Historiae Generalis & Specialis De Ordine Canonicorum Regularium S. Augustini Prodromus

발행: 1749년

분량: 882페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

Π6 . PRODROMUS HIST ,

eivi. M. CathedrallS. Muin iis alias Mecti virgum Nobilis, ac praeclara quondam civitas jam a Carolo Magano teste Paulo Langio decorata Episcopatu. Cathedralis Ecclesia diacitur; quod tamen maiori proba tione indiget, ut apud nos fidei rimereatur. Helmotius, cui assentiri malumus ab Adiaberio Arehiepis copo Hamburgensi, ait, circa ananum Ios8. Aldenburgensem Epis copatum in tres divisum mille inemoe in dictum Alienburgensem, In RaZeburgensem , & in Mechie. burgensem , huic praesedisse refertur in Chronico Lubecensi Joannes

homo senex, qui postmodum

manibus, pedibusque truncatus a

Stavis idololatris in platea projectus est ι cujus caput Slavi Deo suo Radegase immolaverunt. Vacavit exinde Episcopatus iste suo capite indigus si Κtanzio credimus) usque ad Hartvie Archiepiscopi Ham- burgensis tempora ; is enim anno II 49. In terra obotritorum ordia navit Mechelenburgensi Ecclesiae Episcopum Everhariam , cum an teli habuisset solum Ioannem mar

tytio coronatum ante annos octois ginta quatuor. De hoc vero cancto Episcopo subjungit idem Κran. Eius Apostolieam inquit, se vita

O c mersationem inter gentes habuit

his Pontifex . non palatiis gloriatus .atie submitas Obasiis serius , sed pedes ipse er peditibus peragrabat Modestia, Massiae iune se humauale plures ueratus, quam albus potui stet armatus gladio. Caeterum non dubito quater seu Joannes jam ance 83. annoSι seu Gerardus anno II 49. apostolicam vitam duxere , talem &'vixisse eorum , quos sibi junctos in

cathedra habebant Canonicos: un de Κtanaius, dum Hild boldiam Episcopum Monasteriensem legit sta tribus suis multa benefeciste , infert dicens i admoneor hoc nomine, quod in annalibus ubique lego, per E tibias vixisse fratres, ordine'Δίη-Caminico Iub reguia Divi Augustini. Demum Me aiab defuncto Beranonem quem alii Brunonem, Kran

aius Bennonem nominat) Henricus

Leo praefecit , sub quo Episcopo dignitas Episcopalis Magno ti Sue

ν--s translata est anno It in Bemonem virum fuisse virtute exismium , & nulli decessorum suo eum secundum discimus ex Hel es is,moldo ; neque dubitare possumus Marp. hunc quoque disciplinam regula- γ λ.

rem secum Suerinum ad novam sedem suam detulisse, praecipue cum Picelisum sciamus studuisse magnopere reformando Clero ad mores regulares: hic ergo, qui Suerinum

inEcclesiasticis sua directione quippe Aldenburgensis Episcopus habuit , censendus omnino est eandem ibidem disciplinam in Suerianensi Ecclesia necdum eathedrali, aut constitutile , aut conservasse, cujus Zelo nemo ambiget secun dasse Brenonem a & quos cathedrales ipse adnitente Henrico Leone receperat primus ibidem Episcopus

a regulari observantia neutiquam absolvisse, utpote quibus haec vita Convertendis tum paganis ci eumquaque locum illum ambienatibus Iongε aptior erat, & opportunior, quam alcera, quae votisse liberam asserit. Nunc haec Ecelasia pariter eis- minatis sacris in saecularem sectariorum Principatum mutata est. Manet.

542쪽

verdensis s. Mariae Ca

thedrali S. Multa essent In hujus Leclesiae descriptione referenda , quae praecipue crisim histori-Cam mererentur , cui cumprimis eruditissimus Papebrochius in duo bus Sisertis ad i. Martii, & 3 o.

