni P Ux inrt Chii r C sntu aliut Aeschylum tam crebri et extensi sunt, ut tra oedia eius yliann irat in Eril in Ulluin tinnitum sed Olearia. Quare Aeschyli abissas ah a quam in huiu in Dd lini mutas est uirimus. Cone innitate longius abhorrere negari non potest. Veram illan inita in tu inni tragii Odi induit ingenio Sophoclis, qui percepta ea, quam supra descri-lti H nu F. Omomen Om Pon Ollil nrte iustum p dialogi et canticorum modum invenit misso an in t lita trilogine On Silios οξε γα ut ait ui h S, do uitia oo JOuuia γωνι - σθαι, Liaci Dr0ou Anytio una in an tu in modo sabulae licitius partem traetandam sumpsit et quam in anctum it Oros nos ConrotaVit X terna ni ab ulne amplitudinem, apta et concinna rerum dis-l linia tran intuli SuVll. ira re esse 'it ut rerum ordo et progressus dilucidius apta areret et Singuis mill cli Ut Ri in Bruti ira' Gli 0 Anyιας legibus Onvenienter possent degeribi. tali ut Uni ars ulta Illorum Paetatione hori partes retioribus quibusdam finibus circum-
quod tuam eruiti sit, murillide prologorum consuetudine. Aristophanis illi iam irideri
item Sa sae et iis. 'a Xl me Od Oeemur. quippe qua, cum sabularum partes nisi malo Hisponitas CSSent. Ut quae erum et Personarum e 8Set condicio. ex ipsa rictiones parum ornorotur ad Iti e re luderet, ut rebus molius intelligendis consuleret Sophocles contra Homeri instaria Semper ad eventu in sestinat et in medias ros non e u ne notas auditorem rapit )ntque, Si qui8quarn, Oe 8Sequitur, ut -8ΙΠgula quaeque loeum teneant sortita decenter )
13쪽
Sed in adni iranda et praedientula sapioni et artificiosa Sopho et a iii saltu inratia ἐκ mora e
uuatenus Sophocles in singulis rebus maximeque in persu narum muribus describendis Homero similis sit.
In singulis rebus describendi spira in Odii optio Plo II Ona eri P tigii illuriis Sta Rit s uiliaque
ae trepidatio columbae imagine deplet: Ill. XXII. l. ,: 4 l. i. v. l. ,: nilq. J. lxx P PlAiax vulturis instar, illi aves in Seetati ir ille ,ro eos hi inimicos iri, lurh: Hit ex Isid. XXI l.
i lurimi il iiii - 'rie Ordiam Ommoveat uod vel maximo a ex , Sophoclis cum Euripido i ii in lilir: lli Mnes intelligitur conu robaturque eiu8dem Aristotelis sententia qui dicit '' et Sopho-
l l llhllinibus linili in no gravibus personis describendis versantem n eo nimianis vitae mollitie OV tali mi illi rinii: it doini natae Onditiones opingenda deduxit. Ῥhilosophorum praeterea, illi 'illi retrait di S i lilina eruditu non li Otuit non Agamemnonem o Creontem et inlio atrii lino In D lin similli Pil: ill l l aneti late alienissimo ς talesque indueero, quales eius P aetatis tu: li hiil li Omin s aerant. Itaques heroiuli loco. quo ritin anagnitudinem ae dignitatem APSChylus sto Nol hocles mirum quanti tin uxorant et exornaverant, pud Euripidem in cenam tu id uni honi in s non solum Omni superstitione aeui atque ad Atheniensium Sentiendi cogi litat illi l ontio non consor mali. Aed etiam ulliditatibus plerumque et sui amore illisque vitii Aim iura ad ille Ontem non das quae artes descendentes quo dactum est ut Q. Menelaus nimi eum Sic honi ii iiivio, lyxes ingenium suun plano videatur exuisse; nam in IIecuba
)u in piloro ii, Euri Ilido prorsus discrepat Aese hylus ita, ut qui apud eum exsistunt homures iii viti uiti ut illi tua humilitati et vilitati contrarium incurrere videantur. Nam liniat in Pleruntque J Corpori robore, clanta animi sortitudine et virtute ut potes heroica aetate
14쪽
mate State verborum insigni Convenir negem. Inni vero ut ad Sopho elem resti amus. Iu Omod is in i OrSm nitriani lii': Pri Plis tu non minus cluam in totius tragoediae Omlio Sitii in iustum alitu miluo D dum ili Pn Clit. Is in liartem et exempliun imitatu S. videndum est. Audiamia imprimi Plerarii di ita Rit monia, ne irituum illi idem grammati ei illius, qui vita in Ophni lis A ripΝil. I id in ilis: in idicausam Sophoclem Ilomeri discipulum O atum esse resert iturat .. nar
