장음표시 사용
101쪽
b mus ; tanquam non religioni modo, sed naturali etiam rationi penitus aduersum. Praemittendum etiam Epicurum non tam Stoicis repugnasse, quod Prouidentiam defenderint, 'uam quod cum Fato cana copularint : quippe, quod fati necessitas , cui Iouem quoque subiiciebant, non modo ipsam hominum libertatem euerteret, sed peruerteret etianuis starimet Prouidentiam, ac hominum & spes inaneis,dc vanas preces redderet,si Dij quidem nihil,nisi quod esset infatis,ut aiebant, possent. Id nempe suo loco fusius deducetur, cum heic adnotare suffciat, Velleium apud Ciceronem appellasse ob hanc caussim Prouidentiam Atidicam anum Stoicorum. Cum his autem praemissis, quaestio iam non sit, iure-ne,an iniuria ex hoc capite Stoici insensi Epicuro fuerinti, sed cum iure suerint,monstrandum sit solum,quemadmodum fuerint ; sussicit ad hoc vel unus Plutarchus, quo loco resert Stoicos in Epicurum sic inuehi, mi impensias non maleant cουδάν - πραγμsτω,9 & problprobi abi ali inclamare ιου, ιου, βοῶ 'ες in quod tollans Trouidentiam, anticipationem de diu labesectet. Ac ostendit quidem subinde
Plutarchus Stoicos errare, quam Epicurum grauius; Sed grauius-ne , an leuius, hela non quaeritur ; cum
satis sit Stoi pos ansam quoque hanc inuehendi in Epicurum arripuisse ; & tanto quidem ardentius, quanto ex hoc quasi praetextu procliue fuit facere caeteris in ipsum obteius probabilitatem.
102쪽
CAPUT V. seu sum exinde Epicuro creata, atque propagam apud vulgus infamia.
IAm, cum Stoici nihil aeque, ac virtutis nomen in ore haberent, quam ipsi possidere se prae caeteris profitebantur: cum facile virtutis suae fidem facerent apud vulgus, quatenus illam vultu austero, cute de rasa, incessu graui, habitu incompto , aliisque id genus quasi indiciis prae se serebant: cum proinde captata, assianteque populi aura in Epicurum, ut in authorem, sectatoremque obscoenarum voluptatum debaccharentur,nihil mirum profect0,si vulgus, cui, ex iis soldm, quae apparent omnia iudicanti,nihil est facilius,quam quidvis suadere, ac imponere;cui cordi non est ipsam veritatem aut profundius inquirere,aut cum errore, si ille quidem semel placuerit, commutare ; nihil, inquam, mirum, si Stoici adeo acriter in id incumbentes, Epicurum secerint apud vulgus adeo infamem. Caeterum postquam is rumor fuit de Epicuro disseminatus ; connutriri illicὀ coepit ab ipsis Poetis sui citatis ab Athenaeo j qui populi captui, persuasionique se accommodantes, Epicurum variis fibellis, scommatibusque impetierunt. Incrementum etiam habuit a Sophistis, S: declamatoribus, ut Himerio, & aliis, qui & ipsi populares, nihil magis emphaticum, nihil magis auribus vulgi acceptum fore reputarunt, quis si Epicurum cum
103쪽
b. De mira , s moribus Spicuri,
