장음표시 사용
221쪽
ministros ad reirimen eiusdem regni Cottae praese Edwar I.
cimus jure nostro. Cumque jure Pleni dominii in P . .
POSSeSSione ejusdem regni existere dignoscamur, 'm' 'Ply Omittere non OSSumus ne debemus quin insolentiam subditorum OStrorum rebellium, Si quos in VenerimuS, Praeminentia regia, prout 'in X pedire viderimus, reprimum uS. Quia vero X
praemissis et aliis constat evidenter, et notorium exstitit,' quod praelibatum regnum Cottae, tum ratione OSSeSSionis quam proprietatis, ad nos pertinet pleno ureri nec quicquam secerimus vel caverimus Scripto vel facto, Si Cuti nec POSSemUS, Per quae uri aut possessioni praedictis debeat aliqualiter derogari sanctitati vestrae humiliter Supplicamus, quatinu praemissa provida meditatione pensantes, ex illis vestrum' motum animi dignemini ins Ormare, Suggestionibus Ontrariis aemulorum in hac parte vobis 'sactis ' si placet, murem nequaquam' adhibendori quinimm Statum nostrum et jura nOStra regia Supra dicta habere velitis, si placet, promptis assectibus
Item Magnates Angli scripserunt super Eodem 'Magnates regni Angliae, ad inStantiam do Thomaron,
'paternis affectibus commendata Conservet vos Altissimus ad regimen ecclesiae Suae Sanctae per tempora prospera et longaeVR.
222쪽
EdWarii I. ministerium fides Catholica Eubernatur, in SutS
A. D. 30 l. The Barons Leiter.
actibus cum ea, sicut firmiter credinins et tenemUS,
maturitate procedit, quod nulli praejudicare, Sed Singulorum jura non minus in aliis quam in SeipSa
tanquam mater alma Conservari velit illaesa. Sane, COI VO Cato nuper per Serenissimum dominum nos
trum Edwardum, Dei gratia, regem Anglia illuStrem, Darii amento apud Lincolniam generali, idem
maged by time, have been Ointly
used in the formationis the text. Hemingburgh' MSS. Ommencewith the word Sancta Romana mater ecclesia, imittin the introductor lis os ames, heregive stomuli originals - Sanctissimo in Christo patri domino Bonifacio, divina proVidentia Sanctae Romanae ac ni-Versalis ecclesiae summo pontifici,
sui devoti silii, Johannes comes Warennae, Thomas comes an- castris , Radulphus de Monte- hermeri comes Gloucestriae et Herisordiae, Hunisidus demoliuncomes Heresordia et Essextae et constabularius Angliae, Ogerus Bigo comes OrsOlciae et marescallus Angliae, Guido comes Warrewik, Ricardus comes Arundell, domarus do Valenciai minus de Montiniaco, Henricus de Lancastre dominus demune-mue Johannes demastinges dominus de Bergeveni Henricus de Perc dominus de Opclive, Edmundus de MortuO-mari Ominus de Wiggemore, Robertus Filius-Walteri dominus de Wode-ham, Johannes de Sancto Iohanne dominus emaunali, Hugo de Vere dominus deSWaneschampiS, Willelmus de Breuhos dominus de Gower, Robertus de Monte-alto dominus de Hawardyn, Robertus de atteshale dominus de Buken-ham, Reginaldus de re dominus de Ruthyn, Henricus de Greydominus de Codenore, Hugo Bardois dominus de Wirmegeye, Robertus de oun dominus de Castro allidis, Willelmus de Ros dominus de Hamlake, Robertus de Clissor castellanus de Appelby, Petrus de Malo-lacu dominus de Mulgreve