Bulla reformationis Pauli Papae Tertii: ad historiam Concilii Tridentini ...

32쪽

ecclesiae Potentissisnos caro is V deserisorem et advocatum colastin e Franciacum I. regem ebria numnum'. In his quum P. Cumana VIIo foedus eum ego Galliae misin Romam vidisset a copiis imperatoria duce Caria Boebonio oppugna- -- -- cardinatibua in mese m an obsidione inclusum a. i5273, 6MM III successor ejus, Propius cum imperatore conjimaestus, aries mediatori egit, 2 Me cum successu, ut inducis a s538mices oppido ramine conciliarentur. Verum quadriennio post mens Ju - 15M , - ante menaem re unum coholium Tridentilium indictum Iuth, bellum iterum inceptum est, oui finem denique pax C pisce is imposuit a UM. M. Sisadam de statu religi. et reip. Car. V eaesare ea am Endo I p. 343 . A P. MI. D. M si Thuan his in temp. l. I, o IV. Howeremia d. om. i ta P. 156 171.2. Sosiman II, magnus ille rimarum imperator, Christianorum flagellum eae quinquaginta paene anno continuos a. 1519-1566y, in s lum Carolo V e reginu iungarim Ludoviso II et ex ana I hostis atrocissimus erat; aed, victoriae, ana si mota rapin is, q-Vindebonam obsidione cinxit a. 1629 at Torinnias magoriae ut Austriae saepius dempnisma eae, a tim a Miam lassibus infest*rit. Mops ecclesiae, religioni christianae auguria tristissima videbantur adesse. Plenas

33쪽

isitur litterae ponti inn, imperatoris principumquo German- quemliarum

anni et exhortationum, ut Christiani omnes arma et pecuniam ad hostem eommunem obellandum conisaerunt vid. Ramaidi ann e l. a. 15 5 n.

39.67. 78. a. 1516 n. 105. R. 1517 n. 37. 39. a. 1519 n. 61. a. 1522

n. 7. 110. a. 1522 n. 4 al.); s. obstabat temporum ratio, quum in Germania dissensu mugioso animi divisi asent, et perfidia regis christia missimi, qui rum gravi iustaque lorum omnium Musione non recusavit cum hosto nomini christiano infestissimo de foedero pangendo tractare.

3. Id quidem per a verissimo dictum. Sed quum itne liguntur h. l. dissensiones dogmaticae Luthero atra ingli auctoribus motae, tantum esse constat, ut eius honorum morum disciplina dici possit per seu propter illa Oollapsa, ut causa do inationis ommunis ex insa doctrina fidei per secula obedis . octem depravata repetenda est. Recto igitur reformatores, ut abusus disciplinae tollerentur, initinm faciendum esse sederunt ab articulis fidei lustrandis a rostituendis neque, nisi eos contigisset ad puros timpidosquo S. Scripturae sentes revoeare, credibile est, institui sis solo,arsa vim et usum vestitui potuisse. 4. Respicit ad legatos Musius in Germaniam missos, qui do motibus ecclesiasticia cum Protestantibus tractaronti in Hul Vergeris a. 153s, ii opus quanais a. 537 onm Iohanne Frederico elector Saxoniae cumque umero ipso oolloquia habuerunt; neque in conventibus Ratishonensi a. 1541 et Sidrensi a. 1542 legati deerant, adducti rationibus politiois, de quibus mox infra idendum, qui nomine pontificia suaderent omnia concilio suturo submittere, oram. Contarenta cardinalis et M.

5. Certo Mormandi in ium et voluntatem Paulus plus semel declaravit. Vix uetus est Pontifex, quum in ongregationibus et consistoriis primis habiti necessitatem ostendit curiam romanam nominatim sacrum 4.

