장음표시 사용
321쪽
Quibus hac ratione fideicommissaria hereditas relicia videtur; Secus est, cum testator expresse adiecit, se id mandare id gratiam filiae, quam testari vetat, ut in textu opposito, L 77. I. 24 leg. 2. tunc enim' dicere contra verba testamenti non possis mus. testatorem id mandasse in gratiam succedentis ab intestato. conse- quenter non possumus in his verbis colligere fideicommissum.
c Obst. I. 4p. in princ. de M. I 8 . de condit. ct demonstr. Lpen. C. quand. dies legat. Resp. ln hoc g. I. agitur de specie tali, qua voluntas relata simpliciter ita est, ubi quis ad annum aliquem pervenerit; Qui vero ingreditur annum, ad eum pervenit; qdi vero tot annorum esse dicitur, intellisitur eum implevisse: dictis
Obst. l. 4 i. in sin. deleg. 3. item L Ic .prisc. f. t. Resp. In casu Lotia legis 73. f. a. fidei cominissum purum non cst; non enim testator dixit: Rogo ut restituas: quibus verbis fecisset fideicommisi .m purum: ita rogo ut facias pervenire: quae verba tractum quendam incerti temporis in se continent,&pro scripta materia intelligi debent, ut, si pater rogatus sit facere, ut ad fili-om suum perveniat, videatur rogatus restituere, cum filius sui juris erit , d. l. ip. Vinc. f. t. si vero mater ita sit rogata, post nior temmam restituere debeat, h. g. I.
Obst. l. 13: j. i. de P. Praesiae ubi videantur notata Go
Obst. I. 34. in sin.princ. de usust. legat. item L. 42. de vulg. ct pupissisubst. l. io. C. de impuber. ct alios . Resp. In hujusmodi orationibus duo sunt spectanda: Conditio & dispositio,
322쪽
ut in hoc eg. io, Stichum & Pamphilum Titio do, lego, si mei erunt cum moriar; conditionem faciunt. Illa autem verba: Stichum Si Pamphilum Titio do, lego, dispositionem continent. Similiter in hac substitutione: Si filii mei in aetate pupillarid cesserint, Titius heres esto; conditio est, si filii mei in aetate pupillari deccsserint: idispositio est, Titius heres csto. Utraque pars distinctionem recipit , Nam conditio concipitur vel per simplicem pluralitatem, veluti: si mei erunt, cum moriar, si impuberes decesserint, vel adjecto vocabulo coniunctivo SI, si ambo mei erunt, si utcrque impubes decessierit. Rursus dispositio vel simpliciter concipitur, Vcluti, Titius heres esto; vel additur nota universitatis, veluti, omnem hereditatem meam ad Titium pertinere volo. Hinc igitur colligendi & distinguendi sunt tres casus: Primus est, cum tam conditio, quam dispositio simpliciter concipiuntur, Veluti Stichum &Pamphilum. si mei crunt, cum moriar, Titio do, lego. Secundus casus est, cum inconditione additur nota conjunctiva: AMBO vel UTER ae dispositio simpliciter codcipitur, veluti: Stichum de Pamphilum, si mei erunt, cum moriar, Titio do, lego. Tertius casus est, cum in conditione adjicitur nota coniunctiva ,& dispositioni ad jungitur nota universalis, veluti: Si uterque filius meus sine libearis decesserit, omnem meam hereditatem ad neptem meam pervenire volo. Primo casu pluralitas resolvitur in singulari ratem, aedispositio, quae est de multis casibus vel in uno essemam habe repol sin. Secundo vero casu pluralitas non resolvitur in singularitatem; sed ut dispositio effectum habeat, eonditio in omnibus suis membris impleri oportet, d. l. ono 34.
de tis r. leg. d. I. a. de vulg. ct pup. subst. d. l. Ir. C. dei tis. θct cibis subst. Tertio denique casu, sicut testator vult subst i tu
tum habere totum, utroque moriente; ita censetur vel te, ut habeat partcm unius, si in uno conditio eΣtiterit, L 77. 6 I. h. t. d
323쪽
Obst. i) l. p. g. r. a. se gransact. Resp. Ipse Gotho. Bedus in notis. Obst. a) L. 3. g. i. de Transa r. Resp. Ind. l. 3. post transactionem inventi fuere codicilli, in quibus fidei. commissum relictum fuerat, ideoque transactio non valet. Ast . in h. l. 78. g. ult. fuerunt postea reperta instrumenta, non vero Codicilli, nec testamenta.
