장음표시 사용
11쪽
et obseuri, Nieoniae ii aeHhae, HItia quasi Ianentum et laseiente populo pertietum. Novum sane inventum; sed euius ipsa novitas, nisi argnmentia uleiatu admodum firmis, perpaueos habitura sit adsentientes. Quid est igitur, quod de meomaeho eiusque facinoribua, aut de Ie m illo tempore instaurandarum et upplendarum ratione Seotius asserat, quo rem sua natura parum redibilem nobis persuaderi posse speret Nihil prorsus, nisi quod dudum omnes in Lrsiae oratione egimus suisse illum servi publiei filium, mox
eiuἱtatem adeptum, deinde scribam faetum esse, mandatumque ei ut lege eivitatis de Veteribus tabulis in novas transseriberet, eui negotio quum quattuor menses praefiniti βSent, ipsum sex annos insumpsisse, adeoque mala fide usum esse, ut e legibus quas ipsi libuisset aut reeiperet aut omitteret, nee Tar eontrarias inter se et pugnantes litigantibus pretio Venderet permansisse autem in hoc negotio usque ad eladem rei publieae, h. e. ad Pug tam Hellespontiam et XXX virorum dominationem, deinde exulem laetum, mox re ersum,
atque eidem rursus negotio admotum e quadriennium non melius se quam antea es
aisse si . Hae sere sunt, quae ab aeensatore obiieiuntur. Apparet autem, si ieeerit 'te maelius, quod Seoitus ommentus est, non posse Iio nisi eo tempore factum eredi, quum post restitutam Iibertatem transscribendarum legum negotio iterum fungeretur. Atqui huius omnis temporis aeeusatio apud Lysiam in eo consistit, primum ut alias Ieges transscripsisse alias delevisse, deinde ut aeris antiquitus institutis nova quaedam pro suo arbitratu addidisse dicatur qua in re utrum vero nova Ipse intulerit, an tantummodo multa, quae Se phismatis paullatim introducta erant, in Iesum ollectionem reeeperit, ilissicile est ad iii dieandum. Nam accusatoris criminationes quanta eum cautioue audiendae sint, neminem fugit. Sed de tam insigni veterum legum interpolatione, quae Oeeultaret subito Auffragra olim palam ferri solita, ac proin plane diversam iudiciorum rationem saeeret, ne verbulum quidem a Lrsia dictum esse, quia non miretur An postea demum illud amicomaetho laetum esse redemus, ut qui absolutus hoe iudicio, etiam diutius isto Iegum transscrubendarum negotio sungi potuerit An Lysiam iIlud reprehendere noIuisse, utpote non ingratum iis apud quos agebat iudicibus et Quid Seotto Iaeeat, nescio )i mihi vero, Omnia
6 Seotius, quum p. a de sexennio tantum Ioquatur, quadriennii nullam mentionem faciat, non satis aecurato Lysiae narrationem a se lectam esse ostendit. Verum vidernn G. R. Sievers, comment
histor da Xenophoniis Hellenicis Berolin. 833 30 p. 3 et L. Bergh. p. cliiIler ad Aud.-eid. Lips. 3350 p. 41 - 155 add. L. Hoelscher de vita et acriptis Lysiae Berol. 8570 P. Si onstare sibi velit, illud alterum amplecti debebit, quod posteriore loco a me positum es Nam
oeculta sussragia commemorantuae iam in oratione Lysiae tr. Eratosthenem, quae, si non Proximo Post Euclidem anno, ut Plexiquo statuunt, certo ante hanc contra Nicomachum orationem habita est. Ceterum Perae Pretium est animadvertere, quantum Scottus interpretandi arte aleat nam quum Lysias simpIiciter dicat g. et μὴ οἴεσθε κρυβδην τὴν νῆ γν εἶναι φανεράν γαρ si πολε τῆν νμετέραν γνωμην ποιήσετε quales sententiae etiam apud posteriores oratores non raro inveniuntur: Scottus Lysiae hanc mentem ess ait: in no elia γοαν - Privileg lias ad Wia inde an-
12쪽
