Archiv für katholisches Kirchenrecht

발행: 1857년

분량: 490페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

188 Pii P. X. Eneyci . d. I. Novembris I873. et 27. Angusti tuus anni duas promulgavit leges plane consentaneas edicto proposito mense Octobri superioris anni, quod in memorata Alloeutione uera a Nobis improbatum. Nimirum idem hibernium sibi jus arrogavi refingendi in eo ago constitutionem Melanao catholicae, eamque exigendi ad democraticam formam, subjiciens Episcopum cum quoad exercitium propriae jurisdietionis et administrationis, tum quoad potestatis suae delegationem auctoritati civili; vetans ne in ago illo domicilium haberet definiens paroediariunnumerim et limilas proponens Arinam et conditiones electionis p rectorum e vicariorum, casusque et modum revocationis emim intsuspensionis ab ilicio tribuens laicis hominibus jus illos nominandi,

laicis item credens temtiora lena ultus administrationem, eosque inspectorum instar, et ecclesiasticae generatim praeficiens. Cautum

praeterea his legibus, ut sine Gubernii venia, et hac quidem rex inbui, parochi e vieini functiones nullas exercerent, illas dignitates Mesperent illis ampliores quam per populi electionem essent adisti, idemque a potestato vili ad jusjiurandum adigerentur an

ea verba quibus veri nominis apostasia contiitetur. Nemo non idolhujusmodi leges non solum irritas et nullius roboris esse P 0mnimodo potestatis defectu in legislatoribus lateis et utplurimum et rodoris; sed estu in iis quas praecipiunt sic adversari atholicas fidei dogmatibus, et Melesiasticas disciplina per e nentem ,-- nodum Tridentinam et Pontificias constitutiones sanesiae ut eas -- niti a Nobis improbari damnarique oporteat. Νο itaque ex officii ostri debito auetoritat Nostra Apost lica eas solemniter reprobamus et c0ndemnamus declarantes simul, illicitum esse a plane sacrilegum juramentum ab ipsis indictum; eosque propterea mutes, quinin Gebeminosi tru-αι aut ubi μααea--- --n deere a macium u/similli 1 nodo, suffragunte popii e eo ιμ-inti e villi potestiue Areu utideunt Hire munia recteri

sine ministerii, ipso faeto incurrere in Geommunicationem majorem peculiariter reservatam huic Sanctae Sed aliasque poenas ca- nicas adeoque eos omnes sugiendos esse a lidelibus, juxta divinum

munium, tamquam alienos et lares qui non ventini nisi ut furentur, macten e perdant. Man. 10, 5. 0.3 3J Tristia quidem et funesta hae sunt, quae hactenus immemoravimus, sed funestiora etiam contigerunt in quinque ex septem agis, quibus constat Basilae id Dioecesis, nempe Soloduri,

Remue, usum cum uris, Myoriae, Turest Ibi quoque de pa- metas, dinus parochorum Rus vicarismi eleelion et revocations in es lata sunt Melesiae regimen, disinamque constitutionem eve

192쪽

6 PP. I Encm. d. Irin Aouem is I873. 189ientes, ecclesiasticum ministeriunt sareulari dominationi sutilicientes et omnino schismaticae quas proinde, eamquo nominatim, vix lata

est a Gubernio Solodurensi die 23. Decembris anno 1872, reprob mus et damnam iis, et anaquam reprobatas et damnatas perpetuo habendas decernimus Quum porro en Frater Mymitus Episcopus

Basileensis justa indignatione et Apostolica constantiaci scisse a limios quosdam in eonciliabula seu eo ferentia, ut cliant, Monoesana, ad quam eonvellerant elegati quimus agoram supra dictorium eonstitutos, sibique propositos, et omnino necessariam habere rejDeiendi causam quod episcopalem auctoritatem laederent, regimen hierarchi uni subverterent, et haeresi faverent aperte ob eam rem

ab Episcopatu dejectus, a suis aedibus abstractus et in exilium vi lenis actus fuit Tum nullum fraudis aut vexationis genus omi

