장음표시 사용
221쪽
partibus constat supererat, versus exteriora in apicem
desinebat, qui ossi temporum incumbens ad frontis os ea extendebat. Hae duae portiones, ubi dura mater medullam spinalem in specu vertebrarum comitatur, non junctae, sed ab invicem separatae erant. - alatum fissum erat, eique duplex adhaerebat uVula. Bene conformata caeterum haecce puella vixit, sese movit intra uterum, sicque confirmavit, absque cerebro foetus
vitam subsistere posse sedis tales infantes subinde ut casus alii, allati, etiam probarunt vivos in lucem prodire, atque per aliquot temporis spatium vitam protrahere posse, eidem Butmero constitit cae , cum puellam, simili
ferme crani, ac praecedens, gaudentem Xaminavit Basis cranii membrana etiam tecta erat Cerebri, cerebelli, medullae oblongatae nihil aderat Pars parva ossis frontis superstes, ossa petrosa, sella turcica, cum parte ossis occupitis, firmiter invicem concreta, formabant dictam basin. Os cribrosum adeo erat comprestim, ut crista gallim lamina cribros conspici non potuerint. Sub margine ossis fontis in quoque latere portio parva medullaris erat, unde nervi optici progrediebantur. arti ossis occipitis, quae cum basi ossis multiformis conjungitur , non accumbebat medulla
222쪽
oblongata, sed sanguis eoagulatus, qui foramen magnum etiam intrabat. Separata dura matre ab interna ossis occipiatis superficie comparebant sinus laterales. Ostia verticis deficiebant. - Ossia petrosa conjungebantur cum se occipitis ab anteriore superstes ossis frontis pars incumbebat parti quammosse ossis temporis , quae crassum marginem formabat. Multiforme os carebat processu magno laterali, cum quo, in aliis craniis, pars quammosa ossis temporis conjungitur. Sella turcica multum erat compressa , .processibus clinoideis anterioribus os frontis adeo incumbebat, ut cribriforme distingui non posset. Longe saepius in Datiabus sexus sequioris deformitates, hactenus descriptas, fuisse visas, quam in maribus, observavit Morgagni F , confirmat hoc noster casus, ut
alius, quem postea vidi, scutus septimo graviditatis mense, una cum alio bene conformato potioris sexus, in lucem emissi, cui ranium si si modo erat conformatum, ac infanti, cujus descriptionem primo capite dedi: integumenta, qualia totum corpus investiebant, caput integebant, nullaque aderat fissura, ad medullam spinalem tem dens, sed ibi loci fovea quaedam conspiciebatur satis pro-
fimda, in caecum , tenui membrana Obductum, finem ter
- 30 De sed sic caus morborum Epist. I 2 art. 6. Epist. 48. arta c9 .
223쪽
minata. Quantum conjectura assequi licuit, sectionem enim instituere non potui, cranium, si non perfecte eodem modo erat conformatum, saltem pro maxima parte cum dicto conveniebat. Nullum adesse videbatur foramen magnum. Frontis ossis maxima pars aberat,' verticis ossa deficiebant penitus. Adeo complanatum erat totum ranium, ut ViXullum cerebrum adesse potuerit. Observationem Clar Morgagni probant ulterius ferme omnia exempla, quae attuli. Singularis autem es Henc-kelii observatio staminae, quae duas puellas, monsti os tali capite praeditas, duos vero pueros, bene conformatos, in lucem emisit. Alteram puellam secuit, , licet anatome nullo modo exacta sit, inde tamen constat, cerebrum adfuisse nullum ossis occipitis apicem fuisse bifidum , duas Vero, in quas recessit partes, versus latera fuasse reclin, tas a J.
224쪽
De causa maxime probabili degenerationis cranii hactenus descripta.