Atque revera Sophoele Sem Iter et ubi lue de Orum Hirad illi itur ita iis, A rv:i it. Hi P in Graecorum poetarum ne in re Cum eo Comparari possit nisi Iomerus. Ni in isti Pinndlnradum in IIo moro deorum filii, incredibili paene robore et mirand: i dignitat insis DP . : Unon in Ni rara rerum humanarum finibus Continentur et vulgarium hominum sit nutu ira. Red Plisi ii in artificio disiaiorem amplit id linem et generositatem ueta ex his, Ont i it: Ni, Phraidit porsonae. ex priscae probitatis et fidei ne late desumptae nec obseur ignobili tui loco. ii ut fer Euripideae, natae ne inlotidianae vitae vitiorum pie sordibu insecta sunt. Od ingsenuo virtutis Oliustitiae more inflammata non nisi Is ruonti Oro piodam ni in in Eri rarPni P Culi : lli nil dunt nostro quidem iudici sa I, levem, sed sati necessitat Iiulii radant. . IPH utili illi tu C personarum more ita feliciter temperati sunt ut et dissimiles sint ranii nihil'. ilia I litura uni nec modum humanum XCedant; liud utru nutu heroe in niluam nil Ii OPIPPliu R i lusi dii: mhominis Xemplum consormati humane senti uiu. Cogitant Errant. Dd ni in i m: igni lud in morumque castitate praestantes libidinum turpitudini resi8tunt et lun- irtutis it ilo raris splendore tersunduntur. Ipsam autem per8Ona deseribendi rationem, qua Sophocles μυμ μ l. Si r mltissimi ldi li: Cquoque in re miram quandam inter una et Iomerum similitudin m iril Pr Ud PQ lil :irili Omne enim, qui apud utrumque poetam I artos aliquas obtinent. :ini in i ni si si ut lilii irpaucis plerumque VerSiculis ad umbri iti sunt ut in t :int: hominum vitai Pl: il P lilium Nili fluem Ore et ingeniunt, fluidquid agunt v l loquuntur, facile gnos iis . Od P in hiis' O si liuidis putationi vel amplis8imae Satis magnam ua: iter iam ira Ohel. li utilis rarUmur. I P: CFUlli tricum omnes de hac Sophoclis et Iomeri laudo con entire vide:im ad id illuri Ura illinit . perspiciendum unum Aiacem OI hs, et eum Minnu morn Ss Antis dia m. illi uti lii liram risi exempli similitudinem conformatum a nullo maiore arte et naturae veritati ni: l l si in V Uniente
degeribi se illi ertius nobis anto Oculos ioni posse, vix quisquam est, qui infitietur. Apud
ΙIOmerunt ill i nullo loco se scribuntur ae deliinguntur pius mores O ingenium, ni ne eum ex levibus ciuibusdam indi iis cognoscimus virum immanem, horridum, corpori viribus frPlum virtutis con Seienti: Elatum deorum auxilium contemnentem. Et quantam animi On-llinili Ci: in adfiihi et Plirim tum Clim si ii pud insorOS Ulyxes postquam Circae iu88 ad inferos hs tendit ut Piresi:im, qui fortun: in lio Sterum Surus 8Set, On SulerEt, Ceteri herouinui: lnis irratilius id Eum accedunt deque Suis quo in terra reli luerunt, Seiscitantur. Aiax
Atiliat talia is P lux es miter blandeque tam illoquitur t inanem JOrtunae eius adversae culliam in Iovis iraian Argivis inses tam transfert, ille tamen vere atro etiam hominum more et norim quidem litae litus nihil rest, ondet:
ι χικῆ Iri. opse ne Inm ex his quae attuli, ni is perspicuum esse puto, etiam in hii ro mi agnam Sophocli similitudinem isse tum Homero, quem, ut hune n Um Risertim, Aristotelem triti stipue i: nrte Xeellere contendit, quod Omnia tamquam viva TepraeSenin IePl, qua Sentiat. Osse aliter et dilue id describero sciat. )Sed ne illud lui dona irae termittendum videtur, Sophoclem primaria perSOna S, eum Per
Ain 'em de tuo ultri dixi, Agamemno nam inter Iomericum et Sol,liocleum nullum intor edit discrimen. Et in in poplolo mi ingenium ad patris Achillis similitudinem descrili tuli osse iii r Ontendunt tuin etiam Thea si tira Sophocleus idom est titque II Omericus. Inal rimi vero lyXes, cuius persona Sophocles libenter usus est, iisdem virtutibus, quibus
δ' Qui plura it Aiacis Homprici se Nophoclei similitu line legere volet, accuratiu ei m rem expOSiu mili veniet in omnientatione a Math. Enge in progymnasii Iuliacensis annidibus a. 1860 186 praemissa quae inscribitur , De Aiax de Sophocles verglichen mi dem ΙIomerischen . H Arist. Rhset. III. c. I. i. 95.
