장음표시 사용
2쪽
N oro decem sere, de quod excedit annos versanti, cum alioquin varias causas inare, adhuc plures ammen tigit ex donationum jure defendenda Ratio haec est in proclivi omnes' enim ad accipiendum, quam ad dandum su-
re dictum it illusa Asia Cent. a. Ep. 3. titulos luris de lonationibus senio iusti obλle.
filla: Sed nuper admodum oblatus mihi filii ejusmodi cassis, in qρ' ingularia nonusta oo currere mihi visa sant, cius tum patrimorum attentione non indigna. Hac re motus specis scimiusvialis locoquali quali-ssissertaΘ a tione
3쪽
tione excutiendam mihi sumsi quaestionem uris: AN ET QUA TENVS IN DONAT IO- Nigvs NEC EssARIA AE IT ACCEPTATIO
i Et ne omnis exulet ordo, in stetione priori proponentur, quae in regula acceptationis illius,uercessitate dicenda sent, in lymonautem subsequentur limitationes sive exceptiones, cui in fine coronidis loco annectetur cassis ipse, de quo mensonem injeci. Faxit Numen divi
notiones iam ex Vocabulis sati pateant, ve baliter demire supersed*O, ne cominentatori scrinia expilasse videar. . Ad rerum ergo argumenta PQ-tius accingor. Ubi ab initio statim praemonendum venit, simplicissimam illam donationiς speciem quae donatoris traditioneis donatarii acceptatione in it, tanti perficitur, parum ad rem attinere adieram,
4쪽
Acuraverit firmum sum vinculum noni sci. in igitur, ut ast THos A)i, in Furi pr. λει La M'. 'o . VI prori sonstitu dieinim ut quod dum est,eti xnsi primilitem suetantum Ux si puteis aliquid praest latam obligavelit, nec abest io, cui pomissio ili, vicissim quid e picteti N ino uiam hoc, ut sta dictam, unitatuale, quo u promis sario res ves jus aliquod acquiritur, in e Mom hinus donationem ac promissionem graturam , sensum autem promissarii de re vel jure sibi promisRaccipiendo acceptationem. Simulque e his dictis pa- tet, quod, quam diu promissio a promissario non est
acceptata, causae nihil sit cur proinittenti non liceat mutare consilium ti voluntatem. N malle, qui alteri quid pollicetur, invito ipsimili obtrudere ceri non vult, sed beneficio eunt filii obitringet' intendit, quod
Consensus vero declaratur vel verbis ves factis, asedeoque dicitur vel expmmis vel tacit . Subdivisio posterioris in tacitum in f ς ε inpraes initusta, quam communiter af-nti, est superflua omnes enim.
quos ad classem conseiiiiis praesumti rei erunt, casus, facili negotio vel ad facta consensum satis declarantia reduci possunt, vel tantiim recisunt ad ossi humani,
5쪽
polliniuri . . dicisti igitur talia ficta H unc ' de de alterius consensu non squkR,--em admoriimprobabiliter constet, fontia, dicendum, quini res est,
recurritur ad praesumtiones ' is ergo praeterne . pressum vel tacitam acceptat laius specie admittemdam esse nego, ut jure meritoque rejiciantur illae,intliis Vulgo crepant, naeniae in gratuitis iiivorabilibus acceptationem praesumi. Acceptatio siquidem est facti,& tufi ex pactis de illa satis eoru et e possumus, ausu imrini' praesumitur, ut non latis mirars queas illorum temeritatem, qui, ut judicibus glaucoma objiciant, nuda sua laantasmata pro praesumtionibus venditare comsueverunti Sub lactis autem comprehenduntur quinque Dicta in sum n ativo cons. intra plud tamen nihil refert, sive acceptatio praecedat.
sive sequatur promissionem Antecedens enim rogatio durare intelligitur,ac vim habet acceptationis, dummodo petitioni respondeat postmodum promistio. GRom do B. P. H. a. tit. I. g. I . eque interest, sive illa fiat ab ipso donatarib, siri nomine illius ah alio; sufficit, si de consensu ejus ex mandato vel alio signo extet indicium. Sed quid dicendum erit de acceptatione alterius pro tertio ignorante i aut utique, si posue nodum tertius ille ignorans proinulam acceptat. Et, ne promittens, dum acceptatio illius sequatur, poeta, tere possit, obstat illi acceptatio flerius quaesitum, quod contulit in litum promissarium interitaedium, iijus
6쪽
ref it, eadit miam usinitaesitum coemii inerme uae, ubi estorii fistemiani cimiis asotacticora Menti vindiciitru latius ea*licatam des I Roma aut quidem ab his dinonium facit, inina stipit, lationes 3 cumnitiones ad lim tantiammodo inventasessi et His, in unu isque acquirat sibi quost sua imia res iamn fateri necesse habent, moribusnostris εο inae, quo utimur universam Ἀ--i rest siuis, nunc steriam adimi nam iuris naturalis faciem revocataria esse. Et harusi tuis ei; MMatela donationibus iis tu inito
7쪽
κat. Nec obstat, quod Imperator s. a. donat. per fici dicat donationes cum donator suam voluntatem scriptis aut sine criptis manifestaverit. . Unius enim, positio non est sterius negatio, S locus iste ex aliis sup pleri debet,add. STRYΚ. D. mod. ait de donat. s.f. LEYSER. cit lac. LAVTER B. GL ID. Pr tu. de donat. s. u
Differentia igitur, quod ad necessitatem ac natio, ius,interjus naturale civile intercedit nulla. . Et,quae dixi, amplianda sunt, sive donatio sit inter vivos, γα mortis causa, simpliciter iure vel sub conditione aemodo, aut extempore, revocabiliter aut irrevocabiliter; exmera liberalitate Vel remunerandi causa facta Mil tibi enim iri tantum inter mira lias donationum 'ae cie a jure nostro distinguituri ergo nec nos distilaguere debemus. Quin potius in diversis: istiusmodi speci bus eo magis necessitas haec acceptationis in oculos imcurrit, quo saepius Onatores liberalitatem suam pellua tios modos atque conditiones ita restringere salem, tighonoratus tanti paenitere non emat, sed abstinendum quam acceptandum sibi satius esse putet, ut verum uti quesit, quod communiter ajunt, donnion In neque imui; neque ignoranci acquis, LAUTE cmών. Dro
Ut autem Melptatio duni tario pis aut ininstinittae verbis expressis fiat, id nec praecise opus oth de mcivili. Sicutenim in Ateris contrachii S per aeriant datarios per miniitrosin peri quos linquintivitas am quirilsola inec nou ex intervallQqcesperata es nisecitatu, .. sumus;
8쪽
cimus ita etiam acceptatio in donationibus per alios, ex interjecto tempore, M tacite fieri potest, praesertim stim hodie, ut supra jam monitiam fuit, non solum in pacti Zc contractibus, tam nominatis quam inn0minatis, sed Min donationibus quibuscunque simplicitas ibi juris naturali primaeva quasi per postliminium usu
fori restituta sit cons L AUT ERB. citavicas. S.