spurcissimis quibusque viris compararent. Habuit etiam robur ab illis superstition m authoribus, equorum fuit numero apud Lucianum Alexander, qui ut suis artibus authoritatem quaereret, in Epicurum,a quo illae fuerant extiosae, deblaterabat. Confirmatus quin-etiam fuit a viris alioquin doctis, &non malis, quibus dignum applausu visum est consilium,si ut horrorem obscoenarum voluptatum incuterent , inustam ob illas Epicuro notam , caestico acriore agerent profundius. Seligendi nobis ex iis aliqui ; sed prius tamen dicendum est de quibusdam aliis hominum generibus,qui seuerint, ada eruatque occasionem infamiae. Itaque triplex quoddam genus hominum semper exstitit, a quibus mali labes profundius impressa. um Pseudo-Epicureorum; neque enim negan dum est,quin aliqui saepe fuerint, qui Epicuro, eius que Secia dantes nomina, πιόμως , seu praeter leges ipsius vitam duxerint. h sunt, ὁι γνη ποι Em-κ ἐοi Opi--, quos germani Epicurei Sophianas appeltant, ut notauit Laertius ; indignati scilicet illos, a laudabili instituto inhoneste desciscere. Eius modi fuerunt Alcaeus, & Philistus apud υElianum, qui Roma pulsi fuisse dicuntur, quod essent tutium voluptatum adolescentibus authores.Non memoro autem quis saepe societates amplissimae,eaedemque sanctissimae commaculatae vulgo censeantur, propter paucorum priuatorum, aut singularium etiam vitia. Alterum virorum intemperatissimorum, quia
104쪽
bus, cum libidinibus suis patrocinium quoddam in Philosophia quaererent, satis fuit se Epicuri Philosophi nomine tueri , a quo voluptas commendata esset, curantibus parum qua de voluptate sermo illi foret habitus. Talis fuit Piso,de quo Cicero: itaque o , in admissurim Ure simul atque audiuit a Fbilosopho mol ptatem tantoper laudari, nihilexpistatin est inuassen Doluptarios omneu incitauit s sic ad issitu praeceptoris
Epicurei P hanc orationem adhinniit, ut non magistrum virtutu ,sed aulborem libidinu ast idum inuentum arbiatraretur. Gracm primum di tinguere, atque diuidere ita, quemadmodum dicerentur s isse claudus, quemadmodum aiunt, pilam retinere, quod acceperat, testificari, tabulas obsignare mede , Spicurum disertum decernere , &c.
Namuis porro illud verissime dictum inter caetera ba Seneca sit, Non ab spicuro impulsi luxuriantur s sed vitiis dediti, luxuriam Jam in philosophiae sinu abscon aa.dunt, in eo concurrunt, ubi audiunt laudari voluptatemfNihilominus notum est nullum argumenti henus appositum magis ad reprehensionem esse, quam si quis declamet aduersus illam Philosophiam, quam
hac ratione possit ut asylum intemperantiae coamguere. Tertium illorum,qui fronte perfricta,& mali gnitate quaaeam naturae, non alio fine currunt ad incendium, quam ut picem, quod dicitur, lignaque iniiciant. Qui cum nullam habeant nec veri, nec
boni rationem, aut dissimulant, aut certe extenuant
quicquid praefertur laudabile;avide arripiunt,si quidquam occurrit, quod vituperio dignum videatur
105쪽
- De mira, e ' moribus Epicuri.
