Anthologia graeca epigrammatvm palatina cvm Planvdea

161쪽

Aάκρυα μεν Ἐκάβη τε καὶ Ἱλάδεσσι γυ-us.

κίνει D.η ante in distinxit C; verba μως ἀρεσκη si integra fiant, parenthesis dic tu ina iuro C κεῖθι cum μέ

162쪽

ῶπται καὶ πάντη πασι περιβλεπεται.

θυμέ, τί μαγνυεις κυσὶν στέον εἰ ἀνιήσεις Ψ στερον οὐχ οἱ τω Φαιδι- πωλέσαμεν; sy

163쪽

ὁ πάντα παντὶ GH ράτης ἀνὴρ γεγώς-

164쪽

VII. Anis. Pal. eis sepulcrali 101---1M.

ἄνδρας μοφροσύνη μεγαλήτορας , ων ἀπ μ0θυς ερις ηισσεν αιμονιο στύματος καὶ βίοτος καθαρος σοφίας ἐπὶ θεῖον ἐκ μει αἰον ἀστρέπτοις δήγμασι πειθόμενος. r. 14 104. MO NOT AA Tior

' κεσίλαε, τί μοι, τί τοσο0τον κρητον ἀφειοῖς ἐσπασας, στε φρενον ἐκτις λισθες ἐων; οἰκτείρω δ' οὐ τύσσον ἐπεὶ θάνες, ἀλλ' ὁτι μύσας in βρισας οὐ μετριη χρησάμενος κυλιγα.

p. 70, 8 Aniagorae Rhodio ep. tribuit D. Ἀνταγόρου Iri

επεκόσμει θεῖον αὐτsi trian νce' offendunt βίοτος et αἰῶν' iuxta posita voces σοφίας ευθεῖαν R. αἰπειαν ἐκ oi μην integra eorum

vita philosophandi cui studebant rationem illustrabat olim t. l6 sqq. Diog. L. IV 45; p. r. p. 102 5 p. si hi vindi

eat D. 7 sq. s. v. σπασας Suid. Onar. 7 τί Di D. S.

165쪽

ἔννοιαν τ γράμμα, ι quae C: σατε et ἐπίγραμμα uia malis sequente καὶ - Ναὶ repet Ux 124, 1 ut nil mutandum cs. 130,1 lσέο D. εἰ καὶ σὲ λλακωδησD. φάτιν acut ex circumflexo

166쪽

Καὶ πως, εἰ μὴ Φοῖ ς - Ἐλλάδα φυσε Πλειωνα, ψυχας ἀνθρώπων γράμμασιν ἐμέσαπο;

167쪽

- βος ἐφυσε βροτοῖς σκληπιον δὲ Πλά- να,

si γνυσθαι σοφίης τύξον ἀνιέμενον.

168쪽

Aεπτος ἀνηρ δέμας ην - εἰ μη προσεχΓς, ἀπύχρο μοι Στράτωνα--τ' οὐν φημί γε, Λάμψακος ὁ ποτ' ἔφυσεν ει δε νόσοισι παλαίων

Dios V 60 num or cf. ad VII 101 ad pinxit C 3 p. auctorem se profitetur Diog. ui AC PD. alteram hexametri parrem inde ab εἰ in D. vacuo spatio lacunam

finiti p. l

169쪽

τὴν - τως ἀίδαο μακρῆν δον εἰ πρὶν ὁ ποσσὶν ἀλλοτρίοις βαδίσας δραμε νυκτὶ μιη. M 31

is min ἀνθρώποισι λυπεῖν φάτιν, Ἐρακλείδη, o ρα θανὼν ἐγένου ζωις ἄπασι δράκων.

170쪽

δακεῖν κριωίην ρήμασιν, οὐ στύμασιν ἀλλ μανες φθισικύς. τάχ' ἐρεῖ τις ἴσως 'πδὲ - ο; πάντως εἰς ἀίδην δεῖ τιν' ὁδηγον χειν 116. TOi AHoj.

10 Εἰς ιογεντὶ προκελευσματικόν. Α

α. ιόγενες, ἄγε λέγε, τίς ἐλιψέ σε μύρος ἐς Αιδος; . Eλαβε με κυνις αγριον -