장음표시 사용
741쪽
versa sentientium pullulasse, quod
non bene distinguerent fundatas a D. Ruperio Ecclesias. Prima , quam construxerat ipse, eaque adsensum omnium scriptorum , est Nane see. illa in maeresse ' laeus olim dictus
xi obest, Maiarium I de quo vita primis genia r inrepto itinere pervenit ad quendam lacum , qui voeatur Walarium , ubi exit m acta dae eodem lacu, ibis Eeclesiam in honore S. P tri Principis Apostolorum construxit, ct dedicavit. Uerum , ut eadem vita innuit, non diu istiae moratus est S. mpertus, nam 2 ad notitiam venit Sancto 'Mifici radiano esse locum juxta μυium Warum an equo vocatalo D mensem vocamm, tibi antiquis temporibus multa fuerunt miratiliter constructa adsecta, ereuncta peia dila a, bisisque cooperta. me aiatins vir Domini propriis eupiens prospicere oculis, quia inde ipsius rei veritas haberet, propter Melium animarum luerum divina os nente gratia , tarpis Theodonem roga re Ducem, ut sius potesatis locum tribueret . ad expurgania loca , ct
GH asticum, prout ei libitum foret, ordinaret Ocium , ct Epimpii ibistiam statueret. God 'se Duxeonsensit sec. Itaque in m alaris non sedem Episcopalem sanctu, vir ordinaverat , sed Ecclesiam cum claustro, quasi quodam diversorio , donec demum locus aptus occurreret, ad firmandum Episcopium. Neque credendum Beatum virum multos sibi sodales an sociatos habuisse . prodie istud quodammodo vitae praedictae ulterior enarratio a nam exEositis iis, quae primum stabilimentum hujus cathedralis Ecclesiae respiciunt, subjungitur : tane praeiactus
Doctis Ruaerius cupiens aliquos adi
psi sistos ad Doctrinam Evangelieae veritatis, propriam repetivit patriam, iterumque cum duodecim revertens discipulis, sectimque kirginem Chrisi , nomine Gad dem adis
ducens , quam in severiori Castro Jumave um statuem , ibidemque eoE
gens congregationem Ianmmanialiam, se earum conversationem rationabiliter , sicut depositat ordo Canonic- , per omnia d nisit. Ex his distipulis, an aliqui fuerint monachi, an Clerici omnes , non divino.Quod tamen propὸ omnem veri
tacem videtur, crediderim in Se Hrchen, mox, ac rapertus redux ex patria duodeeim secum disci pilos deduxerat, monachos constituisse, cum ahtea, & per tempus remeationis in patriam in utraque
S. Petri Ecclesia Clerici essent, sed
tum utraque colonia consociare.
tur in S. Petri principali, ubi vir
sanctus redux advenerat, in alteram vero mitterentur monachi, atque
locarentur. Hincque indubiὶ factum , ut cum utraque Eesesia ad S. Petrum diceretur, & illa prior vel ideo summo etiam tum habe- retur in honore , quod prima R- perii statio inibi figeretur, ut, imquam . antiquitus monachis inhabitata, plurimis privilegiis dot retur. Et eo amplius successivis temisporibus passim a scriptoribus seeuli decimi, & deinceps minus pro uidis ad historiae veritatem, at magis sollicitis ad emolumenta capienda sussque monasteriis tanquam
messem pernecessariam invehenda, utut pocerant, ac emngerent jura, ptivilegia , revelariones quoque
non raro , atque similia plura. Et quid dicam de imaginibus sub habitu monachili olim praesentatIsolitis ; an enim ulli eruditorum ignotum , quam in hoc saepissi-mE cum quadam Heteroclisi seduli fuerint monachis ut passim non sollim quemque sermeΕpiscopum, sed & non nunquam ipsos ceciniares, ac milites suis monasteriis munificos depingerent sub habitu monachilli. Nihil me certo
quam qualiscunque vetusta pictura ad decernendum, & inferendum ex ea institutum alicujus sub vestixu Qitigod b. Coc
742쪽
tu hoe. vel illo emgurato , nihil mus, iam utrumque a S. mperto enim certius , quam tritissimum monρchis fuisse commissum , ni- illud : Pictoribus , ais Poetis flete' mis multa, eaque luculenta sunt .
re mal a licet. Porro scimus exChroin quae refiagantur. Imprimis nam-nista Sali,burgensi apud Petium que imperceptibile est, quomo in suIs serIptoribus Austriacis an . do ab unico S. Ruperio tam liberἡ847. Ecclesiam S. Petri cum clau- tamque insolenter actitari , &stro Igne periisse , uti, & Basili- quasi novo apparatu institui po-cam S. Ruperti antea, nImirum tuerit, quod non sollim hacte-84 φ . periere ut fieri assolet no- nus nusitatum, sed se Conciliorum bilissima documenta . & si quae multorum decretis , quin ipsis
fortasse remanserant, vorax flam- monasticis regulis , ac constituma absumpsit altero incendio fa- tionibus supreme cautum fuerat, cto an. IIa . certε Mezgeri faten- ae inhibitum: nam S. Basilius cu- Methopol. tur e multa sirim , ct monumenta ius regulam D. Benedictis disertε p. 371 liueraria exusta fulse. Ut Igitur respiciendam vult Cap. 73. ω- Constit.