Philippus dominus de ime, Robertus Filius-Rogeri dominus de Cla-Veryng, Johannes demoliun dominus de Dunsterre, Almaricus de Sancto mando dominus de Widehaye, Alanus la Zuch dominus de Assheby, Willelmus de Ferrariis dominus de roby, I heobaldus de Verdun domitius de ebbele, homas de Furnival dominus de heseid, homas de Multon dominus de Egremoni, Willelmus te Latimer dominus de Corby, homas dominus de Ber-kele, Fulco Filius-Warini dominus de hitington, Iohannes dO- minus de Segrave, Edmundus de Cyncouri dominus de Thurgerion, Petrus orbe dominus de auZ, Willelmus de Cantilupo dominus
de Ravenesthors, Johannes de Bello-campo dominus de Hacche, Rogerus de Mortuo. mari dominus
de Penketlyn, Iohannes Filius- Reginaldi dominus de lenie-veny Ranulphus de eville dominus de Raby Brianus Filius- Alani dominus de Bedale, Willelmus marescalluc dominus ie
223쪽
regni Scotis tangentibUS, X arte CStra rece et ii Baton, perat, in medio exhiberi et seriose nobis secit Lux 'rexponi. Quibus auditis et diligentius intellectis,
tam nostris sensibus admiranda, quam hactenus inaudita, in eisdem' audivimus contineri. Scimus enim, pater Sancti SSime, et notorium est
in partibus Anglis et nonnullis aliis non ignotum, quod a prima institutione regni Angliae
Hengliam, alterus dominus de Huntercumbe, Willelmus Martyn dominus de Camesio Henricus de yes dominus de Chilton RO-gerus la Warre dominus deesse-seld, Iohannes de Ripariis do-ininus de Angre, Iohannes de Lancastre dominus de Grisdate, Robertus Filius-Pagani dominus de Lanuuer, Henricus regOin dominus de Garynges, Radulphus Pipar dominus de inford, Walteriis dominus de Faucomberge, Rogerus e Strange do minus de Ellesinere, Iohannes le Estrange dominus de Cnοkyn, Thomas de Chaurces dominus de Norton, Walterus de Bello Campo dominus de Alecestre Ricardus Τalebo dominus de chleswell, Iohannes Bottetourte dominus de Mendesham, Iohannes Engayn dominus de Olum, Hug POmZdominus de Corimulet, Adam dominus de elle, Simon dominus de Monte Acuto, Johannes dominus de Sullee, Johannes de Moeles dominus de audeburi, Edmundus baro lassordiae, Johannes Lovel dominus de Dacking Edmundus demastin dominus de Enchimeholmoli, Radul-phus Filius-Willelmi dominus de Grinithorp, Robertus de Scalariis dominus de eliseles, illelmus ouchet dominus de Le- ventiales, Johannes Ab Adam dominus de eversione, JohanneSdemaveringes dominus de GraDion, Robertus la Warde dominus de Alba Aula, icholaus de Se- grave dominus de Stowe, Walterus de eye dominus de Stan-greve, Johannes de Insula dominus de Wodeton, Eustachius dominus de acche, Gilbertus Pecche dominus de Corby, Willelmus Payne dominus de ra- cinion, Bogo de novili dominus de Albo onasterio Fulco e Estrange dominus de Orsham, Henricus de Pinkene dominus de edene, Johannes de Hudie-stone dominus demuneΥS, O-gerus de untin et dominus de radenhame, Hugo Filius-Ηenrici dominus de RaVeneS-walli, Johannes le reton ominus de porte, icholaus de Carru dominus de Mulessord, Thomas dominus de In Roche, Walterus de Munc dominus de Thornion, Iohannes Filius Mar-meduci dominus de Ordene, Johannes dominus de ingeSion, Robertus Hastan dominus de IaDeSiree, Radulphus dominus de Grendone, Willelmus dominus de Leyburne, Johannes de Graistola dominus de Morpath, Matthaeus Filius-Johannis dominus de Sto-keuhame, icholaus demeynilΙ dominus de Wherletone, et Johannes Paynei dominu de iteleye,