quae de legibus post XXX treannos instauratis a suppletIs traduntur φὶ aeeuratius reputant , quum illud prorsus Ineredibile ἰdetne tantam iudieiorum mutationem quasi obiter nivaseribae fraude perse potuisse, tum ne id quidem probabile, ab iis, qui illo tempore iustam et tertitimam in legibus emendandi operam posuerunt, oeeultam aut agit lationem pro apertininlrodne tam esse. IV;mirum non id lune agebatue, ut frena popularis imperii, ἰ qua suPe erant, demerentur, sed ut vetera dudum laxata, si fieri posset, rursus adducerentur quo pertinet imprimis reopagitie senatu auctoritas restiluta, quae si tamen reviviseere aestabiliri non potuit, de consilio eri ac voluntate eorunt, qui tune rem publieam adiministrabant, dubitari propterea non potest. Hue aecedit, quod quum multae sint de indiciori mpravitate querelae , et hae ipsa uinos ii alio occulta non obseure a nonnullis reprehendatur' , novititim tamen hune morem et ab antiqua re publiea alἱeniam nemo dixit. Sed sunt tamen, in init, aliquot seriptorum oei, qui ante uelidem aperta sun attia in iudieiis Attieis sere solita planissime demonstrent alii ontra, proximis post Eu- elidem annis seripti, occultam nus atrii lationem testantur nonne igitur necesse est, istam mutationem, si non per 'leomaehum, attamen o fere tempore introduetam esse Videamus ergo, quἰd isti loe nos oeeant. Unus est Phrynietii, Poetae gomici, ex euisssabula nasis, biennio sere ante uelidem acta, hos duos versieulo ab Harpocratione et Suida servatos let imus t ἰδού, δέκου iv η' φου ὁ -δισκος δε σοι
Manifestum est unum hoc loeo ealeulum, urnas antem duas commemorari, in quarum alteram calculum coniὶeeret, qu absolveret reum, ἰ alteram, qui ondemnaret idque dudum ab aliis animadversum est. Quaeri autem haec duo debent primum, utrum necesse sit talem sus agi lationem apertam fuisse, an potuerit etiam si occulta esse deinde, unam ne hane foemam sus agi serendi neeess sit Phryniel, aetate in usu fuisse, an potuerint etIam aliae esse, pro diversitate scilicet causarum aut iudiciorum 'am quum et iudieiam pinea genera essent, Areopagitae, Ephetae, Heliastae, quibus aecedunt quadraginta aut ante Euel idem, triginta circi 1δοος δικcicrria et, ut arbitror, etiam aut dicae, ne de diae- telis dieam, quorum diversa condicio fuit , et eausarum magna arietaF, iam per geipsum satis redibile est, non eundem ubique sus agi serendi morem suisse. Id quo minus dubitari possit, efficit posterioris aetatis comparatio. Nam Lycurgi oratoris tempore hoe
dent Oi Publie Pintoni, trus, eae indiviiluar Dorcis Meroe bat tho restit os oti decision iastili Publio Scilicet hoc si , quod oeitii iis noster malo intexpretes irridens iubet, enteritias
8 Cotis scriptores it in iiii iiiiii. i. p. r. p. 331 citatos. 9 E. . a Platone Legs. X, ad p. 576 δικασrήρια ναῖ, α καὶ ἄφωνα κυπτωτα ταε αυτων δοξας κρίσδην
13쪽
quidem nemo dubitat quin sitatum fuerit, ni non inguli aed bini alenti iudieibus darentur,
alter olidus, alter persoratus, quorum ille absolveret eum, hie damnaret φ), etiamsi de tritis, quot illa aetate tuerint ambit: possit. Nos quidem, probatissimorum grammaticorum testimoniis freti, dua fuisse redimus, κυρι- et κυρου καδισκον, quarum altera eo Caleulos, si Vesolidos sive perforatos, areeiperet, qui aententiam iudicum indicarent, altera autem eos, qui biis uti iudieea noluissenti quae res, praeterquam quod testes habet non eontemnendos , etia nPercommode instituta videri debet ad oecultanda ulrragia Scottus eontra hoc iii illi latumVoeare maluit, non aliam ob causam, quam quod grammaticos tantum, non ipsos scri Ptores veteres eius rei testes habemus. Quasi vero hae sit lex critica, nihil omuitio credere, uis quod etiam absque grammatieorum testimoniis ognosci Potuerit, ipsos autem gramiliaticos nunquam non aut erroris aut mendacii auspeetos habere, quamvis id, quod ali iis ea litiir, neque pugilet eum veterum scriptorum leotimoniis, et rei ipsi eouvenientissimum sit. liuidem, qui mediocriter saltem in horum tractatione me versatum esse redo, longe ab lioelastidio absum, multaque a solis grammatieis tradi scio, quae qui propter vetustiorum scriptorum silentium spernenda dueat, merito stullissi inus dicendus sit. Iulerim hoe loe non intereedam, quominna Scottus iudicio suo fruatur, optionemque dabo, uisu iii nas tarnas an singulas Lycurgi aetate usurpatas malit, quandoquidem de binoruin alculoruni usu nulla est controversia. Ponamus ergo urnam unam necesse erit in hane utriusque generis cal- eulos, solidos ab absolventibiis, perforatos a condemnantibus coiitici, deinde versa urtha dinumeratisque calculis de maἱore numero sententiam pronuntiari. Iam vero Lycurgi aetate etiam diversum inorem olitinuisse videmus, ut duae ponerentur urnae, altera absolventium, altera condemnantium suffragiἱs destiuata. Ita cuiui ille in extrema oratione eontra Leoeralean,
quae habita est in iudiei bellasileo, in causa ι γγελια de proditione: siῶ είκοστον
ἐω si πολε ευδαι/ιονιας APParet, ut dixi, non unam urnam sed duas Positas esse, alteram condemnando reo, in quam qui aleulum coniecerit, hunc Seurgus seeuritali rei publieae et saluti consulturum dicit, alteram absolvendo, quod qui secerit, interitum patriae susTrairio suo consciturum esse ait. - Atque etiamsi eum grammaticis duas illa aetate urnas vis ousurpari solitas credinius, alteram κυριαν, recipietidis tam absolventium quam conde innalitiariuaut agiis, alteram κυρ- in quam eoniicerent Iudices eos alculos, quibus non usi essent rab his quoque non minus diversas esse videmus illas, quas Lycurgus commemorat. Sunt enim hae plane eaedem atque illi qui a PhrSnictio dicuntur o πολυων, δισκοις et o απολλι cetneque igitur binis iudiees calculis instrueti, solido et perforato, quemadmodum Si allera rna
14쪽
κυρια, altera κυρος eria, non poterat non seri, sed sInstulis tantummodo, In alterutram urnam eonileiendis. Quod quum ita ait, quid est eur non etiam Phrynieli aetate Pariterutrumque aut agi ferendi genus usurpari potuisse eredamus Alternm, quod na xendum esse diximus, hoe est rectene ex illo, quem Phunielius et reurgus ommemorant, duarum uenarum usu eoneludatur, apertam fuisse anneagii latἰonem, quemadmodum Seotius eum nossi voluit Scilicet aperta fuit tum demum, si hae uena ita in omnium eonapeetu positae erant, ut in utram quisque auulum suum coniiceres, utere non posset. Id intem ut Phrynichi aetate laetum credamus, quo tandem argumento probabitur nam Lueuelli aetate non laetum osse, huius ipsius verba in eadem illa contra Leoeratem oratione
iudieio piiφου κρυβδη fuisse, te et non in eandem urnam diversi generia alaulI, sed in diversas urnas calenti non disereti coniicerentur.
Ita quum Phryniesii testimonio nihil eontra occultam summo lationem probari posse appareat, ne Aesebrii quidem duobus loci quidquam profiei poterit, quorum alter,
Agam. V. II, Πιατristo τε oc eique OPPositum ναυτι--Dro eommemorans, nihil nisi duarum urnarum sunt ostendit, quo non exeludi occultum aut agium docuimus, altero autem Ioeo, Eumen. V. 679-7is, ne conata quidem, duasne urnas an unam Aeselirius
posuerit M t sed quum Minervam, quippe deam, et quam dissimulare sententiam suam paruimeonveniret, suifragium Pro eo Palam serentem laetat, hoe ipso, si quid ego intelligo, salis tendit, humanos in hae rabula iudices non item palam austragia tulisse. Restat Igitur nos Aristophanes cum ioculari illa imitatione iudieii, quae proponitu in Vespis v. 226 IDII. Videmus ibi senem Philoeleonem, unum totius consilii in lae, iudieem inter duos eanes sedentem, adstante filio delyeleone tanquam magistratu et moderatore iudieiii adi sunt
duo, alter, ὁ προσερος, Leondemnandum reum, alter ὁ υστερος, ad absolVendum, quumque peroratum ait, iudex condemnandi cupidus facillimo κρωγυοερω a filio eluditur, ut inseiens ἐδε posteriorem eadum immittat ealculum, item in Peiorem immissurus erat. Itaque uenarum quidem duarum, alenti unius usum bie Ioeus omprobare potest Palamne sustragium auelam latum sit, docere non potest. Minus etiam ad rem pertinent, quae de condemnatione deeem imperatorum I.
XCIII, 5 extra ordinem in omitiis peraeta apud Xenophontem Heli. I, 7, 9 reserunturi
15쪽
ροι, ἐς op 0τε2αν η'ηφίσα ac, ori δε μη ia ηυ στερ- Nam etiamsi maxime palamans agἱum an hae causa latum esse eredamus, tamen exemplum iudieii,3 Ie hoe fuit, instigata adversariorum machinationibus multitudine eontra ius egesque peraeti, neque die ad defendendum a eis ala meque separatis singulorum ausis nihil prosecto nos oeere potest de Iegitimo in ordinariis i dieiis ordine sus agitque serendi modo. Ceterum etiam alias in omitiis nonnunquam tactum esse novimus, ut ealculis, non lannum aut Vocis auffragio, uterentur, eluti de privilegiis, de civitate peregrinis danda, de immunitate alii que Praemii deeernendis , de venia cum Populo agendi ab iis impetranda, qui an debitorum a emissionem aut restitutionem in integrum petituri essent, et si qua sunt id genus alia neque dubitari potest, urnas in his dispositas suisse ad calculos recipiendos, quamquam quot illae silerint quove modo Ulocatast, et quis In universum sus agi serendi modus fuerit, nemo Massit nisi ho unum omnes, quotquot de his rebus extant, testimonia legesque .pertis Verbis testantur, Iam suffragia non Palam serenda suisse. Postremum Scotti argumentum ex Lysiae narratione pelitum est de iudieiis in senatu sub XXX virorum dominatione habitis. ' δὲ κρισις , inquit Fsias, τοιαυτη ἐγένετο,
επι την πῆ οτην, rei δε παναιρουσα επι ρυ υστερατ Potest sane hoc ita a triginta viris institutum eredi ad ordinariorum Iudiciorum exemplum, nisi quod sus agi non in urnas, sed inmensas ferri iusserunt potest igitur, qui velit, eum Scotto hine One ludere, usitatissilinum etiam in iudieiis hune morem fuisse, ut non bini iudicibus sed siligni calculi darenine, quos in Iterutram urnam eoniicerent: at apertam etiam in Brdinariis iudiciis sus agi lationem. fuisse, M. Prosecto neque ex isto duarum irnarum eum Singulis aletllis iis consequitur, quemadmodum supra a nobis demonstratum est, neque Hr ipsius Lysia verba redi sinunt.
quo inest haud ambigua significatio, istam εἰς καδίσκoia 'Dicpo pNιω occultam fuisse, quippe cui opponatur 1νῆφος φανερα in mensam lata. Et ita demum ratio apparet, cur triginta iri quum aperta suffragia esse essent, in mensas Potius, quam in urnas ea serri iusserint iam si φαυερα ψῆφος etiam In urnas serri solebat, inibi erat cur ab se more desciseerent quandoquidem, ut ipsius Scotti verbis utar, ascit ili probablyrae stranterithat shrewd politieians howθwer bol and inseruptilous the may be do not wilitasty M- late Stabliised ιsages, o men hoe genera prejudices, ,here o objec is to e suined
16쪽
i , t waerae reasonnabis o suppose hae in the ni ortant paris of their praee re, in Thirly ovi no alter in estistiue mode. Quid enim intererat magnopere, utrum mensae essent an urnae ita eouoeatae, ut in utram quisque alentum immitteret, latere non posset Nihil sane, nisi ut post peraetam suifragii lationem non opus es et Meulos ex
oenis standῆ. Haeeetae Igitur ea tanti momenti fuit, ut propterea novo et inusitato exemplo suffragia in mensis poni mallentet Non opinor sed quam urnas nunquam, nisi in meulta ut agi latione usurpatas esse scirent, hae utilata etiam urnas tollendas esse eensuerunt, ne hamin ipsarum adspectu amissae ut agio m Iibertatis commoneret. - Ceterum Scottus ipse Postea ensisse videtur, quam improbabilem causam tueretur. Commentus enim est intermedium quoddam genus ulrragii, quod neque oeentium κρυβδηυ fuerit, neque apertum simuNovi, sed, ut ipse ait, Iiae ithout parade and wiιhora dissulae, neia ther intentionalit seeret, nor ostentiausis pullis h. e. pariter sine ostentatione ac sine occultatione, neque ut consulto elaretur, neque ut palam ostenderetur ae talem fuisse vult illam formam, quae ante Enelidem solacidi iudieiis obtinuerit, Eum uno iaculo urnisque duabus, eamque q=ηφου simpliciter dietam, quum contra κρυβδην ψηφιζεσα non nisi de ea forma dicatur, quae post Euelidem invecta ait, eum duobus ealeusis urnaqne una fieri enim facile potuisse, ut in magno iudicum numero non animadverteretur a circumstantibus, in utram iiisque urnam calculum immitteret. - Non opus est hu; eommento quidquam opponi praeter unum Lycurgi Ioeum iam supra a nobis ommemoratum, qui κρυ rrv etiam illud ipsum aut agi genus eum duabus urnis, uno aleulo, suisse demonfiteat. Paene oblitus eram rei satis quidem per se eviculae, sed quam tamen, quum praesertini aliquid spatii superesse huic scriptioni videam, silentio praetermittere uolo. a rant gratii maiiei, o calculis solum aut eouehis aut pitulis aeneis Atheniense in iudieiis usos esse, sed aliquando etiam fabis, eoque reserunt et κυαμοτρί o voeabulum, quo P
pulum ludens Aristophanes in quitibus appellat, et Cratini Ioeunt de quodam genere ta-
harum, Qui αιγος Ουραυιας nomen indiderit. Seotius autem, ut est grammatieorum ontemptor, nihil iis nisi quod etiam liunde constet, redendum esse iudieans, quum labarumnsum in magistratibus quidem Ortiendia obtinuisse apud veteres aeutores legerit, in iudieiis
autem mentionem earum tactam non Viderit, hi quoque protinus grammaticos erroris insumulare non dubitat, nosque, qui iis fidem habuerimus, suavissime irridet, . II. Arbitror tamen ego grammaticorum hae in re multo rectius ae probabilius esse quam Seotti iudicium ni enim vel ex eo, quod illud κυαμιorρωγος vocabulum in quitum fabula legitur, quae, ut ipse ait, in politico, non in iudiciali argumento versetur, vel quod statim proximo erSu νγ ως IIv-πης Vocatur, a nΥce, in qua Omitia, non iudieia habita esse eonstet, satis manifestum esse eontendit, de iudieiis Aristophanem, num illud Ognomen populo imponeret, eogitare nullo Diodo potuisse. Quasi vero non etiam iudiciorum et iudieandi cupiditatis Plurima sit in equitibus mentio, aut potuerit Δψαγέ, si cognomen tanquam a Vo
17쪽
fingendnm esset, omino stis quam a nyem eo ominari, aut en igne aliqnem Taba missum ἔ eomiliἱ fuisse ullo vel tenuissἰmo in diei probari possIt Constat fabas in sortiendis senatoribum et aliquot magistralibus msurpatas esset sed neutram mortitionem 4neomitiis Peractam esse meimus Porro quum κυαtiore , eum Rignifieet qui sabis alatur, qu eonveniret ita hoc nomen Populo, ad quem pro et nihil ex IIIa sortitione clueelli redundabat et Non vereor enim, me quis nomen ad eos pertinere Velit, sui raharnm sorte in senaturi legantur vel magistratus capiant, inde aliquid fortasse inerentur Nam hi lauetores erant, quam ut in liniversum populum III ii nomen eonvenἱret, et testem habemus ipsum Aristophanem sub Melyeleonis persona Vesp. V. 702, ruetuoso mugifitratus non fere ad homines de populo, sed ad paveo Pervenisso gratia et factionibus pollentes.
et paullo infra talentne heliastae, si iudieium illo die a magistratu non convocetur, neseires unde oenulam sumant. Itaque a iudiciali mercede hos , petibus ealceus hinc est, et panis 'musaue domi ommodissime κυαμοτρῶγας appellari Posse apparet; aluntur enim labis, quibus In suffragio serendo utuntur mercedemque merent dieque igitur temere hoe, quod grammatici tradunt, eontemnendum esse eenSeo, quum Praesertim appareat, non onieeturam lane esse, ex Ipsis Aristophanis loco ductam, sed suisse illius moria etiam alibi mentionem laetam. Id enim, si minus ex ιγος Ουρανιας Pud Cratilium commemoratione , - nam de hae quum tabula perierit, parum lique - eerte ex iis intelliaritur, quae de φρυκτώn s. tostarum labarum usu apud Pollucem, Hesyclitum aliosque legi-m Quodsi quis obitetat, alibi tamen apud Aristophanem non labas sed χοιριχ aut Φηήφους in an fragiis ommemoraH, hute demonstrandum erit, non Potuisse varia austra, eum cenera pariter eadem aetate in usu esse, pro variis indiciorum aut causarum generibitis quod quum demonstrari nequeat, nihil etiam eiusmodi obiectione essici Posse apparet.