Anthologia graeca epigrammatvm palatina cvm Planvdea

발행: 1894년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

M Addendaras geminis auctorum indicibiis traditis innum aut servavit aut alterutro poeta nomino privavit ubita totum abiecit, ut pro nobus auctoribus Palatini modo alium modo nullum omnino scriptorem iusserret. Praetermisit Planudes controverso originis indice praeditα epigrammata haec:

μεναι δύο 33, 1;-φβειρευ, εἰ καί σε περιστ. δαιτὶ μνω736, 3 8 ἐπανδωμήσατο 48,1 Λαμις - ὁ ἀστοῖς Ηρακλεώταις dubitanter proponit Harb. ad 48, in Defendit, ut has

quoque asseram, 640, 6 κτανεν Verbum d myoparonem Θ- ferens 164, Ἀερην τρίχα comam intellegens dei sacram, cui adulescens illam dicaturus erat ἐπεὶ δ' ειε θειον ἄνακτα ἀντ.632, 3 avunculum servuli hero supplicare interpretans at θειον,

si id scripsit poeta, pro adiectivo habendum conieci ἐπεὶ δ' ιδεθ' - ἄνακτος o. semiliis insuis ad in accedentem vidit heri filium, ad quem blandiens sis auxilii implorandi causa manus tetendit',

92쪽

n Plan. servatis omissisve de titulis Planudeae propriis. cI his quattuor indicibus PI iit qui etiam partim Pl cum P falsa

adhuc prolata sunt de titulis lanudeis, cf. adnot.). Alteram tantum Partem inscriptionis Palatinae servat la- nude R BPP. haec:

12. HI 153 μηρο PIA, O Κλεοβουλου os ινδίου L. Ex his tria epp. 662, 78 153, exstant in in eviora, cetera in ampliore sylloga Plan ea. cc etiam ad p. 554. Ex unlidi titulo Palatino neutrii sumpsit auctorem

Planudos ad unum amplioris, ad duo brevioris syllogae epp.:

2. VlI 315 Ζηνοδότου οἱ δὲ 'Pi in C, adsesp. Pl auctor ep. vid. Rhianus et Zeno doti in ilia oneni p. excidisse ante 315 ;3. VH 405 Φιλίππου A Μιμνέρμου οἱ δὲ Φιλίππου , ad P. Pl in . ΙΙΙvὶ fort. p. est Myrini. Pro hinis au toribus Palatini Planudes alium adsert ad epp.: I. VII 187 Φιλίππου Σιμωνίδου , Λεωνίδου I;

2. VII 647 ο-οο οἱ δὲ Σιμμμο , ΣαμίοOH Ν - que p. invenitur in i HI';3. VII 534, 1 sq. brevioris sylloga Ἀλεξάνδρου υἰταλ- οἱ δὲ Αὐτομέδοντος , Θεοκρίτου Plan. deceptus, ut videtur, initio tituli spectantis epigrammaria, Θεόδωρος, quod disticho

Ps.-Τheocriteo in lanude confirmatur. Prael pro alios ac Palatinos auctorum indices exhibent apud Planudem epigrammata prioris sylloga haec: I. VII 600 Παυλου l, γουλιανο C 2 VH 601 Ἐρατοσθένους Ρl, μυλιανο C; 3. VII 66, 3 sq. ς ὰπ του ιογένους Pl 'Oνωτο Α0

93쪽

XCII Do Planudeis titulis, qni a Palatinis memini.

tino est in autographo Plan. e 704, quod editiones demum Planndeas ad Neronem referunt Germanico tribuunt tam p. 74 quam praecedens 3 l - , sed omisero ad illud P nom. auctoris adponere I cf. p. LXXXVI.

10. VII 240 Παρμενίωνος P Ἀδαίου praecedit in vi lino ep. Parmenionis 23s, sed os ad p. 163, 3;11. VII 747 γουλιανο PLAιθωνί is A. III 635, quod in P Antiphili, apud Plantidem aedii est, 1 libro I brevioris frumae, non inter sepulcralia Planudeas exstat. Praeterivisi

Me indies in Palatino carent, non amplius duo: 1. Vnus ἀδέ --o C, in i mn χειρο - l, cuius poetae nomen inter auctoriim indices Palatinos non occumi; 2. VII 676 ἄδηλον , in amplior syllogαὶ ψηφον εαμνίδο Pl, queri tituluin Planudes, cum continiinta in Palatino eis. 675 sq. reciperet separaretque, a praecedenti p. 676 isopseph ad sequens nec isopsephuri nec Leonideum Perperam transtulit.

94쪽

Kαὶ ὁ τῶν ἄναθηματικῶν ὴμιν ἐπιγραμμάτων 4 -τηρ πεπιφοωται κανῶς ἔχων ς ἐμαυlτον πείθω μετιτέον os ἐφ τερον οὐκ ἄχροὶ lστον οὐδ' ἀνωφελη λαλησαί τε καὶ πρις πάlθυς ὰγαγειν 10 τους ἐντυγχάνοντας δυνάμεlνον ἔστι δὲ Ουτος ὁ τῶ ἐπιτυμβίων δ hων τοιάνδε Ἐπιτομβια εἰς τι et ηρον. VII. pigrammata spulcralia insunt in lanudeae libro III, in virum corpus redacta in editionibus Florilegii, cum in autographo Marc. 481 duas efficiant syllogas l. III quas duplici epigrammatum delectu lanudes confecit. Amplioris sylloges sepulcralibus f. 30 43 ), i. e. libro III hunc indicem praemisit Pi ἐν τωδε et τρίτω μωτι sic επιτάφιο ἔχοντι πέχεται κεφάλαια τάδε εἰ ἄγα ο ἄνδρα l):

