De veteri ritu nuptiarum & jure connubiorum Barnabas Brissonius, Antonius Franciscus Hotmanus

4쪽

AD LECTOREM.Abes hisibenigne Lector,

Nuptiarum omnia, qua quidem ex veterum scriptis erui atque observari

potuere, sacra atque solennia: sorido Dissonis 'lo, Holmanorumque consignata. urim libellum cum jam diu desiderari, ob ejusique praestantiam ut

litatemque requiri, atque a quam plurimis expeti cerneremus; dignissimum

profecto, qui a nobis recuderetur, judicavimus. Ceterum foede corruptum depravatumque exstitisse eum ha te

nus, non ignari; ea nobis cura cura

principuefuit, ut in non in totum emaculatus , quis namque Augia flabu

lum hoc , nisi Hercules quispiam μmel simulque expurgare potuisset

multo tamen , quam ante, corretitior

nitidiorque prodiret. Heste itaque eum

ηρ , , quasi ptiali, quaeque ejus

formam merito commendare e it, induimus 3 nihilque, quod ad ornatum ejus

5쪽

lus faceret, Omisimus: confusionem

in eo omnem evitavimus; ac proinda auctorum q- citantur loca, legumque allegationein, distincitis typis expressisus: innumerosque ejus navos ac maculas , qua ejus faciem hactenus deturparunt, sustulimus. umd sana passim, qui conferre editiones non gravabitur , deprehendet. Adeoque laborem hunc nostrum probis probatum iri non dissam l. Tufrueresu , LQρr , vale.

6쪽

B. BRIS SONII, I. G

Et in suprema Parsiensi CURIA PRAESIDIS,

DE RITU N VPTIARUM,

Liber Simularis. Icturus de ritu nuptiarum a pauca de sponsalibus, quae earum celebritatem antecedunt, praefabor. Fuit autem hoc itimore priscis temporibus positum , ut qui uxorem ducturus esset,ab eo u de ducenda erat, eam in matrimonium datum iri stipularetur: idque qui nuptum da-' turus erat, sponderet: qui contractus stipulationum sponsionumque, dicebatur sponsalia. Hoc Servium Sulpicium in libro de δε- tibin, Neratium Priscum in libro de nuptiis, tradidisse, Gellius scriptum reliquit Quibus Ulpianus & Florentinus consentiunt, b qui sponsalia quoque a *ondendis dicta, desponsi sponsaeque appellationem inde ductam credunt, quod veteribus stipulari S sponde- A re

7쪽

i B. BRisso N I ire uxores suturas moris esset. Nec cIarrimc est , horum nominum originem a Graecos nte Verrium Flaccum idoneum auctorem derivasse, qui, ut apud Sex. Pomp. legimus νsponsorum, .& sponsarum nomen inde tractum existimabat, quod myονδῶς interpositis rebus divinis facerent. Sed a priore harum vocum notatione qui dissentiret praeter unum Verrium, praeterea inveni neminem. veteris certe moris, quo prius illud etymon nititur, multa sitnt in Plauti Comoediis non

obscura impressa vestigia. Sic enim ille in Aulularia Megadorum ab Euclione filiam stipulantem iacit: 'M. Liuia nune etiam mihi despondes filiam 8 . E. I legibu , Cum illa dote quam tabi dixi. M. Spondenorgo ' E. Spondeo.

