장음표시 사용
301쪽
OG βρότονον Θρφσσα γυνὴ πέλον ἀλλὰ τε σθαι τον μάγαν Ἐλλησίν φημι Θεμιστοκλεα.
α νομά μοι - δὲ τουτο α Πατρὶς δέ μοι - β. Ἐς τί δὲ τουτο; io - κλεινου δ' εἰμὶ γένους E γαρ ἀφαυροτάτου;
est etiam in ' n. 20 sylloges, quae primis cod. at foliis continetur L pasI. cf. Ol. lis sq. inter XVI 115 et 26 7 sq. lemma scr. ante nom. auctoris L 7 m.
302쪽
VII. Anth. si eis sepulcralia 305 10. 209
o Παῖδά με πενταέτηρον, ἀκηδέα μον χοντα, νηλειης χης ηρπασε Καλλίμαχον. αλλά με te κλαίοις καὶ γαρ βιώτοιο μετέσχον π γ καὶ παύρων τον βιώτοιο κακον M 33
is Θάψεν ὁ με κτείνας κρυπτον φονον εἰ δέ με τυμβωδωρεῖται, τοίης ἀντιτυχοι χάριτος. Mai'. 64
303쪽
210 Cephalas Anth. lib. III Plan. l. III e. 7, dure f
εἰ νεκρος ειος ἐκτος οὐκ εχει τάφον, ἀλλ' αὐτος αὐ- νεκρός ἐστι καὶ τάφος 'M 57
cum Holoboli solutione in sylloge Euphemiana est . 57 E 158 263' cc versio Pseudoausoniana p. 33 P. Ἀγαθω σχολαστικο schol , ἄδηλον E de auctore p. nihil afferunt hess. Macr. 2 sq. - βην Pl, ἐπίγραμμα δι'
304쪽
VII. Anth. Pal. v. sepulcralia 311-314. 211
οὐ γάρ τις μετὰ νῶτα τwτεὶς θανεν, δε ἄμα πάντες ἄλοντο κρυφι καὶ δολερω θα- . Μω
ἄδηλον Pl l ἀσιννίου κουαδρα in eras pristini lemmatis initio e scriptura nominis tui variat: -άδοατος est etiam p. Steph. yx, όδρατος p. vid. et aib. 500, 1
verat nee tamen diversus id suisa ab eo qui mino exstat; ne ob aliam ausam inuran Dei e nisi ut lemmati praemitteret nomen auctoris, quod sublimetiun cum altero gen tiuo consuidi poterat et apparent adhuc voculae nis os in fine altorius lineas ab L scriptae); et adpinxit e de oritatavo interpretatione lemmatis dubitans lisinum s προορ M l cf. d. x 111 μετὰ P γε τα Reishe; κατα es. Od. . 463 Ἀλλάμα - ῶλοντ' o ante Duebnerum Salm perperam i ολερῶ P s3 sqq. t III 4. 7 εἰς ἀρχαίους τινας , 8 ep. exhibent Plut vit. Anton. c. 70, Plut vit. 2, 146s. 3 imoni ipsi p. tribui refert Plui. om. auctoria nom. Pl it)., αδηλον Pl 4 ἐνθάδ Chri απορριιζbασ C ριφασ Α' Casaub. -ρήξασ
305쪽
ἐμε στήλην στωραμεο μήτε με χαίρειν εἰπὼν μηδ' ὁστις, μη τίνος ἐξετάσας'
306쪽
- χαίρειν εἴπης με, κακον εαρ, ἀλλα πάρελθε '
i ἶσον ἐμοὶ χαίρειν ἐστὶ το μή, ἀλέγειν. se
flat vita 2 52, p. 12 9 1εωνιδου λεων αντιπατ C; Alexandi ino trib. ep. r. ab eo abiudicat Jac. Rhiani et Tarentini auctorum ordo idem fori hic utque in epp. VII sq. 10 εἰ cis τ' Pt i εἰ τον αὐτόν in 11 τήνδε σο την στήλην it. ἐπεμεο
Pi c. 7, 11 7 sq. lemma praecedit in P mrin. , cum ep. 309 numero et signasset, non sequenti, sed ep. I ad- pinxit , qui p. in m. adiunctum es ad p. 12 4 calculo suo comprehendit D PI om. H Pρο - ν
307쪽
es erilisum distich. Callimaclienna esse negat Wilam li1 sqq. Plμ c. 6 4 PF c. 7, 17 Pi c. 7, 15 1 nom. anetoris m. , nisi sorte Καλλιμάχου nomen lemmatis duo rum epp. interiectum tam ad praecedens quam ad sequensop. referri voluit C; titulo carent Pl PH μ; δηλον εἰς τιναμ Pl' ep. videtur Iuliani, cf. VII 69. 70. 603 Cougny III 179 1 erasa est notula initialis cf. ad 318 2), sed re
