장음표시 사용
61쪽
38 GRAECOR II MAtticis Κεφαλησι δε &c. Φ. Itin. p. 45. Κηφισιευς, Gephi ι- ensis. Pausanias in Boeoticis: φυλας δε Κηφνιτιάδα & c. ΚΛ. Claudius. ΚΟ. in Veronensi 38. Κοίντος, Quin
ΚΟΛ. Itin. p. 79. Κολωνευς Vel Κολω-- νοθεν, Coloneus , Vel e Colono. In argumento Oedipi Colonei: ἐν γαρ κολωνο ΘεD In Etymologico: Λ , νη- σι δέ Κολωνοι , 'I ππως, Αγοραῖος' Athenis mero duo sunt Coloni, Equestris, m ad Forum. ΚΟΜΝ. Μarmora in Historia Comcyrensi. Comneno . - ΟΡ. 438. Ι. Cohortis. ΚΟC. Reinesius p. 633. at Grui.
ΚΥ. in Paschali laterculo. Κυριακειό. dies Dominica. ΚT apud Fabret- tum p. 39Ι. mendose pro και - ΚΥΔΑ. Itin. p. 49. Κυδαθηναευς thenaeeus. Discimus ab Hesychio ,
62쪽
; S I G L A Epopulum hunc urbanum suisse :της Πανδιον ἐν
ΚΥΘ. Itin. p. .. Harpocration: oμοτης λέγεται Κυθέριος ' popularis therius dicitur. ΚΟ. Grut. p. 388. Κυρώνα, ut apud eumdem p. 438. eaetenditur: e Quiarina tribu . Capacius minus feliciter vocem diduxit Κ. ΤPEINA. latineque reddidit, o Trina. AETNAT. Itin. p.-Lucium Egnatium.. ΛΑΜΠ. in Inscriptione Ticinensi . λαμ προπαγου , clarissimi. AAN. Itin. p. 45. δεαραπριευς, Lampren ses . Pausanias in Atticis: δε τοῖς REDNI. Itin. p. 2OO. Λ ΕΓ. AΠΠΟΛΛΙΑΡ. 438. I. lege Araro λιναρ - Legionis Apollinariae.
secunda editione p. 82. AMκιον ψεν- νω ' L. Herennium, non Lerennio ut ibi vertitur, quam gentem Romanorum Fasti non agnoscunt. In la
63쪽
AE . Itin. p. 69. Λευκονιευς, Leuco- a Scriptoribus varie effertur. ΛΟΥ ΔΜATXEI P. 33s. I. Ludi matutini Cbirurgus. L. in Veronensi num. 4O. λυκάβαs, annus e de hac sub finem recurret sermo a Μ. & & ΜΗΝ. μῆνας, mense ubi in Giut. Ioas. 8. ΜΕ. inte, lige Μ. E. menses quinque. Μ. ιινἀς, minas. m. in Oxoniensibus pag. 93. minam unam, mi nas dua Μ. in Tabulis Siculis pag. IOI. μινη μέῖον , monumentum. Μ. in Oxoniensi p. zo . d cem millia. ΜΑΓΝ. in Veronensi n. 73. ΜαγνUτων.
Intellige de Μagnetibus ad Μaeandrum, qui cum Smyrnaeis etiam ad Seleuci Calliniet Syriae Regis honores conspirarunt, ut ex praeclarissima Oxoniensi inscriptione
64쪽
s I G L A E ea populo plurima eruditus Μeursus. Quinque literis notatur Itin. Is s. in epigraphe indiligenter edita quam in Oxoniensi thesauro, ubnunc servatur, inspexi. Των Σα-- nomina populis suis aucta intra totidem coronas visuntur, eleganti vase intermedio. ΜΑΡΚ. Spon. Μisc. p. 334. non Mamri, ut Sponio visum, sed Λ ΑΜΦΛAB- ΜΑΡΚ. perilluseris Flitat Marcelli .
ID, Aristophanis Scholiastes ad Ra
shuli, qui Antiquitates Asiaticas edidit , tot insuper alias vel ab oriente reportaverat , vel a Guillelmo Sherard, & ab Antonio Picininio acceperat, ut ampliorem immum alterum, Partem scilicet se.