autumem ne ullum quidem ori- νum, inquit: aut inter fratres primM 'φ' ginale documentum existere, aut ei tum nullo modo avetere mona. t ''
etiam tempore S. Conraia primi ab Gid et, siquidem Diabolica ista ρει anno IIo 6. ad usque II 47. prae sis es. Deinde, quemadmodum sidentIs exstitisse, quod tanquam jam memoravimus, in Concilio autographum, & nullius supposi- Bavarico anno 772. cui S. Virgitionis, vel interpolationis notae litis interfuit j regnante. Disertἡ postulandum omnem nobis aliter asseveratur: quod devolutis Epim. sentiendi causam sustollat. Hinc portim, se Abbatum in praesentia ρ quamvis conradus in privilegio da- ginis , regularis orianis vita . at
to an. xl 39. Balderico Abbati, & Canonum normas vel decreta P.P. -ia fratribus monasteriI S. Petri 3te. di- ia comprobare quiverant testimoniis , .sertἡ sequentia adstruat: Notum ut monacta paroetiae commenriri de
igitur esse volumus Ecesesiae nostrae se serent, vel publica Baptismatis M.tris praesentibus, se futuris: ciam S. Avita . nisi faria pro periculo mortis
Rapertus haneta memoria Praedecessin se nihil eorum implerent commorandi noster , civitatem Ff aviensem ἀρο negotio , excepto vicissitudinis via
nia erigens , sedem μι- Di palem rum propriarum singulis annis rede-
fratribus , quos ibidem sub regula S. proprio fuerit determinata. Uade asBenedicti sibi perpetuos suusores in .Hiersis Abbatibus facta professis, ut eadem aede Episeopali instituerat, o minime tit,tis popularibi ρ ingerere
etiram parochialem comisisset. se tra- depellerentur: Es hce omnia, eat coma
Lilisset , quam vis ad prasini fidei, missa sent plebes , sub potestate Dis
tre exereuerunt. Hinc Inquam . evi permnerent, sicut in sanctis is nullatenus pro oraeulo indubita. nodis vel duretis prisiorum Patrum to habendum dico, Benedictinos perarata comprobateonsiriptio. Nul- monachos Cathedralem insedisse, tum autumo evidentius testimo-8t curam animarum sibi deman- nἱum produci hoe ipso deereto datam habuisse e neque enim ex posset . aevo isto monachis uni- tripode Conradus locutus est, sed versim interdictam fuisse curam ex sola , ae unIea tradit; one , in- animarum , Ita quidem, ut nee coluerunt tum Monachi S. Bene- illis praeficerentur parochiis, quae dicti Petrense Coenobium . cur, eorum aut incorporatae, aut subahant illi, quae animarum salutem jecta aetant monasteriis. Ideo ea spectaverant, sed exinde, ut dica- vie summoperε Concilium pra x xxx 3 charena Diuitiaco by Corale
743쪽
charense an. 363. Celebratum Cap. I. M monasteriorum conssuetud eseum Ecelesiastica regula fini permixtae. Η c vero decretum si ullibi profecto observabatur in Gallia , atque Germania ; nam & in Gallia non exsoletus fuerat Canon ille Parisiensis Concilii an. 36ci . habiei ; quo dicebatur et Canonica auctoritas duet monachos quis em debere ἀeligere , se intentos esse tantum
modo jejunio, se orationi in locάς, in
quibus renuntiaverunt, se is permanentes , ut nec Ecclesiasticis, nec seculardus communicent. Et iterum
Concilii Parisiensis anni 8 I9. n.
