Diatriba de aduentu s. Iacobi in Hispaniam. Illustriss. et excellentiss. principi Mario Chisio ... Authore P. Fr. Francisco a S. Augustino Macedo ..

발행: 1662년

분량: 286페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

-λ iiisdem apud fideles υuarijs sui relictu promisti ιδ sera sunt, O antiqui a psalmo

eorum laudes, Ofactasancti a celebrantur. Aene duis Baron ij authoritate moueatur. Eni aesit Ceru on satiι eonfiare quo temporem Hispaniam tyalobuswtransmiserit 8 Et hoc Barisim caHii, dictu am orabuit vocanssi in controuern minum iure,18 Hispaniam inuiseruὸi Bonata tanti authoris venis,non sine magna pietatis sarii ra, eius in hac resententia sanis ab auiboribus renis

f Septimu3 Augustinus Barbosa item Lusitanus

Ai Pst d/x nomini, eelibritate clarissimus, ac ob multitu dinem librorum, & varietatem, ac prosundito

262쪽

rem nanctidie doctrinie, dote de eximias Episscopus ab 'Rese ereatus lib. de ossicio, & poἰ testate Epis R. r. p. tit. 3. cap.8. inultus est in hoc probando i Dee. b illa. Nee iam dubia

rare licet de aduratu Diui Iarebi in uispaniam Et illa. -Antequam cineri Apostoli diuiderenturi anno 36l Beatui Iacobu in Hispaniam merit , ibi, que Fico bolibam praedicat tu i ta mi s. d Octauus Pater Ioannes Baptista regina Carsinesitantis vetus sui ordinis,& nobilis magister,i Consultor Sacrae Congregationis Rituum, & Iudicis, & in Romana Sapientia Lector fin libello mitto alia opera quem Columna Immobilis , inscripsit Abstinendum 'eenseo is comprobatisne aberius oretissimae meritatis , cui paeafera rnnisitu ia aduehu silicet Ausdem Diui Iacobi in Hupaniam, quia nec illam negat pars aduersa, nest at quis fanae mentis negare poterit, prout Hxis Laurentius Lauarra Gallicur author in notis ad Tertullianum lih. aduersus Iudaeos nota O quia μ-νitati iniurius en qui mel eam ad iudicium trahit. lNonus Rodericus a Cugna, notior suis di vir tutibus, & doctrinis, de studiorum grauiorum

monumentis,quam ut commendatione indigeat,

Archiepiscopus Bracharensis postea OIysip

ponensis Q Ab eo aduentus in Hispaniam Iacobi saepe astruitur. Vnum delibo locum in Dedicatoria Epistola tractatus de Primatu Bracha. rensi Ecclesiae,quem Beatae Virgini Mariae dedicauit Uriorat , ait ἰBeatum Iacobum hiatur: splendoris auiborem consilio dumqtie tuo Biseaμniam adueni , ut Ecclesiam hanc tuam Bracba

non Io. BaptiLei

263쪽

xon noui augusam hane aedem tua nomine Au 4ni mo,dum uiueres sacram in hae vile a Diuo LMilo fuisse conssructam, erectam, m ς Decimus Domn. Gabriel Treio Cardinali Episcopus Malagensis , Praeses in supremo inostellae Concilio, ante C ollega maior, & Cath draticus Salmaticensis , hic in Epistola mina ad

Magistrum Diuax CormneniatoremFlauis Dextri quae initio habetur, sic. Cindecorani, inquit , patriam nostram: nam eum certi mum sis eam ita praedicamne A solica insignitam, ut tene

Eeriussiano omnes termini Hlpania Fidem fiscerperint, ct C prianoperseuerauerint, non desisnt, qui opinionem famamque nosram calumniare v

sint, ct laedere, suggilare, O commaculare. Nunc autem ni reserue,'pertinaciter se gerere ve- Iint,clariori quam Pbab ea luce adspicient,quantum ab iniιio nascentis Eccle a profecerint Hispani. Addere hic volo tres Cardinales, qui etsi non sciipto, verbo tamen illustre huic Traditioni testimonium reddiderunt. Unus esto idem mei, ouem dubium vidimus Baronium . Hic Romae cum vidisset librum, quem Doctor Didacus dei stillo pro hac aduentus in Hispaniam Iacobi causa apologetica &legisset, eum probatu apud se publice in corona laudauit,& suasit typis man dari: quod argumento est eruditrssimum virum' sententiam minime improbare,sed rationes ambigendi aliquas prouocando Hispanorum I nge nia, diluere eorum .industria voluisse. Itaque

noster est,ut alias contendi,Baronius . .