65쪽
cundam, editurus esset; & iam operi manum admoverat , ac XII paginae praelum erant passae, cum Het. invidae Iniecere manum Parcae , &inceptum abruperunt. Ut mihi dono darentur impressae chartae, utque monumenta omnia reliqua mihi transcriberentur , Μylord C mes Burlington , & Doctor Richardus Μead, cuius laudes Chishullius ipse in primae Ρartis praesatione meritissimo celebrat, humanitate summa& propensissima in
me voluntate curavere. Inter ty
pis commisi as pag. Ephesina inscriptio est, in qua nuper allata compendia habentur . Postremae sigiae ibidem sic explicantur:
π ' ι αμιένου, hoc est die quinta ineuntis . Nullus dubito, a librariorum errore quodam explicationem hanc processisse, neque enim Credibile est, viros doctos AIII intem pretatos umquam esse quae dies quinta mensis esset, cum quinta exeuntis vigesima sexta sit. De hac
66쪽
s I G L A E . εῖ hac computandi methodo quaedam olim animadvertere memini in libello Tradultori Italiam , Graecarum Inscriptionum versioni adnotationes addens , quas in secunda Marmorum Oxoniensium editione postmodum recusas Video.
NE. Ox'nienses pag. 25 . Seldenus,& Reinesus interpretantur iuvenis: proprie tamen est iunior, ut bis o λογραααάτως in Veronensi 27. NED. Smith in Septem &c. pag. 2 . di Sponius. Nεωφυλαξ, Aedituus.
67쪽
M. GRAECORUM ΟΥΛ. Utrius. OTM. Valerius. Π. & ΠO. Publius. ΠΤΑΙΜ. in Μuseo Veronensi n. 39. Sponius, qui lapidem in Isthmo C rinthiaco viderat, latine sic reddidit : PFem, nec quicquam addidit: Vandalius pariter nude printulit, nec explanavit. Patris pra nomen, ac tribum sigiae contu
Publii flius Aemilia . Sic pag. in Miscellaneis 348. ΓΤ. est Cati Φlius. In oxonientibus p. 394. Κτ. reoditur Claudii fil1o, ubi pariter
ΠΑΛ. Ιtin. p. sq. ΠαγληHὐς , Pallenem sis. Stephanus. ΠΛΙ. Itin. p. I 6I. Παιδεσρίβης, instit ror puerorum , magister palaeserae. Παιδοτριβουντος habetur in subsequenti. ΠΛΙΛ. Itin. p. 2OO. Παιωνιεύς, Paea
68쪽
niensis . Suidas de Demosthene: σι, δημιον Πραιανιευς ' Μemorat & Philostratus in Aeschine. TIAIO. Itin. p. 49. Ποειονιδης, Paeonidenis sis, in Harpocratione. Aristophanis Scholiastes ad Lysistratam . Παι-
, i es Paeonis sinus, aut e regione quae
Paeonia nominatur. ΠΑΡΘ. Παρθικος '
Spectabilis. In eximia plurium agri portionum , quae sorte obtigerant, cimcumscriptione apud Gruterum ,& Grue. p., Gualtherium , bis haec nota apparet , quae in translatione eodem modo depingitur, nec explicatur . . Valet , commune mensurae. genuS , memoratum & a Graecis Scriptoribus non semel. Primo loco numerus abrasus est : secundo
viginti pedum distantia praescribi.
69쪽
tur. Similis alia in eadem inscriptione nota sigilli loco erat . , ΜΗΚΟΣ ΠΟΟ Η ΠΛAT. H. inter inscriptiones a Donio collectas. pag. 3ΙΙ. Longitudo pedum VIII latitudo
πλάτος pedum VIII. ΠΟΜ. Cyriacus pag. 38. Πομπήια ΠOH. Μisc. pag. in ara λιου, quod gentilitium δ ' oλων γραριμάτω s in eadem est. ΠΟΡΙ. Itin. p. so. Πορως , Porius, in tribu Acamantide populus. ΠΟΣ. Ποσμόδεῶνος ' Chishullius ubi nuper diximus. Pindeonis; mensis nomen apud Athenienses . ΠPΕ. Compendia nobiliora ab Atheniensibus lapidibus discimus , quos
70쪽
Cum tamen errores, ac literarum transpositiones aliquas liceat in illius inscri- .ptionis exemplo suspicari, ΠΡΟΣ Ar P post Κ- forte sequebatur , atque ita legi debet .
tatione quam minima patre,&populo singuli ornati sunt . Coloneus ad Forum dici potuit, cum is populus Αγοραῖος etiam dictus esset,
ut a Colono extra urbem distingue e tur. Π T. apud Reinesium p. 633- πωρισα ιας γ πον loco empto. In eadem TE. Editor e reformandam esse puto in Tri θ' exponendam I PITω. Μ inime quidem probanda , parcant Viri docti manes, reformatio, & nihilo melior expositio. Latinae plures praeseserunt D. N. GORD. II.