46. Nulli modo videtur nobis comvenire , ut monachus relicto monasterio Fo id roosn timoriatium mona fleria adeat , ut confitentibus peccatasea modum paenitentiae imponat. Nec etiam Aiad videtur nobis congruum ,
rut C rici, o Laici Episcoporum , ct
Presbiterorum Canonicorum judicia declinantes , Monaseria monachorum expetant, ut ibi sacerdotibus monactis confessisnem peccatorum seuorum faciant ι praesertim , cum eisdem smereatibus i monachis id facere fas non
sit, exceptis his duntaxat, qui Fubmon ira ordine in monasteriis deis gunt. Quodque praecipue observandum habemus , non confundenda est illa seu dispensatio, seu
licentia, qua Siricius Papa , sive Concilium Nicaenam, sive S. Augustinus, sive alii denique complures Pontifices, Episcopique concesse re . ut monachi in Sacerdotes ordinarentur,Parochiis praeficerentur, Evangelium Christi annuntiarent paganis &c. omnis haec licentiatum extendebatur ad personas, non ad monasteria, id est . Conced hatur, ut si qui reperirentur boni testimonii monachi , consecra rentur Presbiteri , & tollerentur ex monasteriis ad curam anima rum , Clerici hoc ipso effecti ex monachis. At neque vel in ullo concilio , privilegio , decreto adseculum usquo duodecimum unquam reperIemus , ordinatum fuisse, ut integra societas alicuius monasterii jura clericalia obtineis rei. Nimius essem, si hic notisissima, vel ab ipsi Mabillo cito in
Annalibus suis notata exempla efferrem, quibus liquet evidenter, parochiae, oratoria, Cellae, atque
hi, si initia si per Patronos priori
arvo monachis pleno iure contri. buebantur , semper cautum fuisse, ut regerentur aut a Clericis per Abbatem monasterii praesentandis.
aut a monachis quidem saeculis posterioribus ) verum speciali privilegio ab Episcopo muniendis,& a claustro ex tunc semotis, nequaquam vero indiscriminatim a gremio ipsus monasterii, quippe cui presse adeo adversabatur animarum cura, sicut nostris temporibus parochialis provisio monasteririis mendicantium. Unde de his Pictaviense Concilium anno
IIo'. celebratum,nu , inquit, monachorum parochiale mmiserium Presbiterorum , bapti re . praedicare, pecuniam dare praesumat. Dum interea directe contrarium Can.
immediate praevio definit: O G
ti re , pecuniam dare , mortuos sepelire licentre possint. Qui hanc limpidissimam veritatem neSaL , profecto is se rerum veterum pla-nε ignarum prodit , di ab unico citato Canone Concilii Bavarietabundanter retunditur. Atqucthinc quidem fidem certissimam habeo omnem eorum Scriptorum sensum fluxisse, qui passim crediderant monachos in Cathedrales, ac primarias Ecclesias futilia inductos. δ stimabant etenim con cessam illam ordinandi, ac delegandi presbiteros ad curam animarum libertatem , non solum personas ex monasteriis hine inde ad ministerIum Ecclesiasticum e voeandas , sed ipsum integrum ordinem monasticum respexisse , qua generatim ipsis monasteriis licitum Diqitiam by
744쪽
titum est, sese ingerere Ecclesiasticis muniis publicisque obsequii Quodsi enim istud cur quaeso his speciatim terminis obtestati, Episcopi in Concilio Romano tc ii . LI Decuit pudore Canonicorum honestas
C. go. oblitterata est Clericorum religio commit , dum monachi contempto coelestissideria jura Episcopo m insatiabit
ter ambiunt, ct omnes , qu e fluasiunt, quaerunt, se qui mundam eum concupiscentiis reliquerunt, his, qua munia sunt, inhiare non visinunt. Et quidem per S. Benedictum dum ultris quisendi locus stertur , ad Episco porum jura rapienda diu, noctuque o cupantur. Haec Episcopi contra monachos, jura tum ipsorum Canonicorum saeculo XII. ambientes. Quod prosecto nunquam
illi adeo sugillassent , si jam a
saeculo sexto , ac deinceps usita tum fuisset Monachos Canonἰco
rum loco Cathedrales passim incolere , & Cathedrae munia publice exercere. Longe enim aliud est, plurimos monachos ad animarum Curam accersitos fuisset quod ego nunquam negaverim,
identidem , & quidem multipli ci salutis faenore actitatum aliud, monasterium aliquod monachorum simul fuisse Cathedrale, seu
clericalibus muniis deputatum , quod plane nunquam admiserim, reclamantibus Patribus i atque conciliis per potiora saecula prioris aevi. Unde facile di1Iblvam, quaecunque in contrarium opponant alii de administratis parochiis a monachis: de damnata a Bonifacio IV. opinione sentientium, non posse monachis sacerdotalia munia demandari: de assinartis monachis a
multis Episcopis ad opus Evangelicum;& si quid demum aliud quodcunque est a scriptoribus pro honore ac laude monachorum adferri solitum: Omnia enim ista tamdiu vera sunt, quam diti sensum Concl-liorum , ac Patrum non excedunt, quorum decretum constans, ac
