Rutgeri Hermanidae In novam editionem Pomponii Melae ab Jacobo Gronovio viro celeberrimo procuratam elegia; & ad eam Erasmi Regii, poetae laureatis responsio

발행: 1696년

분량: 7페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

In novant, editionem

POMPONII ME LAE

JACOBO GRO NOVI o

rtu celeberrimo Procuratam. HEroum suboles, caroque si illime fratri, Gloria doctorum prima Gronoviade, Exiit ergo igitur dias in luminis oras

Prognatus Spanica de regione Melai: Ille Mela, a criticis totiens vexatus ineptis,N unc sanus post tot vulnera, totque plagas: Ille Mela.. at taceo. Sed quisnam homoesse modestus Sic queat, ut Vosii dicta nefanda serat po bene, quod manes hominis non linquis inultos Nominis ille tui est macula, dc hostis acer. O bene, quod ferias impendis rebus agendis;

Quamvis circumstat te tuus usque labor: Coelestes serias, quas nunc dispungis amoeno Carmine, nunc concha grande tremente tonas ; ι Divinas serias, miracula servilis oti, Unde nova multus cuditur arte liber. Namque tuis studiis, velut exercitibus, omnem Doctrinam clausis cordis in arce tenes Egregie cordatus homo.. Catus Aelius Sextus -

Vix spinturnicium , te sibi confer , erit. Quisquilias reputo eo mera nugamenta, virorum Quicquid in ingenuo pulvere claruit hoc A mundo nato post tot jam semula lapsa. Gmnovio melius qui sapit, ecquis homo est 3 .

Hoc docuit J udas , labor haud imitabilis ulli,

In quo Varronum vapulat omne genus r - -

Εximius Judas, pignus non sutile veri, Flumine Euangesti pectora sicca rigans i

Hoc Neomagensis vexam icuncula Smeii , φ . i. r. iam male nescio quis dixerat Harpocratem. . '

Hoc & Thebani Cebetis docti tabella, A 1 Digna

3쪽

Digna tenere aures, digna tenere oculos. Et quae non stupuit commotior auris ad illam' i c Qui non Suisenorum indoluere oculi 3 Tu veteres avias ita de pulmone revolsti, Audeat ut contra te sere nemo loqui. Scribere enim contra, stulti foret atquὶ furentis, Vel si quis nomen decoquac ibis suum. Vositus est testis ; testis vafer ille Fabretius; Et testis cano Meibomius capite , Potor aquae. quid enim lympham sorbere juvabat ZProposuit siccis omnia dura Deus. De asius, ne tale tuum sentiret acumen , Praeceps excelsa procidit e specula. Heu nimis infelix init sed sic quoque selix ; .

Quod caruit dentis cognitione tui. l . Haec iunt solertis arbitria certa cerebri, . Hae animi facile cuncta serentis opes. At quam multiplici versatus in argumento es t ii Credere nemo queat, sit licet usque rapax, Et scribax, dc contundax, multumque labor , In prosa expugnax, in melica arte crepaX. Omnibus innotuit quantus propheta suisti ab Unguiculis teneris; nunc magis usque tamen. . i. Salve Heros, salve Argolici sermonis alauda, Salve Romani flos nitide eloquii. i i Salve nominibus plus centum mille colende, i l . .' Salve non unis devenerande modis. . . Q a Heu quantis tenebris, & qua caligine veri, Catuelam ante tuam, credulus orbis erat Z V . . in . Nunc rudis instruitur; doctus fit doctior ipso :Se, laudem auctori sistere promeritam LConfessias. vestrae sunt ista stipendia Musae, Quae, sicut Orpheicae chorda canora ivrae . . : ἰEt quercus ec saxa trahit. naude inclyta Leida , i Gmnovit Sirena dc cape laeta tui. in At tu ne dubita, quin aequae posteritatis scripta tua arbitrium promeritura sient. ITe in numerumque chorumque stipervolitando Poetae, Queis furor est cordi rus cus atque lyra; i

4쪽

Te Leidenses, Dordracenses te quoque cygni, Amstet amenses te quoque scinde) canent; Atque Hulemenses, atque illustres Hagienses, Atque Enchusiani, Medeblicique simul. Ante alios omnes quidam , quem dicere nolo Nomine, ne placeas sors nimium ipse tibi: Quique manet taxus per cor tibi peique medullas Jensius, ille tuum dulce, Iacobe, latus. Ille, diuturno carus tibi temporis actu, Atque ipsa insignis laude tirocinii, Quod bene se nutrieris, non discingendo, vicissim Dat praeceptori congrua tura tibi. Ac nunc ipse quidem, titulis ec honoribus auctus,

Com Dordracena rector in urbe cluet.

