Ioachimi Bellaij Andini Poematum libri quatuor quibus continentur, Elegiae. Varia epigr. Amores. Tumuli

11쪽

I ntextiam , humeris aptabat arundine uestem, Cinxerat oeluas ronde uirente comas.

Quadraginta illi famulantur flumina laetis Fluctibus, ille manu grandi ceptra tenet. Ipse Anio dextra laeua alsulphureus Nar,

Obstruat Regem caetera turbasivum. S tant Omphae circum, uitres questedilibus altae Deducunt tenera molliapense manu. I llis A rio uestissaturata uenens, Multaque nativo gemma colore micat. P an leuitertextas raroseubtegmine telas, Lanea uel tenui flamina pingit acu. P ars uirides nectiinem destonde corollas, Sparsas odorato florea serta croco. I mplicat haec auro comptos de more capillos, Dividit aut auam uertice caesariem.

I ssa leueis humeris nodosiuspendit amictus, Colligit aut niveos ueste tegente sinus. H aec lauat irriguis candentia pectora lymphis ,

Fluctibus immersassiccat at illa comas. P arte alia implexis per mutua uincula palmis, Ε xercet laetos libera turba choros. H os inter uarios lusu ue, operumque labores Perstrepit alternis aula canora modis.

H ac ferit arguto uocaleis pectine chordas, Auratam digitis pulsatatissa chel m.

H aec teneros iuncta modulatur arundine uersius,

Illa sed agresti carmina uoce canit.

12쪽

A vater ipse iacens immani corpore Tabris, Musicosequefouens bistida membra toro, V esibulo in thalami cubito subnixus, oe urnae, Subiectissenior iura dabatpopulis.

E t iam Phoebus equis medium confecerat orbem,

spectabatque suas uidus axis aquas,N untius augussam Martis cum uectus ad urbem Venisse optatum dixit Auanseonium: Qui Romam orator Gallorum ab Re profectus Eripereseuis hostibus Italiam: C lauigerumque patrem,Latiis qui praesidet aruis, Mulceret blandi uiribus eloquij. Ε rgo ubi tua Dei placidas uox impulit aureis, Auditum m magni nomen Auansonii, I licet ingenti strepitu crebre fierefluctus,

Audin que imis murmura uorticibus.

Tum Deus oppositas aduerso pectore di basDistulit, acsummo sustulit amne caput:

D emulcensique manu concretam uligine barbam, Hos placido laetus reddidit oresone: V enisti tandem, aruis expectate Latinis, O patriae columen,praesidiumque tuae: V en ii, magnastectas iam moenia Romae, Dulcis ubi latio ess, m tibi certa domus.

Astice uisendistudio qua turba per agros

Circunfusa ruat littus ad A Uonium. Astice pandentemquemus,totoque uocantem Amplexu Romam, caeruleumque Deum:

13쪽

Qui remitu denseo tumidis immurmurat undis, Adventuque tuo latius aruapremit. I ste ego sium Tabris toto notistimus orbe, Quemque uides campum, maxima Romafuit.

N unc deserta iacet L lue tribus horrida dumis,

Necbene quae fuerit tanta ruina docet. R oma tamensuperest: Capitossi immobile saxum Restat,m ingentis nominis umbra manet. Astice templa Deum sublimibus alta columnis,

Et quam nunc Ditis Roma sit ipsi ut Astice quae passim Romanapalati urgant,

Quaque sit antiquistons rediuiua loci. S ic ueteri e trunco, conuulsis undique ramis, Caesa solet quercussionis uirere noua. Quid memorem ductosdirantia marmora,uutas' Aenea quid rest=amsigna animata manus Quod si nulla meostlendescat littoregemma, Quamque Tagus uoluit, desit arena mihi: N ulla tamen noseris decertetfluctibus unda, Seque parem Roma,nonnsi Roma,serat. A dde tot egregias arteisfinctumque Senatum, Cuἱque patet clausitanu ac poli. H ic uirhic est, Thasiis ortum quem Montibus olim Tam magnum Roma admisit ad imperium. S unt Hopraeterea diuini munera ruris, Sive tua, o Liber,me, Priape,tua. S unigelidi fonteis,textrique umbracula ramis,

Et quicquid uerno sidere fundit humus.

14쪽

Η equoquesunt Omba, Veneres,Lus que, Ioc que, Hic Mus,hic Charites luc Amor o Bromius. Ε rgo tuos,hostes,paulum obliuisiere Gallos, No ier eris posthac, nos erim que tui. E n quam clara dies nobis affulserit,m quam

Adventu redeant omnia laeta tuo.

