장음표시 사용
21쪽
de His. Lat. lib. I. cap. XIV. Cornelius Nepos, & ante Caesaris dictaturam,& eo dictatore , & postea vixit. Hieronymus in Chronico Eusebiano refert illum ad annum Λugusti quartum. Nec cuiquam repugnem, colligenti inde, tum demum divulgare ea coepisse opera, quibus maxime inclaruit. Padi erat accola, teste Plinio lib. III. c. XVIII. unde Catullo epigrammate primo italus; Ausonio autem epist. XXIV. Gallus vocatur. Nempe quia Italia Transpadana diceretur Gallia Togata. De ur,epatria quidquam se habere comperii, negat Elias Venetus in Ausin. Idyll. VlI. At Ueronensem fui ita, in Leandri Alberti Italia lego : uti & ita simographia optimi atque amicissimi quo dam viri, Pauli Merulae. Immo, eX Veronenis
siurn historicorum syllabo , quem doctissimus
amplissi in usque Alexander Becellus, Veronensis urbis cancellarius, fecit, ac illustrissimus comes, Ferdinandus Noga rota, Vir ut genere, ua literarum studio nobilissimus, cum U. Cl. Laurentio pignorio , atque is mecum communicavit intelligo, natum fuisse Nepotem in L ii οῦ qui
22쪽
Veronensium vicus est , Tacito, Plinio, Cassiodoro, & Antonino in itinerario memoratus, hodieque Ecclesiasticae vernnensium Jurisdictioni subditus. Historicus hic Ciceronis amicus Iamiliaris a Gellio vocatur lib. XV. cap. XXVIlI. Chronica scripsisse , testis est idem Gellius lib. XXUl I. cep. XXI. In his pro triplici tempore, μυθικῶ, μνη iςορικῶ, de quibus ex Varro ne & aliis, libro de arte hiltorica diximus tres videtur scripsisse libros, ac singulis unius Temporis narrationem esse complexus. Sane tres libros fecisse Nepotem , quibuS omne aevum comprehenderit, liquido testatur Catullus initio Hendecasyllaborum. Nec historicum tempus ab eo solum esse tractatum , inclicio est illud Ausonii: Apologus Titiani, Nepotis Chronica, quin alior
ad nobi itatem tuam nusi. Item ex eo, quDd Tertullianus in Apologetico adversus genteS ubi eum inter antiquitati m commentatores disertim reponit dicit haud aliud Saturnum, quam hominem , promulgasse. . . Quod etiam Lactantius tradit lib. I. cap. XIII. Reliquit praeterea fibros Husrium virorum, quorum Gellius meminit lib. XI. cap. 8. & Servius in I. Aneid. Eorum librum I. 1s. & I6. citat Charisius. Ex his habemus viginti duos exterarum gentium imperatores. Caeteris fibris egisse de Romanis, haec ejus verba ostendunt in extrema Hannibalis
vita: M nos temeis es hujus libri facere finem,
23쪽
E' Romanorum explicare imperatores : quo faci
ius, colutis utrorumque factis, qui viri praefereaedilrit, possit judicari. Operis ejus genuina inscriptio patet ex ultimis hisce praefationis verbis: uuare ad propositum υeniemuου, 9 in hoc exponemus libro VITAS EXCELLENTIUM IMPERA T O R u M. Ac vel propter hoc opus historicis accenseri meretur Nepos, etsi paullo aliter senserit Desiderius in Ciceroniano suo, ubi de Emilio seu verius Nepote sic scribit: candidus es Iaudator omnium , quorum vitam riseri DP, ut encomtosen dicas veriin quam historiogra-pbum. Nam praeter Imperatores seorsim exarao, se librum de regibus, argumento haec erunt, quae Timoleontis vitae subdit : Hi fere fuere Graecia gentis duees, gai memoria digni videantur, praeterreges. Namque