장음표시 사용
651쪽
Pag. 40. 3 dubium L. c. 'clib. l. c. s. 4477.
652쪽
notatione SVP preSSa, Sequatur: NUPHAR. Cal. 5se palus. To 'u urceolari ovari Oad natu S. Petala uuae rosa , fovea nectari sera
dorsali. Stamina multis uri alia si lamenti peta-loideis. Stigm pultato- radiatum , Centro glandula sub globosa umbilicatum. Fructu baccae formis ut in YMΡ11ΛΕΑ. irine de r. et Sem. pl. t. 19. G. - . pro Nymphaea. l luteum M. ; calyce se palo, stigmate plano profunde umbilicato integerrimo vix repando 10 radiato , radiis ante marginem V an CScentibu S, antheris oblongo linearibus, sol ovalibus ad tertiam partem cordato- incisis, o bis apl roximatis. I ocis. Hall. 1066. ym haea lutea major C. L. P 193. ymphaea lutea L. Clati ville lutea Heg. Sturm I. 30 Labr. saSc. i.
Rhi Zoma crassum carnosum. Folia omnia radicalia, petiolis sub trigonis submer Sa tenuia cir dato reniformia hilo mi lato emerSa coriace oblongo
Ovata, basi ad tertiam solii partem excisa obis parallelis obtusis Flos territi nolis it Eus odor a tu , quam in Nymρ ea minor , putatis 14 16 obo vatis biserialibus Stamina numero Sa. An thera luteae Stigma disci forme in ta radia tum, radiis adnatis marginem non attingentibu S.
CNu har ennerianum GAUD in qui Stagnantibus lacus M. Feldberg, nunc rariSSime, obvium, a N. lutea evidenter recedit stigmati,
radiis disco non ad natis sed liberis ejusque margine in attingentibus.
653쪽
Loc. n. addes In sylvis prope ullhelm frequens.
Fac variet. G. T. ραν υ Oliae. Bracteae in planta recenter exSiccata colorem laete caesium induunt, quae in T. arυifolia magis luteScunto sic et semina magis sus co- ferruginea Sunt quam saturate fusca.
forum C. notari ineretur, quodi guttatum MiLL. Rchb. c. XIII. f. 4526. in collibus sabulosis inter Gebmeiter et Sula proveniat, sicut et u . Fumana L. Rchb l. c. f. 4531. supra colles calcareas inter Orschwyr, I Sthalten et Rustach, loca haud ita longe ab area florae nostra dissita.)PAEONicis icinalis L. Planta, a b Parocho MuLLER prope testalhelm agerwegli antehac inventa nuperque laustra ibi quaesita, postea pro P. Peregrina MILL.
forma est de pauperata. - Specimen unicum in M. Grenzaco semel a nobis inventum et in herbario asservatum, optime congruit cum icone Bauhiniana in Act helv. VIII p. 146. t. s. relin pressa, in Baithini horto sicco autem simul cum Planta vacante modificatio est pygmaea M.
654쪽
98 POLYANDRIAυulgaris, vix palmaris, uniflora, omni parte minor Bauhinus in P. l. c. florem plo minorem dicit, quam ino. ulgari, quod etiai exemplar
forma est montana, cum si nostra convenienS. -
P . 51. ANEMONE Pulsatilla L. CPulsatilla vulgaris mill .
Ic Rclib. . ΙΙΙ. s. 4657. . et L. Det Syn. Gaud eique substituatur Λ. Pulsatilla praecox Gaud. γ issa petatis fidis P pratensis h. laciniat Rchb. l. c. s. 4657. o. Steno elata petali lanceolatis acutis . . acuti petat Schl. cat. 18 15.
Quod Adnixus sub A. Putiat nutante nostram basileensem intellexerit, patet tam ex Syn. HALLERI, quam X c. cit. LABRAMi et loconat Grenzacherhorre Viri beati sententia nos in errorem duxit. - . Puse nutan GAUD.
Pag. 53. 3 nemorosa L. Ic. clib. l. c. f. 4644. Var. 8 granulata soliarum dorso petatisque
655쪽
undique papulis siridibus pl. crypto gamica' in
eleganter OnSperSi S. Var. . e anthema , floribus externe et interne intense rubris.