Ipsi laetitia uoces adsidera tollunt Septem Vrbis Colliis sacraque templa Deum. T e nemus omne canit, celsis e montibus adia mphae Laurentes instituunts choros. P ars manibus uiola pangrandia libage iat, Piritaque purpureisplena cani Tra rosis. At te Roma potens,magni ceu numinis instar Susticis, in uultu to quo a tuo e l. Postmodo dicentis dulcipendebit ab ore Iulius, placida se feret aure trahi. ia . . D um cernet laetos augustoontis honores, T simile peritans os humero que Deo. Η uc ergo austiciis iam refelicibus in re Η ictibipartus bonos,b c tibi parta quies. N ec tibi desuerin lausus,necpraemia laudum , Qusque tuum riptis nomen in a ira ferant. Spe lata in dubius tua cum prudentia rebus Maturum obsessis afferet auxilium. A uerretqueprocul Romanis arcibus bo iem, i Soluet m iniussio tali ubacta iugo. Τ uncraptas Aquilaefallax Cornicula plumas Exue at Gallus proferet imperium

15쪽

T utaqueper Latios errabit Martia campos, Nec metuet uise nostra Leone Lupa. At Rex armipotens partis ex hoste trophaeis Littore persoluet debita uota meo. G radiuumque trabet manibusponi terga reuinctis, Extinguetquefaces, Eumeni dira, tuas. A tque iterum gemini claudetpenetralia Iani,

Captaquesustendetsigna, Quirine,tibi.

Quadriiugo curru populos tunc uictor ovanteis Celsuου agens,templis aurea dona feret. D extram Parthenope, laeuam tunc Flora tenebit, Dicet Io Paean caetera turba requens.

A t media comitum starsisper colla capillis,

Lacteolospandens candida tota sinus, N uda genu,nudo uegerens Galat, ea lacertos, Ac niuea in nrueos ueniemente pedes, P urpureossia et ores pers rata uiarum, Mixtaquepuniceis lilia cana rosis. Ipse etiam in uulgus Princeps donaria mittet, Regali effundens munere largu opes. S is iterum antiquosectabit Roma triumphos, Hemici fessos instituetque dies. C ornua tunc Phoebe plenum lunabit in orbem, Orbis Hemici nomine plenus erit. T andempaciferae folia ornatus olivae Dessendet Maiae ius,atque Iouis. Ε t bona descendetsummo Ioue nata parente, Quaesola Hi nostis Pax medicina malis.

16쪽

H uius tu austriis Gallum placabis Iberos

Componens placida bessa cruenta manu. H seque iterum campis reddens Saturnia regna, Littoribus condes aurea flecta meis. Τ uncego cin Aia gerens uiridanti tempora lauro, Tunc melius laudes, m tua facta canam.

H aec cecinit Tabrisfmma sublimis ab unda, Vt magni vultus uidit Auason'. T umfudiu intorto, latestumantibus undis, Caeruleo sacrum condidit amne caput. DE PACE INTER PRINCIpes Christianos ineunda. N unc Anni exacto cursu, Iansque Calendis, Claudatur geministerrea porta Dei. S aturni redeant, redeant ut secula Iani, Ε t niteavristo sidere clara dies. A urea quae quondam, nostris asserrea flectis, Sub longa placidos pace regebat auos. N On illi qui quam ferrum tradiaverat aevo,

Nec dederant raucos aera retorta sonos. N ec domibus claues xus nec terminus Uris,N ec timor,auisaeuis fascibus imperium. A urea simplicitas auristemebat aceruos, Tutaque Euthraeisgemma latebat aquis.

Spontefluor es, fundebat omnia Tellus,

Nessulco attritus vomer aduncus erat.

17쪽

A t nunc ue miserae per tot disicrimina uitae, Per mare,perter Spauperiem fugimus. . N unc rabies ferri cognata in uiste serpit, Nunc rapido Martis turbine cuncta ruunt.

A ustice Belgaiopereant sed semina belli,

Ira, timor pereant,indomitu uefurori inii nunc Hesterio tinctus , Galloque cruore,. Exitium portat, Carole utile, tuum. D umparat Hemico uirtus inuicta triumphori. Magnus, sed nimio sanguinepartus honos . I ani igitur geminas claudat iam Galba portas, Exulet aerato Thracius orbe Deus : D um pia Chrisigenae coeant inpraelia Reges, Pulsus Europa Barbarus hostis eat. Hic e carceribus Mavors effundat apertis, Hic liceat ualida flernere cuncta manu. Quare a trio magni Reges,age maxime Iuli, I ungite perpetu ardera nexa fide. H enice armipotens,tantos compeste tumultus, Tuqueprior, Caesar,proiice tela manu. V os tandem Europae a illisuccurrite rebus , Ne cadat ut manibu aucia Romasiuis.

