장음표시 사용
421쪽
μυριος ην, νθ ρωπε, χρονος προ του, χρι προς - ῆλθες, χο λοιπος μυρίος εἰς 'Aί pi'.
422쪽
is τεθνανα χρονος consert Beck εἰν ἀίδη pin. εἰ ψίδου Placi si clausula versus huc illata est ex 472 b. 2 malim οἰχομένφ1 sq. f. Plut cons ad Apoll. 1llis: τα γαρ χιλια καὶ τὰ μυρια κατα Σιμωνιδην Bg 196 ἐτι στιγμή τίς ἐστιν ἀόριστος,μθλλον δὲ μόριόν τι βραχυτατον στιγμης Plut mor. 13 b στιγμηχρόνοο θ ὁ βίος), 117 ὁ μακρύτατος - ριος εἶ τιγμαιος προς
dist. 472 b. cum titulo ut peculiare ep. inter carm. 472, 6 et 7 collocatum est in , sed eodem signo, et post θανάτου et ante εκ ad picto versus caminis sextum septimumque cohaerere, alieno additamento 472'. separatos esse indicissoluit e qui 472, 1 atque 72, 7-i eiusdem p. versus exstare putavit, notulaeque laetorem monentes illis signis a Cadposita sunt duae, prior post θανάτου p. 28 partim an marg. ins sciu: 'πέρμα si erasa elausula τοτ δυο στίχουσop. 472b. MA τό τε σύνωφso Q ἡ λοιπsoses in Eoo' tant ράμμῶ ἐκ τοίη rus est supra σ f. superscriptae erantiit. δ' s. εστ ἄνθρωπε ἀπ ηκριβωμένοι στ: σὐναφον More iteravit in nova lineola ante του- λοιπ. sed posteriorem vocis sinpturam rursus induxiq; altera notula, et ipsa signo
instructa p. 282 in m. supra 472, 7 invenitur haec K ἐστι τι ἐπίγραμμα μετὰ - - i. e. ἔπιθε θ
423쪽
Cephalae Anth. lib. HI Plan. LIII o MP 282 ἐκ τοίης νθρωποι ἀπηκριβωμ ενοι στον
1--p. 331, 2 ex diversis epp. conflatos esse versus censet Mein. quaedam excidisse ante s. 7 Diibner, post s. 12 Rettgenst. versus transponit Herm. ita, ut quintum dist. ante luartum, itemque septimum anto sextum exhibeatur versus II sq. ante septimum transponi vult Gesschen); larvam respici in saxo insculptam censet ech. epulantabus propositum
scriptas recentior an alio obduxit atramento); ad quae respondet C: ἐα ζχη itos οὐκ ἔσφαλτ αP, ἀλλ μαλχsον πεφώτιστ αι' his olim accesserant qu3Mulam Verba nunc erasa quae τοsτ η πιστότατα αλλα fuisse suspicari vix ausim l τοιησ
424쪽
16-- καὶ Μάθυμνα τὰν ἐν τριετηρίσιν ας φρονα λυσσατὰν ἐπύθοντο νέκυν,
ἐπισήμους), 8; apud Plan. non est peculiare p., sed quartum clis t. arm. 472 cf. ad p. 28, 3 sqq.); in P p. post 472, scriptum si ab A lemmate instructum ab L nomine auctorisa e quiridem utrique versu et ab initio et in fine signum I ad delendos versus usitatum adiunxit os ad p. 32s,4 sq. rara e
425쪽
cephalas Anth. lib. Iu Plan. l. III c. 11
426쪽
δα μονου τριτάτ δε κατέφθιτο μηνὶ δυσαίου 5 λομεν η υχης δύσφρονι τηκεδόνι.
τουτο δ' ἐπ' ἀμφοτεροισι πολυκλαπιον φιλύτροος
εστηκεν λείη μνημα παρα τρωδ'.
-κρυά σοι καὶ νέρθε διὰ χθονος ι δῶρα, δωρουμαι στοργst λειψανον ις 'Aίδαν, δάκρυα δυσδάκρυτα πολυκλαύτ y ἐπὶ τύμβ', σπένδω μνω πύθων, μνωα φιλοφροσύνας. οἰκτρὰ γάρ, οἰκτρὰ φίλαν σε καὶ ἐν φθ μένοις Μελέαγρος αἰάζω, κενεαν εἰς Ἀχεροντα χάριν εαἰαί που τι ποθειν- ἐμοὶ θάλος ἄρπασεν 'Aιδας, πασεν, ἀκμαῖ- δ' ἄνθος ἔφυρε κύνι
mero etsi num o adscripserat epigrammat 469, ideo i struxit, ut ep. 470 pro duobus et p. 72-472 tiro tribus numerarentur pigrammatis 6 εἰ ηλωδ. L in Heliodorum amasium cs XII 19'' p. compositum esse perperam censet Salm. qui Ηλιόδωρε v. 1, φίλον V. 5, o πανόδ. V. s reponi
427쪽
334 Cephalas xii ac lib. III Plan. l. ΠΡ e. 11. - πιἀλλά σε γουνουμαι, α παντρόφε, τὰν πανόδυρτον
P 283 Ἀρέμα σοῖς κύλποις, ματερ, ἐναγκάλισαι i 34
Eἰς Φιλαινίδα τὴν ἐξ Αἰγύπτου, - τὴν Σαμίαν.
εἰ μὴ προς εα γης μορίης τυχες,
Tis ποτ' - M. τίνος - παρὰ τρίβον ὀστέα τιτυτα τλήμον' ἐν ἐμιφαεῖ λάρναοα γυμνα μένει',
pari Mel epp. composita sunt in sepulcra, quae temporis hominumVe iniuriam cum stio et conditorum ossium detrimento X-
428쪽
VIL Aniiu Pal. eis sepulerina 476-os Cox Mel. 33bμνημα δὲ καὶ τάφος αἰὲν ἀμαξευοντος δίτεω αξον καὶ τροχιτ λιτὰ παραξεεται.
ηδ σου καὶ πλευρὰ στω τρίψοπισιν ἄμα 6 σχετλιε σοὶ δ' οὐδεὶς οὐδ' ἐπὶ δάκευ βαλερ si
Πέτρος ἐγώ τι πάλαι γυρὴ πιχὶ ἄτριπτος ἐπιβλής,
is αἰ is ἐτριψεν κροκάλαις ἰσον ἐν γαρ ἀμι enses φύρ αἰζηον εἰνοδίη τέταμαι.
429쪽
ἀγγέλλω - βροτοῖσι, καὶ στηλος περ λυσα,
θεῖον λακτητὴν δήμου ἔχουσα κύνα. M 1
IId μευ τέτριπται πεκκεκαλυμμένον στεῖν
ΑΡΗ UΡl' non de curru, sed Quia curribus trita vocem Intellegunt quidam, quibus recte obloquitur Orsch); ἐν iungendum esse cum τέταμαι docuit ite1ske η γὰρ ἁμάξαις Her .