15쪽
apud Ionae mina. nainet et animi magni itidine et generositate et priuientia i allislit it ultio laudii bili S. In incie fluidi in sabula quas partes Sophocles Unxi titulit in iri r lanii ne
tamen a Silagulis a Ximeque tragi eis Ostii lir suo uiusquct in Oni Ili Pilia: is St. Atque ut primum de Aeschylo dicam ii nam Apse hyli et Euri lii dis Q porum natura opinionem Oe Oe Con Siderandam si e min. tuo magis illa: in ne in re Noli ho lis cum Iomer similitii sit, elue eat Q. illud nullo paeto negari lio te St, Ouin li Et ni romanam pietatem et divinae maiestatis vere eundiam ahuserit, liti in illa deorum Contem litor lespretor iure possit haberi, tamen set ii viilgi se diis ollinione abhorruisse it l, niti sun uni Astu
'sultl IXit . ut i in re iratost liserspicitur il uomodo etiam Soliti Oeles, pius illo deorum ultor. Minervam p:im in lirimo in is se nn nostro quidem iudiei parum honesto at lue denillil 3er: ultor se gerontem sapere t Otuerit. uid i PSO OlnPPUS. qui .ria Gie hi OD Tm rataria
Diu in P Pilia inlis Ot: ut iri leti in Rigne huius rei exemplum praebuit Λ apud eum Iuno. ilum Iovem adulterum ulcisci ac decipere ludet, spretae dignitatis dolore et iracundia et allidi tale mortalium muliercularum moribus os superior U),ed 'Ode: unus ad Aes hylia in uod eum cum vulgari hominum des diis illinione ion On Sensis Se sui, mi diximus multis id indiciis onfirmatur uae omnia hoc loco colli e ri . luid attin ty Illud e ut dubitari nequit quin alium deorum, qualem tum vulgo honoro Urant Flunt in sill ni nimia mori imbuerit, tinna, idem in P persuasum duis su videtur lucidXOnoli tinni unum ess d una nee forma nec mente Cum hortalibus Oml aranduin, lac nefas S. deos a lulianua genitos P mortuos cogitare ori autem dei vestigia conscientias Stimulo. In sapienti ei noli inihili rorum Ordine, in noterna iustitia iit, eo cogniti esse anuli a Pt 'm Eular ius voces se inventione dramati eae comprobant. ' Itaque aes clivium quam-iluam non is uit . qui philosophi liartes suseipiens Onini Superstioni tanquam bellum in die eret. sed omni hus d deorum natura dubitationibus nondum remotis multis in rebus iisdem, litibus Atheniensium t Olmius, ' opinionibu otiam rium Meditui suis se cogitandus ist. in mei haud dubio ' Ommuni ira est Oriun religionis irrores,' quantum 4d quidem lem tragoediae dinosi licuit, 'mim gnaro non inlisenum aes se arbitratus, ut Melcherus d. l. is restiae exposuit,..t Ilterdum 'Olut odior quidam, sed sublimis liparet Lucianus, quippe qui ineptas mythorumi arte consulto portat de omina si torum indignitatem atque humilitatem Ommonstret civium mento di do orti in natura eogitationi hus . imbuere ratu deat. in , qua nec contemptorum Calum mne ne derisorum sale cadant Idem vir Moetissimul iure i 1 firmat Aeschylum tiro limam ibi doctrinam religionem conformasse ad mysteria Eleusinia, nil quae a poetarum d HS i influam expul8 l ristina illa numina e rerum contemplatione prosecta confugerint. Quod