ui attendit ad communicatas hactenus verorum cephalorum, illorumque, qui minus bene sic dicuntur, quorum catalogus adaugeri facillime posset ab observa tiones, mirabitur, toties talos obtigisse casus, tot miseros in lucem emissos fuisse infantes, qui vel omni encephalo, vel maxima cerebri parte, destituti, aut in sartu mortui sunt , aut e vita, cujus usura vix ipsis erat concessa, mox secesserint, sed simul hanc movebit quaestionem, cuinam a se haecce monstrositas sit adscribenda 8
ab Cons. Mauriceata Trait de maladies des lammes grosses, pag. Iis ii 6. Preston in Philosoph. Transact. n. aet 6 pag. 39. Tys nib. N. 228. pag. 33. Heister observ. Medic Misceli obf. 4. pag. so in Halleri Collect. Disput Analom. Tom. 6. pag. 74o Johnston in philosoph. Transact. Ol. 57. pag. IIS. Heuermann Vermis hieme-merkungen I. and pag. 3Ia Tab. 4. -- Adservatur etiam in Musto Societatis Scientiarum Harlemensis sceleto tali acephali Hujus cranium in multis cum nostro convenit, spina bifida est, totaque hiat. Cum exsiccatum sit, 'in cartilagines, inter os a mediae, formam amiserint suam, partes omnes non tali distinguere modo li
225쪽
Si illos effectus imaginationi adscribendos esse cens
rem, quos inde derivant multi, memoratum etiam casum ipsi tribuere, foret facillimum interrogata Etenim de omnibus, quae durante graviditate, acciderant, mater, primo quidem, nullam sibi cognitam causam esse, cui deformitatem sui infantis adscriberet, fassa est, postea autem in mentem sibi revocavit, se in principio graviditatis, suos, qui simiarum gesticulationes admirabantur, vocas e insantes, ne forte ab iisdem sederentur, , cum non obedirent, alterum, manu prehensa, ad la traXisse, mox vero majorem simiam in se insiliisse, atque abdominis dolorem excitasse, sic ut maxime perterrita recessserit. Uerum a tot viris celeberrimis, exemplis adeo luculentis, demonstratum es , omnes monstrositates ab imaginatione licet negari non posse videatur, illam diversos in corpus humanum effectus exserere non est derivandas alia itaque causa videtur quaerenda,' haec dupleXes epotest, VeleXterna Vel interna. Cel mallerus , postquam faetum humanum septimestrem, sim cerebro editum, examinaverat, suam hanc observationem cum multis similis fabrica exemplis contulerat, saetum hunc ab aliqua injuria externa in monstri formam fuisse deturpatum, non vero a primis retro principiis peculiarem fabricam retulisse, statuit b Rationes , quas ad-
226쪽
ducit, optime in nostrum etiam casum quadrant, & hujusmodi videntur, ut vix ullus dubitandi locus supersit Nervorum aderant foramina, arteriarum is venarum, Se non soluti alienissimum a sapientia naturae ipsi videtur ivisse ad
cranium arterias, ena8 nerVOS, in quo nullum cerebrum
esset, verum omnino sanae rationi contrarium Vestigia passae violentiae ubique nimis manifesta erant introrsum elisum os quammosum injuriam exprimebat comprimentis potentiae consentiebat undique occipitis' frontis deficiens lamina. Dubium itaque Haltero non videbatur , aliquo
tempore a Vehementi Causae, cetus caput elidente, mol-
illa adhuc capitis sis, undique compres a crepuisse,in fluidum hactenus cerebrumis cerebellum elisish, minima supers ite particula; periissse in ea tempes at os a syncipitis & ossa temporum figuram mutas is, quemadmodum assimili violentia frequenter in foetubus, cerebro est itutis, tumores, sanguine pleni, reperti sunt, herniae cerebri, ut multis adductis exemplis probat videtur autem ipsi hoc tempus praeto fuisse, inter initia humanae formae, quia
cutis cum dura membrana continuo nectitur dura autem membrana a perieranio, in primis vitae initiis, nullo intervallo dist at sed nuda nudo, tanquam altera lamina subest, sensim separatur a perieranio, internascente os ea materie cranii.