Qui demum, si defuerit ansa, comminiscuntur, &divendunt quicquid creat infamiana;vt fecisse haud dubie debet Theotimus ille, qui cum libros aliquot scripsisset contra Epicurum, accusatus propterea filii a Zenone Epicureo, capiteque etiam mulinatus, lib. 1 3. quod apud Allienaeum est: Vt nihil dicam de Menippo, qui tametsi aliquid etiam aduersus Epicurum lib.c. scripsit,studiose tamen nihil egit,quod notauit Lae lius ; sed risu solum libros compleuit : ut nihil de lib. io. Theodotoicuius citat quidem Laertius librum qua tum ex iis , quos scripsit in Epicurum ; sed illum postea cum iis, quos dicit insanire,connumerat. Ad do & multa semper fuisse Epistolarum Diotimi exemplo iactata ab aliquibus, quasi conscripta ab Epicuro,quae,cum libri adhuc ipsus exstarent,repe o in illis non sunt,studiose licet requisita; uti vel ex Q m. Theone Sophista in progymnasnatis comprobatur
CAPUT VI. De magnis quiris in Epicurum non ex rei veritate,sed ex vulgari opinione scribemtibus, ac steriatim de Cicerone. SEd ad genus aliud virorum ut redeam, quos Adoctos dixi, & bonos ; ij quoque nominis sui
existimatione, & fama nocuerunt, dum probitati, honestatique studiosissime incumbentes de Epicuro loquuti sunt,non proqt si eum nouerant,sed prout
106쪽
ipsum habebat vulgus, cui consultum esse volebant. Vt res innotescat, talgo imprimis treis Authores ex Ethnicis, qui studiose prae creteris scripserunt contra Epicurum.Primus est M.Tullius,quem notum est in Epicurum congessisse quam plurima in libris de Legibus,de Finibus, de Natura Deorum, & aliis in locis. Cum certe amici ipsius ex Epicurea familia saepissime conquererentur,quod praeter rei veritatem tam multa in vulgus efferret ; ille nihilominus semper, ut erat homo popularis, populariter loqui maluit. Ecce locum ex Tusculanis, unde id posis coniicere.
gat E icura ,inc it,iucunde posse vius, nisi cum mir-fate mi uatur;negat udam in sapientem mim esse fortunaes tenuem victum antefert copiososnegat tam esse temptu,
quo sapiens non beatus sit s omnia Ῥhilosopho digna sed
cum moluptate pugnantia. Non istam dicit voluptatem: dicat quamlibet inempe eam dicit,in qua virtutis nuta pars insit. 4Age, si voluptatem non intestigimus, ne dolorem
quidem ino igitur eius es , qui dolore summum malum
metiatur,mentionem sacere virtutis. Et conqueruntur quiadem Spicurei, miri optimi nam nullam genus est minus malitiosumme diose dicere contra Epicurum. Ita credo, de bonore, aut de dignitate contendimus. mihisummum in animo bonum videtur s illi autem in corpore : mihi in virtute,isti in voluptate si isti pugnant, di quidam liciatiorummem implorant;multi autem sunt, qui statim com uolent. o sum is,qui dicam me non laborare ratum habiturum quod egerint.'id enim/dccNides er o ut Cice, ro aureis veluti obturarit, ne ex rei potius veritate,
107쪽
quam ex praeconcepta vulgari opinione loqueretur Sic audivisti illum paulo ante memorare Epicureum, quendam circa voluptatem distinguere , ac diuidere illa, quemadmodum dicerentur , &ipse tamen non in Pseη- multo prius: Audi tis profecto dici, inquit, Fbilosophos Spicureos omneu res, quaesint homini expetendae,voluptate metiri. Recte,an secus, nihil ad nos;aut ,si ad nos, nihil lib. s. de ad hoc tempus. Sic alio loco: vita tamen ei Philo
phiae Epicuri videlicet in fet iniuria a nobis. Idn enim repestetur inde,quo aggredi cupiet :sed in Hortulis quiescet suis, ubi muli s ubi etiam recubans, mostiter , delicat nos auocat a roaris, a iudiciu , a curia s fortassesapienter, hac praesertim Repub. Verum ego non quaero nunc qnae fit Pbit phia veris a s sed quae Oratori coniuncta maxime. Alia id genus proserrem loca; sed sussiciat addere Iib. 1 f. - illud quod aliquando scripsit ad Cassium: In i tu i λ η : pist nempe Epicuri in metuo ne plus Neruorum sit,quam ego putάrim s si modo eam tu probas.
