Collectio poetarum elegiacorum stylo, et sapore Catulliano scribentium cum gemina de eodem diatribe. Quibus ad finem mantissae loco subiecta est sylloge idylliorum, et epigrammatum ex eisdem scriptoribus selecta. Collegit, castigavit, praefatus est,

발행: 1784년

분량: 360페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

Iastitit . arrectas vix dum sonus impulit aures. Senseriint imo in pectore mirificos Adtoniti motus animorum . immania corda Coepere ae saevam ponere barbari mPaulatim . ut , verni quum sibilat aura Favoni. Deponit tumidas molliter unda minas; Ille autem placidum leni crispat mare flatu,

Permulcetque alis eaerula punie eis. Ac velut Hyblaeae volucres examina densant ,

Cymbala quum. & Phrygiae sistra sequuntur Opis .

Orphea lie tum omnis gens esse a circumstabant. Quris vates multa callidus illecebra captabat cithaiae pertentans fila sonantis. Duleiaque ignota carmina vore canens. Iamque adeo illectis nutuque expromere coepit Sensa animi. & voces addere, quamque sua Nomine rem signans, linguae ut commereia starent Quae posta uam princeps intulit . altiloquo Nirantum adiressus m tem percelle Ie Versu , . Et turbare acri e cincitus eloquio. Quis furor est . miseri, glandem , atque e ubilia propter. Saevam fraterna spargere eaede manum' -

Quod genus hoc vitae 3 qui mos per lustra vagari More suum . & pecoris caprigeni ' rigidam Anne hiemem, ventosque juvat perferre Hi vales' An juvat adriduo eorda pavore quati 3

312쪽

Et media venienti urso decedere nocte, . Et sugere impastae quum fremit ira Leae ΤΛh pudeat foedi victus . pigeatque Iaborum ;dam vitam in melius vertere tempus adest. Tempes adest . ratio quo se jam proserat alma Noctem abigens , Divum progenies. Animum Nolae tuum , jam nolae istum . qui mente eoruseat Fulgor, quem puris Luna nitetas radiis vincere non certet, non vel quo tempόre clarum Metitur niveis aethera quadriiugis. o bene consultum, erectos ad sidera vuItus Quod gerimus: magni numinis illa domus,

II la Dei sedes, totum qui complet OIympum.

Aeraque . ac terras, ac mare fiuctisonum .

Nentis & humanae latebras rimatur, & omne. . Quidquid id es , penitus fas ve nefas ve videt. Debita ne desint virtuti pro emia . desit Ullis ne mercea debita fagi iis. Tum canit Elysumque nemus . placidamque piorum Sedem hominum , ingentis gaudia laetitiae Praebentem adsidue , eamposque. , sorea rura. Creseentem I passim largiter ambrosiam. Addit Cimmerias fauces , noctemque profundam , Iactantemque manu sulfura Titi; honen .

urberaque, immanesque rotas, volvendaque saxa . Blarantesque epulis viscera vulturios e

313쪽

Nota quidem vati . sed nondum visa : jugali Nee sibi adhue vineio junxerat Eurydicen ;Infelix , raptam fato quam luxit aeerbo . Quaesivitque amens . condere te in barathrum Nae timuit. lustrans quidquid tellure sub ima est. Ausus fit inferni limen adire foetis.

Tempore quo. ut perhibent, in lecti carmine mater. Latratumque trie eps hellua continuit; sibila & Eumenidum torvi tenuere draconex ἔNedum hominum posset cedere noII e genus Suaviloqito vati, nee velle admittere cultum . Communique suas ligeto in urbe domos. Et, saevo terrore, ae vi procul ablegata. Certare alternit en miter offetis. Salvo . magne parens hominum. interpresque Deorum

Barbaries primum quo duee victa sui ersaque Orpheu . meliorem agimus quo vindiee vitam Nee eae eis aevi hoe degimus in tenebris. Te sequimur . te magne . pio qsi pectore blandum Parrhasio earmen Iudimus in nemore et

Culta satis , tamen ut musaeo tacta Iepore Romulidum niteat mens magis atque magis. Neu morum inluvie g. trans duros pulsa GeIonos. Ingruat ah pulchrae turpiter Italiae.