Denique dubium circa legem 70. verbis: pupillo servetur, G. movet Gothostedus, atque etiam solvit.
Ad c 16. princip. L. VErb. Non videri conditionem. oes Ps.-
tris. vis. legat. Resp. Aut testator Iegavit semel tantum, aut in singulos annos. priori ca su nihil debetur ultra, quam primo anno in fundo natum est d. l. s oppos nisi contraria sit testat mvoluntas: quae voluntas praesumitur, si conjunctae personae ut fratri suo legaverit, h. l. 26. Posteriori casu fit quasi annorum conjunctio quaedam, ita ut, quod aliquo anno deest, ex reditibus aliorum annorum suppleatur, L 13. de trit. vis. veLoc legat. LIV. g. vinide annuis lega/. I. ia. de alim. vel eis. legat. Caeterum huic responsioni obstare videtur, quod etiam priori casu legatum pleri debeat ex reditu sequentis anni, etiamsi extraneae perso Iegatum suerit, L 33. g.sacram versi pro quo, de M. O. Quod iax itaque stipulatori hoc tribuitur, quidni etiam legatario. Ress. In ista lege 83. stipulatus quispiam fuerat centum amphoras vitai cx fundo illo, non ex reditu illius fundi: quapropter ex eo fundia,
324쪽
l. r. 6.9. ZErs Sed. Obst. l. s. de operiserv. Ubi responsum
Obst.. I I. r. f. I. de ventr. Resp. Agitur hic de computatione Falcrdiae: alia ratio est quoad Edictum de liberis aetnoscendis , ii ve rescriptum Principis super istud , d. I. oppos obst. a L. 73-ile g. r. Resp. ibi iridem agitur de aIio casu, icilicet quod is, qui emit ancillam praegnantem, videatur etiam emisse partum, tanquam ejus partem. Obst. s3ὶ L 7. de stato fomis Resp. Ibi agitur de commodo partus, sive foetus ipsius: hic vero nuIlum foetus commodum subest.
Obst. I. IOI.ἀele . 3. est l. 7. g. 3 i. delego a. ubi in Iulio est addita.
Obst. c. 23. in D. f. t. I. u . de leg. I. 77. f. I. de Leg. 2. Resip. Cum legatarius rogatus est restituere, id ipsum, quod sibi legatum est, aeque legatum vel fideicommissum innuitur,d. l. 97. O. 77. f. I. Si nim partem rogatus strestituere, pro rata portione fit detractio; v. g. Titio v ginti sunt Iegata, isque rogatus, ut Sejo quinq; restituat, & L. Falcidia de viginti legatis detrahuntur quatuor. Deinde ex fideicommisio detrahitur unum & reliqua quatuor Sejo praestantur, quia scilicet unum est quinta pars relictorum Sejo, ut quarta, quinta pars viginti legatorum Titio, sta. 32. g. . ac excipiuntur alimenta legMa, quae integra, d. l. 72ω f. i. de leg. a. Quod si vero legatarius partem reditus restituere
325쪽
quandoque percipiantur, debentur. Quod si vero ex reditu praestandae amphorae fuissent, quia primum reditum intelligimus, nihil promissordebuisset ultra primi reditus quantitatem, nam hoc jure etiam in contractibus utimur, L 39. g. I. de contrah. At. Verb. Non plura. Obst. I. Io M. t. I. I. Leg. Ralc. I. . de ann. legat. Resp. Inprimis in hujusmodi casibus spectanda est voluntas testatoris; Unum enim est legatum, aut plura, ut testator unum aut plura legata esse voluit. In dubio autem dicendum est, plura esse. Quando igitur dicitur in hoc g. a. Unum esse fideicommissum, certis pensionibus divi- . sum; non tam decisio est, quam ratio decisionis: se icit enim:&ideb filio intra aetatem, &c. Sensus nimirum est: Hoc fidei commissum transmittatur ad heredem filii: quoniam apparuit. seu probatum fuit, hanc esse voluntatem defuncti, ut unum esset fideicommissum in pensiones divisum; In dubio namque con- esset praesumendum.