Aprilis egregiam operam impendit , & eδ quidem doctiorem , atque laudabiliorem, quo densse ἱllud taroli M. diploma relatum inscriptoribus Septentrion : a Lin denbrogio, ae a Caspare Calvors , longe gravioribus argumentis sua spectum ostendit, quam haereticus iste, qui omne pondus exinde ad didiste autumat, quod statum E

clesiasticum, ejusque antiquissima jura sugillet, di patebit legenti. Nos autem huic labori vel exinde manum liberius subtrahἱmus, quod opus non sit doctissimis dicti Pa-pebrochii commenta iis non tam alia , quam fortassiε ad summum aliter jam producta adjungere. Soatum quod ad rem nostram est, breviter advertimus, verdensent Ecclesiam, quemadmodum & mox subsequam Uexinensem, nos in tet Collegia nostra numerare , quod eadem ratio pro instituto Clerico rum has Ecclesias primum ae alia quantis temporibus subsequis incolentium regulari L atque votivo decertet, quae dudum alias hactean is in Germania Cathedrales ena ratas eidem vindicavit. uuamvis enim neque Gibertum , neque aliquos suorum successorum inficiemur e monachatu ad sedem hane uiseopalem vocatos fuisse ι ceratum tamen ex adductis principiis inanet, Congregationem, cui ipsi

i praeerant, semper clericalem, non. monachilem fuisse , quippe quo- irum instituto Cathedralitas praea, primis adversabatur, ut in Magdsburgensi ad oculum probatum est. Acha ss. t. Marti 1 & 3 o. Aprilis. Chron. verdense Edit. Leibri. T. 2.1 p. a Q. Rrangli Metropolis L. t. p. a 9. Calvors Saxonia Infer. pag. a '. & 223.

vexinensis. Cathedralis. ωLL.

Huic praeclara: Ecclesiae initia SSigefridus dederat, c mi r Sue-ciat Rex fidem Christianam malorum hominum consilio multis annis ex hoc regno eliminatam restia tui summo desiderio laboravit, ataque hune in finem Angliae Regem Maiaredum legatione adiit, ut virossbi Evangelii praecones submitte ret. Suscepit negotium Eboracensis tum Archiepiscopus Siseriadus, o, ut inquit Joannes Mag

nus: superatis longassimi se perios

maris Itineribus, pervenit ad Gothram meraconalem, ubi nunc cernitur E

et a Cathedralis Axionensis , quam tune Angelica misione in pomnis.'

monitus erigendam ciaravis. vixa dum vero ejus ac sociorum advenia

tus Regi innotuit, non diu distualle se ad verae fidei sacramenta conferre , ipsiimque illam Ecclesiam magnis dispendiis erigens eathedraalem esse collatis plurimis donatio nibus iussit. Reliqua . quae hic

S. Sigestiri egregia gesta , cruentumque suorum trium Nepotum martyrium explanare possunt, alio

differimus , satisque sit haec pauca de illa Ecclesia memorasse; quae

nunc una cum toto Suecico Regno

dum pridem Christo gloriose famulabatur sub funesto Luther; dogmate squalida jacet. F piscoopatus tamen nomen , sed sub G- sera Heterodoxorum servitute. dimissi omni Ecclesiastica libertate praeseseria

543쪽

PRODROMUS HIST

Olaus Magnus de Nat. rer. Septent. L. a. p. 66. JOan. Mag. hist. Septent. L. 17.

sti η'. Haerebam aliquantum a

quid demum de hoc coenobio scruberem , quippe quδd aliam ejus

tanquam nostri instituti memoriam non reperiam, nisi apud Buc linum , cujus verba ad metior rLValc emtiae, inquit. Canonicorum Regalarium celebre collegium ex praepositura in Abbatiam conversum , --jus inter Abbatias Imperii meminit in Catalogo Ordinum Imperii Fridericus tertius Imp. Walchenriedentem hanc, ut non vanε auguror, Abbatiam,