firmum .erat, idque ad minimum usque ad seculum xII., ut mona ehi nullis Canonicis curis deseris viant , quemadmodum his verbis in Concit. Rom. 3. des nivit M. Gregorius an. so I. Demum Ed-garus Rex primus fuit, adnitente S. Dunstano Archiepiscopo Cantuariensi , ut clim Clerici vitio incontinentiae nullo suppetente emendationis remedio insorduissentὶ cogeretur substituero,ac induincere lanctioris vitae monachos, qui certἡ omnium primi erant in toto occidente , Cathedralem Ecclesiam , juraque Ecclesiastiea obtinentes publiei Eeclesiastiet ministerii : ita nempε ut monachi ensent simul, & Cathedrales. An autem ideo legitime nuncupari Canonici potuerint, hic non in. quiro. Quodii ergo Thomassinus verbis illis, dum ait : Mona os er Chrico, His indiscriminatim s. tos , item primis quini secratis Ecclesiae , ' deinceps non paucis iusicis fulse pro Gero monachos , dchis similibus intelligit, monasteria monachorum, seu horum congregationes Clericorum juribus dicto modo fuisse gavisos, obsistentibus saepe laudatis Coneiliorum,ae Episcoporum decretis, id omninό nego ; si de monachis seor- , sim sumptis , & ex monasterio
suo ad hoc munus peculiariter accitis , neutiquam distentio. Quincertissimum mihi, cum etiam Caroli Magni tempore per Adaliaronem Metensem F piscopum monasterium S. Arnu pla, aut monaste. rium Mosomense in Gallia 3cc monachos Canonicorum loco adipisceretur, neutiquam hoc ipso illis cura demandaretur animarum , sicut eandem adrnini lirabant Canonici , sed Clerici jungebantur, qui id Ipsum praestarent, donec de
mum succedente tempore sui; Semeritis, & prIvilegiis aucuparentur eandim, quemadmodum ubique pene nunc inductum conspicImus. Saecu-
745쪽
M I. scini Saeculo Itaque sexto, ac septi . hizim mo rancum abest , vel uno CD induee te nonci aut uno privilegio demon- RG strari posse, monachos ad Cathe
a. o. '' drales Ecclesias regendas fuisse asesumptos , quantum liquidissimE
contrarii Canones, authoritatesque Patrum id nunquam tum factum fuisse declarant. Non igitur a Chartis, &instrumentis publicis, non a Bullis , & diplomati-hus , eruenda veritatis Inconvulsae firmitas est, sed primario haec ipsa monimenta ad pristinos Canones tunc vigentes tanquam ad
lapidem lydium examinanda, qua authoritate muniantur. Quodsi enim talia inserta contineant, quae dictis Canonibus difformia sunt, insuper vero nihil authenticum exstet, nisi sola vulgaris traditio, tanti ad fidem in hoc passu recon ciliandam valebunt Omnia talia instrumenta, quanti quodvis comis mentum , aut quaevis historia nis
hi quaestioni, & populari rumori
innixa. Etsi itaque mihi quis centum vetera acta, & Chartas aumenisticas produxerit, si ea inserta proindant, quae communi consuetudini, moribusque Ecclesiae pro eo tempore florentibus refragentur, nihil probabunt, & merebuntur solum, ut credatur . seu summos
Pontifices, seu Episcopos in suis privilegiis id asseruisse, quod vulgo tunc censebatur verum esse,
quo illa condita laut. Profecto non credo a Christo nato ad usque recentiora tempora ullum saeculum transiisse, pro quo non diversae fabellae , de figmenta , nec non apogrypha pro veris divendita sint. Tales sunt, si non omnes, aliqui cprii Canones , qui ab Apostolis confecti credebantur. Tales aliquot Fpistolae decretales primorisum Pontificum , quae tantam saecul6 octav 5 , di nono authoritatem nanciscebantur, teste Himma
ro Remensi Archiepilcopo : Ut Riculphur Episcopus MoguntiΑ- να illo nonum ti a suas regiones repleri fecerit. Quae tamen pleraeque suis authoribui nostra aetate abjuclicantur. Et quid dicam de saeculi undecimi, duodecimIque, magis P to adhue de noni, octavsque usu, 'praecipue apud monachost nisi repetendo illud, quod memini jam alibi ex Harigero Lobiensi Abh, te ord. S. Benedicti attulisse saeculi noni fine florente , qui apud Hen schenium tom 6. Maji gemuine fatetur et Nimis mulsis exemplis nos quotidje disicere, media avo seisi se complures, qui u pulchrum, ac ιμcitum visum es, pro pietat' mentiri. Sic Haubertus in Chronico ad an. II 8. Venantium Ceranum, & alios Alone prope uxamam passos ait die 7. MajId quod tamen idem Henschenius , purum putum, ait:
Agmentum esse: sic monachi GI stomienses in Anglia, Chartam seu diploma ediderunt duplex de sae. culo octavo , sed utrumque fab losum, ut patebit conserenti. Sic
de Manne II. Patriarcha Ierosoly- ζr '
mitano fingebatur epistola ah se Febi is. scripta ex regula S. BUbi quali- 4νυ ter viveret Caprario Carmeluae discipulo suo anno Domini 4 2 merum pariter commentum: ut alia taceam sufficiant ista: unde lori AE magis veritati accedere semper judicabo . quae Baronius ad an.