eos attingere noluamin , quod omnium res gesae separatim sunt relatae, neque tamen hi admodum sunt multi. Externi imperatores , quos habemus, 2Emilii esse Probi a multis creduntur. Qui error inde provenit , quod librario id fuerit nomen , qui vitas eas, partim sua, partim pati4s & matris manu scriptas, Theodosio obtulit. Hoc ita esse , ostendunt versiculi, qui vitis istis praemitti in MSS. solent. Ac neC,milium, nec Theodosiani aevi quenquam , ho- Mim esse librorum auctores, abunde arguit pura & Romana di filo. Opinetur aliquis, ut Trogos ab Justino , ita ab Amilio, qui sub Theodosio vixit, in compendium esse redactum Nepotem-
24쪽
Sed aliud suadet operis concinnitas, & illa pr fandi ratio, quae est in Epaminondae vita, ac in
Pelopida inprimis, ubi brevitatem justam pollicetur. Attamen sententia haec , licet erronea, minus periculi habet, dummodo eXtra. Contro
versiam maneat, Amilium omnia de purissimis Nepotis sontibus hausisse. Sane Tulliani esse aevi scriptorem, neque alium quam Nepotem, tum veterum aliquot librorum indicio cognoscitur, .
tum etiam, quod ad Pomponium Atticum , cujus idem rogatu de vita Catonis librum secit) vitae istae scribantur : utcunque id in quarto Miscellaneorum suorum negat Hieronymus Magius, qui ipsa Nepotis praefatione satis refellitur. Accedit& altera ratio. Nam his in libris ea legere est, quae opus hoc scriptum esse clamant, quo tempore Pompejus & Caesar plus poterant, quam libera in Republ. expediret. Ea Lambin ses loca congessit, ut nihil attineat illa hic reponere. Ne
libris istis de viris illustribus, solum persecutus est
excellentes imperatores: sed etiam commentationibus cIaros. Quod argumentum signat B. Hieronymus , praefatione de scriptoribus Ecclesiasticis: ubi Nepotem inter eos refert, quorum eXemplo acturus sit de iis, qui scribendo claruerunt. Egit autem Nepos, tum de Graecis auctorum ; tum de Latinis. , De Graecis, colligo inde, quod in Dionis
vita dicat, librum se secit Te de illustribuq historicis: in quo inter alia tractarit de Philillo historico . De Latinis, argumento sunt plurima. Nam
25쪽
de Terentio egisse, ex Suetonio scimus in Teremtii vita, Donato perperam tributa. Ad haec primum de vita Ciceronis librum Gellius ei tat lib.
XV. cap. XXVIII. eoque ex opere fragmentum Hieronymus adsert epis . ad Pammachium. I moverisimile est, inde esse, tum vitam T. Pomponii Attici, quae exstat, tum vitam Catonis, qua in illis claudit verbis: Hujus Ae vita moribin, plura in eo libro persecuti Iunius, quem leparatim de eoseimus,rcgatu Titi Pon ponii Attici. Quaresuriosos Catonis ad illud volumen veIegamus. Aperte indicat, eo nunc de Catone brevius se agere, quia
separatim de eodem scripserit. Ergo vita illa CDionis, quam paucis pertiri clam habemus, majoris pars est voluminis, in quo Romanorum complurium vitae continerentur. Et sane in antiquissimo codice oberti Glisanti ante vitam Attici, Iegebantur haec verba : libro Cornelii Nepotis de Lutinis hiporkis. Reliquit etiam exemplorum I bros, quos citant Gellius lib. v II. c. X VIII. SeCla aristas lib. r. Asia quoque ejusdem laudant veteres : sed non item, quae ad historiam pertineant. Nam ex episola ejin ad Ciceronem quaedam Lactantius adisit tib IlI. instit. Divin. c. XU. que admodum de Ciceronis ad Nepotem epistolae meminit Tranquillus in Iulio c. LU. Ammianus Mamcellinus initio libri XXVI. ac Priscianus lib. UllΙ. Imo & secundum Ciceronis epistolarum librum actNepotem Macrobius citat lib. II. Salum. c. I. Quod