Porrd; circa verba ultima hujus s. a. Dubium movetrat. 13. ins de ann. leg. Gothostedus, ubi etiam hoc solvit. OBst. l. io. in f qui satis cog. I. a 2. g. 2.solutis matrim. Resp. Textus oppositi loquuntur de casu, quo quis per errorem admisit non satis idoneos fideiutares.
326쪽
sa . . de damno infect. Resp. Textus oppositi loquuntur de casu . quo secundum decrementum accedit, vide tit. de damno infect. Obst. l. i. in sin. quib. ex causis inpos eatur. Responsio patet ex ipso textu, quod aliud sit, sit quis ex causa damni iniecti mittatur in bonorum possellionem.
VErb. Omnia. Obst. l. 63. ad M. Ieser l. 23. de acquirat amitt. poss. Resp. Textus oppositi loquuntur de phyesisione, quam neque hereS civilis, neque possessor bonorum affe-quitur per traditionem vel agnitionem heredi ratis . . l. 3. f. I. Porro Lia. de jure dot. quod scit . bonorum appellatione alias non veniant incommoda. Resp. Alia ratio est in honorum possessione scii hereditate, quae comprehendit omnia, quae desun ciuS reliquit, adeoque & incommoda.
Obst. LI. g. Haequis. Lamimpos Resp. Hic agitur de bonorum possessione seu hereditate Praetoria; in textu opp. agitur de possessione seu actuali detentione rei, quae respectu apprehensionis & actualis detentionis facti est. l. 3. f. P. Obst. l. po. de aequis. L amisi. heredL Ad quem textum re pondet Gothost. in not.
327쪽
Verb. Plerumque. Obst. Quod hoc semper obtineat,
. un. . pen. C. de caducis usi. Resip. In hoc textu lexis Iz. proponuntur quidam casus dubii, unde ejusmodi verbo, plerumque sic
Si Tabulae testimenti extabunt.
OBst. La. de Curat furis Ad quem textum respondet ipse
De bonorum possession. Contraabb
Resp. Ibi proponitur alius casus, & deportatus non comis paratur mortuo,cohibendorum scit. caducorum Coercendaeque legis Iuliae Sc Papiae causa, cui res studuerunt maxime Iurisperiti. add. tit. Cod de cadue. tost. Obst. 2 l. s. .L. de δon. damnat. Resp. ' Itidem est alius casus: quo deportatus non habetur pro mortuo.. obst. 3 iri. f. a. de V. O. Resp. Stipulatio ita erat concepta: i' . Cum morieris, dari haec, morte naturali committitur, non depor- tatione. In castu vero hujus legis I. g. 8. deportatus comparatur Qq a . mortuo,
328쪽
mortuo, quia cognationem amittit, & hinc nec bonorum poste Lsionem contra tabulas parentum habet.
Ad L io, j. r. obst. l. tili. d. lib. θροφε. Resp. Si testamentum iure valet,
exheredatis una querela superest, quia non possunt petere bonorum possessionem contra Tabb. si vero testamentum est ipsi jure nullum, ut quia alius filius, qui erat in testatoris potestate, prae. teritus est in codem testamento : exheredati vocantur ad intestati successionem, cum nec proprie dicantur exheredati, siquidem exheredatio non valet.
Obst. l. 4. g. I6. de doli mali exceptione. Resp. In textu OP posito agitur de exceptione doli mali ob factum patris heredi non opponenda: In hac vero I. Is . opponitur heredi exceptio doli ob factum proprium heredis.