71 . n. I a. exarat, & quidem ex
Ria,fo monacho Fuldensi saeculd nono florente : Addit praesena verba sunt Batonii Rodulsu, iaLBba id est ejus vita, quam scripserat eunam S. Bonifacium . At quam exacti mam monasticam Hse,plinam Germania popuIis traderet, ab ipso fonte eam haurire cura , nimirum ex domo ima prima , ata Pr, maria S. Beneduyι Abbatis, hoe est ex monasteris Cassinate. Itas S. Boni- facius primus fuit, qui Benedoerianum Schema Germania in lit, sed nes Ae intulit, ut extra Saxoniamisia institutum aut disseminaretur . aut ἀγώ floreret, certe Anosmus He
746쪽
mona uo D ia dee o B. Bercharia M. rapem qualeseunque demu mmirae,ia deseribens diserte quod monachos in monasterio Walari- ea aetate profecto mireris candia se ensi S Petri, aut altero S. Maximi, tetur: quod Regialis Sancti mi Patris liani firmaverit Benedictinos ada Benedicti, adhue inaudita homὰnibus ductos non fuisse , sed Luxovi-Haneretim flertissima industris Ru- ensis instituti, aut Lerinensis, qua-ῶlphi s Caroli simplicis loco ab le tunc passim in monachis Fran- anno 923. ad annum 936. impe- cis vigere solebat. Quodsi enim tIum moderantis Principis jubar adeo profecisset in Germania haqsisa' elaritatis plurimis infussit Ecclo aetate regula S. Beneceti, impe s i. stii vero ipsis temporibus qua- ceptibile foret, cur tanto conatu, oraque praeferebant monasticum βω- imo pio insuper quodam alluma famos mi quon m Luxoviensis opus habuillet Benedictus Ania nominis sese tuebantur consuetudine nensis, ut tandem monachis ad aliquantula. Haec ille. Nequa initium saeculi noni eandem regu- prodest eum Mabillonio isthic re, lam suscipiendam perluaderet. currere ad restaurationem regu- Certἡ in Monasterio Lunaelaeensi, Iae Benedictinae; nimis enim aper- seu Man - see exstant antiquis sinitὰ his temporibus existens prae- hi versus de primis ad hoc coenoa fatus seriptor testatur regulam litam hium adductis anno 48. Benedio ἐ--γtam hominibuslfuisse Franeo- chinistum. Quibus stantibus manifestum,
como de monte legunt, s an e di degunt,
Domnos Claustrales, nec habebat Norica tales.
verum non egemus argumen. to Impugnante existentiam regulae Benedictinae in Cathedrali Sa. lisburgensii , cum satis sit suppe
tere abundantissima fundamenta probantia , nε monachos ullos in eadem Cathedrali sub P. Rupeνttrepertos fuisse. Praeter enim Concilia . & decreta, adsunt consue rudines in omnibus monasteriis sancte per haec tempora custoditae, quarum praecipue, nε muli res ullo unquam tempore frequentarem , non solum monaasteria, sed nec Ecclesias monacho. rum: atque hoc speciatim observabatur saeculo septim5 , ut notat Stengelius in suo Commenta.
fio Rer. August. Part. a. c. s. nal Parro, inquit, mulieres sim non stilum a Benedictinorum monastiri eam. sed etiam templorum thgressu emel as , plurimorum Sanctorum reissantur historiae. Itaque nullus tam emunctae naris homo messim. H.
unquam in hane fidem IllIei et .
solis Petrensibus monachis a Tna 'perto institutis datum , contra Omnes canones Conciliorum, institu in Patrum . iplam S 'nedicti re
gulam , contra omnes consuetudines, receptumque morem monachorum , dudum tunc, ac ubique florentem , vigentemque, ueGathedrales essent, Canonicas cumras exercerent, munIa parochialia etiam actu in claustro coadunati
passim obirent , & quae ex his se
demum universim ponderis pro ferant , seu Conradi primI, seu is arvi , seu Eugenii tertia privilegia , quippe non alia aut boritate nituntur . nisi traditione vulga ri , nec henE & adseveram eri sim examinata. Neque enIm possis hile fuisset , Conradum conciliacum instituto monachorum septimi saeculi componentem non ali-
747쪽
ter sensurum , neque Me ardum. Unde, si Fronto Ducos , clim animadvertisset, quendam sermonem
de S. Thoma Apostolo citari Nomine S. Joannis Chrissostomi a Synodo Lateranensi sub Martino primo Le rursus a sexta synodo generali Constantinopolitana sub Agathone
contra Monothelitast habita anno 683. nihilominus audacter ne
ctori suppositum e Cur talem et
rorem irrepsisse In haee privilegia
prohibeamur asserere, cerni sanElonge securius sit, atque viro cutique erudito convenientius, o consuetudine recepta, atque ex Ipsis conciliis eruere rationem .ae qualitatem rerum . quam ad defendendas aliquas traditiones Canones, decreta, ipsiusque instituti monastici normam sub ver tere, & negare Igitur ut breviter totam hanc objectionem ex adductis a me rationibus confici am , dico imprimis : verum esse, quod apud Hansirium Coenobita Petrensis propugnat, omnibus nempe M. SS. quantumcunque authentica, & coaequalia sint praeserenda esse acta, dc instrumenta publica, litteras, Bullas ac diplomata, quamdiu nihil evidenter eorum valorem infringie ; at quia concilia, Canonesque eorum,
nec non ipsa monastici instituti ratio saeculo septimo , & octavo praescripta monachis nullo auia
thentico instrumento demonstra
ri possunt fuisse sublata, quippe .