Alter esto Cardinalis Laudiuius Zacchia satis cognitus,de munerum quae obiit,& litterarum

264쪽

& litterarum, in quibus floruie lama, Qui in

ea, de qua superius multa diximus , vltima Br uiaris correctione, ad quam recognoscendam. inter iudices electus est,tot eam historiam de ati uentu in Hispaniam, & in ea praedicatione Iacobi argumentis confirmauit, ut Hispanis ad se rogatum,ut eam sustineret accedentes in admυ

rationem adduxerit.

Tertius Cardinalis Caietanus Praeses Sacrae Card. Caire Congregationis Rituum ,& Iudicis ab Vrbano Papa VIII. & quam instituit ad Correetionem Breuiarij,caput, & Princeps datus, a quo Gadi- tio de aduentii, & praedicatione Sancti Iacobi in Hispania approbata, ac demum retineri iussa. Nolo praeterire duos Hispanos,qui tunc erant Cardinales Romae,quorum suffragio causa haec quam suscipimus, mire stabilitur. Alter Cardia Card. Borgianalis Dom. Gaspar Borgia Hispalensis, & Nim itianus Archiepiscopus tum mus in omni genere

virtutum,quae Principem decentivir. Igitur eum

ei scripta quibus Iacobum in Hispania ruisse prohatum erat, afferrentur,lecta commendauit, &in libelli supplicis formam redacta Summo Pontifici obtulit, eoque veritatem in iis eontentam confirmauit Alter Dom Balthasar Mostoses, di Sandoualius, Archiepiscopus item, qui nunc Car. Modour superstes est, GIetanus, splendore nataIlum, virtutum Iuce conspicuus, ad quem tum Romae commorantem cum MichaeI Erete Ximenez tractatum de aduentu Iacobi attulisset, is diligenter lectum vehementer probauit, authorem fouit,&ornauit: & operam suam apud Pontificem, & authoritatem interposuit. Ericius

265쪽

,Ericius Puteanus Primarius Iusti Lipsij, & Iulius discipulus .qui. Apologiam Magni Comestabilis

Latinam reddidit.

.... 'Ioannes Baptista Valenχuela Epilcopus Salmanticensis lib. de aduentu Sancti Iacobi . Tr insignes Dextii Coenmentatores M. Fr. Francis scus de Biuar. Rodericus Carus , Τhomas T mayo de Vargas. Alter Tamayus in Martyrol. .lbi'. Hispan. Antonius Caraeciolus Theatinus acer

huiusce aduentus vindex. Didacus det Casti 'lo in Indice Authorum pro Iacobo. Michael Mattineκ det villar in notis ad sententiam pro Ecelda dei Pilar, Frater Bernardus deJBritto Lusitanus Regius, ac elegans Historicus in Monarchia Lusitana p. a. lib. s. Ioannes SolorZandsPeretra de iusto Indiarum Imperio . . ι iita Claudant Agmen aduo, qui omnium instat Nasuir Sane. esse possunt .l Primus Pater Gasipar Sanctus E Meietate I ES V insignis Sacrae Scripturae, In

terpres eruditionis variae, solidae, profundae ex quisitae elegantiae virtutis eximiae, quem ob eam Venerabilem appellare Hispani solent, cuius ego aliquando Madritu studiorum nouae Academiae causa eo aduocatus selix, & fortunatus, & s eius in studijsi, & in Gmnasio libςns interdum auditor, &admirator fui. . Hic solidam,&inteis grais disputationem De Praediratione Sancti

zbilonοβZebedaei ij in Hispaniam instituit, &

eontinuauit, & iniustum opus redegit,quod APpendix est tomi commentar. in Acta Apostolor. Quo nihil eruditius,nitidius,elegantius, accur Michael Erae lius ekcogitari potest. Secundus Michael Erae