Nam varias Musas dc semper sic erit usque

Haec fovet urbs, doctis tota reserta viris. Quos inter radiat cathedra sic Iensus alta, Orator vehemens, versi faberque sonax;

Quos inter, dico, majestas Jentia su et, Ut quondam in rostris Tullius ille suis: Tullius assiduo dudum tibi pollice tritus, Cuius tu loqueris lingua, animoque sapis.

Ille olim Antonii dementes contudit iras: Te nunc non unus antisophista tremit, Postquam in voce Mera a quae sint FRIGIDULA sacra Tam belle eκ positum est, tamque scientisce. Di facite, incedat longos Gronovius annos, Antonii gladios nec timuisse queat. Haec est votorum summarum summa meorum Pro non ingrati iure magisterii. Et nunc iese equidem, hymno periunctus amoeno, Hos tibi ego versus, Pallas amica, dico. Tu mentem ratione poli, tu saecula pande, Tu sace uti mirer manumque Dei.

Ruro ERUS HERMANNiDEs Iutis utriusque Doctor.

5쪽

RUT GERUM HERMANNIDEM.

Laudatorem.

Cisicet huc res est 3 num defensoribus istis u. . i. Tempus eget 8 sanin est in se petenda tibi, M , q)at lo ras l. virtutibus imples, Ni tus ic Eois, notus & Hesperiis ZI ne, decus praegrande vitium, te, gloria Pindi, Laudabit miseris turba profana modis; lEt vana macu u tibi figet laude pudendas , . Quas & Smeti ad es R. avisiusque normi λ io pudor ' o mores t o diri insania sectit O labes foedae maximi barbariae l

ne i ortae a---πcta sereΜtis opes ZQuκi potuit doctus si avius perferre Palaemon λ Quae graviora tulit ob ra, quasque Et tamen hic vates quaerit h.im nod Hi In laude, ut placeas non nimium ira tibi. ymque tamen protot atqην Hetunso, Inque tuas laudes ire redire sacit, Nec non Dord Mensti Carnu, A eis menses, Hariramoiqiis sim E;

6쪽

Quos Helicon 6 nutristit quondam haec in frigi se . Quam inventum , quamque scientifice pSic cecinit quondam mirandi Puppius oris,

Pensio qui nostro naeri in urbu erat. Sic pater ' Hcinamini mundo ni rante catacbat. Filius io Hermanni nunc canit arie pari, Velsificator a r , miractum fertilis oti, de nova pulcher cuditur arte liber. Aique istis studiis velut exercitibu mnem

Doctrinam clausa cor is in orce tenes.

Has mereat potius laudes 'es s Iudas, Coelica Eusegetis pagina quosque notat. Te frustra extollit, Gronovi in Q , 'V a, Qui nondum didicit verba Latina loqui. Quid loquor Z o p - D stipenasia solvite vati, Ne plus carminibus nos premat ille suis, Ultra ne diram solvens per compita linguam

Hisce sonis homines terreat atque seras, Quae non ad numeros consistent carminis hujus, Ut quondam si Orpheae vis suit ista strae. Non has quisquilio agnoscet Leida cel curis, Leida celebratis tota referta viris. Quos inter cunctos velut astrum nobile fulges, Emendicatos vituperasque sonos. Te quoque secta serent, Gronovi. aequabit olympo Posteritas dotes tempus in omne tuas:

6 Eiit mihi magnus Apollo, qui poterit dimetui versum Hermami da 3 t. Recta et Respieit ut ad FRIGIDIH A fACRA, ubi in irae voce. antepenulti producta est.

8 In eximinibus punii cuiusdam, concionatoris Edamensis .inxeniuntur tales versus qualisseest A. M. c.--D. Male ut magis Falcat. hic quo Meti tui sequentem pentamettum , 9 Idem Puppius. qmuhique ciem suamIus Hermonum. ro Miserus Hermannides. ii Plimam in ACER ita eorripuit Hic io. ix videatur error. quem errat in hae voce M inis Invoce Eu ANGELII diphtonsus turpiter correpta vc a L

7쪽

Ato diuturnos vivent tua scripta per annos. Donec erunt vates, carmina donec erunt, i. Carmina seu Latio fluitantia, sive Pelasgo Melle, nec infaustis commaculata modis: Quales ille equidem h Mio perfunctus amores Ille tibi vates, Paris amica, di v. Sic, dum tu ' ince istingas clarissimus an σοι, Praeconis pereat clurin cacata tui.

i1 nda in hae vore debet eonis. secus factum si Heman is Ferditatem huius vetius m pueri , opinor, videntiis INCEDERE ANNos. rasis. quam habet in fine eat minis suineta --n dei. citius Ee alios errores intrauos telinquinio ι eum vel levitet in studiis veri tui Verieneue eoa sit inventurus. vale ooti Amsior Haudet maximum hunc vimini, destit duatam bene una ut prpis eat.

ERAS MUS REGIUS

SEARCH

MENU NAVIGATION