장음표시 사용
231쪽
228 Sehoreis. Dua Studium des ire noctua in Rom. teriis, quae cum in e civili emmunes sunt, dispositions juris civilis
valent et pro jure ea nim quoque vim et auctoritatem habent AN qui ius rivus amune dicit, res mobilas non langibiles licii comm
dari posse, pallium est res, quae una te non peremnitur, ergo etiam commodari polast. Rutio dubitumi eae hoc usu desimi poμει Sine dubio Mehiepiscopus alterum Archiepiscopum ad elebranda solemniter sacra mysteria in sua provincia invitare potest. Quodsi hic invitatus ichiepiscopus pallium suum sorte secum Ortare oblitus est, cur alteri non liceat, huic suum ipsius pallium amicaliter commodarepSecundu pars decisionis R. R erat haec imperabat, ut iniim quisque Archiepiscopus cuin suo proprio pallio post mortem sepeliretur. II. Contra Huic lecisionis seeundum partem objici potest: l. Ex historia scimus, eat Malamo, episcopo Trevirens in Germania missum sisse pallium a Maio Petro; ex quo sequitur jus portandi pallium bou iam personae quam dignitati archiepise pati annexum esse ex ind illui quoque sequitur quod pallium eum archiepiscopo tortuo Sepeliri non debere, propterea quia dignitas archiepiseopalis perire non potest.
2 m iri potes: Viriurius uris princiseum est, neminem evin
vestibus et ornamentis esse sepeliendum, quod probatur ex . caesa re t I l. Si qui 14. . non autem s. de religiosis, lex servo II 2. g. ult. st . de legat. I. l. ult. g. mulier . de auro et argent legati, argument legis,nec amplius st ad legem Falcidiam. Jure canonico id constat ex . nemo 39. d consecrat distinet. I. Concilio Anti Mod. o. 12. Non licet vela vel pallis corpora mortuomini involvi.Avem can. 3. 0Meritandum, ne pallis vel ministeriis divinista iunctorum corpuscula obvolvantur. Bituricensis can. 13. Refert a tonius August. in epitoini juris Pontificii libr. 17. it. 3. saeit Chrysostomus in h0ntilia 64. in Joannem: Tu cum audieris, inquit hic Doctor, nondum Dominum resurrexisse, ce88a, quaeso, ab inrunas eris impensa quia sibi hoc inponuum vult et inuin dispendium, quod ipsis, qui uni plurimum affer detrimenti, mortuis nullam uinitatem vel damnum potius. S. Veronymus in vita Pauli Mose
tuos auratis obvolvimus vestibus; cur unabitio inter lacrimas luctusque n0 cessat cadavera divitum, nisi in serico putrescere neSciunt. et
Illustrant ornerius libr. . rerum quotidian. cap. 18. Julius Lavoriis variae lucubrationes UL 2. U. i. num. I. Igitur non
lice dum Arehiepiseopum eum palli sepelire
232쪽
Νihilominus decisio Romani Pontificis in omnibus costat et sequenti modo defenditur. Pallium enim, de quo agitur est per80nale ad iustiuitiam et
petitionem Archiepiscopo concessum, suffragantibu eius meritis; sed quas personalia sunt, aliis commodari non possunt, e privi nescien jur in R; igitur nec pallium tamquam personat alii ommodari potest. Accedit: Mo pallium respiei pereonam Arelit
episcopi, ut Metropolitatius illius ecclesiae, qu0d si ipse transfertur in aliam ecclesiam similiter archiepiscopalena tenetur novuin pallium a R. Pontilite petere nec primo concesso intuitu primae ecclesiaetiti potest, cap. 4 de postulatione praelatomim, ubi in fine haec verba inveniuntur: Et undem Archiepiseopum, in quem omnes, quorum eonsensus in electione vel postulations pastoris requiritur, licet diversis temporibus convenerant, a vinculo, quo tenebantur, Colocens. Ecclesiae absolventes, ad metropolini trig0niae transferimus, et ei lirentiam tribuimus transeundi pallium ei ad nomen et usum ejusdem ecclesiae transmissuri. Igitur pallium Archiepiscopo conce sum non potest commodari ipsi in aliam ecclesiam translato, minus valebit pestium Archiepiscopi alteri commodari nec Memor Archiepiscopi priore pallio uti potest, quia pallium non transit in meres forem, sed etiam is novum pallium petere debet, sicuti in glossaeap. 2. h. t. et in cap. Bonae et ratio est quia jus quidsm pallii a Sede Apostolica concessum censeri non debet ut privilegium reale, quia debetur dignitati Archiepiscopali eique actaeret ideoque etiam ad quemlibet successorem non transit ipsa tamen concessio pallii fit personas eum restrictione ad certum locum l. s. ad ecclesias cretas provincias, ita ut hae persona usum ejus alteri oncedere nequeat,
sed illud personam inseparabiliter sequatur et cum persona extinguatur pallium ergo eonsiderandum est veluti privilegium personale, quod personam non transit perSonalia autem aliis commodari nequeunt, eodem modo ut per80na ipsa commodari non potest, ut do-eetur in lus quia tale AE et in eap. privilegium O reguli juris in s. recte ergo pallium aliis commodari non posm, in prima parte a Pontifiea decisum fuit.