Num S silentium donatarii cjusmodi signum sit, ex quo illius acceptatio colligi queat, controvertitur. Amrinativam late defendit eamque in pro receptam
muniter, quia tacens habeam pro consentiente. BA-eHovius ad TreMler. ια ῶον si Q. s. lita , .conubrio negativam tene in taciturnitatem loco acceptatio.
nis non su ere existimat cim tacenti imputarito si quod volanLatem suam non claclaraverit Ze subdmerito videatur repudiasseim tum quoniam hoc invito non obtrudi Astiuo qDidem emiis, quae supra g. s. dicta sunt, medium tenuisse, tutisIimum credo, ira, ut tacentem habeam pro incerto consilii Bela bitante, Malumnum accipere, an repudiar debeat; ει nisi silantium illud aliae prorsus circumstantiae com comitentur, quae tacetius mentem indicent, nihil ab eo actum esse arbitror Quocirca axioma illud qui tacet conisure videtur, icum grano salis accipiendumae tum demina cadmittendum esse reor, quando iste, de
cujus praejudicio agitur, sive praesens sive absens sit. M imonium rei notitiam non contradicit. σα, L. I. σα.
9쪽
od de rem1F. pignor L. Lymoαι ne id 'Amst Ratio, ni fallor nare est, qubditam a ma=m im 'ramur ad propellenda ει α -nda a tota d,stina, uuam ad acui irenda cominodii A quod ille, qui 'vidichim a1squod sibi imis alere novit, nec tamen Ἀ- radicit, ex ista omissὀione, tanquam eo secto negativositis luculento, non possit non haberi pro consentierite&approbante. Quae pio ratione inmtuti regula susefccre poterunt. Aggredior nunc inspecti inici de blius imitationibus ac exceptionibus, ubi pari brevitati studendium erit.
P exceptio in censu primum pono citatio
in sensu latior acceptam, ut 3re,iam nium aut se eontineat. Quod pollicitatio specie. Mirationisis m, quae supra Sect. I. s. a. dixi, nemo subitare. sed qualem de jure nauirali producat obligati inium ibi id meretur, ut in vestigetur. Certum autem est, iis ipsa indicat, perfectum aliquod jusex illa nasci non pos se, idque ob defectum acceptationis, sine qua quippe fi
fuerit, perfectina vinculum minquam constituitur iblud tamen diffitendum non est, 'pollicitantem nihilomblius aliqcialiter ex principiis honestatis obligari, ne vi, desicet ii constantiae notam incurrat, apuci alios levitatis opinionem de se excitet. GRO T. al Tr. bb. I, cap. n. s. s. Ad nostram ergo limitationum classem eatenus His pertinet inquiret di enim sum ejus di casus,
10쪽
Osdii ix. Ἐλκ'runt a pollicitationi vi in spe io sic di ictis, quod, his rein blici. in illis autem DEO 'el
Um sive ex pietate, ecclesiae si sive societati m id promitatur coras. t. a. fide pisicit ini ad accepi non e vim Migandi, uinoque iure mes ianitidi quam civilimita iubest di xuas. Fingit equidem M
universili, ut ora amar dispexi bibam P ea μα- nee in univberium aciae amitumcersito in partes TERTULL1ANei unde tenui. c. α - - tum, cum a DEO acceptarum erilis in in posterum per. auitiaritatem acceptatoris facere pellabet . approbat CL BoEHMEt Fur. Prene in minis ML 1 ut eum, illis dicendum videatur, in votis ob inino nientem ibilam DEI acceptationem vinculum perfectum etiam dei tute naturali statim colligar Sed non maxo sentemtiam. ΕΟ perfectum jus exinde nasci facit equis idem largior, perperam autem ex tali facta acceptatione, pro majori votorum validitate ad uium fori externii quid sicies. Sepositis namqtie lagibus positivis, quibus ex civili statione Ob favorem cultus divini externi doravi u .A- -- μω -Pe in