95쪽

ναυαγο σανταM 19) νε- καὶ νεα 20): ρνι σ1) ποιητά 22): πονηρου 23): ητορα 24 υίου καὶ θυγm:ἐρασ 25ὶ φιλοσόφους 26 . Caret III quattuor quae servantur in II capitibus εἰς γεωργους, ἰχθυας, κυνηγοές, πονηρούς inVicem in III reperiuntur quae desunt inest capita sex εἰς ἀγωνιστάς, πιθαρωδους, μοιχοώς, ποιμενας πόλεις, πτωχούς. Omnia sunt capp. 32, quae iuncta exhibent indices editionum ΡIV ita, ut decem priora capita in Pi III et in J II congruant, poste

editiones eodem omnes capitum indice instructae simi, nisi quod Η ' ordinem capitum 18 et 1 permutantes titulum εἰς κυνηγους praemittunt p. 1, 2-11 Post V 358 4 linea vacua intermissa scripsit L 7-11 Cephalae ad sepulcralia prooemium P 20 1 14-20 in textu titulum libri II in marg.

Pt 25 e . continet, sumpta sunt pleraque ex A. P. VII eis. 75rioribus, nonnulla ex aliis eiusdem libri partibias, unum ex XIII. Amplioris sylloges c. 22 exhibet opp. 60 Μ f. 39y-41y), posterioris s. 95y-96y epp. 20. tium p. VIII 15 et in illa syll. III n. 60 et in hac III n. 9 reperitur praeterea duo

96쪽

VII. Anth. Pal. eis sepulcrali 1 cor mel in

νέκταρ ὁ εἰνάλμα Νηρηίδες ἐχρίσαντο καὶ νεκυν ἀκταρ θηκαν π σπιλάδι,

H 69 6 H 42 sq. 35 sq. s. 65. 78. 75hepp. in Sophoclam 2 , uripidem 23, Aeschyl. Sapphon. Pyladem, Theodoriam n 18 VII 598 Pl 77 ep. quod etiam in III c. 1 exstat

ΡΙ' non scepit in c. 25 -- 19 sq. VII 16 51 in Phanο--ium Euripidem PP, 78 sq. Pl 77 37). Vetustiores igitur editiones PP opigrammatis prioris sylloges udnee sunt seriem alteram ordine autographi non mutato duplici delectus particulas miscet H FI ita, ut eidem vel eius dein generis

97쪽

cum ora itemquo D. p. 238 de inscriptione sensi, in quam ex Antipati ep. latiniae ascitae sunt, . elcher ann antiq.stud. 1844, 30U 5- εἰς δ αν θυηρονb Cli ἀντιο πά-

98쪽

ἄδ' ἐλώπιον uvi τις που σπιλάς - γὰρ ἐν ἄλ- ἱερόν, ἀλλ' ἐν ἐμοὶ πνεῖμα - νειν ἔλιπεω, ψ εfμα Κρονιδαο τι παγκρατες, ω καὶ 'ολυμπον P 208 καὶ τὰν Γαντος ναέμανα εἶπε βίαν καὶ - ωχιλλείοις Φαγαλίσιν Ἐκτορα πώλοις

ὀστεα αρδανικ δρυπτύμενον πεδίω.

εἰ δ' ὀλίγα κρύπτω τι ταλίκον, σθ' ὁτι κεύθει καὶ Θέτιδος γαμέταν ἁ βραχύβωλος Ἱκος as

10 Ε καὶ βαιος ὁ τυμβος, ὁδοιπορε, μή με παρελθύς, ἀλλὰ καταστέψας ἶσα θεοῖσι σεβου 'τον γὰρ Πιερίουιν τιμώμενον ἔξοχα Μούσαις ποιητὴν ἐπεων θεῖον χυαῖρον ἔχω.

κατασπεισας ac καταστειξας Beeli καταστείλας Orcis Worth

99쪽

Cephalae Anth. lib. III Plan. l. III e. 22)3. 4 τον αὐτόν.

Ἐνθάδε τὴν ἱερὴν κεφαλὴν κατὰ γαῖα κιχλύποι ἀνδρων et ρίων κοσμφορα, θειον Πυμηρον. ab . r. 29

Ἐνθάδε Πιερίδων - σοφον στύμα, θεῖον πιμηρον, κλεινος se αγχιάλφ τύμβος σκοπέλ' εἰ ir ὀλίγη γεγαυῖα τύσον χάοεν ἀνερα νησος, μὴ τύδε θαμβησης, - δερκύμενος 1 καὶ γαρ ἀλητεύουσα κασιγνητη ποτὲ ῆλος μητρος me δίνων δέξατο Λ οχην.

μελημενον Desithen exspectes clausulam Hom. πάντων a. ἐξοχον ἄλλων 'p. proPter Rrgumenti similitudinem Ad 2.9 104 1Scripsi

100쪽

στήσητε φλογεαι ἐν ιος στεροπαῖς, raοοκ εω - ἔσομαι ψαμάνιος, οὐδ' ὁ Μέλητος ἄλλον ποιητὴν βασανιζετε τἀμα δέ, Μουσαι πιῶ πιος, Ἐλλήνων παμνὶν ἀείσετ' ἔπη Mas

Ἐρώων κάρυά ρεως, πιώρων δὲ προφήταν, Ἐλλάνων βιοτα δεύτερον ἀέλιον,

SEARCH

MENU NAVIGATION