Dilerus quoque in sua Geographia Imperii indigitare videtur, dum seribit illam ad olvam Hercyniam

prope fontes Arge anno II 27.16Ma- tam nune domui munsvicensi haereditariam nimirum omnis teligiosi instituti extorrem est e. Walhen-redensis monasteril sundati circa hunc anuum meminit quoque Chronicon S. Michael. Hildesheim. εt ad ipsum hunc annum compl- latici chronologica apud Lethnl-tium, sed hoc coenobium id, de quo nos agimus , non esse , satis indicat fingethusius in suo Chtonico : dum ait, ad annum IIa . Vah enrede , set ne monasterium C perciens Ordinis fundatur. Hoe igitur Cisteretense coenobium non videriar cum nostro unum esse,

istud enim idem Lellerus μὰ re densi nuncupat, astque possideri a Vimariensi familia. Certe quid his In dubiis decidam, non inve nio, donec pro no stra hac malitin-νDdtensi Abbatia ampliora lumina suppeditentur.

Chron. fingethusii ibid. pag. IO99. Chron. S. Mich. Hildea. ib. p. 4OO.

Uerdense S. Mariae vitaginum Canonicarum Prio- ' L.

ratus. olim atque ab antiquis 3

simis temporibus hoc coenobium fundatum fuisse, Canonicisque regularibus si non conditum , certEjam pridem attributum , manifestum nobis facit Chronicon EpiLCoporum Mindensium apud Pistorium, in quo , dum de vigesimo tertio Mindensi Episcopo Sigemarindo Sermo, haec leguntur I tempore .stas inauguratus autem Sige--dus est anno II 24. Monialis Oia, nis S. Augustiui locum , quo dicitur nodo , prope oppidum Hannover in

traverunt , antequam enim praedinae

moniales locum praedictum adierunt, inhabitabant quiaam Canonici regulares , γέ propter vitam ct commem, rationem fortE convertationem eoriam nimis singularem ejecti fuerunt, ct moniales Monaseris Overen re euper Comites de Munstrepe , o Lem enroia, ipse He S. CHharina, --n3 Domini IIa . M, tum monasterium intra serunt. Quis vero hujus

exstiterit tandator Lerbeccius in suo Chronico indicat: Monasterium, inquit : ia me re apud Honnmer a Comitibus is Munsiove e Lovem

rode fundatum. Et siquidem iidem Comites seu Dynastae Wunstor-pientis in hoc coenobium moniales anno II 24. induxere, certEconditorem illius anno III . viventem Conradum fuisse notat Mei-homius in notis ad Henrici Le nis histor. Quamvis hanc ipsam

rem obscuram reddat ΚranZius , dum ait, anno mi e simo centesimo ἀ- cimo quarto non vigesimo quarto Urgines ὰ dictis Comitibus inductas

esse, & de Canonicis prius ibidem degentibus omnino silet.

544쪽

ine parthenon illam toti Saxo- pelli inmita. suae quὸ per res per

viae notam saeculo decimo quinto mansit, verbis se moritas contria reformationem ad pristinam regu- cens , quantum potuit. Tandem imiarem disciplinam pariter felici sum sum Monasterium clanculum e res cessu subire debuit, prout narras publies apostatavit. Cfus Soror Cari Busthius : obtinentque virgines naus bona fuit, or permansit, in ab hoe integerrimo viro laudem, Priorissam ibidem postmodum ordin benignas illas fuisse, ac tractabiles, M. Habito igitur consensiti prem

virgineum quoque habentes aspe- nentium , Chorum eum ipsis intravictum, & conversationem de bona mus, inclinationes, sationes, se emcommuniter progenie, & ideo tera redinis nostri Ceremonialia, re citius in reformationem consensi se gularemque observantiam ex toto easse. Resere autem ipsum actum informatimns, menses in eorum res reformationis enarrans sequentia torio more no bo composuimus, eam non indigna memoratu : ad isas, tutum culparum usis tenuimus , cum inquit, reformandas Prior Ruuerus i r cantaismus , o more 'nosmoe ego cum Duce Brunsvicensi milheia cantare docuimus. Ex tunc usa in