227쪽
Si jam mutationes adtendimus, quas in nostro fletu subieruat ossa cranii, illa certe ex compressione, ex violentiae,
terna, forte a simia insiliente superiori capitis parti illata, derivari, explicari possunt, praesertim, quia haec locum habuit
eo tempore, quo ossa nondum osseam duritiem induerant. Potuit fornix cranii sic deprimi, ut ossa temporum, lateralem ipsius partem constituentia, a se invicem removeri debuerint, apex ossis occipitis in duas secedere partes, alteram der trorsum alteram sinistrorsum dimotam, sic ut destruetis ossibus verticis frontisque, consumto cerebro' cerebello , cui vix ullum spatium amplius supererat, nuda basis conceptaculi cerebri, non tantum sese monstraVerit, verum etiam hujus media pars multum adsurrexerit, lateralibus depressis. Tanto autem probabilior videtur haec sententia, quoniam plurimi infantes, qui tali deformitate laborarunt, Una cum alio, robustiore, vivo, valente, stet in utero fuere contenti, quo certe in casu alter alterius incrementum impedire potuit. Rationes, ob quas cum Haltero hac in re sentio, eaedem etiam sunt, quae Celeberrimum hun vii Um permoverunt, ut dictam amplecteretur sententiam. Aderant nervi omnes, aderant vasa vertebralia, carotides arteriae, Venae jugulares, aderant solita foramma , per quae decurrebant, aut transire debuerant, licet non omnia solitis locis posita essent, .nonnulla constuΣerint partes omnes coti
228쪽
colli, maxime compressi, ob sanguinis circulum, his in locis non adeo liberum, sed multum impeditum, sussula quasi sanguine turgebant. Dictae autem partes omnes Vasculosae, si a primo initio caput sic fuisset formatum, non adfuissent, non sanguinem accepissent, nervi non fuissent detecti, propriis in foraminibus non essent vis, nisi olim adfuerit cerebrum. Verum etiamsi hoc modo ortus dictae degenerationis explicari posse videatur, constetque , causam externam illi malo originem praebere posse, tamen ab interna simile malum etiam deduci posse, jure ostendit Clar Morgagni eique pariter adstipulatur Hallerus. Mirabile visum in ejusmodi observationibus est, inquit Morgagni cc , cerebrum defuisse, id vero aliquanto minus homines fortas e mirarentur, si cogitarent, minime necesse esse, ut a primordiis defuerit, sed, cum primum esset, pos ea vi morbi ingruente, sensim extenuari, demum abscedere potuish. - Quid, si hydrocephalum aut solum, aut cum tumore ad Cervicales vertebras conjunctum, statui accidat Quid si postquam tenera adhuc ranii ossa, premendo urgendoque, alia ab incremento ulteri spe prohibuit, alia pervertit; si postquam cerebrum multo te
229쪽
nerrimum, incredibilem in modum attenuavit, demum crescente usque, usque aqua, tumoris integumenta perrumpat, indeque' aqua .cerebrum, magna ex parte in aquam resolutum, essitiant2 - Quam sententiam confirmare videntur' hydatides, in multis talibus casibus in dura matre vita, ct foramina ad initium medulta spinalis conspecta, quale in casu, primo capite descripto, etiam obvium fuit Suam autem hancce opinionem ulterius postea exposuit ostenditque, quales inde mutationes in ossibus suboriri soleant. Uertebrarum degenerationes in ita diei a spina bifida quis attendat, easque cranio applicet, intelli get, aquam, quae, antequam tumor disrumpitur, in statubus partes laterales vertebrarum, cum suis corporibus inter se cartilaginis ope nexas, tantopere ab invicem removet, ut insignis hiatus detur, ubi processus spinosus adesse debebat, in capite etiam collectam, sic a se invicem dimovere cranii ossa posse, ut planiorem offerant superficiem e . Ex hydrocephalo disrupto illum etiam explicari posisse casum, monet Morgagniis , quem supra attuli in quo cra
230쪽
nium descripto modo erat vitiatum, simul tota spina bifida; malletus spinam bifidam deformia absque cranio capita pleraque hydrocephalo tribuit, qui paulatim
cerebrum consumit, ut aqua sola supersit, dein ossa tenuia reddit, inde destruit, hiatumque facit, per quem cerebrum exit, & aqua sub ipsa integumenta erumpit. Ex dictis hactenus formanda haec conclusio videtur, tales, quales multi descripserunt, qualem ipse hoc in opusculo desine avi, infantes, ita diei os acephalos, a causa vel eraterna vel interna, ex pressione, in tenerum caput agente, vel ex hydrocephalo, diei modo descriptas mutationes producente, verosimiliter esse deformes, tonstrositates has dirorum morborum embryones affigentium, comnatorum, minimeque infrequentium, ingratas esse sequelas vero talos una cum foeta codem tempore es
sormatas h). Novi equidem si Auctores celeberrimos, inter hos Clar. Prochaska cl), qui dictis causis non multum 4 De monstris lib. a. cap. 6. Oper minor Tom. g. pag. 36. i Concinoedere Diis de vi imaginationis in suetum negata. Petropol. 1756 pag. 78. opuscul pag a 4. λ Hanc sententiam, allato exemplo, probare etiam studuit Ty-fon hilosoph. Transact. n. na 8 pag. 33. pluribusque ostendit Butine Analom. ahrnehm pag. oo. Iao hanc cansam descripti probabilem esse.