sum, ut in quinqu0 Pagis praedictis clerus et pi ius in schisma

indureretur interdictum elem a quolibet commercio eum astor 'exulante jussumque datum cathedrali capitulo Basileensi, ut ad electionem Viearii Capitularis vel Adni inistratoris convenirent, e inde ac si Sedes episcopalis reapse vacaret quod facinus indignum sumus Capitulum edita protestatisne ab se dedit. Interim decretore sententia Magistra inmisi Misi eminuison novem et seruomia par his territorii urensis primo i Ut imi est, ne usinisterii sin mictiones turent, dein vero abdicatum ossicium, hac una de causa quod palam testati essent, sese legitimum piscopum et astorem Ven. Fratrem Eugenium unice agnoscere, seu nolle se turpiter ab unitate atholica desciscere quo lactum est, ut totum illud territorium quod atholicam fidem constanter retinuerat, et e sirigo ampriam unctum siera ea leg paetoque ut religionis suaeliberum atque inviolatum rarentum haberet, paraecialibus mei nibus, solemnibus baptisniatis, nuptiarum et funerum privaretur, conquerent frustra et reclamatite fidelium multitudine jam per summam injuriam in hoc discrimen adducta, ut vel schismatim haer

udorius pastores politica auctoritate instriinos recipere, vel quocumque sacerdotum auxilio et ministerio desinu eogatur. Nos utrius Deo benedicimus qui eadem gratia, qua mammesim erigebat et confirmabat, sustentat modo ac roborat eam partem electam catholici gregis, quae viriliter sequitur piscopum suum opponentem murum pro domo Israel ut stet in praelio in die D

mine Egech. 13, 54, et nescia formidinis vestigiis ingreditur ipsius capris Murum Jesus Christi, dum agni mansuetudinem ferociae luporum objiciens fidem suam Maeriter constanterque propugnat s Nobilem hanc Helvetiorum fidelium constantiam aemulatur

193쪽

Hi P. IX. Encycl. d. m. Novembria I873.

haud minori commendatione clerus popillusque fidelis in Germania, qui et ipse sequitur exempla illustria raesulum suorum. Hi enim-Vero spectaculum acti sunt mundo et angelis et hominibius qui

eosdem indutos catholicae lorica veritatis et galea salutis praelia Domini strenue praeliari undique reumspiciunt, ominique animi sortitudinem invictamque eo fiatiam eo magis admirantur et exinitas laudibus extollunt, quo magis in dies invalescit acerrima perseeuti adventis eos eommota in Germanteo Imperio ac potissim in lan ratia.

Ρraeter multas et graves injurias atholicae Ecclesiae superiori anno irrogatas, Gubernium Borussicum durissimis et iniquissimis perlutis legibus a pristino more prorsus alienis universam Clemeo-m- institiaionem et educurionem tiraeae potestuti se subjecit, ut ad hane pertineat inquirere ae decernere, quomodo Heriei erudiendi ac fingendi sint ad sacerdotalem vitam et pastoralem atque ulterius progrediens eidem potestati in tribuit eommeendi et iudicandi decollatione cujusvis mei et benesei Melesiastici, atque etiam sacros

pastores mei et beneficio privandi. raeterea quo celerius et plenius ecclesiasticum regimen et latera rellicae subjectionis ordo ab ipso

Christo Domino constitutus subverteretur, plura ab iisdem legibus injecta sunt impedimenta piscopis quominus per censuras poenasque canonicas sive animanu saluti, sius sanitati doctrinae in scholis instolicis sive obsequio sibi a clericis debito opportune prospieiuni; non aliter enim per eas leges fas est Episcopis haec agere, quam

juxta placitum civilis auctoritatis et ad orniam ab ipsa propositam. Demum ne quid deesset, quo catholica Ecclesia pellitus opprimeretur, regium tribunal pro ecclesiasticis negotiis institutum fuit, quo voeari possint piscopi aerique astores eum a privatis hominibus qui sis subsunt, tum a publicis magistratibus, ut eorum instar dicium sustineant, et in exercitio spiritualis muneris ruererantur. Re Melaesa christi sanctissima, ut solemnibus etiam it ratisque supremorum Principum sponsionibus, publicisque pactis

conventis asserta ruerat necessaria et plena religionis libertas, nunc luget in iis locis omni gno spoliata jure et insestis obnoxia viribus quae extremum illi minantur excidium novae enim lasses eo pertinen ne an us possis existere. Nil mi μω

imos traminuitus pristina gruo ter eo in Imperio pertu bo . in ta hi j modi muris uiliusque Borussis Gubernii consiliis etibus Mesesiae infensorimis. At perturbationis hujus ut, pam perperam omnino contieere quis vellet in remante Imperii