Nunc secundam partem ejus decisionis probamus i. e. pallium cum Archiepiscopo debet sepeliri. Hoc sequitur I. quod neque ejus success0ri nec alii commodari
possit, deinde II. quia est sepeliendus eum insigniis dignitatis suae, quibus in Vita decorabatur, ut probatur ex aetis Petri Mart lam Patriaretia Alexandrini relatis a Baronio lamo tertio ad annum
233쪽
230 SeMurey. Dus Studium des irchenrechis in Ro310 ibi legitur: Indutum vestibus sacerdotalibus albi coloris, lobi et mophorio, triumpitali pompa ad coemeteri uin detulerunt. et
Ex utrebiani Pontificis decreto libr. . de . Pontifice legitur: ,Ut quemem fidelium sepeliret, sine Mimalim aut colobi purpurato nulla rations sepeliret . Quid autem in his auctoritatibus per e labium etdalmaticam intelligitur, exponitur multis locis, inlicet veri humerali, i. e. pallio et aliis similibus. Si agitur de sepultura Archiepiscopi translati, talis Archiepiscopus etiam cum priore pallio sepeliri debet ratio est, quia ejus pallium prius in jure ab eo die, quo priori ecclesiae cessit, sepultum intelligitur neque ver remari bat in ecclesia, ad quam prius tamquam Archiepiscopus promotas erat; sed translatus illud debebat reum ferro, licet eo amplius uti non posset et quidem sepelitur cum eo, ita ut pallium postremo accedituita priori superponatur vel quod iustis congratum videtur, mortuus Archiepiscopus pallio posterius accepto induatur, alterum vero corpori et e pili ejus subjiciatur, - auctore Innocentio IV in in mentario ad M. 2. h. t. et Abbat ibid. n. 7. Archiepis opum ergo mini pallio sit etiam sepeliendum esse, in secunda quoque parte a Pontiues Romano recte derisum iit. Id que in omnibus
constat decisio Coelestini III. Nunc
Responsio rationum dubitandi. Prima difficultas opposita erat contra primam partem decisi es Romani militeis et sic sonabat vide p. 227. I, 1. Nego principium antecedens in sua generalitate, se quod omnes res, quae in nostro domini sunt, quaeque mobiles sunt, ommodari p0ssunt; sed distinguo innes res mobiles . in re mobiles non personales et . in res mobiles personales concedo quoad
primum nego quoad secundum; nam invocarem principium locum non habet in rebus, quae sunt res personales pallium vero est res personesissima, in supra in ratione decidendi probavimus, ergo ne pallium alii ommodari potest.