Dum quesivos renuit dominos nimis astera ferre, Externum disca erresubacta iugum . . IN VITAE QUIETI ORIS COM- mendationem ad Ι. Morellium. Eb OLFortis,

18쪽

F artis, qui patrio uiuit contentus agello, Nec timidas captat stemperauarus opes. Hunc,hunc tuta quies ereptum milli periclis Detinet, hic tacitus rura beata colit. N on illumstulti terrent insomnia uulgi, multa nectrytis,tezeminusue Canin S e uris manibus san taε accedit ad aras, Esecti aciliis insua uota Deos: V ere igiturμlix, Dus m numerandus in ipsis, Quem Sophia in molli detinet almasinu. Haec te, Moressi, populosubduxit inerti, Hac ducesublimi de fontepetis. Η aec te eadem immensi usiasperquirere mundi Iussit, ct erecta cernere mente Deum. Η ac Iretus caelique mina terraeque mari ueDesticis, magno cuncta domas animo. N ectamen hocstudium est, cua requiescere in umbra, Tradere uel molli pectora desidiae

Sed cum cuncta obeas ciuilis munera uita, , Necpars ulla tuo cesset in officio, T lSic uitam instituis, dubiae nil credere orti, G: ib. Fortunam aut rebus praeposivisse tuis. . N on aliterituto quam qui de littorepuppim N. ra Iactari toto prosticit Oceano: M. P. IA ut fammam e 'ecul ecurus desticis alta, v. Aut cursum esumma rupe urentis aquae. l .H uc dulces nati accedunt, ni quepudica,

Et quam qui uesibigaudeat esse domum.. ' Hi

19쪽

QJid memorem quam lauta tibi, quam munda supellex, Quam cultus plex, sine labe decors N am tua quam pateat M usis domus, ipse fatetur, Qui ferit aurata carmina docta dira :A uratus Latiis pariter, Grai sique Camornis Nostra aequans pristisfecula temo ribus. R onserta uegrauis, magno qui indice tutus A veteri tandemst asserit inuidia. D enique sic uita e F,ut cum tibipraestiterint Dii, Prudenti, sano quo alis essepotes, I nuideat nudus, summis sedgratus, oe imis leti l Aequalis magnis Regibus esse queas. lH ei mihi, quod patriis dum nunc agor exul ab oris , ... LITam dulci uita non licet usiquefrui.

AD P. RON SARDUM LYRAE. - Gallica principem. T R onseris, Aoniae merito pars maxima turba, b . dPars animae quondam dimidiata meae: C ui plectra, neruo se deberefatetur Gallica Dircaeopectine pulsa chelys. M usarum nunc alma parens te Galba, nunc te Detinet inuidii Principis Aula tui.

D oritas ubi tonat ore tuus tua carmina Carlus, Antiquae Carlus gloria Burdigala. . . . . .

M usarum Antistes Carlus, cui candida Passas Ingenuisfinxis moribus ingenium. Hic

20쪽

H ic tibi conciliat proceres, Regemque potentem, Nec tua iam laedit carmina livor edax.F Oelix, qui populi toto plaudente Theatro Vivus adhuc dirum contudit inuidiam. Hoc tu, Ronseiae, σpopulis, Regibus aequis, Vicinii mon frum viribus Herculeis. M arile animo iam certa tibi vi loriaparta e LPraecingitque tuumsecra Corona caput.

I am tibi tota cohors Phorbi, iam Phaebui ct i Assurgit, medio confiitusique choro. E lysiis qualem mirantes Orphea campis

Hinc atque hinc dens uniciunt animae. Q)is te igitur uiuit, Ronsatae, beatior uno, A ut cui totpraestant numina delicias 'N uncte culta tenent celsi vineta Sabuti, Nunc uirides Braiae, Ga lineumque nemus. E t tua Laedinae reθondent carmina omphae, Etselit ad numeros Belleris unda tuos. F Hices N mphae, queis talem audire poetam, Et licuitsacros ducere nocte choros. I lle colit ue iras, tutissima numina ,1 luas, Ille antra, oesuuios aχάque uel ira colit. N os miseri interea, rapidis larilantibus Au iris, Per mare, per terras pauperiem fugimus. S ed non effugimus curam, quae nocte, dieque Nossequitur terra ersequiturque mari. Η em ubi contemptus fortunae, inui laque quondam Vis animi, longaepo ieritatis amor