Catholicos. Nam si istis vitio vertendum est, quod legibus illis non aequioseant, quibus salva conscientia aequiescere nequeunt, pari de

194쪽

Pii P. IX. Eneyer a. D. N embris rara si ea a parique modo laxandi essent Iesu Christi Mostoli et Martyres, qui atrocissima quaeque supplicia et mortem ipsam subire maluerunt, quam proprium prodere officium sanctissimaeque suae religionis jura violare, impiis obsequendo persequutorum Principum mandatis. Sane,

venerabiles Fratres, si praeter leges civilis imperii aliae nullas xtarent, et hae quidem sublimioris ordinis, quas agnoscere oportet, xiolare necis si propterea lasses eaedem leges supremam constitu

rent conscientiae normam, sicut impie juxta et absurde quidam eo tendunt, reprehensione potius quam loliore et laude digni forent primaevi martyres et qui de iii Seps eos equuti sunt dum pro Christi fide et Ecclesiae libertate sanguinem fuderunt imo vero ne licuisset

quidem obstantibus legibus invitisque principibus christianam tradere et propagare religionem, Melasianique landare. Fides tamen doces,

et humam ratio demonstrat, duplicem exister rerum ordinem, si-nmique binas distinguendas esse potestate in terris, alteram naturalem, quae humanae societatis tranquillitati et saecularibus negotiis prospiciat, alteram vero, cujus origo sit pra naturam est, quae praeest

civitati Dei, nimirum Ecclesias Christi ad pacem animarum et salutem aeternam dimitus instituta. Haec autem duplicis potestatis officia sapientissime ordinata sunt, ut reddantur quae sunt Dei Deo,

et propter Deum quae sunt Caesaris Caesari qui ideo magnus est, quia eaelo minor est illius enim est ipse, cujus caesum est et omnis reusurci. Tertuli apolog. cap. 30. quo certo divino mandato nunquam deflexit Ecclesia, quae semper et ubique fidelium siseorum animis ingerere eontendit obsequium, quod imiolabiliter ωρο- debent erga suprenios rincipes, eo rius iura quoad saecul ria Meuitque cum Mostolo esse rincipes non timori boni operis

sed mali juben fideles subditos esse non solum propter iram, quia 'inceps gladium portat vindex in iram ei qui malum agit, sed etiam propter conscientiam, quia in mei suo Dei minister est.

Rom. 13, 3 sqq. Hunc autem Principum metum ipsa cohibuit ad opera mala, eumdem plane excludens a divinas luis observantia, memor ejus quod deles docuit Maius etrus nemo ται-- passio

tui vi homicida, aut fur, aut maledictis, aut alienorum appetitor; Si autem ut ehristianus, non erubescat, fori et Mem misi in isto nomine. Petr. 4, 14. 15.

O Quae cum ita sint, facile intelligetis, Venerabiles Fratres, quanto animi dolore Nos assidi oportuerit gentes in epi se nuper ud ML ui, ipso sermo meo Im-αιον er--ι---m setius afrorem quam insperatam adversus partem, ut ipse ais, euch Ducorum sibi subditorum, praesertim uero adversus atholicum is

195쪽

isa Pu P. Ix Eneyer. I. N. Novembris I973. munio Clarum e Mois pos erius eriminalionis ea causa est quod hi Me incula et tribulatioties verentes nee laesentes animam suam pretissiorem quam se Aet 20, 24. , parem recusent eommemoratis legibus, eadem constantia, qua priusquam illae juberentur, protestati suerunt denunciantes earum vitia, expostulationibus explicata gravibus, luculentis, solidissimis, quas toto plaudent orbe catholico et

mn paucis etiam ex heterodoris, Principi, Administris ejus, atque ipsis emis Regni comissis exibuerant ob eam rem nunc ipsi perduellionis erimino insistulantur, quasi in unum consentiant et

conspirent cum iis, qui omnes humanae societatis ordines perturbaronituntur, posthabitis innumeris, praeclarisque argumentis, quae inconcussam eorum fidem et observantiam in Priticipem, studiumque