266쪽

Capellanus, qui tomum integrum in duas serictum partes de aduentu,& praedicatione Ap stoli Iacobi in Hispania edidit lingua sua vernacula, quem ego cum iam opusculum hoc meum Pene confecissem, intenta cura legi , & hominissum eruditionem admiratus. Liber est accurate scriptus, & dignus ingenio Hispanicor & qui

ab aliquo in Latinam linguam transferatur z ut publici iuris ubique sit. Coronis operi, & Corona esto testimonium: insignis nostro,&proximo Seculo in Sacra Theologia viri fama virtutis,&doctrinae celeberrimi,&operum multitudine, & varietate notissimi,Patris Francisci Suari j e Societate IESU, Doctoris eximii, & in Romana , Complutensi, Salmantia ensi, & Conimbricensi Academijs Magistri Pr, marii, & Palmaris, quem summus suae aetatis litis teraria gloria vir, & multis ac praeclaris nobilitatis , & virtutis, & fortunae ornamentis ill stris, & congestis honoribus clarus Dom. AlisphonsusAlbicastrius ConimbricensisAntistes A terum Augu si solebat appellare, quemque ego

adolescens senem cognoui Conimbricae , ac eo me nomine beatum existimo, a cuius vix Iectione recedo, & opera nocturna diurnaque

manu verso,&palam tueor,& admiror, ac mente

retineo,eiusque rei specimen haud semel praebui. Irie prs fari volui,ut quati apud me sit,& apud omnes alios esse debeat huius viri authoritas, costenidque ut persuadeam, moneo qucquid ab aliis, &a me hactenus scriptum est ad probandum a Sancti Iacobi in Hispanicam aduentum,& praedicationem in eadem, id omne a Suario ante oc-ii Ii cupa

267쪽

Suarius

cupatum et adeo ut haec illius proxime adducenda 'sententia,totius ψper. mei compendium esse videatur . Ergo Suarius r. tom de Retj.lib. 2. cap. 9.,Praeterea inter festa Apostoloriim festum Sancti Iacobi Maioris, Fratris Ioannis valde celebre est in uniuersa Ecclesia , praesertim in nostrae Hispania, quae illum singulari solemnitate colit, ut Patronum, & parentem tribus potissimum de causis. Pr ima est , quia Primus ipse Euangelium in Hispania praedicauit,prius enim ouam martyruum pateretur,decimo anno post Cntisti Domini mortem Hispaniam peragrauit, & Fidei semina iecit , quia licet tunc parum fructus attulerit , tamen virtute illius magnum Deus postea incrementum dedit. Et quamuis hoc tempore non in

nulli tentaverint hunc Iacobi in Hispaniam aduentum in dubium reuocare,nullo modo possint antiquissimae, & generali omnium Hispaniarum traditioni resistere, nec aliquid proponere, quod probabilem ratione dubitandi faciat.Nam quod Iacobus ante martyrium potuerit in Hispaniam venire , & redire Hierosislymam, non repugnathis , quae de Apostolorum praedicatione,& gestis in actis Apostolorum, vel in aliis historijs fide dignis narrantur. Quia licet ex Actibus constet per duos, vel tres annos primos ab Ascensione Domini, Apostolos non recessisse Ierosolyma,tamen de caeteris annis usque ad Iacobi martyruum nihil de factis a Iacobo, & alijs narratur , sedi solum de Petro , & Paulo. Item licet ante Petri vincula quando iam fuerat Iacobus mortuus Inon credantur fuisse diuisi Apostoli in orbem tetiae ad praedicandum non reuersuri. amplius in i

268쪽

Ierusalem: tamen nihil vetat , quo minus ante id tempus exierint per diuersas Prouincias , & d gressiones facerent, & iterum Ierosolymam redirent. ut stimus Petrum intra id tempus A tiochiam iuisse , ibique sedem sitam fundasse, IMeet interim Ierosolymam proficisceretur,&Iudγam visitaret. Sic ergo potuit Iacobus intra idem tempus migrare in Hispaniam, α ibi Praedicare.&postea Ierusalem redire. Neque etiam obstat, quod eo tempore Apostoli Euangelium non praedicarunt Gentibus usique ad visionem Petri. Act. Io. Primum quidem quia fortasse in Hispania etiam tunc aliqui Iudaei habitabant, quibus annunciari poterat Euangelium. Nam ut colligitur Act. r. Iudaei dispersi erant per omnem nationem , quae sub coelo est, quandoquidem ex omnibus venerant Ierosolymam, ergo etiam in Hispania esse poterant Iud , quibus praedicaretur Euangelium. Tum etiam, quia non est certum ante reuelationem factam Petro non filisse Euangelium Gentibus praedica.tum; nam certe Paulus statim post conuersionem suam in Arabiam abiit, & in alias Regiones, ubi

misit die non est solis Udaeis praedicasse, cum

ipse esset Gentium praedicator, & non ab homine, nec per hominem, sed per IESUM Christum edoctus esset; quid, quibus , & quando praedicaturus esset. Idem ergo credi potest de Iacobo, quem Deus in praedicatorem, & fundatorem fidei in Hispania elegerat. Unde reuelatio illa Petri eo tendit, ut Ecclesiae uniuersae, di prae sertim ex Iudaeis collectae publice iam propone.

