Herōologia Anglica, hoc est, Clarissimorum et doctissimorum aliq[uo]t Anglorum qui floruerunt ab anno Cristi M.D. usq[ue] ad presentem annum M.D.CXX vivae effigies, vitae, et elogia duobus tomis

31쪽

persectam habens,illius nunquam morituras Laudes, his proximis versibus cecinit. Puantum puniceis nova rosetis Cedunt vere seu rubet pinis:

Quantum Lilio amentom horti Gemmae omnes alio nitore cedunt: Quantum caetera punicis decoro Malupoma quidam rubore cedunt: uantum conferis breves Uricie

Concedunt quoque gloria cupressis: uantum testigero repressa testus

Caelo molesua is nigrore cedit: Tantum omnes atri celebritate, Hama, nomine, gloriaque Vera Ut mittam ingeni j valentiomLumen minafulmen atque vires Rari urici tui perennes Concedunt tibi Principesserem, HENRICE , patria tuae columna Talis,qualis erat celibi ista Olim quam extulit Henricus triumphans. Remaavit serὸ triginta octo annos, jum aegrotassedi Testamento condito mandatis Familiae datis,obitus est

tem supra annos Lumenses admodum ipse morti an vicinus petist , sepultum en

V Vindes ne in Collegio Hrone molis in Vere Kegi Monumento, quod tardinalis QVolseus inchoarat

adnamistrationis tempora illustre,propter vieincias crebas

res 1n bello seliciter gestas gloriossem,

sub eo mutationes factas memorabile propter Ecclesiae sub eo coeptam resormationem laudabiles attamen vero Veritatem non occultare propter moriam rem infelicii

32쪽

simum denique propter creba tributa Reipub nonnihil

damnosum,civibusque grave ac onerosum.

De hoc nobilissimori potentissimo Monarcha, hanc threnod1am invenio, quae sane vice Epitaphii Epicedij esse poterit. HENRICUS Princepsprope lustraperegerat Go, Et populum magna prudens cum laude regebat, quo magna te tractaυitsceptra Britanni: cium Deis omnipotens, morbo obrepente moneret Hinc emigrandum de vita. Proh dolor ingensi ut iaplebs Lachvmis quum tristibus ora rigavit' uua graviter Regni proceres planxere cubantem' Ulia tota,cet moerens, lugubris amens, γ

ύῖ Olopis adportant Medici, nilprofuit herba,

Quaesolet humanis membris adferre alutem, Pharmaca nilpro unt,praebetu oti rustra: Heu nulti trictis mors est medicabilis arte.

SCRIPSIT ENRICUS

minis ertionum Sacramentorum Ith. I.

illisolam umeri lib. I. De Chriniani hominis institutione lib. LDe instituenda ube lib. I. Sententiam de Mantuano Concilio lib. I. Dejusto in Scotos bello lib. I. --Duceta Saxoniae Erasmum Rote- rodamum se alios magni nomisis iras Distolas didisertissimas

34쪽

ita claro genere nobilibusque parentibus ortus, tamen acri &excellenti insenio pr ditus atque adeo exima, virtut1bus orna tus, operam in uventute dedit M1nservht

Cardinat moheo, cui valde charus Mac ceptus fuit.Postea strenuum Athletam se gessit, inChristi Euangelio promovendovi propagando, quod tunc tem poris, coepit in Anglia pullulareri vires acquirere. Quo nomine Rex Henricus octavus eum praecipua gratia dignatus ipsius imprimis opera primum in Papae tyrannide abolenda , post in Monasteriis demoliendis usus est, quibus in domicilijs manifesto apparuit , tam nefaria&horrenda flagitia fuisse commissa, ut ea vel semel quidem nominare salvo pudore nequeam Prima dignitas quam in eum Rex contulit sui Baronia dei ebam in agro

Rullandiensi,anno iri 6. Secundo eUm equitem aura tum ordinis scilicet meorgiani motulorum praefectum, Privati Sigilli Custodem Secretarium postea summum secit praeterea eum illustri Comitis Essexti titulo exorna Vit anno is39 Et Rex eum his ornamentis decorare non contentus,illum magnum Angliae amerarium Ecclesi astic ordinis Praesidem Vicatium suum generalem, unum ex intimis suis Consiliariis constituit. Caeterum uilia tantopere autoritate gratia apud Regem valuit, tantam sibi invidiam apud reliquos tam Magnates quam P sules Pontificios conflavit ut multa crimina ei intentatare non erubuerint,nec destiterint,et accus and insectan dique finem non fecerunt priusquam eum condemnasia

sent.