In Trinummo quoque Lysiteles a Charmide ita stipulatur:

Sponden ergo tuam gnatam uxorem mihi r

Et paulo post: λ M lege filiam tuam sponden mihi uxorem

dari r

Ch. Spondeo. Ca. uospondeo idem Me. Sed & in Curculione Phaedromus ita a militem putatur: Ph. Spondesine miles mihi uxorem tum r

8쪽

DER TU NUPT. Inde Arnobius, libro . adversu. gentes , fabulosa gentilium deorum conjugia ridens: Exores, ait, dii habent, atq- in conjugalia sedera conditionibus veniunt ante quasitis: habent pactas. habent interpositissi lationL-

istonsas. Memini etiam idem i, um Ser- Jvium grammaticum adnotare ad eunivi gilii versum, qui est lib. Io. AEneidos: soceros legere,ct gremiis abducere Μ-ctas 'Nec vero a filiae duntaxat patre nuptum datum iri, sed & a patre viri ductum iri sponsio interponebat a, si modo Donato fides accommodanda est, qui Terentii verba ex priama Andria siena ad eam rem expendit, quae ita habent: Hae fama inspusus Chremes inro ad me venit, unicam gnatam fluam Cum dote summa filio uxorem ut daret. Placuit: despondit: his nuptiis di ι est dies. Ad constituenda plane sponsalia nudus eonsensus sussiciebat mec quicquam intererat utrum testatio interponeretur, an aliquis si- De scriptura sponderet. Denique & absenti absens per epistolam vel internuncium recte despondebatur. a In tabulas tamen ut plurimum sponsalitiae conventiones referebantur.

quo illud Iuvenal. b. Α 1 si

9쪽

Si tibi legitimis pactam junctamque tabellis

Non es amaturin.

Tertullianus in libro de virginibus velandis : Ha sunι sabelia priores naturalium stonsaliorum Onuptiarum. Quae tabulae signa- roriis ,eorum qui interfuerant, anulis obsignabantur. Unde Iuvenalis de nuptiis con trahendis agens, Veniet, ait, cum Ignatoribus auspex. Apulejus Apolog. i. Habes, AEmiliane, causam totam, cur taluti nuptiales inter me ἄ Pudentiliam non in oppido sint,sed in vilia umbana consignata. In argumentum etiam contractorum sponsaliorum a sponso sponsae arrhae dabantur : quemadmodum ex Paulo lib. 2.sententiarum, & ex Gratiani, ac Valentiniani, aliorumque Imperatorum constitutionibus intelligimus a. Quin & anulus sponsae pigno- Tis loco mittebatur, quem pronubum Te restianus in lib. de cultu feminarum Vocat, Aurum , inquiens, nulti norat prater uno

digito , quem sponsus oppignerasset pron ho anuis. Isidorus Hispalensis lib. 2o. Etymolog. Eemina, ait, non isa sunt anulis, nisi quos virgini sponsem miseras: neque amplius quam binos aureos in iugitis habere solebant. Item lib. 2. de divin. ossic. cap. IS.

- I. si quis officium. D. de ritu nupt. l. amis. l mulier, c, de sponsalib. - .

10쪽

Dg Rivu NuPτ. saeuod in primis, ait, nuptiis, anulus Asponso sponsa datur, fit nimirum vel propter mutua dilectionis signum, vel propter id magis. ut

eodem pignore eorum corda jungantur. Vnde is quarto anulm digito inseritur. Ideo quia in eo vena quadam, ut fertur, san guinis ad cor que perveniat. Quam eandem rationem Gellius a Sc Macrob. bex Appione & Atteio Capitone reddunt, cur apud Romanos communi assensu receptum esset, anulum in dioito qui minimo vicinus est, quem & meaicinalem vocant, atque adeo manu praecipue sinistra gestare. Nicolaus quoque Pontisex ad consultationem Bulgarorum re ribens, ut est apud Gratianum, Et postquam, ait, arrhis sponsam hi sponsim per .digitum fidei anulo insigni rum destandreis. Sed & hunc ipsum ino--,:Juvenalis a me subjecti versus indicant: conventum tamen tactumossonsialia ηομώ- DTempestate ρ ras, jamque a tonsore magistro ricteris, digito pignin fortasse deisti. His a Paulo . relatam speciem adjungamus licet, in qua sponsum alienum anulum spon- 'sae muneri misisse proponit. Ferreum vero anulum, eumque sine gemma, sponsae mitti A 3 i aetare