incensum erga patriam evidenter testantur. Imo Nos ipsi rogantur, ut eatholicos illos et sacros risiores adhortemur ad earum imum observantiam, quod eo valet, ut Nostram Ipsi peram gregi christi

opprimendo et dispergendo conseramus. Verum Deo freti confidimus, serenissimum Imperatorem, rebus melius compertis ac perpensis, rejecturum suspicionem tam inanem atque incredibilem erga subditos fidelissimos conceptam, neque passurum diutius, ut eorum honor tum

foeda discerpatur obtrectatione, et immerita adversus illos perduret insectatio edimust Imperialem hanc epistolam ultro praeteri s mus hoc loco, nisi Nobis plane insciis et more certe insueto, iugata fuisset ab officiali Berotini ephemeride una cum alia manu Nostra exarata, qua serenissimi Imperatoris justitiam pro celesia catholica in Mussia appellavimus. JJ Me quas hucusque recensuimus, anis omnium oculosis sita sunt quam dum eo obitu e Deo deuota virgines em Mori omni ei-- libertati priuantur et immanis asperitare serim fur,

dum publieae ctolae, in quibus eoitholiea juumtus i Quitur, α --ltuari Gelasiae magisterio a vigilantia quotidie mastis ex mutir, dum sodesilia ad pietatem fovendam institata imaque sericorum Seminum disso&-- , dum Ioertus inseres tu eva ligeticae proe

Garumis, dum elementa religiosas institutionis in nonnullis regni partibus materna lingua tradi prohibentur, dum a suis Matro λψι-

tur paroeciis Curiones quos iisdem Episcopi praefecerint, dum praesules ipsi reditibus privantur, coercentur multis, carceris comminatione terrentur, dum catholici omnigenis vexationibus exagitantur;

serius potest, ut in animum inducamus quod Nobis subjicitur, no-que religionem Jesu Christi nequo veritalam in causam vocari ρs7 Neque hi finis horiarum quasi athesim riclesia inseruntur. Nam accedit etiam patrocinium a Borussico, isti laeti e

196쪽

Mosis sermonis Imperii perse Mumptimi sis novis illis De-retieis, qui se Veteres Qugineos di eun per ejusmodi munitus abusionem, quae ridicula plane foret, nisi tot errore monstros istius sectae adversus praecipua eatholicae fidei principia, tot sacrilegia in re divina conscienda et in sacramentorum administrati0ne, tot gravissima seandala, tanta demum animarum Christi sanguine redempiarum pernicies vim lae mamin potius ab oculis exprimerentin sane quid moliantur a speeten mi simi perditionis sim, tu lanter muli tum eae tam eorum seriet suu- --- eae impio illo et impudentissimo quod nuper ab eo nul tum ore quem

ipsi modo pseudo-episeo1nιm suu constit inriti t. Quali loquident inficiantur ac pervertunt verum jurisdictionis potesta lena in Romano Ρontis es et Episcopis beati Petri et Apostolorum successoribus, ainque ad plebem seu ut riunt, ad communitatem inuisserunt; dieiunt praefracte et oppugnant magisterium insallibile eum Romani Pontistis, tun totius Melesiae docentis; et adversus Spiritum sanetania oristo promissum Ecclesiae ut in ea manere in aeternum, ausui redibili affirmant, Romanuuiis iisdem, ne non universos hi eopos Sacerdotes et populos unitate fidei et ommunionis cum eo e0njunctos in haeresim ilicidisse, quum definitiones ecuinente Concilii Vaticani sanxerunt et professi sunt. Eapropter denegant etiam

indefectibilitatem eclesiae, blasphemantes ipsam in tot periisso mundo, proindeque visibila ejus Caput et piseopos defecisse ex quo sibi erunt necessitatem impositam legitimi episeopatus insim-randi in in pseudo-episeopo, qui non per suum sed aliunde ascendens, uti su et latro, in suum ipse aput Christi damnationem eo

vertit.