De legatis praestandis contra I abs
In infinitum. Obst. l. Io. s. p. de gradib. cognata Resp. In opp. saltem textu dicitur, quod ultra tritavum non sint propria & specialia vocabula, quibus isti ulteriores gradus de- Icendentium vel adscendentium significentur: nihilominus au-
329쪽
ri l. 3. f. Obst. l. I. exquisin causis major. Resp. Ibi singularis proponitur casus de eo, qui Reip. causa abfuit.
Obst. g.D. μνω leg. ubi solutionem annotat Gothosti
Ad l. 8. g. r. Verb. Utrumque conservetur. Obst Irari
Resp. i) In hac l. s. agitur de liberis & parentibus, qui bono. rum possessionem contra Tabb. petere non possunt; In textu vero oppositio de iis, qui possu ni petere. Resp. sa) Quod sensus textus oppositi sit, legata quam praecipua non habere icilicet uutra portionem virilem, sed virilem habere per hanc, l. 8. g. I.
Verb. Libertates compet. Obst. l. s. g si ex causa deinQ. testamento. Resp. Hic adjicit ipse Gothostedus.
Veis Cogatur omnibus. Obst. Lis. 6. I. ves
certis per sinis. Resp. Per concursum praeteriti, qui contra Tabb. bonorum possessionem petiit, vel minuitur portio , ex qua institutus fuit emancipatus, qui adivit; vel non minuitur. Priori casu obtinet sententia AFRICANI, in I. 1 .princip. de bonor. psus contra Tabb. ct ULPIANI in L i .prine. h. t. Posteriori vero casu sententia PAULI in opposit. 13. f. I. vers. certis persi-Vel cum CUJACIO dici potest, quod L I . procedat
isto casu, si filius heres scriptus commisso edicto per fratrem praeteritum acceperit contra Tabb. bonorum possessionem. Nam potest etiam eam accipere ante fratrem praeteritum, quem non cogitur exspectare, Io. g. ali. tit.praeced. Sic etiam hoc casu u- lius petiit bonorum postessionem contra Tabb. inde praeteritus
330쪽
Ad ci . g. l. Vers Melius est. De hoc dubio vide Gothost.
Verb. Omnes, qui contra Tabb. Obst Lig.
b. t. Resp. Casus Li8. h. t. est hic: Duo sunt filii, primus & scicundus , ex primo est nepos, primus emancipatur, retento nepote in potestate, deinde is nepos instituitur cum patruo seu secundo filio; primus autem praeteritus seu pater istius nepotis, qui cmancipatus est, legatum autem dat nepoti. Hoc casu omnes admittuntur ad bonorum posscisiones contra Tabb. si velint, Ced fiunt tantum duae partes, si omnes agnoscunt bonorum possessionem contra Tabb. Sed quid fiet, si rite nepos noluerit accipere honorum possessionena contra Tabb. sed contcntus sit legato sibi relicto, quis ei pra stabit legatum. An pater, an patruus3 deciditur, rectius csse, ut pater mastet legatum nepoti, quia pater occupat partem filii; sed non praestabit pater legatum ultra qua- .drantem, si nihil ei conse a tum fuisset, nec habuismet plus qua .drante; Qi. od vero attinet h. g. I. f. l. ubi dicitur, utrumque praestare seu omnes praestare legatum dicendum est, hoc in genere duo constituenda esse genera legatariorum; Nam quidam sunt legatarii, quibus non defertur bonorum post Ilio contra Tabb.
ut puta pater & quidam liberi in adoptionem dati, & ii, qui cognati esse desierunt. Sunt autem legatarii, quibus desertur con. tra Tabb. ut iste nepos. Jam Vero hic nepos in cam l. ig. qua drantem tantum habet, & huic nepoti pater tantum tenetur, qui ejus partem occupavit, quia etsi nepos petiisset contra Tabb. pa atrem tantum onerasset, non patruum, cui nihil abstulisset: non debet enim hic nepos esse melioris conditionis quam si contra Tabb. admisiiles . .