Anthologia graeca epigrammatvm palatina cvm Planvdea

201쪽

ευνον

1 sqq. p. Buh. n. 13 P. 132 post lemma Om. Dctoris αντιπατ σιδωνι scri C ad Archiam, cui π Setti, alii tribuerunt, ex duobus an mulierem Samiam p p. praecedenti-hns alterum recto fori rettulerat C es ad p. 107, 1 - 2); saepetam Archiiiiii quam Antip. idem Leonidae p. imitari constat, πατρόσδε πατρos C 5 πάτρα δ' ex πάτρα 'γcorr. si τευξε liti ultimam perfecit, non exo fecit

7 ἐδάμης cf. Archiae verba κηρi δαμεὶς 140, 2, unde tamen utriusque ep. i40 et 165 eundem suisse auctorem ci non ausim 8 εκα- παῖδαδε l post μεις punctum est

erasura, signum interrogandi posuit man. rec. Ἀαλ- λιτε λ Buh. Br. 10 τερμάθ' corr. ipso' l ἴκοιτο ARQ μετανδράσι 'ς imitatur poeta Ilom. Λ 225 uncis noli ῆβης μετρον κοιτο est. , a. 449 II versui, qui paginao lineam ultimam occupat, ubiungit L in m. lemma εἰ την αὐτήν; quae in proxima in marg. uddita erant verba fort. πρηξ την σαμ. , nunc erasa sunt L hic non iterar ep. lorum eo finit, sed lalsa de sequentis p. arguanent vid. praesumpsisse, quasi etiam quarium in rexoneri epitymbium adiceretur de librariorum mors novi p. titulum utina praecedentis ep. veram adscribendi es. Ol. Io, ad

λείπεις;

202쪽

κρυπτουσιν Λιβυης λὶύνες εἰκοσέτιν.

ἀλλά, κύραι, τη παιδὶ λεχώια ορα φέρουσαι θερμα κατὰ astυχρο δάκρυα χεῖτε τάφου. ras

Ἀρχέλεώ με δάμαρτα Πολυνίν. Θεοδέκτου

203쪽

μαιης δ' ἐν παλ-λὶμ τύ νέκυς οἱ δ' ἐπὶ γαῖαν

i ώλισθον κοίλων ἄρσενες ἐκ λαγόνων,

204쪽

VII. Anth. Ι'RI. pp. sepulcrali 167-16s. 111169. Eις την δάμαλιν την σταμένη l πέραν το Βυζαντίου ἐν ρυσοπόλει ἐπὶ os κίονος.

κληκεται ἀντωπον Βοσπόριον πελαγος.

εὐνέτις ην δε χάρητος ἐπλων δ 4 επλωεν ἐκεῖνος τηει Φιλιππείων ἀντίπαλος σκαφέων. Boάδιοι is καλευαι θ' ς τότε νυν δὲ χάρητος i εὐνέτις πείροις τέρπομαι ἀμφοτέραις in η3'. r. 190

205쪽

εἴδωλον μορφῆς κωφον ἐπεσπάσατο.

ἐκ δ' δατος - παῖδα διάβροχον ῆρπασε μήτηρ

206쪽

o πρὶν - καὶ ii ηρα κιὰ ἀρπάκτειραν ἐρύκων

μανδρον cum nom. auctoris ser. p. 23 C, num o adpingens; alteritin lemma L M dediti P. 232 adi 2 sq. nom. gent add.

207쪽

114 Cephalas Anth. lib. III Plan. l. III c. 15, c. 23)ήινον χερμαστ ηρος ἡστροφα κολα τιταίνων, υλπιμένης, πιανο εἶργον ἄπωθε νέφος και με τις υτήτειρα παρα σφυρὰ διψὰς ἔχιδνα σαρκὶ τον unc γενυων πικρον ἐνε σα χύλον τουμ, ποσὶν - ἐδάην πημα κυλινούμενον. M 35 173. Immon οἱ δὲ Λαὶ N OT C. Pl

ηελχ ex ι corr. ιδ ω Ρ 3 A ris φ apostroph. iterat , qui superscripsit, non ut stiteram scripturam δ' ἐς propcuieret, sed ut elisam vocalem vocis δε indicaret ex

208쪽

αἰαῖ, Θηρ μαχος δε παρὰ δρυὶ τον μακρον ευδει--ω, --- δ' ἐκ πυρις οὐρανίου. Mi

οὐκετι συρίγγων νόμων μέλος ἀγχω ταύτας ἡρμύζη βλωθρβς, Θηρίμαχε, δε- σὐδέ σευ ἐκ καλάμων κεροι- μερυμ μασμα δέξονται σκιερα πὰρ δρυ κεκλιμένου.ώλεσε γὰρ πρηστήρ σε κεραώνιος αἱ δ' ἐπὶ μυδροι, io 4ψὲ βύες νιφετ σπερχόμε να κατέβαν. M 41η

verba in ras scr. C, qu e dem liti ab A scriptas linea et punctis del. tres liti. os potius quam ossi ubi lucent antecedρ erasae; ξδροφο et ἐπύρεο iuxta posuisse Vid. A cum priorem expungere scripturum sufficeret, operosius agere maluit in πολλη νεῖφόμεν tiara': νιφόμεναι A 'li , in νειν. mut C, qui tamen x pristinum eum signo in hoc iterntur superscripsit

209쪽

οὐχ ὁτι με φθιμενον κηδος λίπεν, ἐνθάδε κεῖμαι γυμνος υπὲρ γαίης πυροφύροιο νέκυς'

210쪽

VII. Anth. H. eis sepulcrali 175-178. 117 et ρα κακον θάνατον τίς ἔφη λυσιν, ὁπποτ' ἐμεῖο, ξεῖνε, πέλει πιιθμω στατον οὐδὲ τάφος P 233 177. ΣΙΜΩMΔΟΥ. c. in τύδε Σπίν ρι πατὴρ ata νι θανόντι ....

cf. I 156 5 unde p., quo argumentum prioris variatur, iure Antiphilo tributum nec tamen η ρα μάτην scribendum esse colligas i κακῶν κῶν litteris evanescentibus P κακ2ς nonΤm., at genetivum requirit vox λυσιν θάνατόν alterum acc. hτισἔφη P τις ἐρεῖ ad.; τίς scripsi seiscitatur quis dixerit mortem malorum finem, scit ut illum opposita sua oris erroris convincat 4 ad versum hunc υμεῖο et 2 i. e. αγραῖον infra adpinxit Lm l ξειν πέλει liti ε πελ evanescere coeperunt i στατον οδὲ accentus sqq. p. sors alimuli a Simonid olim disticho, non solo hexametro consilius testatur A, qui pentametri supplendi causa vacuam reliquit lineam hanc mino lemma et ad 7 sq. occupat, quod sequenti ep. praetex morem in textu quoqus, non in main solum

in adpinxit C; post θαν erasas vid aut di in millis locis saepius occurrentes)I 7 sqq. P ΠΡ c. 12, 1 PF c. 13, 137 sq. lemma in t scr. Iacimam explensve qui in fine lineaenom auctoris adiunxit, alteram lemma in inarg. adposuit et uisnud CH -HMHψίδου Do minoil add. , m. Pl alium ess Nicopolitam atqus Dioscoridem Meleagreum