224쪽
212 CHRONI CONΕdWard I. res ex eiusdem reo ni tam temporibus Britonum
Th. Ah ohι quam Anglorum, V perius et directum dominium Lux φ regni Scoliae habuerunt, et in OSSeSSione Vel quaSi superioritatis et directi dominii ipsius regni Scottae successivis temporibus extiterunt; nec ullis temporibus ipsum regnum, in temPO-ralibus, pertinuit vel pertinet quovis jure ad ecclesiam Supradictam; qui nim idem regnum Scotiae progenitoribus praedicti domini nostri regibus' Anglis atque sibi eodale extitit ab antiquo. Ne etiam reges Cotorum et regnum, alii' quam regibus Angliae Subfuerunt, Vel subjici consueverunt. Neque rege Angliae, super juribus Suis in regno praedicto, aut aliis Suis temporalibus, Oram aliquo judice ecclesiastico Vel Seculari, ex libera praeeminentia' statu Suae regiae dignitatis et consuetudinis cunctis temporibus irrefragabiliter observatae, responderunt, aut respondere debebant. Unde, habito tractatu et deliberatione diligenti supercontentis in Vestris literis memoratis, CommuutS, Concor et unanimi omnium nostrum et Singulorum OnSensus fuit, est ac erit inconcusse Deo
propitio, in suturum, quod praefatus dominus noster rex Super juribus regni sui Scottae aut aliis suis temporalibus nullatenus judicialiter respondeat coram vobis ; nec judicium Subeat quoquomodo aut jura sua praedicta in dubium quaestionis
deducat, nec ad raeSentiam VeStram rOCUratores aut nuncios ad hoc mittat praecipue Cum praemiSSa cederent manifeste in exhaeredationem juris coronae regni Angliae et regiae dignitatis, ac subverSionem Status ejusdem regni notorium, necnon in praejudicium 'libertatum,' consuetu-
225쪽
scrvationem et defenSionem e debit Pr Stili f. s. .. juramenti astringimur, et quae manutenebimus Lexxer. tot posse, totiSque viribus cum Dei auxilio defendemus. Nec etiam permittimus, aut inliquatenus' permittemuS, SiCut nec OSSumuS ne debemus, praemiSSa tum inSolita, indebita, praejudicialia et 'alias' inaudita praelibatum dominum nostrum regem. etiamsi vellet, fa-Cere seu quomodOIibet attemptare. Quocirca Sanctitati Vestrae reverenter et humiliter suppli-CamVS, quatenu eundem dominum nostrum regem, qui inter alio principes orbi terrae catholicum se exhibet, et CCleSiae Romanae devotum, jura Sua libertateS, OnSuetudineS, et leges praedicta absque diminutione et inquietudine pacisce possidere, it ea' illibuta persistere benignius permittatis. In cujus rei testimonium sigillunOStra, tam pro nobi quam Pro tota Communitate praedicti regni Angliae, praeSentibus Sunt appensu. Datae apud Lincolniam ρ XII die Februarit,' anno Domini M. CCC.βDissensio inter Episcopvin Dun0Mensem et Monachos. Eodem ann Orta AESU execrabili. diSSenSi A. D. ia00.
inter dominum Anthonium MunOlmensem epi 2: z. z.
