Anthologia graeca epigrammatvm palatina cvm Planvdea

11쪽

X De epp. libri II Pal. ex Gregorii Magistri Flloge petitis. eiusmodi notulas addero non neglexit sic e currunt ad ep. 327 ἐν χαρίσση cfτον 1αρισαιέα 227), p. 338 Persas' ἐν Μαγνγω, 672 346 ἐν ooίνθω ab lemmatista

correctore adiuncta locorum indicia. Ad certas originis fragmentum Vix ullum ex his epp. roforri licet sis particulas fleagrea ep. 227 esse potest, bi ess perhibsino; et spigrammatis 552, 575 558 dubiuin an non scoporo Gregorii, sed ab ipso Cycli auctore, cuius in matrem ep. 552 compositum est ismmata cum regionis montions ἐν Βυζα-τιω ἐν Προυσέ accesserint; at illorum, quas supra indicata

sunt epigramulatum non titulos tantum, sed ipsos versus collectis a Gregorio copiis fluxisso arbitror epp. dico 327 340 pleraque et ex epp. 656-677 quaedam suinpta esse ex

syllog Gregorii V του Καμψικos b. ad ep. 334), quem inscriptionibus illis Onquisitis posmatia iusmodi alia in variorum scriptorum libris spigrammatumqus syllogis obvia

adiunxisso non negaverim. - Lommata ipsa, quas L scripsit, eius generi sunt ut verba ab lemmatista ad p. 594 adposita ob et επίγραμμα λεγει in argumenta luci Si non omnia, at plurima quadrent tenendm tamen si acilioras difficiliora sis multa oss a laminatista sis ab eo, cuius intrepretation argumenta nitiintur non satis intes- lecta aut imperiis ad neglogonis reddita, nec istius inscitias

quas passim in lemmatis ab L Oxaratis occurrunt oxempla hic assoremus, cum praesertim do hac qu sis se FinSterus in criticis suis coin mentationibus disseruerit; nec miriam

pariam aptis, qu0s corrector toleravit, titulis etiam ineptiores misso illos, quos e partim msndations mutandos partim rasura tollendos putabat; s quas vices multorum pigrammatum tituli varia librariorum pora subierint, quoniam aestu ut pNSbiIIa eriptura post rasuram S. correcturam dignosceretur contigit, satis opinor, cepi grammatum adnotatione apparebit. Quod vero hic lemmata ab L eumulantur, illic contra omittuntur ita ut correctorem

12쪽

De Pp mixtas discerptisve ab L partim restitutis a C. Ilemmatistas muner sungi Videamus, praecipua pius rei causa repotenda est ex epigrammatum quam Ieminatistasso atur division saepsis xsa, sis salso quod linum ost op in plura distra basia sius plura in unum iurigsbaisetur sius in soparandis epigrammatis non sui iniquo versus tribuobantur. Sic ut alia omittam sp p. 627, 28, 577, 7 28 L in bina diromit binisque singula lemmatis instruxit, cum C ad 627 sq. notulam ζτ ει ν ἐστι το ἐπίγραμμα adponoret os ad 606) idsm spinammatis 577 M728 pro geminis lammatistas titulis suma utimus restituoret v. disp. 287, 470, 648,7 16) Contra Mixit L opp. bina 436 Chaeromonis 3 sq. 486sq. 490sq. 646sq. binisqus sin alemmata adscripsit, unde accidit, ut epigrammatis 437, 487, 491,6 7 tituli, quibus carebant, a C adderentur cf. ad ep. 729, quod L ab pigrammato 62 iterum seripis non distinaci

in eis. 505 sq. abi contaminata); duos primos versus spigrammatis 12, quod in citharossim, non in citharistriam scriptum arbitrabatur L epigrammati praeeodenti adiunxit pravumque adposuit titulum, qu0m mutavit; cf. ad ep. 655. )

Corrector ipse longe abest ut eiusmodi errores satis caverit; sic ep. 25, 1 sq. cum lemmatista priori epigrammati adnexuit nec in serie Philippea, quae epp. κατὰ στοιχεῶ disso sita habet, manifestum epigrammatis initium animadvertit;

e . 726, is 272, 276, 741 geminis L instruxit lemmatis simisma ex uno Leonidae in Plautiidem epigrammais duo eiusdem in eandem, ex uno Sophronii duo in Ioannem sedit eis. 72 et 276 in quattuor mutantur, quorum duo Cabsimacho et Hegesippo, duo incertis poetis tribuuntur Crinagoreum 74 denique dirimitur ita, ut Crinagoras in Othryadem