m. Seniori se ejus Consiliario Domino praesintem diem in eo etenti permanis Lud pho aeres πιι ct precibus pri- flerunt reformatione, regulam se ord mo, minis etiam a unctis institimus, nis constitutiones, ct caetera ad id re ut se reformari permitterent. μα quisita, diligenter observando. Haee propter Oresinis rigorem se nimium Buschius. gravari pose metuentes , crem epentro majori parte juvenculae, pro primis Porro communem demum Henilis consentire trepidasant f maliti Parthenon postmodum subversio se tamen nobis non responderunt, sed nis sortem tempore Lutheranae in magis orando, o supplicando, ne ni- Saxoniam invectie sectat experiamis gravarentur. Nomen enim re- rus nunc sub manibus est secta- formationis ante ejus assumtionem omis riorum. Avbus videbatis importasne ponias.

Postquam autem in Sancta reforma- risticit. propὸ Hanno veram. ιione ad breve tempus perstitissent, ese L bec Chron. Mind. apud Leib. eam continuare incepi ent, paulatim T. a. Scrip r. Brunsvic. p. x 4.-ltum dulcessere evis, o eas in MesbOm. in notis ad hist. Henti non parῬum mentis gauium se bona ci Leonis et TOm. I. rerum Germ. consilentia pacem perduxit. Consen- P. 441. TranΣ. Metrop. L. 6. C. serunt tandem nobis seuplicantes, H 3 3. Chron. blincta pud Pist. Tom

cum pietate benigne cum eis procedere- 3. p. 81 3. Bus . dg reform. Mon.

mus e quod etiam libenter fecimus, L. a. cap. q. quia non perverse se rue iter. ρ comtra nos erexerunt. Una tamen ea Wib UrgensiS Cathedralis. L.M. - . . rum alia voce , in choro cum ipsis Hanc Canonicorum Regularium stans, Ducem ct nos exclama- S. Aet mi Clericos ad medium iit Leens: nos nolumΜs reformari, seculi duodecimi habuissE , sume

nee morem nostrum Gntiquum relin- Cerit pro evidenti argumento ad

uere , se aliam novam vitam assu- duxisse, quae de S. Retitio Canoni inre. Cui Dux respondite cur tu co Regulari, & ejusdem Feelesae tam frontosea es, ut a eas , omnibus tum professo lectio quarta, &atiis nobis constentientibus ita perver- quinta in ejus festo recitari IN se respondere ' aut debes te cum altas ta ex Breviario Stes.icensi ann ct reformare, aAt ἀπ - serio tuo em I II. impresso disertὰ ununtiat r

545쪽

I, pervenis, esus sanctis exhortali nistis Hieritiae Deo amictis. quod prius mente conceperat, ta esseniam cititiae perdiacere ius nebat s placita enim eras Deo anima AP s, 'opterea n pera I ἀ medo iniqHtasiam istam ediacere. alia intre rellisos os actos viras euneare , tinia factum es, Διώ- ω riabilis Pontifex Spiri Sancto me Disti istiam Isii ad uerat.

grusini simma charisaee congregati erant. De S. Religo nos suci tempore plura, dum interea Ostendimus, hoc testimonio , Wiburis gensem eathedralem saeculo dum deeimo fuisse regularem. Nunc pariter eum aliis , Heterodoris

paret.