retar,omnes saluari posse per fidem Christi , α I i a ideo

269쪽

a s x Diuressa de Aduentu i

ideo emnes ad Euangelium vocandos esse. VM que ad illud ergo tempus,non sitit haec veritas ita publice declarata, ut inter Iudaeos Gentibus prae dicaretur Euangelium, neque ex Iudaeis, & Ge aibus una Ecclesia congregari coeperit,nihilom nus tamen potuit ante illam reuelationem alissApostolis instimau diuino inspirari, ut ad Gent

um Prouin is irent, eisque praedicarent . Tum denique quia illa reuelatio facta est Petro quatuor, vel adminus tribus annis ante mortem Iaco-hi , & illud erat lassiciens tempus, ut iret in Hispaniam, & per unum , vel per duos integros amnos ibi praedicaret, de postea Ierosolymam re

uerteretur.

Quod si hoe non repugnat Canonieae Histo

riae, neque alijs dogmatibus receptis,parum pro secto refert, quod priuatae historiae humanae ill rum temporum,illius peregrinationis Iacobi mε-tionem non secerint. Tum quia in ea Iacobi peregrinatione nihil accidit adeo publicum, &pr digiosum, ut in uniuersum orbem illius fama exierit, quo possent excitari historici ad id memoriae prodendum. Tum etiam , quia illis te poribus non fuerunt in Hispania diligentes striditores rerum, quae in ea gerebantur. Externi a tem non poterant facile illarum notitiam ha - ire, nisi fortasse earum, quae ad publica bella , di Reipublicae statum , R dominium pertinebat; nam aliarum rerum pertinentium ad Religionem aruam, aut nullam ratiohem, vel curam habeant . Vnde cum illa aetate non fuerint scriptores

Ecclesiastici; qui de rebus Hispaniae mentionem fecerint , nisi tenuem,mirum non est, quod in

270쪽

SIaeoli in Hispanum

historiis antiquis, nihil de hae prosectione Iare hi in Hispaniam reperiatur. Nam profecto si LM: eas Acta Petri , &Pauli posteritati scripta no

reliquissesimultae illorum Apostolorum peregri nationes obliuioni traditae essent, nec aliter qualex traditione ipsarum Ecclesiarum, quas se ac sent cognosci potuissent. Sicuti prosectio Petri . Antiochiam, quae a Luca omissa est, mo aliter quam ex illius Ecclesiae traditione cognitas , it, nec ad nostram notitiam peruenisset, nisi ex monumetis illius Ecclesiet ClemensAlexadrinu ,idi ab illo Eusebius,& Hieronymus illa scriptam reliquissent. Sic ergo Aduentus Iacobi in HiLipaniam, non nisi ex antiqua Hispaniae traditione inquirendus est, hanc autem non permisit Deus iexcidere, nec obliuioni tradi, nec in angulo com eludi, sed ab uniuersis Ecclesijs Hispaniae retineri. misergo audebit hyic traditioni contradiaicere, aut quomodo aliae Ecclesiasticae traditiones inconcussae conseruari poterunt, si huic fides noni adhibeatur I , 5; iEo vel maxime, quod non tantum a publieata fama per dimanationem a parentibus ad filios, sed etiamst inlamni, de antiquissimo monumen-'to Caesaraugustano testimonium habeat hic vertistas . Nam Caesaraugustae, & in uniuersa Hispania est receptissima traditio,cum Beatus Iacobus illve peruenisset, & animo, ac cogitatione suspe-sus esset, quod paucos homines ad fidem trahere potuisset, Beatissimam Virginem in corpore mortali ei apparuisse, eumque fuisse consolatam, S ab ea certiorem factum pei Discipulos paucos quo congregarat, complendum fuisse, quod

SEARCH

MENU NAVIGATION