34쪽

mans Iulio libello edito consilium eos aus est Romam, totius orbis christiani aput et doctrinae morum atque disciplinae magistram, ab om-mbua sordibus et vitiis purgandi, ut celeiata reliquis exemplo honesto praeiret in hujus mei et sollicitudinis partem adiutores et socios aes nato quinque et tres episcopos ibi Uiunxit, quibus mandatum est ut m hoc oleaia oognoscerent et cognitia medelam afferrenti Consilia do- Ioctorum cardinalium et praelatorum do emendanda ecclesia oonsumta et exhibita uni anno eodem, typis excusa Romae et colonis 1538. Haso omnia vero cum quanam animi inceritato a pontifico acta fuerint, ove tua rei mox docuit; iserte vitra verba rea nunquam Progressa in 6. Quid de modestia illa tonendum ait, quod avius in viribus auia dissidens, ad auctoritatem eo illi confugerit, inter omne Boiis consisti Nam quod Lucterus, ex quo primum do doctrina fidei in mentius disputari oeptum est, ad concilium generiae Provocare ausus eae

cum indignatione excepit, qui ex decreto Pii Idi in onosiis innisano d. XV Iuni a. 145 conflare monuit, appellatiouo a pontifico ad ono lium factas irrita existimanda eas invitam rom. d. Luxemb. I p. 61o). Sed quum prinoipes et civitates, qui cauam inheri addicti erant, in eadem petitione Persisterent, provocatio m ad concilium generale saepe et solenniter repetentes in comitiis N imbergae a. 1522 et 1524, Spisse a. 1529 et Augustae Vindelicorum a. 153 in praefati Conseas. Aug.), ipso Cis a V imperator, ut turbae in Germam iudies rescentes omPon rentur, iis assensus est, oum litteris primis tum colloquiis Bononiae hahitis a pontifice petens, ut conisium mox convocaret Passariesu. P. M.

99 s. IM. Sarpi P. 47 . , in quo deinde a. 531 Frauolsoum I a cium et adjutorem nactu est Sarpi p. 56 . . AElis emen VII diu et

35쪽

ad tua, quantum ex Piso is sub a Piciis imperatoria oongregatis potestati pontificia periculum immineret Sami P. 47 s. Pallaritam P. N. aovi, tandam vero durae nepossidia cedendum esse vidit, veritus no opus in hematiani eoucilio uidam nationis germanicae ooinmitis tuae, a roma a dis romanae aetoriinis Preta et neglecta quare Votiuuatem rumtam nollium c vocandi litteris imperatori principibusque datis a tua contestatus est Pallavisin. P. a14 Is quo aliter, quum finis a Gemens mortuus est a. 153M, Paulus IIvius; qui paucis post elootionem di usoardinales tres elegit, qui de rebus ad concilium ne Martia praeparandis liberarent Passavitan P. 122 ' Sami P. 6ae, deinde anno proximo im peratorem, rogem quis ot Proteolanis nuntiis mimis rogavit, ut sibi in opere pio Poragendo Praesto ad sent inultav. P. 23 o. Sarpi p. 69,-nimo ullis duabus 2 Iun. 536 et 8 Mob. 537 vid. a viri mare. 136 concili in rite et logitimo indixi Idem vero, inter hae onu

adienuo et studio incero ut videbatur Peracta, mam rerum civilium et e Iesiasticarum perturbatione, continuis Praesertim Carolam inter tria ciseum ollia callidissimo sua est, ut concilium, quoties indictum esset,

toties in tempus Oommodius quod dixit Prorogaret, quin etiam diplomato dato d. 31maj a. 539 Pallavitam P. 15M ad beneplacitum sedis aposto Boas suspenderet. Denique quum in comitiis Ratiabonensibus a. 641 --

perator et Principes Protestantium ommuni consilio de ovissum, maiconcilium generale mox con ocaretur, ut res eoIesiasticae in conventu sive eomitiis nationis germanicae motarentur, tergiversationibus uria romanas is videbatur adesse verum ne i quidem astutia consilii deerat indicto

enim concilio bullis publicatis primum . 22 Maj 1642, deinde d. x Ν vemb. 1544 Pallavicin P. 171 18Φ, nondum vero novis, bulla exiit d. 22 Febr. 1545 Pallariola. p. 97), quae legatis pontificiscius et pol statem dedit concilium, prout 'isum est ipsis, in alium quemcunque Iocum

36쪽

em --di iis .aariae, si serie diso dissiones odi amminae gravo o mutesta exorirentur, salentium tempor opportuno, sponis honesta ta en

aetvata, imponere licere . . .. '

' Looum conmlii habendi mio a tinet, leniens HI, post rem eum Caesar Bonorum deliberatam, diplomate d. o Febr. 533 per legatum electoribus Gomanis exhibito exstat apud Maendori l. in seci. 7 34n clauarit unam ex his tribus civitatibus. id est Mantuam. Bononiam,