si quis fragmenta omnia Nepotis desideret, longe ,
26쪽
ais colligendis priorum vicit industriam Andreas scholius. Hermolaus Barbarus, calfigationibus in Plinii lib. XV. e. XXIIX. censet tibesium de υiris i sistribui, qui Plinio tribui solet, Cornelii Neporis esse, haud Plinii: atque id veteribus codd. adstrui
posse,adseverat. Etiam Jani haec Parthasii sententia fuit. Utrius lit, dubitari ait Uinetus , nec ea de re statuere quidquam ausus est. lmmo aliqui, aut Suetonium, aut Tacitum, esse auctorem purarunt : ut indicat Gyraldus dialogismo XVI. Sed omnino sunt Sexti Aurelii Victoris : ut sati I nunc constat ex editione Andreae Schotti. Non dubito interim, quin pleraque ex Nepote Victor desumserit. Nam quod Ludovicus Vives lib. V. de tradendis disciplinis, Nepotem ait de Graecis solum ducibus scripsis : id satis refellitur verbis Nepotis antea adductis. Vir doctissimus, Jo. Iaria Catanaeus, commentario in Plinii librum V. epist. XXVIlI, quae ad Severum scripta est,
etiam Daretem Phrnium a Nepote trans tum ar-hitratur. Nempe decepit eum vulgaris επιγραφή. Attamen & hic aqua haeret Uineto, notisis Auson. idyll. VII. negat esse, qui certi aliquid de translatione haec ausit adfirmare. Atqui omnes, quibus ullum in hisce literis judiciu n est, satis vident, nec Daretem illum esse genuines m e nec dictionem ejus Augustaeam sapere aetatem: sed re- Centiorem multo. Nepotem autem Caes. Augusti Obiisse aevo, Plinius testatur lib. IX. c. XXXIX. Atque hoc sortasse impulit Genebrardum, ut putet, eum nato jam Cesisto superstitem fuisse: qui
27쪽
& Jacobum Gualterium, cum primum tabulas ederet chronographicas, in eam sententiam pertra-Σit. Sed Nepotem eo usque aetatem prorogasse, nemo temere dixerit, qui tanti eum in literis nominis jam Tullii, Attici, Catulli temporibus, suisse
XV. Epaminondas. Iῖα I. Miltiades.
28쪽
IMPERATORUM. ARGUMENTUM PRAEFATIONI 'Oecurritur objeVisni. His oricus omnia majorum insitulisis dicat. Di versarum Gentium mores diveisi sunt. Graecis N Romanis non ea-aem decora, honesta & turpia. et On dubito 3 sore plerosque 4, Attice si qui hoc genus 6 scriptitrae leve γ, & non satis dignum L summorum s Virorum
l adscriptus est. et inscriptio confirmatur ex Praef. 8. & ext is, , 6. Cato & Atticus ad hoc volumen non pertinent. uti apparet ex eius fine 2I, I 3, 4. g Conjicio, existimo. Est egregia statim ab initio occupatio. Quod futuri sint plerique. cons. 7, 9, s. i. e. multi erunt haud dubie. 1 De dicatur liber T Pomponiis Attico Nepotis familiari, de quo infra. Aliis est Atticae, qui ad scripturam & scriptores Graecos, unde haec hausta sunt, malunt respicere. 6 soris mam & rationem, Veli. 2, FI, 2. huc scr*turae modus. Vile, humile. 8 Quod non faciat ad tuendam dignit tem, quodque maiestatem materiae non exiequet. 9 Comis mendatione virtutis, conditisne & loco.
