Anthologia graeca epigrammatvm palatina cvm Planvdea

481쪽

388 Ceph. Mi h lib. III Plan. l. In e 20 c. 26, IIs c. 6ὶ πολλά σοι ἐκ βλεφάρων χυθη περιτυμβια φωτῖν δάκρυα δυστλήτω πένθε δαπτομενων.

πω γὰρ - λω πεφιλημένος οἷ τε πάντων ξυνις ἐὼν κουρος ξυνος ἐὼν λαρος. αἰαῖ, λευγαλε καὶ ἀμείλιχος ἔπλετο Μοῖρα, μυλ τε 6ς βης, ἡνορε φεψαμένη. M. V

εἰ δὲ νέος τεθνηκεν, πέρπιρα νήματα Μοίρη ς μέμφε βουλομενης κοσμον ἄκοσμον ἔχειν. M 41 is M. Io IANOi ΑΠΟ ΥΠΑΤΩΝ Α1ΓΥΠΤωΥ. Is φθέγμα ματεροῖο, τί σοι πλέον, εἴ γε καὶ αὐδῆς ἔπλεο καὶ σιγῆς αλιον ἀντιπάλοις;

482쪽

ωντος se γαρ παντες ἐφώνεον, ἡ δὲ τελευτης ἡμετέρης ἰδίην μι Μησαν ἔπα

τις γα μετὰ σεῖο μόρον τέτληκε τανύσσω ῶτα λύγοις, ματερ d ἔν τέλος et ὁ λύγοις. 41

εἰκώας ἀρχεγόνων ἐκτελοις μερόπων io ευμ ασιν ἀφθογγοισι τεὴ λβιστε, σιωπὴ

νυν στυγερὴ τελέθει, πι πρὶν ἐθελγύμψα M42

483쪽

-οδίκην νον βριν ἀλευομένη δε σῆμα δ' ἀμαλδύνοιμος ἀνωίστοιο χρόνοιο Μάξιμος κδηλον δ' η Ἀσίης πατος,

M p Θειοδοτην ὁ ζωγράφος αἴθε δὲ τέχνης Is βροτε καὶ λήθην δοκεν ὀδυρομενοις. 34'

cuiusdam ad monumenta restauranda conlato v. KRib. 394 σηματα συνθραυσθέντα - Λουκιος ηρμόσατο ἐξαλείφαντος et ἀπροσδό- κροον Sch. η ἀνοικτοτάτοιο Ηer . 6 Μάξιμος divei sum eFSem

viro cognomino, cuius Diodorus poeta VI 243, 5 mominit, recto monent, mandem esse atque rhetorem ab Aristide M. 47 p. 525 laudatum temere putat Brod.; p. potest ab Iuliano s. eius aequali conditum esse; cs. χαίνει IX 797, 1 Iul. χανοῖσα Ἀδεκτο IX 771,1 Iul. ἐδέξατο), χρόνος ἀμβλυνας VI 67, 7 Iul. ἀμαλδ. χρονοιο), χαλκεον εἶδος XVI 108, et χαλκείην δάμαλιν Ι 737, 1

πάντες ἐπεὶ VI 677, 3 νάλκ. ἐπεὶ etiam Iuliani de arbore in

484쪽

έἶμι δὲ ἡ νοέων πόθι νί-- Οὐδὲ γὰρ ἡμέας τίνος ' τίς ἐων οἶδα πόθεν μετέβην. M say

Κανδαέλου τόδε σημα ista δ' ἐμον οἶτον uos οὐδὲν ἀλιτραίνειν τὴν παράκοιτιν νζ.ηθελε γαρ δισσοῖσιν π ἀνδράσι μηδε φανῆναι,

485쪽

5 --- δὶς λυκαβαντας ἐχουσαν ἀνήρπασε δαίμων, b μουνην Ams p πατρὶ Θάλεια τέκεν.