Nunc ad evellerida 1 secundum iocultatem primae partis. Dictum rat ibi, Archiepiscopum alium archiepiscopum ud e
lebrandum in propria dioecesi invitare posse sicuti traditum esset in emone episcopi trigesimo octavo causa septima quaestione prima; per quandam ergo consequentiam ei etiam pallium suum commodare potest
quoad primum, - eoneedo sc quod unus Archiepiscopus alium archiepiscopum invitare possit, ut in sua provincia solemniter sacri-nsium offerat, sed nego consequens; nam primi prohibitus est
234쪽
arehiepiscopo usiis proprii pallii extra ecclesias suae provinciae sicut probatur M. primum'. ubi legimus hanc decisionem claminiisi rem: Intelligendum est, quod intra quamlibet ecclesiam provinciae
tibi commissam se pallium tuu ni uti posse). Si vero' sacris in lutu in usstibus ecclesiam processionaliter vel cui m0do zire contigerit, tunc pallio minime uti debes. Et iterum Abbas in cit cap. 2. n. 3. h. t. ubi in forma traditionis pallii haec verba continentur, videlicet: ,Tradimini tibi pallium, ut eo infra ecclesimili mi utarisκα semodo solus Romanus Pontifex in omnibus missarum solemniis semper et ubique pallio utitur, ut habetur in eap. quarto ad hon
reme . . . ubi haec ratio brevi sed concinna additur: Archiepiscopi vocati sunt in iurωne sollicitudinis, Romanus vero Ponti lex inpleniti idinem potestatis. Ergo eteri archiepiscopi certi tantum iocis et diebus prout eorum jurisdictio meum portat, palli uti sunt, et si talibus diebus celebraut sine pontificalibus, possunt id ruere sine pallio, ut olligitur ex eodem cap. quarto ad honoremqei ex glossa hujus capitis et ex ean e ,pallium sexto distinctionis X.
Ergo nec Archiepiscopus invitatus extra provinciam cum pallio alieno celebrare debet vel potest. Dubitatum est, an si Archiepiscopus amittat pallium suum a Pontifice acceptum vel eas igne eomburatur, poterit in aliena provincia illa archiepiseopo pro hac vice conducere pallium ejus necnon Respondendum est sine dubio negative. Alia quidem sonat illa quaestio,
uirum si Archiepiscopus pallium suum a Pontifico acceptum vel casu igne comburatur poterit sine illo munera pontificalia exercere Αuctore Acugna ducente hic affirmative respondere debere credendum
est, praesertim si occasio est solemnis quas disserri non poterit Sed quamquam mimari loquendo Archiepiscopus extra suam provinciam pallio suo uti non potest, tamen adesse poterit periure pririlegium, araede Apostolio indulium, quo ei etiam extra pr
vineiam pallio suo uti licebit. In connexu hujus privilegii quaesitum erat, an hoc privilegium etiam ad successores transeat; et quidem dicendum est: si privilegium conceditur persono Archiepiscopi son transire, Meus vero si conceditur ecclesiae et fit reati, quia transit ad suecessores nisi sit revocatum. Dubium potest esse in his terminis quomodo renoscatur an privilegium eo emuni sit perso tae et sit personare vel an conce sum sit eelesiae et it reale Hoc in dubio inspicienda sunt verba privilegii si enim illa dirigantur ad personam Archiepiscopi personale est privilegium; si ad Archiepiscopum et celesiam, tunc dicitur reuis, non enim potest melius dignosci, ut concedatur muru
235쪽
232 Sesiodrey. Das Studium des irehenrectis in Om. legium, quam per inspectionem verb0rum, si ad rem vel ad peris nam dirigantur.