29쪽
personis i judicent, cum relatum a legent, quis musicam 3 docuerit Epaminondam 4; aut in ejus virtutibus f commemorari 6, saltat Te eum commode 7, scienterque 3 tibiis cantasse 9. Sed et hi erunt sere Io qui eXpertes II literarum Graecarum ret, nihil rectum i3, nisi quod ipsorum moribus conveniat 14, putabunt. Hi, si didi- 3 Cerint I , non eadem omnibus esse honesta is atque turpia II , sed omnia majorum institutis
3 i. e. ipss summis vir7s. a Perscriptum, tanquam di gnum cognitione. 3 Artem canendi voce, fidibus. Alias
hoc nomine etiam veniunt artes Omiam, quae ad huma
nitatem pertinent.& inprimis Poesis. 4 De quo infra is, a, I. s. s Pro inter bis virtutes. 6 Minuta quoque annotare vitio vertitur Historico. v. Iul. Capitol. Opil. Macrin. c. I. Nepos ita temperavit scriptionem, ut digna memor B tu quaereret maxime, sequestratis rebus levioris momenti, nisi ad ingenia moresque regionis ac hominum cognoscendos facerent. 7 i. e. concinne, apte ad modos ae numeros, eleganter, ita apud SVet. Aug. c. 79. commoditas Membrorum pro concinnitate. S perite
atque ex arte SUet. Tit. c. 3. ut qui contaret o maderee sucunde scienterque. cons. Fragm. 6, 3. 9 inflasse tibias, reiectas olim a Pallade, cum Observasset oris inde deformitatem. Io Scilicet, utique. H Ignari, rudes. Iet Historiarum & retum Graecarum. Literae enim omnes disciplinas liberales & inprimis Philologiam atque Historiam notant. l3 Honestum, laudabile. I 4 Moribus gentis receptum sit. Ita assecti Parthi apud Tac. A. 2, 2, I, sqq. Is observaverint, perceperint. I6 Apud OmneS decora. στολοντα. Artabanus Themistocli apud Plutarchum di νορροι διαφερουσι ἀνθρωπων, ζαλλα ἄλλοις καλά.
30쪽
tisi judicari; non admirabuntur, nos in Grajorum a virtutibus e X ponendis moreS eorum
4 secutos 3. Neque enim Cimoni 4 fuit turpe
Atheniensium summo viro, sororem germanam s habere in matrimonio: quippes cum ejus cives T eodem uterentur instituto g. At id quidem nostris moribus 9 nefas Io habetur. Laudi in Graecia ducitur u adolescenditis Ir, quam plurimos habere amatores I 3. Nulla Lacedaemoni 14 tam est nobilis vidua, quae non
I Moribus & consuetud nibus, prout olim introductum est. Sed in his caute versandum, recta a prav s di ο criminanda, & ad pietatis regulam exigenda sunt Omnia. a Graecorum. 3 Respexisse. 4 De quo infra S, , 23 Eodem patre natam , eodem germine. Adde de matrimonio talium Philonem των εν νορο ρεων - Apud LEstyptios tale etiam in usu suilla , autor est Diod. S i c. r. 27. Divina lege prohibitum. V. Levit. I S, 9. Nimirum. 7 Athenienses. 8 C suetudine, ritu. 9 jure civili Rom. civiliter & quasi more civitatis. Io Probi ino, turpe Peccatum. II tribuitur. Ia pueris & virilis generis ad ultioribus personis, qualis Alcibiades, ad cujus exemplum ex 7, 2. 2. nUiter respicit. 13 Non tam pulchritudinis externae , quam ammae atque indolis ingenuae ; quam in pueris amasse Socratem, Platonem, Mianophontem Veri limile est. v. Ritters busi not. ad madeci. fab. F9. P. I a S. & de amore Socratis quatuor dissertationes apud Max. Tyrium. I Utrumque dicitur: Lacedaemone & Lacedaemoni. Cum Lycurgi adhuc legibus flaret civitast, comoedias & tragoedias ne spectare quidem fas