non Solum alteri significat Aristophanes in an is v. 886.), sed inulti etiam in ipsius operibus
16쪽
plina in et religionem in Se recepi SSe niani se Stu in St. In uripido contra e recenti Oruna pliit OA Ophortalia et Mihi serra se in isti hilal in qua ibimet meditatio do internis ausis et rationi hus mythorum. lun halli riiri illi Ur Hl 'in Privideret, conspicitur. Ita siue apud eum in religioni locum lilii bis si pii in i i sui, litis luneil: Hii reruni Contemplatio qualis Philinmophorum propria ' si Sol et Sue es Sit . tua in se ait is tuti illiu rationem voluntatemque se ne Onranodavit. luoniali unti strariam Uthi Hum ras in ala rarn il lorum fides et quae liuiusmodi sunt ei qua illin Orat senti Oltili i ii ait anili illi in lirant raniam hieero intellexerat. uod in ita μέ t. mn I ii ripid rq ah ntii tua Plis inne dos civi μμ Elat pie ut Anaxagorae et O rati discipuliis de remina tinti ira n mum ira hilarer lihil O ADPlia inretur mythorum se in Si undamenta hibesa cinxit Et ibi rum quo in Se nam proslii it naturam et ingenium prorsus inunutavit. Iam ut eo, undo distros si sumus, severin mur l. Ophoeteorum ibi ramim Rilllu Uin Nil. Ognos amus, ex hae cum Aeschylo tu uripid comparation iam salis in lollidi O8μ puto. yiam ob auctam etiam in hoc genero Oplioeliis Io meri imital O di i possit. t nim timi r Summa qua erat Pi tute et reverent in Pron il OS iit, tuam in Rirnra ramim mi ire idoli iis suisse fertur quaeque in causa suit ut sabulosa illae de Orona nure. O di Passalis tempestatibus orirentur, fide in Q religionem n maiori lita n e litum ita serva s id mu'. illdaemones etiam retineret ne sei id liam Oli causam i in in ilia iis in rarum Hluram ni illinquisiverat. A meditatione nini et in re ruin causas inve8tigatione itura Erat in inii , mini rara abhorrens acceptam de historia abi dari bupio diis antii Uiit lis opinionen servaro. lun in nra Unm sapientiam amplecti matellat uuae divinamina serum verecundia tu uisentis si in in ali inii Hsu inma fide a Sopii Oele ne eptis et Oli servatis conspi itur iselae ei non in tome miria lundam fortuitarum rerum divinatione posita e-se sed ex animo divina miro videntia Ot Onsiliorum aeternorum qua Si consei pro feeta videntur. In tralata iis igitur a solitis hi Oliinionibus. quales tib Iomero On Ormatae in omnium Ori Frulit. n iluies en id P maximo im lilpiam erga deos Verecundiam se religio Sam Pgum. Vino nil XPrunt, DI S rvulis in Em Omm Pndaret pietatem Orga deos initium niuentia esse ulli S. Quum iri P rogi i l ni illi Pulli Antigone de potius . tuam ii Ominibus Oblemi Bratu him Sse di it Me e Pud Ut rani Em
uitam praeclare in Aiacis sabula v. IIS II 3. Ulyxes it Minerva MI humanarii mrerum infirmitate, io summa deorum lotontia. Me insolentino sup rbiae se te inena disserunt l