Concludamus ergo hoc refutationem secundae difficultatis prisma partis et dicimus negando, unum Meluepiscopum alteri in e minea provincia ommodare posse. Agyre iniis saucionem prim- dimetarium secundae puriis
decisionis Romani Pontificis, in qua adversus mandatum coelestini tertii prolatum erat exemptui ex liistoria sumtum, seil illud factum, quo Beato Materno episcopo revirensi necnoii Colottiens in Germania missum sui pallium a Beato Petro, ejus, ut existimatur, praeceptore ex quo secutum erat jus portandi pallimi non tam pera quam dignitati Mehiepiscopali uvisum scisse; ex quo pomsecutum erat, quod pallium eum archiepiscopo mortu sepeliri non debere, quia dignitas archiepiscopalis perire non possit:
Ad resolvendam lianc difficultatem respondeo sequenti modo. Concedo principium antecedens ex casu allegato nego ex eo laetam consequentiam ad nostram quasstionem; non enim in ali
gato eas dicitur, Beatum Materim praesulem Trevirensem transtulim successoribus suis ipsum muteritae pallium a Rraedo a oeptum, sed tantum dieitur, eum jus illud a Romano Pontuiesci
tuitu Ecclesiae petendi ad successore suos transtulisse et ratio est, quia intuitu ecclesiae i. e. etiana omnium successoriim jus pallii petendi a Rom. Pontis eat Materno praesuli revirensi concessum
suit pallii vero materialis possessionem a successore ciuiram Archibisiscopi semper de novo veluti privilegium personale a Sede Ap stolicae petendam ess ex rations decidendi scimus neque ergo primeipium ex eam citato deductum obstat, quominus Arehiepiscopus eum pallio suo sepeliatur. Cum his rationibus consentit etiam quod historiographus Ru- pertus in opere: de divinis ossiciis libro secundo dicit ibi invenimus hunc locum: Trevirens autem ecclesiae Maternus a B Petro Mostolo missus hereditatem pallii suis successoribus dereliquit ori quibus depromitur, pallium a defuncto in successorem ira re igitui
quia non est personale, ne cum eo Archiepiscopus est sepeliendus. Attamen pro ejus auctoritatis expositione dicendum est, Maternum praesulem Trevirensem non ipsum )ialium a Sede Apostolica acceptum ad successores transtulisse, sed potius jus deserendi illud ut jam
dictum est; nam eum R. Pontifex huic eximio discipulo Mati Petri ut Trevirensi episeopo illud eo essisset, tamquam respectu praeminentiae hujus eclesiae tectonicae eo essum jus deserendi ex illam
etasione success0ribu competit.
236쪽
Schoares. Da Studium des irinenrechtis in Om. 233 Iterum ex historia ab Optato Mileuitano de gehisinat Donatistarum scripta libro I. p. 23. constat Beatum Maternum sui880
tantum episcopum, non vero archiepiscopum quaeri ignin potest, u in pallium etiam uiseisis Meat' ra revera, quamvis pallium saeram insim sit, quod solistas juro competit archiepiscopis, attamen ex vinini pontificis primisso
nonnulli, qui et re et nomine simplices episcopi sunt, consueverunt pallio condecorari Synagrio Augustodunensi episcopo ejusque succes-ουoribus ad petitionem Brunebiles Reginas, allii honorem delatum S. Gregorio Magno discinius ex jusdem Gregorii epistola cent sinis undecima libri noni, uidictionis Me indas. Prer auctor vita Theodorici piseopi Mensis speciales prosequens praerogativas
Metensium episcoporum ait: Walo etiam vir magnas in Christo reverentiae pallii usum meruit, decreto Joainiis papali Joannis scilicet Octavi, cujus litterae, quibus hoc privilegium contulit alloniami octingentesimo septuagiam octavo, leguntur lamo sexto partis primas in collectione Harduini. pag. 21. Item pallium acceptassant et post allonem plures episcopos etenses, licet Archiepise
pali jure non potirentiar constat ex Gallia christiana veteris editionistonio 's pag. II et duabus sequentibusὶ. Inter episeopos Mindenses quendam Hercurbertum fuisse pallio cohonestatum, narratur in Chronicone Andisis Auctoris monymi tom. . Scriptorem rerum
Germanicariim mi mii junioris pag. 552, ubi hos insuper antiqui simos Othmos adducit;
Nam hie Praesul honoratur Mindensis qui vocitatur Dignitate allii. Quod bene Rationale
Nam trini piseopi Tantum isto decorantur
Per quem recte venerantur eus, Gens et clerici. Alexandrum I. allii honorem contulisse episeoso abbre- stadiensi ob eo ordiam inter imperatorem Henricum III et eundem
Alexandriim promotam testatur Bucehardus in Chronico inalber stadiensi apud Lesbnitrium tomo II Seriptores musincenses pag. 1263. plura a nosse aetata remota perquiramus exempla, Pallii praerogativa etiam hodie gaudent episeopus Quinqueecclesiensis, do quo in cap. Cum in juventute de praesumtione episcopi Ostiensis, Bambergensis, Papiensis et paucis antea annis, cum nondum Archiepiscis honorem eo consecutus pallio utebatur episcopus
237쪽
in eclesiam merita, personale privile sum idem concessit gestandi palliuita, quousque viveret idemque Pontile perpetuum pallii honorem detulit episcopis Aretinis Una porro cum pallio interdum accessit.
