Magnifico ecclesiae principi, invicto religionis propugnaculo, turri fortissimae, in qua superba impietatis trophaea eliduntur ... [provincia boetica clericorum regularium minorum ... : theologicas, et sacro-historicas conclusiones

2쪽

MAGNIFICO ECCLESIAE PRINCIPI,

INVICTO RELIGIONIS PROPUGNACULO,

TURRI FORTISSIMAE,

IN QUA SUPERBA IMPIETATIS TROPHAEA

ELIDUNTUR.

CLARISSIMO HISPANIARUM SPLENDORI, IBERI AEQUE NOSTRAE GLORIAE IMMARCESSIBILI, L

SAPIENTIA MERII ISSIMO, PIETATE SINGULARI.

ILLUSTRISSIMO , ET AMPLISSIMO

ALMAE PATRIARCI ALIS HISPALEΝSIS ECCLESIAE, PRO-

3쪽

CLERICORUM REGULARIUM MINORUM COMITIIS PROVINCIALIBUS RECURRENTIBUS, HAS THEOLOGICAS ET SACRO- HISTORICAS CONCLUSIONES

PROPUGNANDAS, IN VENERATIONIS TESTIMONIUM,

4쪽

PRIMUM ASSERTUM.

Erpheologia Dogmatka. Ἐκnia per ipsum jacta sunt, et sine ipso factum

dSi nihil. Joan. cap. I. V. 3. Μanichteorum im- 'pietatem diu tumulatam e sepulcro exhumavit Mathias Flaccus Illyricus Centuriatorum Magdeburgensium facile Princeps, dum in suis scriptis effutire non dubitavit, animam rationalem per peccatum primi Hominis substantialiter totam esse corruptam, ac transformatam ex imagine Dei in Diabuli imaginem, peccatumque ipsum originale nihil aliud

preteter anima' subtantiam teterrima forma deturpatam; nec dissentiunt Lutheranorum,& Calvinistarum plurimi, dum illud in corruptione naturae, Seu concupiscentia, qualis in hominibus post sacri lavacri regenerationem permanet, ex sua natura situm esse contendunt; sed apage, Ut natum Vulnera,Videlicet ignorantiam, difficultatem, propensionem ad malum, aliaque hujusmodi, per se peccatum esse meramus; ad ipsum, ut Scholae Verba usurpemus ut materiale quidem pertinet, secus autem, ut for-m ale. Peccatum ergo origitiale non est ipsa subst-tia a thnae , tu quolidam somniavit libricus, nec illS Concupiscentia, ut Sectcuo in nonpauci Per disti uaciter contendunt. RU

5쪽

ET Theologia Scholastica. Uoniam Magno Aug. teste lib. a. de doctr. Chris- i tiana cap. 3 i. Disputationis disciplina ad om- Ru ni a gonera quaestionum, quae in literis Sanctis sunt penetranda, isso enda plurimum valet, jurei in ruito interTheologos circa statum hominis absque ulla gratia supernaturali , & absque ullo peccato i lconstituti, quem statum purae naturae Vocant, disse ritur: hoc enim aptissimo medio,&Conditoris beneficentissimi misericordia, & altissimum gratuitae ele- ilvationis donum ad finem supernaturalem clarius di- ω gnoscitur,& an sit exigentia naturalis in humana natura ad dona integritatis,& immortalitatis, aperitur; quin etiam Quesnelii, Baji S Jansenti latebrosa systemata circa primam creaturae rationalis conditio nem,& deteguntur,& facile expediuntur. In re non parvi momenti Angelici Praeceptoris, cujus doctrinae X, luce irradiamur, vestigiis inhaerentes, asserere non dubitamus: Statum Naturae purae ab omni dono Super i naturali, naturali integritatis, immortalitatis posSibilem esse de potentia ordinaria, Scu conformi erigentiae naturae. s

6쪽

i TERTIUM ASSERTUM.Li Theologi a Morali. 70n ora Patrem tuum,etMatrem tuam, ut Sis lan-

lum equidem illustrius filialis erga Parentes Obser-Vantiae specimen exhibetur, quam ipsorum consensum in filiorum- familias matrimoniis expectare; huncEcclesiarPatres,hunc Canones, antiquaque Ec-

clesiarDisciplina, nedum desiderarunt, sed & seduloo exegere: nec mirum, cum in ipso, & Parentum ΡΟ- testas,&Religio, filiorum pudor, & reverentia, ma- trimonii fides,&honestas, institutaeque Reipublicary communis ratio facile resplendeat. Merito igitur ci- viles Leges, sed praecipue Hispaniae,Galliae,& Lusi- tantae petulantem filiorum temeritatem cohibuere, ' contractusque illicitosReipublicae commune dede-l ςus inferentes paenis rationabilibus mulctavere. PrO Cul absit Novatorum insania, dum matrimonia absque Paterno consensu irrita declarat. Pro rei Veritate tenendum est : Matrimonia inita . filiisJamilias inviris, aut inconsultis Parentibus esse , ac fuisse semper illicita , ac propterea rationabiliter provisum,ut contumaces priventur jure Regio Paterno h0nore, Cr haereditate.