uae illis ipsis seculis potius con-rmabantur , ut patet ex Concilio Bavarico anno 772. habito , aliisque pluribus tum emanana-bus decretis squae si opus fuerit, facile producemus evidenter illa documenta saeculo primum du decimo consecta instingentibus , utpote soli traditioni monachorum tum in Petrensi Ecclesia commorantium innixa, nec librata ad praefatos canones hanci Cathe dralitatem in monachis impossibi lem , & Incompatibilem Coni probantes, sequitur. etiam M. SS. illorum temporum illis Conciliis.&e. conformia suum valorem retinere , nec infringi recentioribus assertionibus posse. Porro, quae ultro in argumentum moriastici
Instituti in Petrense coenobium a S. Ruperto inducti praetenditur immemorabilis possessio . atque Recessio a tempore S. Rupreti us
que ad nostram aetatem , non& tabula illa an. I 627. die a. Junii reperta , antiquissima a viris doctissimis habita: quae haec verbae germanico idiomate In latinum
versa continebat et S. Rapertus ope, o donatione Theodonis Dacis flava riae hane Ecclesiam , ct monasteriumὸ fundamentis erexit, ct in honorem
S. Petri eonsecravit ; etiam ordinem
S. Benediati ibidem institiait, quem se eum fratribus sivis uti venerab iis praeses , Praelat- . o Abus in omni Iann Itate, o virtute ob=em vis. Haec inquam, tam 'sessio, successidque immemorabilis, quam
speciatim tabula illa, eandem , imo minorem fidem meretur. ac
ipsa adducta privilegia &c. etenim possesso illa immemorabilis suam certam , ac infallibilem epocham
habet anno γ 3. affixam , quo S. Pirgilius Canonicos unacum
potioribus S. raperti lipsanis trad-stulit ad novam Metropolim a te in hujus sancti honorem dicatam. Tunc lubens profiteor S. Uirgilium aut ex Monasterio S. Maximiliani . aut aliunde monachos ac
cersivisse . atque in hoc Sanis Petrensi collocasse. Neque enim abnegabo unquam , plerisque tapiscopis morem fuisse, ut fundato in aliqua provincia Canonico. rum Collegio , quantum fieri
posset in proximo conderent CC
nobium aliquod , quod mona chis conferrent; semper solliciti . ut ubi vitam mixtam clericorum
748쪽
ord Inaverant , jungerent quos dam , qui contemplativae dediti , quasi precibus suis promovere conarentur labores Apostolicos Clericorum. Quemadmodum Deus ipse exemplum in az-que Fosse praemonstraverat, ut hic
Amalec vinceret dum ipse cum Aaron fratre suo in monte per contemplationis otium Deu in deprecabatur. Deinde neutiquam a uintumandum est , tunc in Petrensi coenobio remansisse auimarum curam , & parochiale negotium, id enim aeque, ac alia ex sola traditione, & rerum tunc se habentium saeculi nimirum duodecimi statu arguuntur. Sicut enim libenter assentior sub Conrado, imo & GLMνῶ monachos Petrenses curae animarum deserviisse; tum enim jam pluribus monasteriis monachorum privilegium istud concellum fuisse, documenta eorum Lemporum Ostendunt, quibus absque dubio sensim exolescere etiam in Bavaria Canon ille Concilii Bavarici an. a. habiti coepit: Cano-nieis ipsis Cathedralibus eo libenistius hunc laborem Petrensi asceterio de rentibus , quo amplius iidem magna reformatione in E
clesiasticae disciplinae remiis onesub Conravi indigebant; attestat te Reichers bergensi Chroni sta. iCaeterum non multum later est, quo tempore exercitium p rochiale Petrentibus monachis
concessum si, probent id , ac demonstrent alii, dum indere. nos conciliorum decreta respieimus. , asseverantes tamdiu , apud mon chos Salisburgenses curam animarum non invaluisse , quamdiu ipsi non ostenderint , praefatis decretis se liberos pronuntiatos fessi .