A Dd. A Lter est Plutarchus, cuius filius Lamprias sex l 'prodidit libros aduersus Epicurum scristos; praeter duos illos , qui adhuc supersunt in Coloten
108쪽
Epicurearum. από τῆ ἐφ Wῶν προς E ,ουρον χολορotemte situm est, sobolae Academicae. o τι, οἱ E κηα οι τί πριστίν λέγουσιν, Epicureos, incredibiliora dicere. Στοῖκος, Γπικουζε ων όκλογαὶ, ψελεγDi,Stoicorum, in Epicureorum selectae sententiae, earumque redargutiones. προ δ σι μογἰαs zπρὶς ίκουρον, desuperssiatione aduersus spicurum. Quidnam vero in hisce libris aut obiecerit, aut insinuare in Epicuri excusationem potuerit, librorum iactura dicere non sinit.
Nam quem librum adhuc habemus, de Superstitione, inscriptum Z praeterquam quod adiunctum illud,
aduersus spicurum , non praesertur in titulo, ille sane neminem minus, quam Epicurum attingit. Vt ergo potissimum dicam de duobus libris residuis,quorum uni titulum fecit, τυος Κολύηω ἴπερ τίν αλλων ἀφων, aduerius Coloten,de alia Philosepta s alteri, οτιουδε ζῶε ro υδεωs υτ ύπλουρον.Ne tui quidem fauiter secundum Epicurum posse: occasione nimirum sumpta ab eo libro, cui Colotes titulum secerat, orio λων qι, φων σήν . b ουδε εσιν. misi quidem iuxta aliorum Thilosophorum decretapoisse s vide his, inquam, libris dicam, illud praemitto, nullum autho- rem omni memoria exstare, quem cum viro illo eximio comparandum existimem: ita videtur ubique mihi insignem morum suauitatem cum eruditione maxima testari. Quod attinet autem ad ea , quae in hisce libris aduersus Epicurum urget, existimauit, quantum Opinor, tum melius honestatis studium in
109쪽
aniniis defixum iri, cum Epicurum calculo suo per-oeret secere infamem, quem fama iam fecisset authorem nefandae turpitudinis. Ego quidem sic sen- lib. 1. cap. tio, sicque interpretari malo, quam cum Agellio dicere, Epicurum carpi a Plutarcho minute nimis, ac prope etiam subfrigide. Non credes fortasse Plutarchum potius ex diuulgata opinione,quam ex rei veritate in Epicurum disputauisse ; sed attende quae quid habeat posteriore horum librorum. Nimirima, postquam attigit dogmatapraecipua, ob quae Epicurus , Sectatoresque ipsius male audiunt, cuiusmodi sunt, carere, octione prauari, Deum nultam putare , Voluptati indulgere, Res omneu negligere s subdit primis, issa esse,quae homines omnes, ipsis exceptu, huic Se Iae attribuant. Deinde vero sibi obiicit ἀδλως φλα τις, immerito hoc,dicet aliquM s tum autem ipsemet
respondet: αμα πrumtamen nos vini,nem, non meritatem aetendimus.
Vides quam aperte Plutarchus se φιλοῖμον, non - λαλη θlu, profiteatur,iue Epicuro cum *m M. Vis pomm locum indicem ex quo videatur maior adhuc in illo candor desiderariὶVidimus iam in relata illa tum ex Cicerone, tum cx L ertio epistola, quam Epici
rus moribundus scripsit, doloribus ipsum fgh Qppo fuisse animigaudium, SE DA. quodpercipere
rum posset felicias carpere, Verba detorsit, a immutauit. Ecce enimis code diuro Epicurum clatores suo
110쪽
stos opposuisse scribit α πλελαυσμων
πῖ τερον ηδονῶν, perceptarum prius moluptatum memoriae.
Quo loco iterum notanda vox illa siquidem illam etiam Ricurus expresse respuit scri- . bens ad Menoeceum; cum perspectum alioquin s P LM i. l. in quam malam partem soleat accipi,vel ex eo, quod opponi solet ipsi virtuti, ut cum apud Aristotelem
quaeritur, virtutem, ατπλο cri',
iucundior' Exaggerare id non contendo, ne accusare Plutarchum videar; indigitandum tamen censui, ut Epicurus excusaretur.