correctura factae sunt pro oriat, ut vid. α Pin latrastich. olim Callimacho assignavit Mein. prius dist. Hegesippo, ait rum Callimacho cum lui. tribuit Sesinet cler 1 vita tui. inter ep 31 et 20, 3 sq. fori excidit Callimachi p. 18 quod propter congruentem exametri sexitum facilius accidere poterat i 5 εἰς αυτ Pl εἰς τον αὐτόν tantum in τιν . non continuavit priori lemmatis partIculae , sed clausula post in posita scripsit ad s. 2 tamquam notulam
atramento προσῖ superscr., aibl. V P er' superser. alio atram. PI sq. nec os προσ finiti nec ante φων novi epigrammatis signum exstat in In
308쪽
VII. Min Pal. pp. sepulcralia 319-321. 215 ων μισάνθρωπος νοικεω Ἀλλα παρελθε
πολλον μνησαμένη των ἐπὶ σοὶ καμάτων καὶ γαρ ἀεὶ πρέμνον σοι ἀνεστ ρuξειν ἐλαίης, πολλάκι καὶ ρομω κλημασιν γλάισεν καὶ ηους ἔπλησε, καὶ δατος αὐλακας ἔλκων 1 'κε - εὐλάχανον, θῆκε δ' ὀπωροφύρομανθ' ον υ πρηεῖα κατὰ κροτάφου πολιοιο κεισο καὶ εἰαρινας ἀνθοκύμει βοτάνας. M 32 1 ἐσοικέω PPlut μοικέω Ρ ἐσωκεον Sc eideW. Ἀλλα
309쪽
Κνωσί- δομενῆος - τάφον αὐτὰρ ἐγώ τοι πλησιον δρυμαι Μηριώνης ὁ Μύλου.
E. δύ' ἀδελφειους πέχει τάφος Τν γὰρ ἐπεσχον ὴμα καὶ γενεῆς οἱ δύο καὶ θανάτου. M DU
μοών ἐνὶ ζώναν ἀνέρι λυσαμένα. M 34
ut pro duobus unum p. lissastichon exstet 9 δεσπ.
310쪽
VII. Anth. Pal. pp. sepulcralia 322-326. 217254 326. - τον Σαρδανάπαλλον.
ποσ εχω, σου ἔφαγόν τε καὶ ἔμι-- σω με ἐρώτων τέρπν ἐδάην τὰ δὲ πολλὰ καὶ ὁλβια πάντα λελειπται. M 32
σέμ, ἐδάην τὰ δὲ πολλὰ καὶ ὁλμι τυφος ἐμαρψεν. MAM
1 sqq. p. asseriant Strabo IV 672 Dio Chrys. IV 135, Supli met. s. χγιάλη St. , est ep. p. r. p. 450, in cod. Escuristi. 227 adauctum exstat epitaphium quod verius
Choerilo Samio quam Iasensi tribuitur et Strab. l. c. et Athen. 52se), apud Athen. 336 A, ehol AristoΟ. v. 1021 Fudoc. p. 372), Phavorin. s. Σαρδανάπαλος, apud Diod. Sic II 23 TMtet chil. 3, 456), Clem Strom. II 491 Theodoret gruest affcur XlI 4, 1149 M. eram. A. O. IV 219 in cod. Florent. 32, 16; amplificatum p. exhibet etiam Pi GlI e. 7 εἰς ἀρr τινάς), 2 cons. Pr. 232 ' τον σαρδανασταλ si Σαρδανά-λον sed παλλον l Ἐπιτέμβων π Σαρδαναπάλου ---ὲν μὲν
βαρβαρικὰς μεθερμηνευθεν ὁ Ελληνικως στερον ex Diodoro sumpsit Od. Matr. 2- reddit Cic. Tusc. 45 cf. etiamCIL VI 18131i quod edi bibi, me erant habeo quod reliqui perdidi. priorem s. et alterius initium 1lerunt Plut.imor. 546 Α, Polyb. 8 , 12 2 versum clausula καὶ μετ' ἐρ. omissa exhibent luti, mor. 330 F, ustath. R. 76, usi.,
Dio πολλα ceteri l . Lφο εμαρφε C: eadem ei ipserato, quae eras restituit , ut in m. non in ipso textu collocaret suam emendationem: γρ. πάντα λέλειπται, cum C aciunt