PMoantiam omnibus aliis esse praeserendam, quarum unaquaeque cum tuis, capax, fertilis et salubris sit, vicinitate situs Germanias magis quam e teria omninus transalp4m nationibus commode Cui ordines Protesta tium maloiadiso oongregati s o opposuerunt: gravissimis do causis deor. tum eas iactum, ut in Germania fieret conellium, verum ista pontificia

postulata pugnare omnis cum Imperii decretis, quae Principum atque Marsa sint obsignata ignis' sisHan. I p. 94 δ Deindo a 4535 Paulla ergorius a Paulo IIIlio in Germaniam missus ut d concivo oogendo ageret, Iectori Saxonum sigmficavit: 'pontifici grauihus do causis Mantuam solam placor Sleidan I p. 35); sed principes Protestantis o vitatumque legati Smaloiadis iteret collecti in urbem Italia convenire recusarunt, respondentes remp. christianam opus habere pio liberoque eom. ciIio, sequo ad ejusmodi conventum provocasse' ibid. p. 539 4M Nihilo minus ulli Iunii 1536 edia concilium indietum est primum a rum 'oco fructuoso et opportuno protestantibus in conventuram lea densi a. 1537 id recusantibus in opportutium ad injuriam et omnino tale,

quod dicendi libertatem impedsae apud Sindan. II p. 8 97yn. deinde

propter dissicultates a duce Mantuano obiectas de quibus vid Pallavicinum p. 132-34 diplomato d. 8 Octb. 1537 Vicentim urbe Venetorum; sed iterum lacum mutandi aderat necessitas, quum Venetiani solimanno, cum quo pacem habebant, suspicionem movere metuerent Sechendor . p. 36ω.

37쪽

Gaium, et in quorum uria inaquo montos regnorum catholioomam. Sed tantua nominum ramur amendor parva habitit imita nam praeter tres legatos pontificis: δεα Mariam Montanum, sardo tuo. Prienosti m

Noinina oram omnium, qui sub pio IV concilio adsuerunt, enatant apud Labb.

38쪽

lo. Cunctatis,ana in aeunquam on immortis notula vera risis ullis

componendas nino modo enseri P. .st; nam qum in tribus privis εμι

sionibus d. 13 Deo. 1645 - d. 7 Jan. 1546 nihil actum est praeterquam

quod concilium declaratum et Proclamatum est rite inooprum, aue tatis ossio et exemitis indicta sunt inter pa-am symboli romani reo

lationem, in assalon quarta d. 8 Apri 1546 est quinta 6 17 Iun. 1546 ide et gravissima odita sunt de canonem Seripturae, quo libri apooediiphi cum anonicis Eodem in Moo M ordinae ponuntur, de versionis urugatae auctoritate et usu normali, do peccato originali atque do resor F. tione quoad laction. S. Soriptum in ecclesiis instiruendas quibus ocius alia decreta momenti haud inserioris praeparabantur de justificatione, si et bonis operibus, atque de Posidontia leviorum nominatim Piscoporum Verum enimvero ut in concilio onmis, licet tarde et unctanter, eis mariae romanae elerius aut et Pertractata sunt, ita verba bullas quin mox sequvnis veram aegritudinis et indignationis otionem produo 11. Causa justas intellige h. L Pericula quae potestati papali εὐ- riri videbantur ex rebus nimia cum libertat inter patre eo illi ἀμ ratis Vae s r. P. I, Ss2. In numero annorum satina legitimae constituet o diploma recedita usu decretia Melasim Mustistitius sannato. Etenim quum oeulis morihus regula .rta non obaervata fitasse vi rur exempla vid apud inmitam orig. col. 4. 143 . , demde canonibus disti o. 7 disti re o I. 2 4. --m XXXmum positum esse id ius terminum, infixa que Presbyterrum nodum Episcopum eligere nefas habebarer, ins exceptionemnooeisita exigeret dis 78 α 5ὶ ex de - Viennensi vero Q 3 s Gem. I. I o. M -- - ad ordine Presbyterata sus scit de Episcopatu hi praecipitur. In Conoui Gnatiant vero Matinorum est a Cothesio Brinatorio --. Episcopos et rea tema, , in illis M anni, in his 2 requirantur, concesso tamen pontifici, tuto dispensandi in tribus annis insta aetatem legitunam in vivos si explo-