Nihilosecius infelices isti, qui catholicae religioni finidamenta suffodiunt qui notas ejus omnes et proprietates evertunt, qui tam laedos et multiplices ommenti sunt errores, seu potius depronaptos veteri haereticorum penu et simul collectos in medium protulerunt, minime erubeseunt se catholiens dioere,.et te res inrisior iras, dum doctrina, novitate e numero in utramque a se vetustatis et e tholicitatis notam nam maxime alsiudicant. Potiori certe iure duersus istos quam lini per Augustinuni contra Donatianos, exurgit Ecclesia in omnes diffusa gentes, quam Christus Filius Dei vivi aedificavit super petram adversus quam portae inseri n0 praevalebunt; et quaeum Ipse cui data est omnis potestas in caelo et in terra, se esse dixit omnibus diebus usque ad consummationem in ensi. clamat Ecclesia ad sponsum suum aeternum quid est, quod neses qui eredentes a me murmurant contra me quid est quod

197쪽

l94 Pii P. I Eneyet. . I. Novembris D 73.,perdit nae periisse contendunt Alinuntia mihi exiguitalem dieriim,meorum quamdiu ero in hoc saeculo 3 Annuntia mihi propter illiis,

isqui dicunt sui et jam non est propter illos, qui die t implet ae,mn seripturae, rediderunt omnM gentes, sed apostatari et perist,Edeleti do omnibus gentibus. t. annuntiavit nec vacua sui vox

ista. Quomodo an militiavit Ecce esto obiscum Stim usque in conssummationem saeclιIi Mota vocibus vestiis et salsis opiniolithus, vestris quaerit a Deo, ut exiguitateam dieiuna suorum amuntiet,sibi; et invenit, mininum dixisse: Ecce ego obiseum sum usque,ti consumntutionem suemlh id vos dicitis: De nobis dixit mis,sumus et erimus usque in consummationem saeculi. Interrogetur,ipse Christus Et pracdieabitur, iiquit, hoc Ganyelium in nivosos orbe in test unonium ninibus stentibus, et tunc eniet tinis. Ergo,iisque in finem saeculi Ecclesia in omnibus gentibus Pereant line-

,reuei, pereant quod sunt, et inveniantur ut sint quod non sunt α Augusti in Psalm Iol. enarrat. . num. . . Sed homines. isti per iniquitatis et perditionis viam audarius

progies Si, ut justa Dei judicio haereticorum sectis umvenit, hienar-clitani quoque filii fingere voluerunt, sicuti innuimus, ac notorium enuium a catholica fide apostatam JoseThum Hubertum Reinhens pseudo-episcopum sibi Hellerunt e constituerunt; urque ut nihil im- puclericiue deesset, pro consecratione iaci illos confugerunt Uitrum Detenses isse nisuos, quos ins oti quam ab Ecclesia desciscere, h ereticos e schismati s uectunt unu eum ecteris ea hesteis. J0sopinis tamen ille ubertus auctet se dicere episcopum, et quod iidem excedit, tanquam episcopus catholi ius edito decreto, agnos-situr et n0minatur a serenissimo Germaniae Imperatore, a justi episeopi l o habendus et observandus subditis universis proponitur.

Atqui vel ipsa eatholicae doctrinas redimenta declarant, nullum posse legitimum Episcopum haberi qui fidei et aritatis ommunione non jungatur Petrae, super quam una aedificata est Ecclesia Christi:

qui suprenio non adhaereat Pastori, cui omnes Christi vos pascendae continissae sunt qui non devinciatur eonfirmatori fraternitatis

qua in mundo est. Et sane ad Petrum locutus est Dominus ad unum ideo, ut unitatem sui aret ex uno; Paeianus ad Sympron. ep. 3. n. l. cyprian. Dimitiaeel. 0piat contra Parmen lib. 7. n. 3. 8iricius ep. 5. ad Episcopos Ast. Innoe L opp. ad Vieme ad cone Carthag et Mileu. Petro magnum et mirabile consortium, potentiae suae tribuit divina dignatio, et si quid eum eo commune ceteris voluit esse principibus, nunquam, nisi per ipsum, dedit quod aliis negavit. IM II serui. a. in sua assumpt. Optat lib. 2. n. 2 3

198쪽

fliae est, quod ab hac Apostoliea ede, ubi beatus Petrus vivit et uncti te et praestat quaerentibus fidei veritatem, Petri chrys v. ad Lutych in omnes venerandas ommunionis jura diniamuit:. cone Aquil inter epp. m . p. II. rium. 4. ier . pp. 14.ρ l6. ad Damas. et hane eamdem sedem ecclesiis toto orbe iliffusis velut caput suomam certum est esse membrorum, a qua st,quisquis abseidit, sit christianae religionis extorris, eum in adem non eoeperit esse compage. Bonis l. p. 14. ad pise Thessal.