Pontanus rerum Danie. Nist. L. s. p. 28 I. Acta SS. die undecima Iulii p. 24 I.

a.. t. tura. Fundationem hujus clausiast. stri adscribit Ketinerus He mori Halbertaden si quondam Episcopo, factam circa annum 849. quem ibidem constituisse monachos SBenedicti, idem asseverat: quae suo in loco relinquimus. Anno II P. fuisse itale Canonicos secundum instituta ae Augustini patet ex Bulla Innκentia II. Abhatissat Quintialeburgensis Monasterii Beatrici data, in qua diserte ait: Simili qtios

Frum Sancti L Uerti in praefato Go intiliburg , nec non Clastrum S. Vinectusen juxta B. Auusini regu iam ordFnentur. Confirmat id ipsum Inninvitus III. de anno IZO6. Cae erum quamvis probabilius videatur hoe caenobium usque ad Lempora Lutheri sub instituto reis gulari Canonico perdurasse, eum tamen nihil , quod memoria dignum, occurrat, haec retulisse s ficiet.

Ulmariense: Praepositura. 2 UT '

Meminit Busthius in suo praeclaro, quod de reformatione monast riorum sui temporis scripsit, op re, praeter Windesemeuse Capit Ium per totum Belgium . & adj centia loca celebratissimum, etiam aliud ipsorum Canonicorum rumfloruisse provinciaIe Novi operis. nempe a monasterio hujus nominis prope Hallas sic nuncupatum,

cui viginti nostri ordinis collegia

suberant. Dum autem eorum n mina non exprimit, inter duodecim tamen, quae enumerata nobis

communicavit vir humanissimus& studiis nostris multum favens Dominus Bernardus Streler Imperialis Collegii Nettenhusani nunc Decanus dignissimus, hoc Wima-riense notavit, haud dubie quod in urbe amplissima, ae notissima sDucatus hujus nominis Thuringia

exstiterit. Haec ad non levem silutem memoriam istius monasterii conservandam oportuit me

morare.

Busch. L. I. de res . Monast.

pag. I 2. &z. Documensa commuis nicata.

rum Praepositura. Sic eo

jecturandum putamus : certε dum Parthenon Quedlinburgensis ab Heseleo aucupe liundaretur, inibi moniales exstitisse, prodie vita

α Murandii Reginae a quippe quod indeos by Cooste

546쪽

Inde Abbatissa Di ot evocatastra cepto Regis, qui postulatat, si sibi subditas sanctimoniales in Guintelis

ybure consentiret transponi, qua petitionem Regis gratanter accipiens υbenter annuit. Quamvis vero in

eadem vita legatur Abbatissam post mortem Regis paulo inde secutam fluctuasse, ut staret pro missis r attamen id demum pers cime certum est. An . autem remanserint Winnedhusii quaedam Uirgines, an successerint viri religiosi, definire ob documentorum defectum non datur : id omnino novimus , anno II 39. Canonicum sub Regula D. Augustini institutum observatum fuisse. Nam in Bulla Innocentia secundi, prout mox in S. s uberti ostendimus, plane praecipitur, ut elatistrum S. V reti in praefato loco suistitiburg,

nec non clauserum S. Nicolai in min-nethum juxta B. Augustini regulam ordinentur. Porro quod nos hic S. Nicolai mox a dductae Bullae auehoritate persuasi ) diximus, chro nicon Quedlinburgense sanctae Pusinnae nominat: eur st omnino latet. Corpus hujus Virginis Catalaunensis a Carolo Calvo Had id Abbatissae prima: Her fordiensis cotis nobii donatum est : an inde aliquando Ninnedhusium transla tum, alii noverint. Nunc Winde- semensium pariter reformationem

cum fide dimisit. Exstitit propε Quedlinburgum. Chron. Quediliab. apud Leibnit.

script. Brunsvic. r. 2. p, 2 8 . Leucisseid. Antiqv. Michaelstad. p. 22. Ketinerus supra cit. vita S. Alathi ld. apud cit. Leibn. IOm. I. P. I96.

Wittenburgense Prior

tuS. De quo nil nobis, nisi nomen superest, in Metropoli hujus nominis aliquando exstitisse.