Ecce rerum humanarum fragilitatem: Iste,cujus seli citatem omnes admirabantur, plurimi invisam habebant, quod ab infimo loco ad honorum summorum apicem in palicorum annorum curriculo conscendisce : subito, et nihil minus expectans, in ipsorum Regiorum Consiliari

35쪽

orum concessu comprehenditur,atque in Carcerem con jicit tar,unde nunquam donec ad ultimum supplicium sub eundum,emissius est. Nam in Partiamento jam Aprilis XII. convocato, Majestatis Llesse simul ac Hereseos ac cusatus,ablata lege inaudita damnatus est: tumque post quam comprehensus fuerat nondum XX die transacto,

securi publice percussus, nempe XXVIII. Iulii, anno IF o. regnantisque Henrici Octavi XXXuq. Si quis velit plura de vita huius spectatissimi Domini Cromvvelli cognoscere, inspicias evolvat Martyrolo gium Ioannis Foxi, in quo tota vitae suae ratio splendide copioseque describitur.

37쪽

THOMAS MORUS.

os ec HOMA MORVS, quem Religionis gratia inter nostras Loties non numero ete nim ille Circaeo corti Babylonici poculo exhausto deperhi meretricem illam inque porcum conversus est, xhinc oppugnavit potvis quam propugnavit Euangelium propter admirandam doctrinam 5 divinum ingenium suis coartaneis nequaquam cessit , si lillos omnes facile antecelluit. Vnde ad multos annos Regi Henrico octavo plurimum acceptus fuit: qui eum primo Equitis aurati dignitate insignivit ;& post alios collatos honores etiam in sacrum suum Senatum cooptavit, summumque adeo totius 1 ngliae Cancestarium constituit qua dignitate per diu potitus est , sed aliquibus causis impulsus , eam sua sponte reliquit Quo quidem tempore complures prPclarbs libros iubtiles tractatus conscripsit, sed inter omnes topia ejus facile excellit, ejusque summum ingeni Um maxime demonstrat. Summa desintima familiari tis cum literis tum alij vij modisque inter eum Magium illum ERAS MU M Roterodamu intervenit. Sed ementita illa Papae authoritate ab Henrico Regebim abolita AE tam ob Regium jus primatum ab eo ab altum Dam aliis biistis de causis

injudicium vocatur damatum poenana sequi opor tuit ut securi percuteretur. Hoc autem in loco prieter mittere nequeo illud Epigramma quod de eo tum in vinculis invenio- quid des ore meditans in carcere e orM,

D licit Urinam, i sibi triste videt. Urinam Regispotiis lustrasset in illa Vidisset mortis turbida Dasuae.

In seriali autem Scaena constitutus constanter at criter mori visus est , caputque super Truncum depo

38쪽

siturus marnificem eum veniam poscent , respondit se hac lege illi condonaturum , dummodo sibi a Barba ipsus amputanda caveret; quamvis enim dum vixit pie runque derasus esset et imberbis, prout ex ejus Effige vi dere est , videtur tamen . seniori aetate se pulchram et prolixam barbam nutrivisse qui jocandi lepos, utcunque litum ejus morem et acumena ingeni declaravit, nihilo

minus in morituro magnam reprehensionem merUit.ΗOc

pro explorato scio quod Martyrum Euangelicae professi onis ergo morientium novissima verba religionem et san clitatem multo magis spirarunt, quod ex vitarum suarum insequente curriceso facile apparebit , Gloria igitur sive justitia . sive Misericordiae divinae in morte et obitu tam veritati inimicorum quam ei faventium aliquo modo elu cebit Et de nostro en foro quasi satis Ob truncatus est in editiore planitie sive area sub Turri Lon dinensi anno i 31 annoque Regis Henrici Harui vicesimo

septimo Conditus jacet in Ecclesia Chesdens prope

Londinum, et Epitaphium habet, ut sequitur:

THO MAE DII quod paul post abdicatum munus Cancestari ipse sibi compo luit, hepulchro suo affixit