Iam n id. Plos tertio Ceo Osuinius, tran Agredientibus ac quaerentibu nobis, quatenus Poeta illo ibi Um ii rgumenti S in Componendi arte, in personarum descriptione tam studiosello mota v CStigui l e PSecutum S Se vidimus eundem in dicendi genere imitatus sit, non necessarium vuletur Iomerici Sermoni praeStantiam, quam tantam admiramur, Ollio Se Xponere et prae-ilitare. 'ed ea lalides, qua Sophocle eum eo commune habet, attingere et, sicut res postulatili pauel Illu Strare Sati esse puto. Vetere eul iri dicendi genera statuere Soleant, unum, quod Sublime, grande, severum, αν Gr/i P0 ), alterum, luod Suave, molle, politum γ iis Ivo do, tertium qu6 medium quod dan s ἐσον 'ocant ' quo utrumque coniunctum sit, Omnesque eriptores ad hoc vel illud genus resurre consueverint rectissime in Aeschylo τὴν α ωrζOὼν otio νιαν, in Eurillide τὴν γλαφυοί a. ili l Diner aul Em et Ophoele χῆν ἐσην agnoscunt Aeschylus enim, ut est apud Aristophanem, νογω0ας Nui Omm Verborum granditate ae sublimitate cum personarum, V l in Scen alii troducit, ingenio congruente ita excellit, ut idem, quod II oratius do indaro, des hos liceat iraedicare:
Monte decurrens velut amnis, imber Φuem Super nota aluere ripaS, Fervet immensu8que ruit prosundo
Quare elii de ab Aristo liliano κοntia oris i , et friat Iud '' appellatur. In Euripideis contra diverbiis etsi omnino simplicitas quaedam ad naturam et consuetudinem quotidiani sermonis UXI PESSR CUDSIii Citur, tamen ea non multum abhorret loquacitate me, a prosae irationisi e uim tale ni Si rhetorici Cuiusdam splendoris flectatione dissert. II Omeru igitur et , q)hocles, ut veteros iudices volunt, inter lyrieam vehementemque AOpi hyli nuda Cia in et iter rhetoricam politamque Euripidis loquacitatem medium quendam livum hirti Ent l. Viae in utroque laudabilia sunt, coniungunt. Et revera apud eos, proiit lorum et i er Sonamim natura sert, modo sublime dicendi genus, Od tenue et suave usui Itallian inventa E. Atilue S ui uaria a Poem quidem Iomeri, quid attinet multis verbis demon-Strare qum a Si divini poetae laus, quam Omnes et veteres et recenti Ores X istimatores lira nota 1i senti una nil miratio te prosequantur ' Quid cluod Phidias dixisse sertur orami Livi s lyintili naginem mente Se concepisse magnifica et sublimi Io mori descriptione: Eand in autem egregie asseeutus est Sol, hocles. ' Nam quamquam Omnino Aeschyli audacia P v homonlia hStinuit granditati et sublimitati temperavit tragicaeque artis finium peritior
in 'ranquilliore si aequabiliores dicendi genere versatur. tamen iusi interdum in concita-
17쪽
Uuid nim dui ius ae suavius, ilia id ad animum Commovendum liene tu S. Nunni apiti ' Lun ' Hii Hectori et Andromae hae colloquium . mpus L Oph Dei lii Thae in CSSIO et Hla iri tat': Hira li . ii m
diam excitat precibus illi eum satigat, i belli Perieulis de Ubii elat, uti alia 'ulit 'ra querentem saei II l. VI, 4b: Silii .l:
Nimiliter apii Sophoclem Tecme S Sa lamentatur Ai. V. 00 qq.):
o nonne ait pulcherrimi illius loci ΙΙOinerici Similitudine in expressa sunt. tam flebiliter queritur U. v. I. ID sqq.