Iam tabulam illam examini subiicimus eo faciliori, quo scri8-
tura ipsa se prodit requisita antiquitate carere. Imprimis etenim
ex Germanico idioniate. si ea scrip-
Iom. II. tura accurate in latinum translata est: vocabula illa rapertiυ, ω- do S. BenedicI. . Praeses . Praelatus, nullam antiquitatem redolent. Adinde , quod de hac Meageri fin sua
Metropoli nullam memoriam habeant , sed ubi elevationem reli
quiarum S Ruperti anno I 627.nctam enarrant, ηunt equidem apparuisse lapidem E rubro marmo re quatuor Columellis sussultum, incisam gerens D. Ruperti effigiem cum hac Epigraph. Anno ab uincarnatione Domini DCXXIII. in dia Resorrectionis ejusdem obiit S. Ruri pertus , hujus Monastiria Fundaror,
o primus Salisburgensis Dissopus hie Aulim. Deinde subdunt ipsis r liquiis adjunctam fuisse laminam
ius notis inscriptam e ReliqMia SRώAberra Episcopi , . Confessoris. Caeterum de illa tabula inter ferreos cancellos lapidi superiori anneXa ne meminore quidem. Porro si marinocea si riptura apud vITOS eIuditos tantos manes subire cogitur , ut passim recentior videatur, ac ut inde nec de anno mor tis S. Ruperti quidquam certi pronuntiari possit, cum tamen muliatis saeculis latuisse sub terra, dc in
abscondito, credatur: quid, quae so, de allata tabula sentiendum . quae tot naevis omnem stylum antiquitatis excedentibus scatet 7 Ubi insuper observo, sicut sciolorum, aut male feriatorum hominum , petulantia dicam , an Inertia i factum est, ut quaeque vetera documenta depravata nullam nobis certitudinem .Obitus S. Ruperti, aut etiam actorum suppeditent i sic pro indubitato habeo, monachorum saeculo octavo, nonoque Istin
hic degentium praejudicio factum,
ut omnia monumenta ipsi aut instruerent,i aut conficerent pro monachismo tum D. RIU No. tum
Petrensi inonasterio adstruendo , quod me Mn injuriose asseret equisque atantiet, quἰ ea tempora novit. Hinc denique ad con-
749쪽
sectanea digredimur, nempe ad Illa nobilissima privilegia, quibus Petrentes dudum gaudent in Hoctione Archipraesulum iSalisburis gensium, in praecedentiis &e. haee
enim omnia neutiquam sussiciuae ad concludendum,S Rupertum, priamosque eius Sodales monacho
fuisse ; sed quidquid his conces
sum est , obtigit Oh reverentiam Ipsi monasterio a D. Virgilis, aliisque successoribus collatam: neinoue desunt plura similia exempla, ut religiosi in antiquissimum quovidam recenter inducti coenobium iis privilegiis gaudeant, quibus primi ejus incolae donati suerant. Demum neque aliquId saeIeε abbatis titulus , qui primis pra Epuε Episcopis Salisburgensibus additus legitur in Catalogis eo rum ἔ praeterquam enim, quod horum nullus produci possit saeculo undecimo vetustior ; In suis
per accedit, multos eorum coraruptos. ac interpolatos fuisse, sed ε si nee istud obstaret, scimus, pluribus in loeis Episcopos Abbatias rexisse, tum Clericorum, tum monachorum : neque inde seu ipsos monachos fuisse , seu tales rexisse, quamvis & posterius admittere licenter possimus. Et mihi certε pervolventi complurium Doctissimorum virorum com mentaria, ridenda potius ridetur, quam refutanda illa solius inanis effugit causa excogitata fabella , qua quidam comminiscuntur, ex monachis prodiisse Canonicos,scue ex monialibus Benedictio IsCanonissas ; atque hoe haud du-hIE ideo , ue figmenta ista seeurius inseresant confusione ipsius nominis cum CanonIcis, quin &institutI. sic etenim libuit fabu- Iari Prodromi in tertiam partem
Hierarchiae Augustanae Scriptori. sic quoque Architam Archita se Cutua est nuperus Author libelli de monachismo Rupertino, assere do Monaehos veros, aegenuin esse Canonicos, & hoe nomina pociori jure gaudere , quam ipsos Canonicos regulares: ipsos esse Veros ex essentia, & ex instituto regulae genedictinae Clericos, animariisque curae primario depu
atque Istud quidem eo ineptias ,
quo hic posterior scriptor extra limitem saltans, dum sibi eo troversa est eum Authore Calenis darii Petrini propugnantis S. M pertum fuisse secularem , ipse plenis remis, & velis furit in Canonicos regulares: quasi ideo S. M.
pertus albo Canonicorum saeculariisum sir emigraturus, quod Hescriptor impugnet institutum Canoniocorum Regularium; elim certissimum si sanctum hunc Bavarorum
Apostolum longὸ eonfruentilis credi Cleticum saecularem, quam monachum Benedictinum sub
schemate Canonico. Porro neutIquam effugiamdimotia, dixisse me saepius Carionis eos venisse antiquitus non rard n mine monachorum; probaveram id
testimoniis evidentibus , Et illi Rcati synchronis , quodsi simili
authoritatum mole ostenderint adversarii monachos aequo more V nisse, & nuncupatos fuisse nomine Canonicorum , dabimus manus.