THomas Morus urbe Londinensii . familia non celeia bri, sed honesta natus , in literis utcunque versatus. quum ut caussas aliquo juvenis egisset in foro, et in urbe, suo pro hyrevo us dixisset, ab inv1ctissi'. Rege Henrico VIIJ ' cui uni Regum omnium gloria prius inaudita contigit, et fidei defensor, qualem et gladio se et calamovere, stitit , menito vocaretur 9 adscitus in aulam est, delectusque in Concilium , et creatus Eques , Pro quaestor primum , post Cancellarius Lancastriae , a clem Angliae miro Principis favore factus est. Sed interim

39쪽

interim in publico Regni Senatu lectus est orator populi, praeterea Legatus Regis nonnunquam suit, alias alibi;postremo vero Cameraci Comes et collega junctus Principi Legationis uiliberto Tonstallo, tum Londinensi, mox Dunelmensi Episcopo quo viro vix habet orbis hodie quicquam eruditius, prudentius, melius. Ibi inter summos Christiani Orbis Monarchas rursus resecta si dera, redditamque mundo diu desideratam pacem, et tissimus vidit,et Legatus internit. tuamsuperipacemfirment faxintqκ perennem. In hoc officiorum vel honorum cursu quum ita versa retUr, ut neque Princeps optimus operam ejus improbaret,neque nobilibus esset invisus,neque injucundus populo;furibus autem,homicidis, haereticisque molestus: Pater ejus tandem Ioannes Morus Eques , et in eum Iudicum ordinem a Principe cooptatus, qui Regius consessit vo catur homo civilis, innocens, mitis, misericors aequus et integer annis quidem gravis, sed corpore plus quam pro aetate vivido, postquam eo productam sibi vigil vitam,ut filium videret Angliae Cancellarium, satis in ter

raciam se moratum ratus , lubens migravit in Coelum. At filius,defuneto patre,cui, qUamdiu supererat, compa ratUS, et jUvenis Vocari consueverat , et ipse quoque sibi Videbatur,amissum jana patrem requirens, et editos ex se liberos IV ac nepotes AL respiciens,caepit apud animum persenestere. Auxit hunc affectum animi subsequuta statim velut adpetentis seni signum , pectoris Valetudo deterior. Itaque mortalium harum rerum satur, qUam rem a pUer semper, optaverat, Ut Ultimos aliquot vitae suae annos obtineret liberos , quibus hujus vitae negotiis paulatim se subducens , suturam posset inmortalitatem meditari, eam rem tandem coeptis annuat Deus in

dulgentissimi principis mcomparabili beneficio resignatis honoribus impetravit, atque hoc sepulchrum sibi, quodiuortis eum nunquam cessantis adrepere quotidie com

40쪽

monefaceret, transatis huc prioris uxoris ossibus, Ytruendum curavit. Quod ne superstes si ustra sibi secerit, DCV Ingruentem trepidus horreat, sed desiderio Christi lubens oppetat, mortemque ut sibi non omnino mortem, sed anuam vitae felicioris inveniat , precibus eum , e ector optime , spirantem , precor , desunc umque pro sequere; Pro uxoribus suis,

Chara Thomaejacet , c.

Sub quo laetec quoque subjuncta Carmina occurrunt: Chara Thomae acet hicJoanna uxorcula era ori, qui tumulum isse , hunc de lino quique mihi. V a mili dedit hoc conjuncta Sirentibus annis, Me vocet ut puer trinapuellapatrem. Alterapritagni qu egloria rara novercae esto Tam pia quam enatis v fuit usi uis h ltera sic mecum vixit c altera vivit, Charior incertum est, hic sit an uerit. Os mulo uncti poteramus iberen6Ι tre uuam benes Actum religioquesinant. Sisociet uni uim societ nos ob ecro coelum, Sic Mors non potuit quod dare γita dabit.

DE THOMA MORO AN

GLIAE OLIM CANCELLARIO

Ad Thomam Earonem de Ellesime An gliae Cancellarium sapientiss yntegritas morum Oium Mnmendat, in ardor Ingen j docto dulcis in ore decor.

Te quoque Cor Sapiens Gravitra Vratia multus Eximite populo con icuumque citrTotius Integritas'it ne labe peracti Te oro aequalem moribus esse probat. Excipia Mori casus Oflebile fatum,