Sed eius modi loci, oui ue pertinent tam requentes sunt, ut Si graViore innitimasser re velim, verendum sit, ne eos fines ne terminos, quibus huiusmodi liholli ireum se hi
s olent, excedam. Satis erit e plurimis veterum de Sophoclis AEuavitate 'estimoniis illius
Tillin illi lii lui irius . tuas in II Omoro et Sophocle aeque laudatur est orationis pert litelli in Vol sivi li Nili: , tua in ilia GyMΩν irae et Oeant. Quae quanta in Homero sit Aristolia PF pra sint' te, inllir illi solum tomeriani Verbi uti mei ἐν uoγεια κινουι ἐνορέ. δ' Alipli tiro se et Pili BC Urnia rerum de Scriptio cum nulla alia re poteε conferri nisi cum purii sir lio ἰ in Peiat coelo. Itaque sit iure affirmat rider Schleget ρ - eas virtutes, luthia Homeria vi maxime admirabilis exstiterit, esse evidentem et vivam quandam verita lilii Plit Chrum innuinum et Colorum concinnitatem, summam rationi et artis perspicuitatem,
quantam illi idem per puerilem prope simplieitatem et elicissimam imaginandi facultatem asses tui lieu Orit. Denus die endi osse tam ne curatum it eo pio Sum, ut loquacinterdum nominari possit neque tamen legentium animo satiget propter singularem linguae Venustatem et volucrem quod dii iniit Odo narrationis ne ilitaten, )uam Iomericae dictionis i cis Hia solicissime aemulatu Ps Nopii Oeles. Apertissimo is cognoscitur ex iis locis, in quibus earum rerum, clune ibseribuni ut', similitas luaedam inestri velut in his Sophocli versibus Ai. v. 30 sqq. J: ἐν is i Πίοις
Interdum ita ira ilia dilucidius ossi aciusque rem X primat, Singulorum Verborum Vim et pote Statent Os il lis Ruget qua per Se supervacaneae videri OSSunt vel ita perspicuitati triclis Ulit ut Ili li Petere quidem on, quae protulit, sed aliis verbis dubitet id quod ex animi illa: ista iii r: uaquillitate prosi eis ei, qua IIomerus et Ophocles Omnia cogitet et exprimat. uell-nelia resti conti iidit. Ul 9iod ut paucis exemplis illustrem, apud lomerum solitae sunt liuius generis Oetationes: ἐν ἀφ Θαλ in λιν dii Ictat, φιερ tra ριζειν κατω pGένα κα καT θυφιον, i urun: iii Moi Drra/. . ti : apud Sophoclem similia in Veniuntur, Velut t0ρον κατεoγ-ασί ut, y nn ιν Ant. V. V. s. i. v. 66 I), nisu δε ιν Oed tyr. v. 65. aliaque imilia. Repetendi autem consuetudinem, tua, quod affirmative X pre S Sum St, idem per in VerSionem pronuntiatur ut, quo diutius insistas aliqua re, e re ipS certior fiat, cum apud Homerum requenti88ima sit, Sophoclis etiam osse Eustathiu multis exemplis confirmavit. Verba eius
18쪽
Nimirum haec omnia et huius generis similia in Aeschylo pariter et in Euripille titue in Nophocle invenia S. Idem dici potest de construetionibus grammati eis. Nam quill attinet unam nil eramve in medium Proserre, nisi persuasum tibi sit praeter optio elem neminem ea usum AR CyAlia est ratio epithetorum quae eum Iomori et Io meridarum propria PS Riult et diuturno 8u quasi fixa et stabilita, vel sua sponte in Sophoclis orationem transii Asse Cim Sentaneum St. Atque eorum quidem haud liarvus Si numerus. Ned i a repetere ni ilii. HIR alii laudabili diligentia collegerunt; v. imprimis Lechneri commentationem p. 24 . unde
disces ab utroque poeta Iovem dictum esse cor Eoonrrni', Mercurium Io γυι Inarim Minervum γλαυκωΠιν, Rrtem PDDO NH, Uti Xem ιον et 'rtii. iii ι, aio P. Aegii thum cibi /κm a Mycenari Πολυχρυσους, atque etiam appellativis uno dicuntur nominibus eadem saepe epitheta adii metaeSSe, Velut α λωνι ι δύο set, 'op cyGAu taς, oi Tonginti Iai, ελι, muri 'o DG δὲ ΗΓ Dia Ud. 1 IDς ΣφιΠδεας, Παλυτον TDζα, alia. Accedunt locutiones quaedam II omerica et figura Orationis. qua a Sophocle saepius quam ab aliis usurpatas esse non negaverim. 1leram tu talin: em, P φευειν, κακοζζIta φέρειν, ξ εα κλω ειν, Diac iam θαι, alia v. Lechnerum P. si bSed multa huius quidem generis etiam in aliis tam poetis, quam prosae rationis Seriptoribu Sps s. Erlardi ad Soph. Antig. V. 6. f. eisig. in conieci in Aristoph. p. 78 sqq. ad ed. Ol. 199. 27 qq. et Elem doctr metr. p. 52 et 21.