episeopis praerogativa sedendi inlini post Metropolitanum supra reliquos suae provinciae episeop . Quaeri hic potest, Dum patriarctis et archiepiscopis in aditibus infidelium liceat, pallium portarea
Benedictus XIV. in suo opera laudabilio de Synodo dioecesana alium II capite VI hanc quaestionem negative solvit dicens: Pallii honore non fruantur patriarchae et Archiepiscopi in partibus et deinde prosinuitur iudatus R. Pontisti sequenti modo: Latini titularis Patriarchae e stantinopolitanus, Alexandrinus, Antiochenus et me
ros dynatianus quemadmodum et Archiepiscopi in partibus pallii lion0re non ruuntur usu enim pallii propriae cujusque provinciaemiibus circumscribitur, ut constat ex toto titulo nostr de auctoritate et usu pallii hi autem omnes extra provinciam sitiun comm0rantur.
sane pera Mutis diariis rerum consistorialium vim tantummodo insendimus exemplum incestionis pallii, quo praefatos tuatuor pat
archas decoravit leniens X. Pontifex in Consistorio secreto habito die vigestina mensis Aprilis anno millesimo excentesimo septuage- Sina prinio Vertim ea censenda est peculiaris gratia praefatorum tune
existentium patriarcharum personis tributa. Et quidem exemplum iblud minime secuti sunt successores Pontifidis, quibus satis sui patimare iis et archiepiscopis in partibus designatis et consectatis indulgere ut absque honore pallii patriarcha et Mehiepiscopi appellari eoque
titulo uti possent , non obstante contraria sanctione Innocentii Il. Pontificis in eap. nisi specialis de auctoritate et usu pallii .e
Usque adhuc de duabus partibus prima rationis dubitandi, sciuirum liceat, pallium tamquam res mobilis commodari, necnon uiri liceat pallium mnimodare tantum in eo eam, quo unus arehiepiseopus ab altero ad elebranda sol vita saeriseia invitatus in alienam
pr0viueiam perexit. Cum igitur hoc refutaverimus atque quaestiones de episcopis,
patriarchis et archiepiscopis in partibus infidelium resolverimus, restat nunc responsio ad illam rationem dubitandi qua dictum erat ei multis canonibus et legibus civilibus constare, esse prohibitum, quominus aliquis eum vestibus, et ornamentis sepeliatur, vel mortuus pallio et divinis ministeriis obvolatum in sepulchro condatur. Ad hane dubitandi rationem nostra resp6nsio brevis est, scilicet: Pro horum ea num exposition primo observandum est, alb
238쪽
lium seu pallam, in illis canonibus appellari vestem illam Altaris, quam nos appellamus Corporales, quae ponitur super Aram ad 'erisseium Missas celebrandum et quasi imaginem sustine maindae illius syndonis, qua Christi corpus ad Dpulturam involuim novimus ex Mannis M. 9. do qua ab Lusebio et a Silvestro L in epilogo manae sym in staturum legimus, ne Aliaris seu Dominici Orporis consecratio in anno serie aut tincto fieret, sed in puli line puraque, ad similitudinem mundas illius syndonis rive lintes. Semina observandum est, olim, sicut hodie, in usu fuisse, socios vestibus propriae dignitati conmientibus et insignus propriis sepeliri. In antiquis enim disciplinis relatum est, quae quisque ornamenta consecutus est, ut ea mortuum condecorarent