et despoto in militem Romanum ex uno carmine oriuntur. Primum fragmenti h stoeritet 658-664 ep. cum lemmatistae pessum dedit, ut pro tribus epigram Dialis si,57-659 duo perperam aucta in cod. exstent alterum hexastichum compositume 658 3 sq. et 59, 1-4 yerverso lemmat instruxit L eidem indies suum εοκριτο δει Λεωνίδου αραντίνου adgei ipsit eorrector Cetorum huius tituli alteram parte tu εων. T. primo

exaraverat e eamque ex Cephalanae exemplari suo sumpserat; .upplementiam tituli per marginis spatium Θεω inctos risi priueponem commodius erat quam subiungere οἱ δὲ Θεοκρ. pe-im 'ves ex Vllog Theocritea vel ex eo fortasse sonis, iuris

13쪽

XII D tilpliei archetypo a C ades VII Pal. adhibito

Similia passii aegidissi adnotatio docet nec plura exempla hic astem oportet. Ceterum quo facilius pigrammatum ambitus a lectoribus cognoscerotur, lemmatista interdum,

longioribus praesertim arminibus, signum adhibuit, quo instructi orsus ut paries unius eiusdemqus epigrammatis notarintur es ad opp. 260, 268, 273, 334, 338, 343, 345, 377, 27, ad duo opp. 327 sq. ab L in unum redacta nocquid vellet sic'num lemmatista indiear omisit, qui eum vorsibus pigrammatis in Patoritur1 343 illud adpinxissst, idem verba εἰς τον Πατέριον et ολον εως του σημείου ' Versibus signatis adposuit ut similitor ras exitu Dama Dii spigrammatis 3 monuit εἰς τὴν αὐτὴν - ωδε si seriem epigrammatum in Themistoclam finitam notavit verbis εως ori τὰ Θεμιστοκλέους ἐπιγράμμα ' ad VII 37 additis).

Corrsctor C ad libri M alatini opp. si tractanda tribus sineops usus es s videtur exemplaribus primum erat Michaelis αρτοφώλακος s. Archivarii, ab hoc scipso

Constantini libro descriptiun est corrector εις ωδε τατο κυρ- Μιγὴλ το μακαρίου περιεῖχον ἐπιγράμματα ὁ ναἰδιοχείρως αὐτις γραψεν ἐκ της βίβλου το Κεφαλ P p. 273, es inis p. 29 7 sq.); adhibuit Corchivarii librum ub quo

ad p. 273 alterum Anthologia exemplar u ep. VII 433 ad 497, tertium usqus ad extremum librum Sseptimum. Finem fimi sui Odiei notavit C si illis quas modo allata

sunt et his vobis: ως ὁ ἀντεβληθη προς- ἀντιβόλιν ιρ. ψύλιον τos κυρο Μιχαήλ, similiis alterius Gemplaris exitum: εως ωδε ἀντεβλήθη ad VII 497, es in p. 319,3 sqq.);

quod hic scriptoris aut possossoris nomen non additur,vs ignotum correctori scribam vel ignobilem hominem misso colligi licst. Duo priores hi odies a C usurpati ad epp. adpositos habebant seadum numeros, qui a corrector in Palatinum translati sunt; iud ab ep. 497 6- ep. 57 cum regionis indicio fluxisse arbitror, ex Gregorii Ma gisti libro, in quem fieri poterat ut etiam Theocritea quas

ferebantur epigrammata reciperentur certe particula Palatina, quae Alsexandrini Leonidas p. 660 continebat, in corona ele grea neutiquam locum habebat. Diustias by Corale

14쪽

De epp. decadibus in l. VII Pal. a C notatis. XIII sunt littora decadum indices, ut tertium illud correctoris os lar iis amisso videatur. Erant in Mehivarii libro intra sis. 1-428 quadraginta tres scatas littoris ι - λ i. s. λ', in altor desnds codies ad opp. 438 -49746plam decados littoris, i. s. μ - distinctas Sequuntur hic istas littora cum numeris pigrammatum, quibus eae a Cadposita sunt ι 10 κ 20 λ 29 acesssit in computations

domunguntur opp. 490 sq. . Haec etiam ob eam rem attuli, ut, si qui forte non quadranto in margins alatini numeros animadverserent, eos fore me certa RuSa, noni sis aut Oscitantis computations ortos ess,intellegerent. Notula . ωd s. εις ωδε. f. ω μι του χαρτ. P 273 in m. alioqui ibi adseripta, undo C intermissam corrigendi operam repetiturus ossot in libro soptimo dubitari non potast quin savs adhibita sit ad signandam sinem, ubi deeadis indies adponi oporteret volui conitineris occurriin vo