39쪽

nisi quod aetatem maturam simpliciter et indefinito in regimine e leaia,-- cathedralium postulavit Sess. V do eL . 1 . 3. De ab inua in ordination Clericorum Vehementer conquesti sinu, Post gravamina nati gem a 522 n. 47, cardinales in libello de reform tione facienda Exaxato et Panis Iu tradito de quo id supr. p. 2M 'quoa Passim quicunque sint, imperitissimi sint, vilissimi gonaria orti sint, malis

moribus adolescentes admittantur ad sacros ordines at maxime ad pre-hyteratum; mo innumera scandala, hinc contemtua ordinis eoolesiastici

'ates Alex. H. E. Vm p. 43 eda Paris. 699, Sed numeras XX a

norum a pontifice . I. Propositus cum usu uel ue antiquiore haud o venit, . qui eandem in Pisisterio a in episcopia aetatem postulas ct id

tur vid. Exempla nuper a ta), etiam vero in diaconis plerumquo in a diaconia quoque miseem XXV annorum postulavit Dis 77 o. Q. D. 78 . ), isque annis A ium per dispensationes admisit nisi inheneficiis, quibuscum cura animarum eonjuncta non erat I x iti Io c. Lino'. Idem ridenti severius et sylutarius deo tua est Mas. XXIV M- α 2): ad dignitates quascunque, Ptibus animarum cum a est, elei alioquin idonei et XXII annis non minore adacimantur svi observanda hic etiam est major eonuiui ridentim everitas, qua annus, qui in ulla nostra dispensationibus ono an eat, Testringitur iurectoribus pneficiorum ad sex mensos, in piscopia ad tres, addita etiamesausula nisi intra hoc tempus munus suae Brint, ut motus ero eoareatituant, at autem intra totidem menses minea id sacer neglexerint, ut muneris iacturam Iactanti. Sesa. VII de M. e. 9. XXI de re o. 2.15. Inter abusus M talia vatis vix ulla inisse pontificia seu tu tor ita ecclesiarum saluti laneatior fuit, quam ratio beneficia ecclesiastica Plura interdum plurima clientibus singulis conserendi. Tentatum

40쪽

foveritare anonum illudenda dexterilaa. Insignea in antis nuxa erant Clemens V et Iohannes XXII impio vorum studio est dira pecunias avid Min clueti, qui nomine allido mutato non honesta sed commenda in eaput ianum eumniabant, . . beneficia non in naum Perpetuum ori rebant, sed ad rempus quod dicebant curae inis viri commendabant; tum quoquo eat inultis heu fiosis tituludis uisum sani arit, ut magnum hon-Miorum numemm, salva manente littera legis, uni viro confierrent . . fanta arbitrii licentia nequo vi eum mure nationum Moria querelas et expostulationes ex rubricis quom collegii res nintorii in Cotioillo

rum non Bouit, risi ex rationabili et evidenti eausa oramque oonsilio Card ninum. Sed loges tanta cum ambiguitare expro a parum vel nihil via dant Cardinale itaquo Pauli IIIlii querelas asdem repotiiosa legimus. Ab .sus antis', inquiunt, est eadem alliditato inventus, nam quaedam h nefies incompati in jum sunt et appellantur, qua Ox ipsa vi no mania in nostri admon o ti m voluerunt, non debem uni conseret; uno in his dispensantur, non tantum duobua sed plaribus, e quod H, eat hi episcopatibus. Huno moraem, qui ob avaritiam tantum invaluit, ia--dum ducimus praesorum in piae atibus. Quid de unionibus eos liseum ad vitam unius, no ei et obsto illa aeniseiorum pluralitas ad manda incompatibilia, nonnae si mella hau logisa' instinctionem vox Fin iura iure opimopatus . reliqua beneficia facta est, Paulus in rananosis arripuit inquo .m suam onuistit, ut tu unico inoompatibiles deissuraret, in his vero avaritiae minama libentarum aer aroth meri enim,

ox muto modo legem eludendi opposita sunt Verba bulla nostrae, quae lubent benencia Miflata semper exprimi or singula ominibus designari t