Ita apud Romanos efferri Magista Mus toga raetexta, censores pudipurea, Triumphales palmata solabant; similiter et caesares cum diademat et purpura, aliisque Imperii et triumphoram insignus senerantur. Sed cum religionis praetextu non solum Martyrum et ecclesiae ministronii corpora eum dalmaticis, pallis et aliis vestibus Sepelirentur verum etiam laicorim cadavera vestibus saeris et pallis involuta aliqui semire praesumerent, variis ecclesiae monibus pr hibitum fuit, ne defunctorum adavera pallio et aliis saeris vestibus obvolverentur ad sepulturam etiamsi sacerdotes essent. Non tamen illis seu aliis ecclesia canonibus prohibentur Archiepiscopi et alii ecclesiae ministri vestibus propriae dignitatis involuti sepeliri. Facit
Conciliit Romanum secundum sit Gregorio I canone quarto ibi:, Sicut indignos ios pro Beati Petri Apostoli reverentia mens fidelium veneratur, ita nostram infirmitatem debet semetipsa semper agnoscere et impensae sibi venerationis onera declinare. Ex amore quippe fideli uni hujus edis Rectoribus mos ultra meritum rupit, ut cum eorti in corpori humana deseruntur, almaticis contegant easdem ulmaticas pro sanctitatis reverentia sibimet partiendas populus se indat et cum adsint multa in sacris corporibus Apostol rum Martyrumque velamina, a peccatorum corpore sumitur, qu0d pro magna reverentia servatur de qua re praesenti decreto constituo, ut feretrum quo Romani Pontificis corpus ad sepeliendum ducitur, nullo tegmine veletur. εEx his igitur verbis constat, solum prohibitum fuisse, qu minus religionis praetextu laicorum cadavera pallio obvolverentur non autem Archiepiscopi mortui. Ergo ne hae dubitandi ratio
valet quidquam, ergo Archiepiseopus eum suo proprio pallio vel palliis repelire licet et debet Stat ergo in omnibus demi Romani Pontificis et in omnibus optime defendi potest, risuo ne alius archiepiseopus alii pallium
-- commodet, rem id ut unusquisque archiepiscopus cum suo
ipsius pallio post moriem sepeliatur.
239쪽
deber die Mehisparsimie God in rapit ehristus, rapit
quelle des zinoiiisuhen Rechis also Hoc tollit fiscus, quod non capit Cliristus. ach 5h- -- cis index verborum im II. Thelleseine Ausgabe des orpus juris canonici findet sic sub verbo siscus ei ne et s ab Neieliendo undisugleic tinnsurende Version,
uaniliel die Meus capit, quod non capit Christus. In de quellendes ea nischen Reeli is diem Spineis uiri Decretum Graiiani
canon 8. c. 16. u. 7. ministinet. Daselbs helas es: Majores nostri ideo copiis uinibus abundabant, quod Deo decimas dabant et Caesari censum reddebant. Modo autem dis verκit devotio Dei, accessit indictio sei. Noluimus partiri cum Deo decimas modo au
240쪽
Curonouisi. Quod non usu Christus, o mi Meua
In de en ratio gum 146. san ita ens Stella des hi A et sinus' aus die alles Alles anxommen soli. Sis lautet: Si non habet rempublieam suam christus, non habet meum suum. Dergireheninter gebrauesit edoc das Wor meus nita in mine iuria
hastis. I. as is aber de Sin de Sentenet Hoc tolli fiscus, quod non capit Christus De Unterschied Rischen tollere und capereis beriunt. Aus de histori schen Auscinanderselauniis de fruberet M larderi aut minali Mngebon od sortiore: Nomini Messiale iis nisi aliquiis de rebus, stria sepositum abiimniis, quod eni- placet pro
necessitate similiaris suae tam iam debitum quasi meo reddendum. ι non bet rempublicam suam Christus, non habet scion suum. Flamis enim festis, quid sit Fisens enirn saecus est, unde et Meellae et fiscinae ab tantur. Ne patetis, quia aliquis drae est mens, quia rem timore audire e actos sei. Fiseus sareus est publieus. Ipsum habebat Dominus hie in terra, quando laevios ha bat et ipsi laeuli Judae erant eorumcisi ete. Diuilia πιν Corale