Loc. n. 8 Ante portam Rietianam LABRAM. 9 A Wiesam Idem a
Loc. n. adde: In lapidosis sterilibus retro arcem di-rulam Iochmon prope me passim abunde Cl. MKLE.
Pag. 57. ΤΗALicaenu saxatile C. Supprimatur istud nomen ejusque loco POna
α. irens, caule nitido soliolisque virentibus. Τh. minus II. Gaud. h. minus Heget. g. roridum caule pruinoso foliolisque glaucescentibus. Th. minus I. Gaud. h. saxatile
LOC n. adde In collibus magis humo obtectis uti v. gr. infra ecclesiam Tullinyen. β. Locis aridis montanis caIeareis Iurae foliolis parvis e magnis, has rotundatis aut cuneatis, IudenS.CCelaocii flores nutantes vult contra Gaudinum, qui erecto petit. Sed cf. notam in app. Fl bas. Vol. II. p. 15. radem ille auctor nuperrime Separat h. saxatile DC in Flora 1841. 27 427. quod patriae deesSe videtur. Porro h angustifolium Acu. Rchb. l. c. s. 4637. et 4657. , forsan ex auctoritate MELINI, Basileae civem assert. Sed ausi in aeque ac Halleri nomina ad Th. galloid EST LERI parum ta-
656쪽
100 POLYANDRIA. me diversum, spectant, quod olim Michel-f0ldae floruit, hodie autem ibi exulavit. - . angusti folium A Q. verum nonnisi Lar en-burgi, oppido quidem Florae proximo, provenit. Th. Morisonii MEL. ex si de Cl. Zether, qui melini plantam in herbario asservat, ad formam angusti sol iam Th. Iaυi Ipertinet. - Cel. REicBENBAcitc. 4640. ad hanc posteriorem stirpem reserri nequit, quippe quod melinus in Fl. bad Suppl. p. 23 Thalictro suo soliola duplo tri Ιου anguStiora tribuit, quam Th. faυα, dum e contrario Reichenbachii con eadem foliola lata depingit, laciniis latis, potiusque h. ex
Loc. n. adde In sylva inter Aria5heim et Muttens.
Adjungatur postea ο3yfammea JAcm , annua, carpidiis superiori margine ante StJlum erectum, apice aduStUm, gibbo . . . . anomala Walir. var paucipe tala. Α. aestivalis Gaud. Sec descript excl. c. Lal, ramio ac l. a. t. 355 Rchb. IV. s. 495 et 6. et C. XIII. f. 4620. Labram sas c. 81. Facile distinguitur ab A. aestiυali L. Habitu graciliori, doliorum laciniis angustioribus, ' ad
657쪽
POLYANDRIA. 101 caulem minus consertis, pedunculo fructi sero longiori, calycis hyllis minoribus magi rotundati concavis, extus pilosulis, petatis oblongis basi attenuatis phoeniceis nec miniatis), saepe hebetatis, non solum apice, Sed et utroque margine a medio jam renulatis, basi immaculatis , vel macula parva obscuriori notati , capitulo fructifero graciliori, laxius imbricato, carpi diis duplo minoribus ovatis, angulis obtusi Sobas contractis, dente anguli superioris magis obtuso stylo brevior erecto sub adunco apice adusto parvulaque crista in angulum in seriorem
Inter segetes utrimque juxta viam publicam ex urbe versus Rhein ac lucentem e regione Monchenstein in consortio . aestivalis. Inter clem Isteinerklota et Hultinoen Cl. LRIsLER Med. Cand.
A. Iammea Acu quidem jam a utero ut civis basileensis assertur. Sed ex alteri num.
1158. β. citato patet, de A. aeStiυali L. Sermo nem esse. Λ Gaudino idem numerus si haud melius ad A. autumnalem L. ducitur. Quod autem β. ad A. aestiυalem L. var miniatam
referendus sit, id bene liquet ex Halleri citato Synonymo Eryanthemum fore Iammeo in Hori yst. Fol. Π. s. 3, quae con haud dubie
ad A. aestiυalem pertinet. Nam in eadem Hori. Eyst pagina . . depingitur . autumnalis L. sub Ery anthem fore rubro. - Sic et figura MILLERI . 14. . . mallero ad eundem locum citata, evidenter exhibet A. aeStiυalem S. citrinam , quae ibi vocatum: . Destris fore luteo
ejusque foliis longioribus C. D. P. 178 quod
synonymon est cuminali num. 1158. c.)