Hine sanctus mactyr Cyprianus de schismatim disserens pseudo- episeopo Novatiano ipsam ei negavit tristiani appellationem, ut pessarium o et abscisso ab Ecclesia christi. Quisquis illa est inquit

se qualiscumque est, eliristiatius non est qui in Christi eclosia,tion es Jactet se licet, et pli ilosophiar vel eloquentiam uam su-,perbis vocibus praedicet; qui te fraternam inritatem, nee M

,siasticam unitatem retinuit, etiam quod pictis sui amisit eum it a christo una Melesia per totum mundini in multa membra, livisa, item episcopatus unus episcoporum multorum concordi ni ,merositate distusus, ille post Dei traditioneni, post connexam et . ubique conjunctant catholicae celesiae unitateIn , humanam eona-,tur ecclesiani facere. Qui ergo nec unitatem spiritus, nec c0n junctionem pacis observati et se ab Ecclesiae vinculo et a sacer

dolum collegio separat, episcopi nec potestatem potes habere, nee honorem, qui episcopatus nec unitatem voluit tenere, nec pacem κ erprian. mira Maiian. p. 52 ad Antonian. Nos igitur qui in suprema a Petri cathedra ad ustodiam

silet atholicae et ad servandani ac tuendam universalis celesiasionalem, licet immereutes, Gnstituti sumus, Decessorum Nostrorum

Merarumque legum morem atque exemplum sequuti, tradu Nobis eues potes Me mis intimi electionem memorin Josephi Hule, in

Relahens, ouo u sucrorum cui uim sanctumem faction, uisitani, is em et omnino mulam, iisque consecrationem sacrilegum decla-rtunus, rejicimus ae detestamur; sed et ipsum Josephum ubertiιm, e qui eum eligere uentur ait, et tu sacrilegae eonSecratiori Uerum commodarunt, e quicumque iisdem adhaeseris , eorumque portes equiri opem, uxorem, auxilium, aut consensum praesu erint, suem risu olentis Dei monilimnicamus e u intho triar unius, atque ut Ecclesiae comi motum Myregatos et D eorum numero hohendos eme, a quorum consuetudine onyressuque si o ubus Christis δε- li&ι interdixi Apostolus, ut ne ave illis die re diserte praeemerit, i J0an. v. 0. Mesuramus, dicimus et mari mu3.

tri Ex his quae deplorando magis quam enarrando alligimus,la.

199쪽

l96 Pu P. IX. Eneyet. d. I. Ain emtris Ibi . Venerabiles Fratres, satis vobis perspectum est, quam tristis et Friculo plena sit in iis quas significavillius Europa regionibus east lieorum conditio. Neque vero ommodius res agitur, aut paeatiora sunt tempora in America, cujus regiones nonnullae ita catholicis

infestae sunt, ut aissim liberitia saetis negare videatitur allioli amquam profitentur fidem. Ibi eui in aliquot abhinc annis bellum asperrimuna contra eclesiani ejusque institutiones et jura hujus Ap stolica Sedis coepit eommoveti. Haec si prosequeremur, Nobis non esset oratio eum autem propter rerum gravitatem obiter perstringi non possint de illis alias si ius agemus.

9 Mirabitur sinasse quispiam ex vobis, Venerabiles Fratres, tam lute patere bellum quod aetate nostra Ecclesiae atholieae infertur. Verum quisquis probe noveri indolem, inuitu, propositum secturum sue mos leue dicimium me alio quovis nomine tiniiunt, eoque conferre eum indole ratione, anu udisio concertutionis,

quin praesens eulamitus fraudibus et machinationiblis artimidem Sectarum potissimum accepta referent i sit. Ex his namque coalescit Inagoga Satanae quae contra Ecclesiam Christi suas iiiAtruit copias, infert signa, et manum eonserit asce jampi idem ab ipsis

exordiis Praedecessores Nostri, vigiles in Israel, regibus et gentibus den clarunt, has deinde iterum iterumque damnationibus suis e eulerunt; neque Nos ipsi huic meis iniimus. Utinam supremis