7쪽

QUARTUM ASSERTUM.

Lae Historia Sacra.

Athlisael genuit Lamech, qlli accepit duas uetoreS,HOmen lini Ada, et nomen alteri Sella. Gen. c. g. V. 13. & I9. Polygamiam Lamech, velut maximum crimen respexere Patres, neque enim ulla ratione ipsius adulterium , di flagitium sic eum appellat Nicolaus Primus epist. ad Lotharium Francorum Regem) a culpa potest expiari, si utrumque jus, cum naturale, tum Divinum spectetur: Quamobrem relinquet Homo Patrem , et Matrem, et adhaerebit uetori suae , et erunt duo in

carne una. Gen. c. 2. V. 2 . Unde, sive institutione matrimonii, sive jure contractus in aequalitate,& maxima societate constituti, damnandus merito, qui primus omnium plures uxores duxisse legitur. Quia tamen hujus Polygamia, etsi omni jure proscripta, Lutheri, ejusque Discipulorum ausu temerario, tamquam licita eruperit, exemplis Patriarcharum, qui post diluvium vixere, nos ut impios,

dc impudentissimos homines dejiciamus : Lamechi Robgamium tantorum Patrum eremptis is crimine vindicari non posse, nec istorum Polygam iam: illiuS eremplo damnari propugnam US. si . QUIΝ-

8쪽

QUINTUM ASSERTUM.

Ex Historia Ecclesiastica.

Omanae Sedis singulare donum, vel ipsis etiam Christi Domini verbis ad Simonem con Secratum Luc c. 22. v. 32. Ego autem rogavi pro te, ut non defctat Mes tua, et tu aliquando converSuSa confirma Fratres tuos, insanae novitatis amatoresi circunvenientes, nullum non moverunt lapidem, ut 'l primam, di incorruptam Sedem turpi haereseos la- i l be foedarent, vel saltem, ut Haereticorum fautores ipsius Episcopos proderent : Nec vitae probitas, morum innocentia, laboresve in dei si quidquam profuere, ne in Pastores vigilantissimos linguas ac Ue- rent mordacissimas. Alios inter Zephyrinus Roma-h nus Pontifex, tamquam deliria Montani , garrulas- que Ρriscillae , & Maximillae prophetias approbans, ta

eXindeque pacem Ecclesiis Asiae, & Phrygiae infe - lyQns, apud ipsos audit: Necharsit dubius Rhenanus,' o Ut assereret : in annotationibus ad Tertulianum: Ini EpiScopus Romanus montanizat. Ut ab iniqua sen- ltentia Pontificem Μaximum vindicemus , ipsum

nec Montani errores proptignaSSe, nec jSi l li ullatenus favisSe, defendimu .

9쪽

SEXTUM ASSERTUM.

Ex Historia natu ali.

Um tulerit Dominus Dcus hominem, et posuerit eum in Paradiso voluptatis, ut operaretur, et gli custodiret illum. Gen. c. a. v. I s. Sancti Ecclesiae Patres, Sacrarumque litterarum Interpretes pro investigando hujus loci deliciarum situ magnopere insudarunt; pene tamen incassum dixeris: Aug. enim teste, lib. 8. de Gen. adiit. c. 7. Locus ipse paradisia cognitione hominum est remotissimus ; unde res adhuc obscura est, & sub lite pendet. Rabbini, ut plurimum, eum supra nubes fingunt, Orbem Lunae fere tangentem; Barcepha Syrus ultra Occea- num magno a nostro continenti dissitum intervallo;

nec desunt, qui in India, qui in Syria, qui in Ba- lsi'

bylonia, qui in vertice Ararat; sed quid plura3 Cum se et tot fere sint capita, quot sententiae. Hinc, dc inde va. nriis, tum Veterum, cum Recentiorum emergenti- 'bus placitis: Paradisum terrestrem situm fuisse, in lconfinibus Mesopotamiae, Armeniae, Arabiaeque ori- lentalis, ubi Tigris, et Euphrates alveoS conjul ulit,

ut Probabiliorem sententiam sustinem sis. .: ' Pro hic tuentis adorit in hac Spiritus SancZinis ale si Do- mo C. R. V. Ρ Antonius Martia, sub pr didio P. FR AN- CISCI PORRO , Loctori, Milati , ct in D. Gregorii edatici Granatensi Domo Praepolit. Die IS. mensis Ses imbris. Vespere. Anno Dhi. 1 8Ο. Υ