Documenta communicata. Em. II.

positura. Fundata est a Conris sina. vigesimo octavo Episcopo Hild heimensi inter annum Ista I. SCI 247. quibus sedi huic praesti; t ;sic enim Bor semius in tuo Catalogo Episc. Hildes. funda-t, Ira

rtam situm. Chronicon item Hiliadeshei mense : In eodem, claustra ibid. e. t. etiam misiethusin, or Franc an re P. IF suo tempore sum conseructa. Botho in suo Chron. Pi Aur. Hildesbemia positus erat vigesimus octaυώs E si pus, qui Heius est Coradus, ct rexit 24. annis in Chronico altero Hildest apud Leibnit. tom. 2. p. 94. dicitur sedisse viginti uno, at ab anno Iaa I. usque ad annum 124 Z. quo abdicavit teste Heliae cio. em uxere 27. anni ultimo inis complete accepto ct constraxissex Monasteria unam in Frant enbergprope Gosiariam, er dicebatur L My finiatu erc. Huic autem Parthenoni praeter Priorissam prassidebat Praepositus ideo Praeposituram potius, quam Prioratum diximus tam in spiritualibus, quam temporalibus earum Rector existens. Laudat Buschius Virgines hasce ab na conversatione, & quae ad reformationem non adeδ reperiebantur difficiles : quamvis non innuat, se se ex integro huic su misisse. Praeter alia suo tempore fortasse referenda 2 in fine sequentia profert: Praepositus , inquit:

Earum, qui bonus meus est amicus, o fuit contium per triginta annos, ct ego, saepitu consitimus, ut conveniremus in Fulta pariter, ad cogitaniam de uniformitate s onialium Ordiaeis nostri, quia si ust se ego tam

cordaremus , tunc Moriales ejus no

547쪽

PRODROMIS HIST

biscum essene ramo des , sepius pro--isit venire , sed nondum venit. Quid inde fagum . nulla moniis menta declarant ; id extra du-hium . eam infelicitatem dioeWulmninusanum,quamFranchen bergense saeculo decimo quinto sustinuisse, ut eum illo fidem Catholicam amitteret profanorum hominum factum domicilium. Exstitit supra Ηἰldeshemium. Bu h. de reform. Monast. L. 2.C. 3I. Chron. Εp. Hildesh. in supplem. Borsemii apud Leibn.

t m. a. p. pys. Chron. Hildesch. apud eundem L. I. P. ys I. Chron. Bothonis picturat. apud eund. r. 3. P. 3 7. Heinecc. Antiqv. Go lar. P. 229. & P. 367.

548쪽

CIRCULUS

RHENANUS.

perialium Author Maiaximilianus Primus Imperator Augustus anno a soci. in Comitiis Augustae Vindelicorum celebratis

sex solum eorum statuisset, nempe Franconicum, Bavaricum, ne iii cum, Rhenanum, quem nunc Su

periorem dicimus , me hali m& Saxonietim hodie inferiorem incitulatum; postmodum tamen anno I si x. Coloniae quandam subdivisionem ordinavit . ut scilicet Rhenanus dispesceretur in superiorem.& Inferiorem : pariter & Saxoni cus, densque Burgundisus & δε- striaeus jungeretur quam partitionem Carolus quintus tanti Principis dignissimus Nepos . ac

gae in publicis iterum Comitiis

confirmavit omnium statuum Imperialium assensu. ordo vero, ut jam alias observavimus. horum Circulorum adeo diversa serie aD sumebatur , ut ab his Austriaeus, ab aliis Franconicus, primus con stitueretur, Rhenani st quibusdam separarentur, quemadmodum ab Tm. II. Homanno , Becmano . Zeillero , factum : ab aliis econtra jungerentur, ut ab Arnoldo, Grossero,

Abeville, Scholio &c. Id ipsum respective de Saxonico esto judiacium. Hinc prout iam monui mus alibi, non adeo curae nobis erat . certi ordinis in constituenda serie horum Circulorum nos esse solicitos . sed expeditiorem potius seribendi Methodum a tendimus. Ideoque & isthic o servamus. Circulos Rhenanos nos conjunxisse, ut una serie historiam Monasteriornm his inserto

rum panderemus.