Ecclesiae Pastoribus major labita fuisset fides ab iis, qui pestiuniam exitiosam potuissent avertere At illa per sinuosos antraetus irrepens, per nunquam intermisso, versutis fraudibus multos resepiens, eo tandem devenit, ut e latebris suis erumperet, sequo jam poterelam domitiamque jactaret. Aucta in immensum adlectomni turba putant nefarii illi Getas se voti jam ompotes saetos ac ni tam praestitutam tantum non attigisse. Id assequuti aliquando,

quod tamdiu ithiaverant, ut pluribus in locis rerum summae rueessent, comparata silii virtuna et auctoritatis praesidia eo convertunt

audacter, ut Ecclesiam Dei durissimo mancipent servitio, undamentaeonvellant quibus innititur, divinas conentur depravare notas queis praesulge insignis quid multa ipsam crebris eo ussam ictibus, collapsam, eversam, si fori possit, ex orbe penitus deleant. Quae

eum ita sint, Veni rui dies Fratres, omnem adhibete operam mutilem dis adversus iarum sectarum insidias set contagione ni fidelibus curae vestrae eommissis, illisque qui nomen infauste dederiti ii8dem sectis a perditione retrahendis. Eorum vero praesertim Ostendite et oppugnate errorent, qui d0lum sive passi sive molienti, non verentur

200쪽

adhuc asserere socialem tantum utilitaten ac progre8sun niuiti neqile beneficentiae exercititim spectari a tenebridosis hisce oliventici illa.

Exponite iis saepe, et altius animis defigite Pontificias hac de re rem titutiones et ed eis, non uno ab iis percelli amnicos metus in Europae institutos, sed omnes quotquot in America, aliisque latius

orbis plagis habeIitur. Ceterum, Venerabile Fratres, itoniana in haec tempora incidimus, quibus multa quidem patiemi sed et merendi instat occasio illud curemus praeprimis tamquam Christi milites boni, ne animum despondeamus imo in ipsa qua jactamur procella eriam spem nacti iranquillitatis suturae et clarioris in Ecclesia serenitatis, nos ipsos

et laborantem clerui et populum eriga imis divino arixilio eonfisi et n0bilissima illa excitati Chrysost0mi omnielitatione: Multi fluctus instant, gravesque pr0eellae; sed non timentus ne submergamur;

,nam in petra eonsistinius. aeviat mare, peream dissolvere nequis; insurgant uetus, Jesu navigium demergere non possunt. Nihil, elesia potentius. Ecclesia est ipso aes sortior Gesum et terra,fronsibunt, verba ausem mea non transibunt. Quae verba Tu es Petraia et superra Die petram aedis ab Mesesiam meam et portae inferi non praevalebunt adversus eum. Si non redis verbo, rebus

erede qu0 uranni Melesiam opprimere tentaverunt quo G lagines, quot ornaces, seram dentes, gladii aeuii nihilque pers ,rerent. Ubinam sunt hostis illi Silentio et oblivioni traditi sunt.

, Ut inam Ecclesia Plusquam sol splendescit. Quae illorum erant, sextincta sunt; quae ad illam spectant, sunt immortalia. Si cum pauci erant Christiani, non victi sunt quando orbis totus pia reli , one plenus est, quomodo illos vincere possis Curium o terru transssiunt, verba autem mea non transi inc inm ante exit. ii l. et 2. Nulla itaque eommoti periculo et nihil haesitantes severemus in oratione, idque assequi contendamus, ut universi caelestem iram flagitiis onainum provocatam placare nitamur quo tandem in sua misericordia exurgat Omnipotens, impere ventis et faciat tranquillitatem. Interim benedietionem Apostolicam praecipuae nostrae benev lentia testem Vobis omnibus, Venerabiles Fratres, elemque eti pul universo singulorum curae e0inmisso peramanter impertimus. Datum Rotnao pii S. Petrum die XXI. Novembris anno Domini DCCCLXXIII. Pontificatus Nostri vicesim0ctaV0.

PIUS P. IX.

SEARCH

MENU NAVIGATION