15쪽

XIV Do titulis in textu scriptis, de eis et versidiis a e traditis

506, cum post ultimum decadis indicom si rusmodi computatio continuaretur, littera porro ad p. 50 adponendae osssi. sciasui puto illud tribuendum, quod per omnes deinceps paginas usqus ad finμm libri, ut docadum indies.dssunt,sidis notula quidsm ista uno loco excepto p. 322, v. ad 725, 4 usquam recurrit. Numadmodum titulos sors

omnes in margine Scripsit, paucos epigrammatiun textui insomit volui lemma p. in Arcesilam 104 in Aloxandrum 239, in Iovis spulcrum 746), sic corrector raro indices suos non in margine adpinxit quamquam eos ad quattuor

Cycli pigrammata in tori collocavit, ad duo Iuliani in Pyrrhonsm si Pamphilum philosophos 576 6 587), ad duo Agathias 596 6t 614), quomim postrem Cyel hamsntum

551-614 finitur. Qui vor insolita riclorum BdΘ inscriptiones proprias ab epigrammatis fictis distingui putaret, manifesto erraret ad casum potius talia reforondassso docst si titulus p. 178 cum Mep. 177 uno hexamstro contineri non arbitratus insam tamquam ad supplandimidistichum reliquissos, C ea non ad psniamsinini adde dum, o ad titulum seq. p. inserendum usus est. Nocillud nisi raro venit, ut eum eiusdem octia sepigrant mR- tum series inciperet Vel cuiusvis syllis Is ragnient III aliis

ρpp. subiesretur, primo talis particula epigrammati titulus suus in textu prasponerstur stagmento, quod Leonidao Alaxandrini sis. 547-550 eo laetitur, duo tituli, allax in isxtu, alis in marg. adiuncti sunt). Epigrammata ab A missa seripsit e duo: ΠΛ sit 254' utrumquo Ogloetiam a Planudo, alterum inter spigrammata in viros tortes 226-259 argum ni dissimilitudino conspicuum, sed ut ipsum quoqus Simonidsum aliis quas Simonidis nomen somni adnoxum istiehum ab A praetor- missum addidit C 241, 8 sq. Remus singulos vosus 363, 4;382,5 esstiam sesspiadas in Archean sam ep. 217, culiis distich. alterum sic formatum, quat Diogonos si Athenaeus ais Aristippo stivorunt, C partim cum L adiunxit, cum altsram quam laiaudes recepit formam tradidiss00.

16쪽

De libri II epigrammatis iteratis a CXVItoravitae opp. libri II ab A scripta dscem 20 7 et 516 364 450 477, 486 577 455 53, scripsitque haec omnia in ea codicis paris, cui omendationsiti ex Archivarii libro adhibuit, novom priora ideo, ut quas eiusdem argumenti opp. vel in osdem scripta ostarent in sphalana dispersa,

lectoribus itincta proponorantur rationem hane similia dissipataque colligendi rarius idotur Michas in describsnda thologia inisse, intordum satis diligenter sequebatur Uanudes, ut idcirco stiam ordinem epigrammatum alatinum hic illic psrmutarsi. Epp. igitur in Sophoclem 20, 36 sq. σα minast similitor ac Plan. composuit in eadem pagula P 21s)π 7 seripssimis A si C, sed corrector iunctum eum epigrammat sylloges Simonidsas 516, quoniam duo

serebantur Argentarii in locustam cicadamqus p. 364 adposuit C pigrammati 190, cum Constantinus eius generis

earminibus 189-206 x Molsaneis Agathianis, aliundo consetis illud Philippsum addere noluiss6 4s initio ira menti Philippo reliquissst. Cum Aeschrionis in milasni-dsin iambis 345 iunxit C Dioseotidas in sandom p. 450,

diserte Archivarium haec opp. ab ordine Palatini dissentienis continuasse testans ἐν ' τάξει των ἐπιγραμμάτων του-ρos Μιχαὴλ sτως κεδεα συνημμένον μετὰ Ου ἰαμβικου); sed utrum Archivarius an suo Maris corrootor iambis illis duo alia epp. lamnas 477 et Annes 486 in cognomines mulieres composita, argumsnto tamen longo distantia adhinxerit, non diiudicem. Iuliani p. 577 in Timons o Cyclopetitum C adposuit Timonsis 3 13-320, in quibus aliud Iuliani p. 319 inssso arbitror Leonidas et imitatoris Antipatri in Maronidem epp. 455 st 353 iunxit , hic etiam accuratior Planuds, qui in capito opp. εἰς μεθυσους inis 353ε 455 duo alia des riosis sis inserposuit Memplum cor'

et is Stephaniana domum sociitura erat. Distichvin GHesiodi donario 53, a Cephala ismquo Planude epigrammatis in postas invios bZ 55 insorium C intor anathsmatica rettulit si notavit sp ab Minis sopulcralia scriptum Signo Suo