Fuit autem hic geminus Circulus ordine nostro sacro propagando fertilissimus, quemadmodum& Εeclesiasticis possessionibus opulentus. Sic etenim novimus 1 tribus Ecclesiasticis Electoribus Cimculum Rhenanum Inferiorem deis corari, Moguntino, scilicet Tm νὸnsi & Coloniensi, qui omnes praecipuis praerogativis ornantur. Hinc

sem haberi dignissimum, Trevirens antiquitimum, Coloniensem ditissimum. Pariter & Rh

549쪽

nanum Superiorem scimus non minus praeclarissimos Epi scopatus continere, scilicet : antionensem quem tamen nos Circulo Burgun- dico adjunximus, quemadmodum id & a Leti ero factum reperimus Argentoraten N, Mormatiensem, &Spirensem, quorum Praesules sen- Elissimi aeque, ac porcntes quantum olim Religiosis viris fovendis, eorumque Monasteriis tum exstruendis tum dotandis studuerint, praecipue vero operam contulerint pene omnem vitae Canonicae stabiliendae, atque in prirnaeva sua innitutione conservandae, satis tum ab eorum biographis instruimur, tum etiam mox ex descriptione subjecta Monasteriorum nostrorum discemus. Floret de caetero in hoc gemino Circulo ut plurimum fides sincera, quamvis quibusdam in locis Liχania haeretica Inspersa. nec eradicanda doleamus: quod inter reliqua accidisse non sine maerore recolimus Frankenthalosi olim celeberrimo. & venustissimo ordinis nostri Coenobio, dum illud ej ctis Canonicis quorundam cert invidorum hominum, & tantum non sua omnia esse cupientium avaritia in heterodoxo,um manum devolutum, demum in urbem munitissimam, velut nunc conspicitiir, est conversum. Plura quidem alia exstimcta, aut a primaevo Canonico instituto imminiata in hoc Cireulo notantur, sunt tamen non modica ad hodiernum diem in eximium Canonici ordinis decus insigniter florentia. Utriis usque sortis Catalogum sequentihus damus.

Agathae Virginum C

mum hoc Coenobium, quod describere paramus, sterilitate occurrentium documentorum Calamum suo Ossicio prohibet, nihil enim de hoc suggerere possumu anisi quod ex SammarthanIs decet

pere licuit sequentia reserentibus: S. Agathae Parthenon, inquiunt, positus es in m dia urbe Coloniensi, ad quam ex Dodonta vulg3 Ditrirchen Cuzegio, quod erat prope Bonnam,

translatus es an. I 3I3. ejus incerticum Fundatores, tum annus Funda Horis o exstisat tamen jam anno iam

citer IC o. quo tam e sita regula S. Benedini militisat. Posea veris, sed

tus legituν anno 14s . me pos tres annos primaevo resiuxtus Ordini, Piha Ieses ibidem I matur. Haec illitquae an nullo fuco illita snt verba. in medio relinquimus, usque dum

aut certiora , aut ampliora nanciscamur, de moderno Benedicti. no statu in eo florente neutiquam dubitandum. Gal. Chr. tom. 3. COl. 78 I. Mir. L. de Orig. Can. Reg. Cap. 93.

Winheim. sacrarium Agrippinae

Agnetis. Virginum C mi

hoc in ipsa Moguntinensi Metropoli existens, & anno I 29 . a Conrasio Zuin Κorb. sortε ob aedem hoc nomine intitulatam sibi pro

bili, ac Patritia gente Laia eroramst progenito sundatum Cαnobium.

jam ab origine Virgineo sodalitio contraditum sub Cisterciensium instituto, in quo perseveravit ad

annum circiter Is 68. tum vero vir

ginibus Canonicis concessiam dimissis Cisterciensibus, a Serario

docemur.