226쪽
Di,,hnkib eundem PISCOPUM, CUJUS erat thema visitatio a s.' a tua CUStodiVit Spiritum meum, recesserunt his ἰά JUSSi quidam SeculareS, Sed remanserunt cum eo quam plurimi. Habebat enim Secum epi SCOPum Jubileum, qui ab ejus epiScopatu per SaraCenOS
expulsus Orabatur Cum eo cum equitaturi SeX, curam spiritualitatis in parte agens, eo quod dominus epiScopus non Celebraret ordine nisi forte Oricatus remanSerunt etiam Um e milites et clerici numerosi. Quod videns ipse prior, ait episcopo O displiciat vobis, pater,
quia cum instantia rogant fratre OmneS, quod more PraedeceSSOrum VeStrorUm antiquorum Patrum episcoporum DunOlmen Sium procedenteS,
placeat Obis aliquos e fratribus, tanquam Speciale ministros, admittere ad ossicium visitationis vestrae Xercendum. ΝΟ enim On- decet nec expedit, imo etiam praejudicaretur nobis et privilegiis nostris, si uot' clerici et laici remanente eSSent Scrutatore Singulorum. V Cui epiScopus Sede prior, et pro certo intellige quod omnes istos qui de OnSilio nostro Sunt, nobiscum habere volumuS in praesenti. diluX- erat enim Secum magiStrum Johannem de Lusci, et magistrum Reginaldum de Brandian famosos advocatos, et quOSdam alio nominatOS, Olens et disponens mirabilia facere propter quod OnaChi, Sentiente Se Sic in primordiis injuste prae aVari leCt Procuratorio, Statim appellarunt ad curiam Eborum, et ad uitionem sedis ejuSdem, et in Supplementum ii Stitiae curiam Romanam et Sic appellatione muniti recesserunt omne : remansitque Solu epiScopia cum consilio
227쪽
comparerent in eadem eccleSia, Sibi Super u α 'Ρ Σ' jusmodi contemptu responsuri. Et quia Vocati 2j I
non Comparuerunt in crastinum deΡOSuit ipsum Thesprior is
Servantiis regularibus Obedirent eidem praecepitque monachis ut alium cum festinatione eligerent. Et quia distulerunt hoc sacere haesitantes, arctavit eos in ictu, non permittens Per portas urbi quicquam inserri ad eos, nec ipsos egredi, nec aliis patebat ingreSSus. Cumque in arcto Sic positi essent, et quasi deficerent victualia, timentes fieri priora prioribuS, PrOCOS-Serunt et elegerunt contra morem quaSi major Pars quendam Henricum de Luceby, qui fuit familiaris episcopo, eo quod Sperabant epiSCO-Pum OSSe placari per eum. Qui praesentatus episcopo, absque dissicultate admissus est, Sed cum installari debuisset, invenit Ricardum priorem in tali su reclamantem ut prius et
appellantem. At illi episcopales et quidam falsi
fratres appositis manibus extraxerunt Christum Domini de loco suo, tradentes cuStodiae, et demum recludente in horrendo Carceri ergRS-tulo, primo quidem infra Septa monasterii, et secundo in caStro. Mansitque Sic clauSUS in Carcere longo tempore et quidam e monachi Suis prosecuti sunt appellationem in curia borum,
nec curavit epiScopUS, eo quod animOSu erat, non timens hominem neque regem. Tandem Oro A. D. I 30 l.
quidam ex fratribus, pro bono paciS, induxerunt ipsum Ricardum priorem ut Tatiae epiSCOpi e Supponeret, et Statum reSignaret, promittenteSepiscopum in provisione sibi facienda ore gratiOSum, nec ulla ipSum placari DOSse quin tyrannidem exerceret durius in futurum Qui tandem
228쪽
inductu per vim et metum, qui OSSent Cadere in Constantissimum virum, adquievit eorum ConSilio, et in manum episcopi Statum resignaVit. Placatusque est episcopus, et jussit ut mitius ageretur Cum eo. Redditusque est fratribu S, et aliquali solati recreatus. Die Vero quadam dum pactatum iret cum fratribus, et quibuSdam secularibus ad ipsius custodiam deputatis, juxta pontem de Stynclyvethe, CC Venerunt arentOS
sui et amici cum manu armatu, et rapuerunt eum Cum impetu, Con VerSique Sunt omne CustodeSHUS retrorsum, seStinavitque nec multum quievit donec veniret ad curiam, beneficium Bonifacii papae petitur u S. Qui Clementer eum NU ScipienS, et misericordia paterna consortans, audivit in dilate CauSam ipsius, e quod clamor ingens' prius ascenderat ad aures ejus. Et quia annia erat ubi leus, scilicet trecentesimUS et remi SSioni peCCuminum, Concurrerant ibi innumero Sae gente e X univei Si terri Omnium regionum produCtique