17쪽

Xn De obelo correctoris de auctorum nominibus ae scriptis. mali 183 duo opp. 183sq. cum A ab eodem Versu laeXamstro priore epigrammatis 184 incoharst, C non solum V sum praspostre ab A inlatum m duos quinus oum excipientes damnavit etiam ad primum Hrsum v. 515 ab Ain infima pagina sorsuiu a storis eiusdsm carminis is sibus scriptum obesum suum adpinxit , cum illum vorsum, ne attes p. dirimerentur, in superior margins paginas sequentis iteraret ad p. 230, 1 413 1 423 1 notulam non adpinxit, etsi hi vorsus eodem modo atqus 15, 1 ab seripti sit a C iterati sunt. Oecum autem signum dolandi si ad dist. 472 , quo prior pars vigrammatis 472

ab altora inparatur, si ad nomen Φιλίππου Θεσσαλονικέως, quod e ipso cum duplici insups auctorum indico ad opp. 236 sq. adposuorat. Titulum autem Φιλίππου corrector ab Ascriptum his in prium reddidit es ad sp 405 st 692), sundomaras ipso exaratum bis damnavit cf. ad 36 sq. st 45b).

Ad opp. septimi libri in nono in s. Archivarius tria aseivifM 447 61 3s adnotatos ut i m argumentum variantia epigrammati in Dorustrium 6 230, cui, ut ros absolvorstur, etiam VII 433, 31 adiungi poterant reospit Plan. noni l. Pal. opp. 61, 397, 44 iuncta inter ἐπιδεικτικά in i Ρ, opp. VII 30 433 inter sopulcralia, unum omisit VII 531); ad epigrammata inΗ0etorsin VII 137-140)aliud in fundomnoni libri non totum adposuit, s0d indicavit o v.' Lp. 111). Ex iis, quastas seritas A lammatistasqns titulis dieia

sunt, correctorem apparet indo ab ep. 156 nomina auctorum paucis exceptis v. p. V1 sqq. omnia scripSISS0, lemmata quaedam ipsum addidisso, haud pauca ab L adposita mutasse in priore parte, in qua Mindices epigrammatum ex suo exemplari sumptos exaravit, ut L ita C paucos

addidit titulos, volat Ἀντιπάτρου Σιδωνίου ad p. 34 M. eod. Gotting. phil. 29 L 2 , Μνασά - ad 54, Αντλει ad 136, 1ωνος Ζω-η ad 43, Σιμμίου ad 60 Γεμίν

ad p. 73 restituit sex Γερμινos unda Planudses suum Γερμανικου finxit η Μεσσηνίου adscripsit ad Alcaei p. 55, lemmatistas additamento Μιπυλτραίου fidem derogans.

D nomin Mntili aliisqus additamsntis auctoris indici

18쪽

De auctorum indicibus in t VII Pal. traditis ab A C, L. VIImod accedentibus modo non adscriptis hic Pauca monsnda, plura in notis allata sunt, quasdam praelationi reservantur.

orror ortus videtur ex Ἀλφειο Μ. non 'πικαίου) auctor libra περ ἀγαλματοποιῖν non vid. epp. condidisse; Macedoni non est cur abrogentur opp. 51, 240 es 51, ), 238 A), 694 C). Ἀλεξάνδρου stoli est ep. 709, cui gentile non adscriptum; p. 534 Αἰτωλο Αὐτομέδοντος tribui solet Alinandam forta- incidit p. stoli post 533 --τίου 'Aνδρίου), nam 534 squidsm Automedontis nitani quam Alsxandri arto dignius arbitror. Ἀλκαίου sino additamonio xstat ad p. 247 C); 'Aλκ. Μεσσηνίου scripsit C ad opp. 412 et 495, Ἀλκ Μιτυληναίου idsm ad epp. 429, 536. ad 5 nomini Ἀλκαίου scripto aditum Μεσση los ad VII 1, 55 C, Μιτυληναίου ad 65 L; has spp. inter plurs auctores frustra opinor, dividuntur. Ἀντιστάτρου Σιδωνίου seripsit ipssa ad sis VII 14, 23, 29 sq. 146, 241, 745, eundem titulum ad epp. 34, 161 164, 165 172, 218 246, 303, 353, 23 - 125, 426 in elsutiam oum, Iasensium decreto honoratum: cf. Inser. of eos 15), 27 625. Titulo Ἀντιπάτρου scripto addidit aridun/ίου L ad epp. 748, 2 6 8 26 81. Ex his Osris uniun 625 non os Sidonii, sin Thessalonicensis quas astorea opp. recentiori tributa sint aut do quorum origine dubitari liciat, in adnotation exponitur: p. 164 fort. Archias composuit cf. 40). Ἀντιπάτοou εσσαλονικέως