At ut solis ipsorum conjecturis tanquam oraculis succumbamus, nulla id veritatis ratio deposcit. Solis, inquam , conjecturis ι super
has namque omnia eorum argumenta struuntur. Legat etenim,
cui vacat, seu Mabillonium, seu alium qualemcunque evincere CO nantem Monaehu Benia LIMoy discto, olim fuisse Canonicos . repe riet omnia monumenta talia esse, quae aequivocum sensum formant.
At id omne dubium eximit, quod Concilia, & Iura Ecclesiastica semper in eis fuerint, ut omnimodis dilatia Diuitiaco by Corali
750쪽
Qscriminarent Canonicos h Moinnachis t probae id ad oeulum Reis gula Aquisgranensis . ipse S. Gregorius M. a nobis supra citatus , Concilia etiam provincialia saeculo sexto, septimo, ae deIndeps
passim habita, In quibus quoties
ceume ratio reformandae disciplinae Eeelesiasticae, semper distincta decreta sanciuntur pro Cano. oleti , & alia item pro monachis.
imo cum expertum habeamus Cainnonicos non raro monachis coahabitasse , attamen distinctim reagebantur illi ab Istis, diversa pro utrisque decernebantur instituta , denique semper discriminatim habebantur i Haee si peniclus , serq-niori iudicio quidam seriptores Indagament, nunquam in id opinor
confusionum chaos devenissent , ut universim Clericos pro m nach s,
& hos inter illog nominarent. Quod quam caute observaverit acutissimus Annalium Paderbornensium Author Sehatentas jam sua petitis ostendimus. Caeterum neutiquam Immorabor refutandis arugumentis ab iulo Rupertini Monachisin scripto
dem in Exegesi nostra dissolvimus; praeterquam quod minoris omnia sine ponderis , quam ut vel adjecto digito dimoveantur. Est is & merito alioquin totus in Clarissimi Aainst Eii laudem extoliniendam effusus , quem quidem , & nos tanquam virum eruditum suspielmus, ac veneramur. neque ejusdem eximiae propensioni in aerum ordinem Benedictinum irasiamur, mineis huic eandem inis videmus. Interea tamen confidiis mus, quod, quae Idem in praeconium huius unius venerabilis o di ias protulit, nunquam intelliis
genda velit eum exclusione alterius non mineis de Melesia bene meritii quaeque universim deeora gentis Teutonicae neo conversae
soli ordini Benedictino adscribit,
minime anImo pendeo ab eodem tanquam eximio EncomIaste potius tune dicta fuisse , quain critico , cujus ideo eo libentius eloquentiam laudamus, quo sanius perspicimus nihil hac laudum periphrasi veritati criticae develli posse. Stantibus ergo quibuscunque applausibus ab hoc viro et arisismo commentario sibi a Petrensi Coenobita submisso tanquam pro victoria S. Rupertum in castra Benedictina deducente canta tis , manemus tamen nos in liberinfimo Jure pro veritate certandi,& venditandi pro lis temporibus
nora sollim S. Riapertiam. 1ed& n. pense monasterium instituto nostr ,
eui & ille, & istud tum illigaban
Unum adhue annotare non mittam , verum quidem esse,
ubi in aliquo monasterio vel col. legio nullum omnino vestigium, aut d umentum suppetit ordinis immutati, adstruendum, stan
dumque sit pro immemorabili pariter illius ibidem subsistentia i At quia documentum evidentissimum adest in Petrensi coenobio, tempore S. biverti monaehos nuulos fuisse , imo esse nequivit se, tum, quod vIta primigenia e-IDum eum eateris Hericorum habitarietitis a sancto viro orianabiliter eoninstrusam dicat, tum, quod nomina cleritarem monaeti intelligi non possint; eonciliis, ac Patrum constitutionibus pro aevo illo perpetuis reclamantibus, ut Cathedrales Eeclesiae monachis deputentur, utque monachi in suis monast
elis regulariter de supponim us J
eonstituti attamen externam antismarum curam administrent. dicendum uisque eris, tum primo monachos Petrense monasterium
obtinuisse, cum S. Vngibin Cleriis eos Petrenses in novam Metropo. lim a se eonditam transtulit. Demum quae de perturbatione nominis monachi , & Can Ita