658쪽
Ic Rchb. l. c. s. 4585. Sturm I. 2.δ. intermedius , soliis lineari- lanceolatis vel linearibus , apicem versus dilatatis R. Flammula alii'. ε. V tanx soliis anguste linearibus fili sormi busve, caule repente radicante, floribus exiguis. H. 183. R. reptans . l. Lapp. t. . . 57
4, auricomu L. Ic adde Rchb. l. c. ab. 12. s. 4599. et ejusd. t. 13. s. 4599. pro R. grandi floro.'δ. Foliis radicalibus 3 radivisis, caulinis digitatis , laciniis linearibus in palustris Heget.ε. fallax . et Gn. soliis radicat majoribus saepe indivisis, caulinorum inferiorum laciniis
latioribus cuneatis, superiorum lanceolati antrorsum utrimque 2 - 4 dentatis R. cassubicias
Loc. n. p. Ocis udi inter . passim . . Locis humidis imbrosis montanis circa urbem.
659쪽
POLYANDRiA. 103S dioicus plantis mascula et foeminea separatiS.
Loc. n. a. In pomario quodam circa Mullhelm Rev. LANG.
Pag. 67. 7 nemorosus DC. R. polyanthemos L. Nar. JDesin sub finem adde: receptaculo piloso. Ic Rchb. l. c. s. 4608. latifolia et s. 4607. angusti soli pro R. polyanthemo ob )Del syn Baiah cat. 54 et Pinacis ad a. citata ad se l. speciem remittenda. 7 lanuginosus L. caule erecto multino rodeflexo- piloso, soliis junioribus holos eric eis tripartitis, laciniis latis trifidis inciso-SerratiS, Pedunculis teretibus calycibus patulis, carpidiorum
stylo convoluto-Uncinat , ECeptaculo Ud . . .
Hall. 1172. R. montanus Subhirsutus eranti folio C. A. P. 182. r. 6. c. c. Cat. 54. Rchb. c. C. XIII s. 4609. m. β. macrOPhyllux soliis infimis maximis in diametri latis R. montanus latissim folio hirsutuS. P. I. c. Relib. l. c. β. solium, sub R geranti solio in nisi forte con ob lacinias nimis acutas ad R. nemorosum latifolium pertineat. Quomodo a R. nemoroso Q disserat vidHi Florae nota ad praecedentem.
In M. Mutet nemorosis ad ex iam viae Versu extimuCastelli rudera ducentis, ubi tamen etiam invenitur R. Nemorosus hinc Synon Bauli in Cat. p. 54. loco Suo natali vindicatur. In latere septentrionali M. Melchen bas iri rupium aperturis cum praeced. Mai. Iun. al
660쪽
si tuberculatus carpellis latere utroque tu berculis prominulis margineque brevidentatiS R. tuberculatus DC syst Rclib. I. c. β.
Ic Sturm I. 67. c. ar Labr. lasc. 109 Rchb. l. c. s. 4576. c. ar. αβ adde R. aquatilis . Peltatus β. truncatus et . tri artitus Ochi Syn. non C. R. Petiveri rituri Ι 82. β. adde R. aquat scio bus Ochii. γ. emitOSuS HUILL In Excr. de Mem dela societe vale fc de ancy Our 1839. Cl. GoUDRos pro specie petitur, carpessi minoribus glabris a R. aquatili diversus. δ. Stagnatilis. Supprimatur. Nide '. 13 . R. a illaceu aquaticus cum globulis in extremitate foliorum inferiorum Mamii l. AD P. 262. errori debetur. Utriculi enim lenticulares pedicellati ex soliorum axillis, quas Mappius cum Utriculariae vesiculis conseri, armato oculo facile pro soliorum natantium rudimentis cognoscuntur. Rusmodi specimina in herbario conservamus.