sunt testes e ipsis, tam clerici quam laici, qui ante receSSum suum de Anglia praedicta audierant et viderant Oculata de Restitutusque e Si per papam ad Omnia, et ille Henricus qui
Prioratum occupaVerat seudo Si monuChUS O- minatus. DecreVitque papa fore Citandum epi-SCOpum et perSonaliter Vocatu eSt, ut in crastino sancti Martini compareret, re Spora Suru Papae et
prior 'super' quibusdam Canonice proponendiS. Contra quem quidem diem dominus episcopu Spraemi Sit multa, et O Si quam venerat X posuit majora, vicisSimque litigabant super homicidio, dilapidatione et aliis quibusdam enormibu arti-
229쪽
uualiter a vitae suae primordii Cruce Stunatus, ditUeenthe
negotium Terrae Sanctae perSonaliter et in expe- V U
ditione militari promovere disposuit. Et quia
multas habebat terra e perqui Sito, etiam luS- quam duo mille et quingenta murcatuS, qua in ipSO negotio X pendere Proponebat et Comes de Ornubia, cujus erat principalis Xecutor the-Saurum legaverat ad inveniendum centum milites per annum continuum contra inimicos crucis Christi petiit breves inducias, ut terra Praedictas venditioni exponeret, et ne CSSuria Pro videret pro Se et trecentis militibus tranSs retaturi Secum, et Sumptibu Sui permunSuri pertre annos Continuo in Terra Sancta Placuit domino papae promisSio, eo quod cordi habebat Terrae Sanctae negotium, et licentiavit eum, terminum Statuens unius anni ut iter arriperet quod promiserat reliquitque rOCuratorem in Curia, qui cum priore contenderet. Et ViSCeratu pecunia quasi manu VRCua reVerSUS St, erat enim homo magnanimis, non arcen pecuniae ut
ConSequeretur Otum Coepitque nova sacere in epiScopatu, et inaudita quaerere, ita quod insurrexerunt in eum quasi Omne incolae pro libertatibus suis defendendis Deposueruntque requenter ad dominum regem multimoda querelas, quaerentes fieri per eum justitiae complementum, nec Curavit epiSCOpUS, propter quod dominu rex primo roganS, Secundo exhorta S, tertio Comminando praecipiens, Sub poena perdendae libertatis, Scripsit, ut ab injuriis cessaret et populum Suum ju Ste regeret Od consueto. Verum quia Ominu epiSCOpu Semper cum iissimulatione
230쪽
pertran Siit, captu est libertas episcopatus Sui in manum domini regis; apposuitque justitiarioS
Suo et Suum cancellarium fecit cum novo Sigillo. Conquestique Sunt incolae de ministri epiScopi, et tractabantur materi mulctuntur, in CurCeruntur, et quasi ad OnSumptionem extremam deducuntur multi. Interim appropinquaVit templa epi-SCOpi, ut promiSSum iter arriperet, et incepit pluSSOlit placare dominum regem, promiSitque et uS- Securavit justitiam facere, et ministros praestare' bonos et fideles, et restituta Si ei libertas Sua. Eodem tempore circa festum beati Petri ad Vincula, praedictus Prior Ricardus reversus est decuria, et a fratribus suis unOlmensibus cum gaudio Susceptus Si in anno tertio ejectionis Suae; et dominus episcopus ad Romanam curiam
direxit greSSus SUOS, non tamen ut PromiSerat,
quia obierat Bonifacius papa praedictus. SuCCedente vero eidem papa Benedicto, dominus epiSCOPUS Pro Xequendo praedicto negotio Terrae Sanctae decimus Anglicanae ecclesiae, Scottae et Hiberniae, per tre annos continuos concedi sibi petiit. Sed irrisus est, effuditque iterat viScorupeCuniae Suae. Et Solummodo impetraVit, quod Cantuariensis archiepiscopus, Wintoniensis et Lincolniensis episcopi personaliter venirent et visitarent cupitulum DunOlmen Se et CorrectioneS salubres facerent, tam in capite quam in membriS. Noluit enim DunOlmensis episcopus Vi Sitare Per Se eo quod dominu papa Bonifacius limitaverat eum, faciendo Super hoc Constitutionem specialem,