Etenim, eum haeretici urbem Crucenacum dira clade circa an num II 67. depopularentur, in eadem urbe Parthenon Virginum nonicarum exstiterat sub S. --gUtini Regula Buben pellen sed,

ctum, de quo mox inferilis agemus. Eandem ergo cum urbe funestam sortem subeuntes Virgines

550쪽

DE ORD. CAM REG. S. AUG.

exules mIgravere ad Coenobium steriora, utpote dum ex adducta D. Petri urbi vieinum; quibus pam scriptura liquet, Danielem ab his Io post F lector Moguntinus Daniel VirginibusFundatorem habendum, magno lavore succurrens, primum non me gangum. Caeterum 3t tamein urbe metropoli in Clusia D. Mari magnam se iisdem benefactorem garethae divertentibus, dein Coenobium incolendum assigrrabat El.

sacratum.. verum, in vIdetur, mox iisdem rursus de loco securiore provisum est : nam supra laudatis vi

ginibus Cisterciensis instituti in

dies rerum temporalium neeest,tate deficientibus, densque hae ipse Canonicae vestales&hstituuntur. Id profecto per Danielem factum fuisse vix ambiget, illam, quae apud hunc Parthenonem hodiedum imgitur, perpendens scripturam effigiei Dani is 'appositam e Daniel

triben mordeii anno Is 68. Hinc non assequor, dum a Serario notatur βορ avtis Da-His successor his verbis : a muriango ex EMM- sensi taceteris huc translatas dubitarenos non Hii cautio Archiepsui Edu- micte. Non, inquam, astequor, novissimum Galliae Claristianae editorem adeo supra memoratam lcripturam in nova Serarii editione neglexisse,ut impune assereret sangum rebus Virginum Cistercien- sum, haud parum attritis, med tam astaturum litteris, datu I 72.

dis 18. Aug. Abbatissae, in Congregationi facultatem concessisse, censium Auinium R. M. V. o S. M Melis

tum temporis vacantium adflex annos

proximὸ sequentes, Aa ad alimota

contertendi. At vero rism ne sic quidem ex angustis, quibus premebam tur, emergeret, his tandem operciensibus , eis em pol gavi Arch vi vi auspiciis, subrogatas esse moriales ex S. Augustini norma vivemtes. Quamvis igitur a vero priora aberrent minimc : at maxime po- exhibuisse haud inficiabor, praecidi puὰ dum constat Privilegium ab eodem datum, quo omnia Parthenonis istius bona, jura, cer, sustice. Ne industis in perpetuum

conseruntur , ac confirmantur tquod ipsum Successbres cleme tiis me stabilire dignati sunt.

Magnum autem ad futurum a Creinentum vectigal suppeditaverat Virgi nibus istis Platas cum sus.ficientia in temporalibus non mi nos , quam spiritualibus, adeo quidem, ut anno 26 Is. I 6 8c II. totum claustrum augustius exuringeret , ipsa etiam Uirginum habitatione, veteri dejecta , a fundamentis, venuste constructa. Cui

paulo post nova industria Ecelesia prior & ampliata , & nobiliore

forma instructa accessit, ut &ipsa quasi ex integro nova appareat. Denique Abbatialis, qui cisterciens biis solitus erat, titulus apud has neO-inductas in Prioratum mineatus est, fortῆ, qu Bd se Winde- semensi Congregationi univerint, de quo tamen necdum aliquid certi nobis Innotuit. ExistIt in urbe , di diximus,

Moguntina. Serarius rer. Mogunt.

Agnetis Virginumnonicarum Prioratus. Furi

davit hunc Parthenonem Arnoldias Trevirensis Archiepiscopus ann5Iass. Divoque Gemasio dicatum voluit, institutum quale in eo posuerit, si de antiquis quaeramus,

nec reperiemus monasticum proin

nonicum, utpote cum de nulla ex

approbatis regula, cui se his temisporibus quaecunque demum relὶ-giones submittere jam obligaba Uuu 3 tu Diqiti Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION