Explanatio loci Herodotei de [theio phthonero] [microform]

11쪽

r .im preps Abydum opi- mas apeetantem et i uer ipsum lim neu gotium illacryniantem; - γα-iet, recto eum facere dicit in arria ista et tam disceri remam iumanarum ortusa , ut ipsa mors Misibus optatissimum ait perlagium nam ὀ Θεος γλ υτ πυτο πο,αωνα, 'φΘor eo Ait αὐτῶ 'νυρίσωσαι εών. Hia et aliis Hero doti aliorumque acriptorum et oderariam locis, quos congero Plures su penedeo, satis intelligitur, exi vere una Graecorum opinione ει α smi varent ovo 'istic o Mτῶ μωσοι ut est apud merodotum I, 60 ais vita humana ineonstantiam ex nimiam in pejua proclivit tem a diis ipsis inridio Θεάρ Ἀμοπω esse constitutam. Eadem invidia persequu tu veterum Graec um Dii .i, quis Cumasia quilvia r tum vitae diuisu mitato datos sibi sine excedere voluerit. Tosti mi est, quod mythographi Apossim, o, . et poeta Aeseu'hipium, curo arte sua hominum it m continuasset et mortuos etiam in ' vitam aeu.casset, Dus invidis Iunitum 4 et ipsum' ad Ini res detrusum, so narrant. 4 Simil Poena uebat Prometheias quitum sapientia et prudentia caeter sum tales multo antecederet atque ingenio et aris ita P Herat , ut o Iusa etiam natura adyta aperiret,ini De om excitata subito abreptus et immani supplicio affecina est. - Sexcoliti aliis Graecorum fabulis et narrationibus id efffcit simis hominum a ultra' praescriptum vitae ingentiquo humani statum prodes set, excitatam esse Deorum invidiam eamque ψα priris seda - quam immodestum istum et superbum hominem intra. intos repressissent. Itaque, ut eat apud Is ratium,' ' quoniam Coelum ipsinnipetimus laetitia re non

Iam vero hanc invidiam, qua apud veteres Graeco Dii non masia

12쪽

scei orum laeinora punire quam ἀ- - evium mimi isti M.tae e sapientiae με ressus, imprinus maiorem felicitatem Per eqvi putabantur. hoc iam modo Inis istandam: esse intuor. Natura iii omnibus rebus ita et Diis et hominibus: aereo qui tam neari,m ultra citraque nequit conristere reorum s Constituto esse. vete a P tabant ' Itaque intra suos quisvio fine suum vita cursum Peragem et sapientiae felicitatisque modiu tenere suum Iussus erat. In quo siquis peceaverat non tangenda transiIlans vada ox superiore Mati ast inferiorem durimebatur, ita ut ipsi Dii inter homines exular iisque semire cogerentur. homines etiam in eluas converti cred rentur. Ita hominem decebat auam sequi naturam, nihil humani a se alienum putare, gaudere, desere, ageaee, studere, vita, dum m. neat, Pr e frui, quem sors dierim cunque dabit, I nerri permittere divis caeteras At ταὶ περικα τα πωτα κολ- βως' nil ἐα φρον δε- λον uaria 4 ἐωυτόν; i ita ut nihil aliud quam sua tueri viderentur Dii, si quando. Itiora petentem hominem Mese' biae poenas luere juberent. . Reat autem morum vita Cum auctor, tuis, Iolentia, sapienti et omini a corporis animique viribus tum niaxime majore et tonstantiora elicitato insimis. Si quis ergo

mortinum alve sua sive fortuna opera MoTem et certiolem quam pro hinnanas vita Monditione selicitatem perciper e Titabatur, eum iis, missum esse Deorumque invidiam moueri neces- rat. . Quo laetum ut ex veterum mento divina ista invidiae, quae mos quasi fines tueretur nemi alios per vim triviuriam eos inridem Pateretur, noti crimini verteretur iis, sed potiua pro istute et ex aequo laedere ρ- ae judicaretur Ut enim homines vitam suam et tecta et Iiberos

et quidquid cari gratique habent, inutiani quolibet impetu defen-

13쪽

quo velim suae hae praticipes .e- patiuntur, ita et u lustris honunum studia deprimare ipsosque a beatis suis sedibu r

EMaea et v inu et deberit. - Com vero, quaa veterea de Diis suis Perceperant opinione , -- in rimis ex ma ipsorum vita desumpta et Deorum 'vitae imaginem in hintiana fictam eas credamusi hanc quoque de Diis invidis in rumi miperstitionem: Ex eodem lanis derivandam esse arbitramur. Nam virteram vita inde a primis semirerum publicarum temporibus ita in- intuta erat, ut inter singula hominum genera permagna discriminat is in 'esso vidiarentur, v maiore milia tu ore si rinis, Potestate et vires incitate leuenti a. Getis finibus disjiniciti erant ingenia et ii, heri a servis et Iibertinis, et viri usque item majore ita Iibertate et jucunditate fruebantur quam feminae. Praeterea inter ipsos oves in-ν uos et liberos spatiis qu radam circumscriptis, intra quae salvas C quidem et aliorum Iibemta et auetoritate agerent, si quis civilem

modum. Cederoe, τὴν πυρα ga affectare et cum publicae saIutis damno inpra alios s extollφro videretur, in omnium. invidiam odiumque incurrehat at 'adu depellandus esse putabatur. Neque Celeratis

in uiam id accidit nequε mali tantum artibus invidia illa et odium parabantur, sed ut ipse Aristides ob meritam eximia justitiae a

n an ti, Mum: λffragiis in exilium, em annorum actus est,' ita quisquis Etiam, honia arti si nimium so extollere et Happotens fieri or dinemque -public constitutumi summovere suspectus esset, judici isto haud spernendo pro tomporum ratione a Iocum suum reducebaturio P. X hoc quidem soni issa veterum Graecorum opinio do is s Μοννs manasse et hae ratione judicanda esse Metur. Quam vero vim In homines si potestatem ad recte beateque vivendum ah-- ex hoc so intelligi. potest. Nam cum intra a tia quaedem diligenter circumscripta generis humani natura leurrere et sun-eto homani vites et corporis et animi ex legibus quibusdam ac- Mirato definitis pondero putarintur, nihil magis cuique optari dum emo poterat ἰ quam in Perus esget homo hinninisque partea probe ageret, quo ad beluas descendens , nequo coelum Multi-

14쪽

tia petens. Praestantissima uinium, quae inde possent deri mi, vinutum jure merito habebatur σωφροσυνή, modeatis, cui pia

mam tribuit cuncta antiquitas. ηδὲν γαν cum alii: saphentes, μου rnebant tum sapientIssimus omniun, Solo Probo 'acientes, veterim vi , ras nihil utilius, nihil praestantius venire Poss.. quam, mod- έ mera in unaquaque e. Hac quidem Iege cumis, vano divini avi Findio, in ita dicam, repulsus et intra merao,hinnanitatis sine χωix-ctus esset hominum animus tque omnia cogitatio, cautum est, is agrmini libidinum et voluptatum, ad quas proclivi esse solet huma natura habenas Hmium immittentes dignitatem humanam nihil pensi haberent. Ita vera illa moderiis firmum i-sit fulcrum erat et g omen virtutum, neque nntiquius quidquam sequi poterant vetet quam modeste, sana et integra mente viventes summum humanitalia 6stigium assectare. Idem suadebat προ meorum, ex eodem somBhaustus isque solus quas affectus, quo erga Deos suos commo etipoterant veteres- et debebant. Cum enim vitam divinam ab humana certo discrimine secretam ess ipsosque Deos provinciam suam jum metito tuentes superbo cuique et immodesto usurpavor invidero eumque rePEllere putarent, mutuas inimicitia et aetemas Deo tum hominumque genera ex meris et hostili inter sis animo agere vid. hantur. Diis autem major. Et corporia et animi robora tutis: et curis, hominum erat, Deo usque timere et sollertiinme Curaris, ut votis datis et solutis sacrificiisque saepissime et irite semctis, PrisDtios ala suisque relius redderent. Ita veterum pietas erga Deoi in eo tantum spectari poterat, ut omni cura proprium Deorum odium

et invidiam arcerent eosqu quoquo modo Possent Placarent. Postremo recte beateque vivere si fere p--Itur qui modisti in m ius humani et timor erga Deos arieti essent ii Διψιλοι Θεοφιλα,

Diis maximo cordi esse videbantur. Quantum a perversa hac veterum Graecoriam inperstitione Iesu

Christi doctrina discrepet, qua praescriptum est, ut exuta vili hum vitato ad similitudinem Dei patria amicissimi enitamur, non hujus

Ioci est, Pluribus demonstrum. i. c.