314쪽

ELEGIA VII

ROGERO BOSCO VI CHIO

Ergo meust foeda morbo si e sede Μaeonis Rogerus nivei 1 hue redit alitibus . Et sta. um Tiberim . & Capitolia e elsa revisit Ergo virum . sanctae foedus amieitiae Cui me si e totum devinxit . earior esse Ut fratri frater non queat unigenarCujus saepe meo mereari funera vitam optavi. dabitur sospitem, ti incolumem Amplecti, eolloqua assundi. notaque verba Audire, inque vieem reddere 3 Io trepidat Pectus: io vario miseentur eorda tumultu , Nentque furit eunctis ebria laetitiis: . Qualem Agamemnoniam quondam perhibent EIectram , Postquam insperato . eui soror inserias Niserat. Se savum ponens de vertice erinem Moesta diu salsoa fleverae ad cineres , Vivum insperato . εe reducem conspexit Orestem . Plenam exultanti pectora laetitia Meehari insanum in morem . nee pareere vlei.

Atque arcte Dauis eolla, huαerosque sui

315쪽

Cemplexam interea singultu non sine crebra Ubertim dulces sund re lacrimulas. Aut nihil , aut paulum eui nune mea gaudia e edunt Quippe etenim similis mi dolor, anxifero

A et ram eonvolvit curarum turbine mentem.

Ut timui l totos ut miser obrigui, Contrenuitque artus . tristis quum nuncius aures Perentit ah l foedos inter Otho manidas Versari extremo Roterrim in limine lethi Iupiter, ut moeror mi gravis obruerat Flentem animi l assiduis ut luctibus externato Incubuit magna mole doIor i laeti objiceret quum se vigili pallentis imago .

Turbarentque animum somnia dira meam. Infelix l longe nune ille aut aeger anhelam lAxe sub ignoto vix trahit ore animam . Aut Thraces inter nulli defletus ami eo Ne miserum i obscoena contumulatur hum'. Nee prosunt . pura eoluit quas mente . Camoenae . Pulchraque Calliope . eandida & Uranie. Quamvis templa Deam eo eli super alta vo Iantem Usque sequens celeri flammeus ingenio Aslsorum positus, ortusque. obitusque notaret. De in eaneret eultis omnia earminibus, Quae Rhodani. & Tamesis probat ac tota , maxima rerum

316쪽

Eximiuq Phoebi e ultor . t ultorque Mathesis Num minu g immitis. tristia Persephones Iura subit . fatoque cadit praereptus aeorbo lJam ea dit, aut e ecidit; me miserum i e eeidit Jam eerter clamae frustra mendacia eulpo Heu rapte anto tuum dulcis amice diem lIIe ut jucunda tuo subito Inx rapta sodali. Quem tibi Thesea junxerat usque fido Communis patriae vinclum . & tua plurima virtus; Ultima nee solvit mors . tibi perpetuos quin gemitus memor. 9 lacrimas dem nocte perennes, Atque die . sola tristior ΑIeyone. IIIaee timui. hae e flevi. Fletum. & quaecunque timebam, Jam levis in nubes dispulit aerias Aura , vel Ionium sparsit mergenda per aequor. Vivit io i mortis laetus & Indomitae Horrendos sngit rictus . almaeque saluti Dεbita pro salvo dona tulit ea pite. Ereda quin rapuit victor , eursuque eitato

Fertur ovans dulcem rursus ad Ausoniam .

Et Latium . & Romae regalia tecta revisit . Quae tamen etsi olli nescio quid tae ita Sueeenset . sibi quod Gallos . tristesque Britannos , Et foedam Τhracum barbariem anta tulit . At que suis toti e 1 tam Ionge abscedere mariβ. Sustinuit duro ferrens 'ingenio ἔ

317쪽

Attamen D lato praesert bone gaudia vultu, Et reduei tot's pandit a mi ea sinua. Carpe viam . torto nec parce auriga flagello ; Quem vehis , exspectat Roma . vocatque virum. Ahi ne illum, ne quit, qua transit eumque. moretur Et teneat lento blandus in hospitio. 'Ahi ne illum abripiat diseendi . quo eat et, ardor. Curaque viseri et plurima tardet iter. Vindobonam timeo. prishique Antenoris urbem, Teque bonis florent artibue eximie Felsina. Musarum sedet. Ah paree. Roberte , Paree tuis . oro . diueibus alloquiis t

Cumque aderit, ei tharae ne pulsa fila sonantis. Felsin ea longag dueet in urbe moras, Audiei it fi se . Pindi forentis ocelle. Nis entem floctis pectora tarmini has.