2974 Μοιραι, τί τοσουτον ἀπηνεες ουν ἐπὶ παστους ηγάγετ υν ἐρατῆς ἐργα τεκνοσπορίης;

o sis γὰρ γοωδες με γαμήλιον εἰς 'μπιον

16 μελλον ἄγειν στυγερο δ' εἰς Λυροντος ἔβην. ἀλλα θεοί, λίτομαι, μητρος γε γοους πατερος τε παύσοιπε τηρωμένων εῖνα με φθιμένης. Mοι 56s. ΓΑΘΙΟΥ ΣXO ΣΤΙΦΥ. C. Plu αὶ λίτομαι, παροδῖτα, φίλω κατάλεξον ἀκοίτ ΓΤ, τ ὰν ἐμὰν λευσσης πατρίδα Θεσσαλίην

486쪽

υρφέος οἰχομένου τάχα τις τοτε λείπετο Μοsσα, σευ δέ, Πλώτων, φθιμέν- παύσατο - κιθάρη

pexisse ex Liban epist. 24 p. a colligit M. qui illum sub eo stantio eonsularem Aemiliae fuisse docet os. Jac Animadv. III 2 p. 255 7 MMκίτιον Ρ δουλκ. lineola nom. proprium indicans,

487쪽

ου ὁσιοι λεχέεσσιν ἐτερπετο λάθριος ἀνηρλεκτρον ποκλεπτων ἀλλοτριης ἀλόχου

ἔσκεπεν ἀλληλοις εἰσέτι μισγομένους.

is ξυνὴ r ἀμνοτέρους κατέχει παγίς, εἰ ενὶ δ' ἄμφω

488쪽

Μοῖρα δὲ δειμαίνειν οὐ δε Me νόμοπις, αλλά μιν ἡρπάξασα σοφον ημερσε θεμίστων Dus G- , ἡ νομίμης ἐμπλεον λικίης οἰκτρὰ ae μὰ τυμβοιο κατεστονάχησαν λαψοι

κε μενον ου θιάσου κύσμον δυρόμενοι '

δὲ κύμην τίλλουσα γύ π ατίζετο μήτηρ, 1 αἰαῖ, τι λαγόνων μύχθον ἐπισταμένη.

15 τελευτήσασαν.

Σημα Ῥόδης Tυρίη δὲ γυνὴ πων, ἀντὶ πάτρης

ετ τηνδε πόλιν κηδομεν τεκεων. 1sqq. t III c. 20 εἰς νέους), 4 PIη c. 23, 4, sed i c. 23, 3 1 σχολαστι add. C l x Pl Ρl in pid. , m. t praeter Pl nomen auctoris lemmati subiecit e 2 duplex lemma scr. L prius εἰ αν τον δ. cf. XVI 313, 3 in p. 297, alterum in nova p. cancellatum a C reperitu hoc ει -- νικον ... νεώτερον νόμω Hl μελετην ποιουμ επιγν ante νεώτ. ducta sunt litterae quippe δικολέκτην vocem e priore

489쪽

αὐτὴ ἀειμνήστοιο λέχος κύσμησε Γεμέλλου,

λυγρὰ παθὼν τύμβου μηδ' λίγοι τύχοι,

490쪽

No κρατερον Πανοπη , τον ἀγρευτῆρα λεοντων, τύμβος ἔχει γλαφυρης γαρ ἀπ χ ιὰς κτανε εινος σκορπιος οὐτη in ταρσον ρεσσιβάτην.

A, L, ei et C iuxta Rhiani a. Zenod. in Timonem ep.VII 315 p. 253 in m. Q. p. 396, 10 sq. titulum m. Pl l αδηλον εἰς τον Φαέν post VII 31 Pl' 10 του vτου sos ad i. II ei Hολιανο 11 totum fere suum lemma εἰς,. - κε μενον item-qus indicem auctoris praemissum in ras ser c erasa sunt duo lemmata, quibus tetrastichon tamquam duo epp. peculiaria instruxerat L priori disticho titulum adpositum fuisse ει τινα. ἐν τοιόδω κείμενον non affirmarim alter, quo secundum dist. distinxerata vix potest al1us fuisso sitque hic εἰ τι μωνα

novi p. notula rasa est ab initio a. in . cf. quae dicta sunt de inscriptione duplici ad P. 396,1 πάντ εσ et τμ