seripsit A ad VII 18 39, C ad 168, 185 216, 236, 286, 409, 13, 493, 530sq. 666, Ἀντια Μακεδόνος C ad 289. Ex his sis. 40s, 413 stiam 493 in fragmont Messapso Sidonii sol, iusdsm vid ep. 286 in naufragum Tyrium,

quod Messansis epigrammatis continuatur. Ἀντιπάτρου titulo nudo infirmota coris Sidonii sunt ut in fragm. Meleagrsis obvia spp. 464, 67, 498 711 713 Thessaloniconsis

19쪽

XVIII auctorem indicibus vel brevioribus vel amplificatis. Antipatrum Astors non Antipatrum, sed Adasum opinor condidisse quod o ipsius epigrarnmatis color verbisquis

suspicabar et ad 369 , probabilius videbitur, si epigrammatο- graphus Masus idem est atqus rhstor Asianus, cuius snsca in controversiis meminit Do reliquis quas superemit Antipatrorum spigrammatis 15, 27, 65,75 Α, 136, 209sq. 232, 252,

287 sq. V, 743 Α), sive in minoribus minusve cortis xstant fragmentis Meleagreis aut Philippois, sive in aliis particulis, conserenda adnotatio Cotorum rocto fori Sidonium abstinuisso hiatu trochaico statuitur, as incautius, opinor, iudieant qui formulam A Aiadhibita pro eisio aut mesntioris aut allarius postas indicio accipiunt. 'Aντιφίλου seripsis A ad p. 141, ubi Βυζαντίου -- didit L; 4sntilo modo adiunxito 375, 379, 22.6 30, 634), modo omisit 175 sq. 399 64 IJ Byganti ingenium produnt opp. 152, 25, 279 et in lusu postrum distichi 336.

Mιλησίου adposuit. Ab sodem poeta, liberto Antonias, Germanici ni atris p. 492 compositum videtur, V. p. 345 doricae ionicis formas intermixtas reperiuntur in p. 492

vindicat epp. 232, 23li. 89 ep. 190 νυτης οἱ δὲ Λεω-υίδου ) sonidas lexandrini videtur perversum gentiis Μιπυληναίας adiunxit V p. 492 alisno ab Avis; distichum in servum Mane 538 non postrias Hst, dignius, opinor, Colat vel Theastes vid6ri posest.

Ἀρχίου seripsit A ad 68,140, A ad 147 d titulo

M. Μακεδόνος V. p. v. 'Αρχ Βυζαντίου ost test correctoro ep. 278 at hoc snt fori spectat auctorem p. 279 Anti

20쪽

De auctoriam indicibus ab A C. traditis. XIXVII 696 cf. Ι 195 sinieci tuba); nudum Mρχίου nomen addidit idem C ad epp. 191 213 214 haec tria epy eum 6 6 147 a Resnachio tribuuntur Antiochensi quamquam

Mytillanasus istinguuntur poetas, rectius huic vindicantur: es. 698 ουκέτι ς πέooe metet Oc). IX 19 Μιτυληναίου U: ποιν, νυν, L . EX duobus epp. I 64 sq. prius Archiae, alterum Antipatro tribuerim. Ceterum si quis Archiaca

L VII omnia ad unum Archiam Antiochenmmyrssori volit, additamsntis But si sex non patriam poetas, sed variam peregrinantis sedem indicari ratus, etsi non admodum probabilia haec videntur, tamen negari non poterit, quin

diversitatem auctoris manifestam opp. illa ne sua in sphalana sed nec oratione aut argumento prodRnt. υργενταρίου omisso praenomine scr. A ad 364,-- add. C, qui itam in libro VI estoris Argontarii πν, omnibus in magno se Philippo 364-405 obviis 374, 384, 395, 403), ploniors titulum μυο. adscripsit.

Αολλίου Βάσσου scripserunt AC ad p. 243 C ad

γραμματικο adiunxit C titulo ep. 44, quod non vindicem

TheInisi elem); no ep. in aulam Tarentinam ab eo

iudicarim 700); estora l. VII opp. Diodorsa intulis Λιο- - Ζων Σαρδιανο non ita distincta, ut ali nominρ