Nuleentemque aures eantu; quo surgere Thebae Quippe idierum possint , densaque in aeriosi Iva jugo passim eautes reptare per altas. Ad numerum δε motis frondibus adnuere. Di bene; non usquam lentus e est avit . ab urbe Jamque adeo haud longam fertur abesse uiam. Tertia mi redueem sistet . vel qnarta sodalem Lux bona, natali duleior illa meo;

Dignaque signati nivei eandore lapilli, Digna mero , ct blandi thuris honore coli.

318쪽

Aurea lux. 8mni lux o mihi earior auro, Formosum Oeeani profer ab amne eaput. Dium pulchra caput profer . se turbidus Auster. Nigraque, dum purges, nubila diffugiant; Quaque ibis, sternantque viam, Iargoque rosarum Ludentes jacta luxurient Zephyri. Interea ingrati quando haee me eura Lye ei Tristis in oecursum longius ire vetat. Hae e mi animum e erte pascet venientis ima το , Ipsa sibi quam mens pingit, fit adlidue . Si e videt. ut vigiles vere quae cernimus . ipsis Quae luee in media subdita sunt oculis. Qualia ades. Rogere, valensque, vigensque , nee ullis Norborum , atque viae casibus edomitu glQuantus ades t rerum Iustrato ex orbe bonarum Quas amplo in elusas pectore divitiar, Nagne . reser si proh quae doctrinae aggesta supellετ omnigenae t quantam nee. vafer ille domum Tot terras Laertiades. tot eaerula mensu a Rettulit . ille Ite et Protea fatidi eum Audierit. Cireenque. & diae verba Calypsus. Ue redueem laetis vultibus excipimus , Et eripide a lamne . ruimusqae in eolla sodalea

Unanimi l vix & eredimus ineolumem Uea isse i ut longos eursus . Iongamque Iaborum Audimus cupidis auribus uiadem l

319쪽

Totqne Νriminum re res. tot mira inventa . tot artea Narrantis diti pascimur eloqnio: Niramuique . tuo I laeiti pendemus ab ora Obliti somnum . furva lieet biiugo Procedens eurru medium nox pulset Olympum. Inque undas tardus jam ruat Arctophylax Haec ego de eepta tuor ut praesentia mente . Et rerum fictis Iaetor imaginibus. Tu tamen o socii adventu mihi sancta satura. oxyus aequorei 1, lux hona. surge vadis.

ACHAMANTEM PALLANTIUM

SUPREMUM ARCADIAE

CUSTODEMDe wraei Rubeatici obitu , Atque Apotheos.

I rrhasii Custor nemoris, quo praeside laeti Areades hue eo et ut rursus ad ingenuos cogimur, has ducti ad sedes . haee digna Camoenia Fulgidaque. ει vario te eta polita opero.

320쪽

Docte Athamas , ne mi lacrimas . ne flebile poste Solvendum extremas earmen ad inserias. Nee sac Arcadiam est seri, te nacta magistrum Quae nitet . atque viget pulchrior . & melior :Et vatem, ut stolidi plorantur funera vulgi, Flere pium ti oesto carmine Musa vetat. Musa etenim , tua dum cupidus praecepta laeesso.

Visa mihi , O numeris parcere flebilibus Iussit, & incoepto stulte desistere Ivinu. Id tibi ego , ut gestum est . candidus hie reseram. Quippe dolens rapti defiebam fata Nyraei. Phoebique institeram ad carmina poscere Opem ἔΗue dextro hue vatum Sminthen Rex numine , seu te blaterna Λegaeis Delos in aequoribus , Propter aquam seu te Parnasidos Hippo erene Nons saeer umbroso detinet in nem Ore , Huc pater . hue Thrmbraee veni ἰ sed detrahe fronti Laurum , nec Syrio rore madens niteat Caesaries formosa : ostro pro divite pulla Vestis ad extremos defluat usque pedes. Omnia moesta decat : magni nune sata Myraei Flendum est . heus saeva quem rapuere manu Eximiis Pareae dignum virtutibus aevum

Ad multas aIias dueere Olympiadas ἰTithoni dignum durare , aut Nestoris annos. Et Ionga laeanae saecula Deiphobeg.

SEARCH

MENU NAVIGATION