Comoediae;

472쪽

832. 833. et i πόλεως το Πελαργικόν οτι

20μός φησι το Πελαργικον τεῖχος ἐπι πετρῶν κεῖσθαι Ἀλ- λως το Πελαργικὸν και αυτ τραχυ αλλὰ διὰ τί πιτη-dειος επὶ πετρῶν οἰκεῖν, εἴπερ λεκτρυών εστιν, εἰ μη τον πελαργὸν ἄμα παίζων - προς το νομα, αλλὰ διὰ τί Περσικὸν η Aρεος νεοττός.

καις πυρκαῖὸν καίειν.

473쪽

φυλακας περισκοπουντες, ερχ0μενοι ἐπὶ τους φυλακας, κωδωνας ειχον, καὶ δια τούτων ψόφουν, πειράζοντες τον καθευδοντα, καὶ ιν οι φυλάττοντες ἀντιφθέγγωνται. μηπ0τε ὁ παρακωμωδεῖ τυν υριπίδην Παλαμηὁην Ουἄπρο πολλου δεύιδαγμενον.

850. 851.)τὴ, χέρνιβα τὸ δωρ. Λημοσθεν η ς καὶ χερ- βων κ αὶ κανῶν η όμεν ον. εἴη ' αναπο ευθείας της χερνιψ.851. 852. ομορροθῶ κορωνὶς καὶ εἰ θεσις μετα χοροῖ καὶ τροφη κώλων διαφόρων κ ἄν ο ὐπε-15

δων ουτ δε ελεγον τὰς προςαγομένας τοῖς θεοῖς θυσίας, καὶ προςόδια τα εις πανηγύρει των θεῶν ποιηματα πα-ρὰ ων λυρικῶν λεγόμενα. 30857. 858. Πυ ας βοὰ χοαὶ, αυλητης. ε ηται

474쪽

863. 364. ὁρίσω τήν αλλὰ η δευτέρα περίοδος κώλων καὶ στίχων στὶ δεκα. ν ὁ πρῶτος ἰαμβικος

απάρχεσθαι εν ταῖς θυσίαις εμιξε ὁ τα επίθετα των θεῶν

475쪽

872. 873. ουκέτι Κολαινὶς παρα την τῆς

κωλων καὶ στίχων ἐστὶν επτα. ων τ ά χ0oιαμβικον δέ- μετρον ἀκατάληκτον et β δακτυλικον πενθημιμερές. τογ εφθημιμερές. τὸ δ ἰαμβικον τρίμετρον κατάληκτον.

477쪽

ζονος τρίμετρος καταληκτικός τε ομοιον δίμετρον περ- κατάληκτον ἐκ παίωνος το ὁ μοι0ν διμετρον ἀκατάληa5κτον το ε χοριαμβικον δίμετρον καταληκτικὸν, ει ὁ βου- λει, δακτυλικον τρίμετρον το ς ὁμοιον δακτυλικον φθημιμερές το ζ χοριαμβικον τρίμετρον καταληκτικόν τοὐγδοον ἰαμβικὸν πενθημιμερες. φ ο παράγραφος.

προενεκτεον ως ἀλίβας ο δε πελεκῖνος τω πελεκαντι προς έήριπται πελεκὰν μέντοι πελεκάν0ς κοινῶς. πελεκῶς δὲ πελεκῶντος Ἀττικῶς. πελεκῶς πελεκῶ χωρικῶς.

883. 884. καὶ φλεξιδι ἐπισκεπτέον περὶ Ου- των ἐκ της των ζώων ἱστορίας, τίς o τέτραξ καὶ φλεξις καὶ 25 ἐλασῆς. η γαρ βάσκα καὶ καταὐρακται εἰσὶ παρὰ Καλλιμάχω

χορηγου, τι μικρον ἔδωκεν ιερεῖον.

τ0 ε θαλάσση διαιτώμενος.

479쪽

920. 921. ταυτὶ συ ἐντευθεν διαιρεῖται τὰ πρός-10ωπα ει συστaηματικας περιόδους αμοιβαίας η και εστιν ηπρωτη περίοδος στίχων αμβικῶν τριμέτρων ὁ . Q στίχων καὶ κώλων ζ . ν ο πρῶτος χοριαμβικος τρίμετρος καταληκτικός. το μοιον ἱμετρον,καταληκτον, τον δεύτερον ἔχων πόδα πεντασυλλαβον το τρίτον περίοδος εο ιαμβικhς 15και τροχαῖκης βασεως et ὁ συναρτητον ξ αναπαιστι-

ὁ πρότερον, τι επὶ ἐνεστῶτος 'Aλλως σαφες τι τὰ ονοματα των παίδων Ἀτέθεσαν si δεκάτη.

930. 931. εμὶν τεῖν χλευάζει των διθυραμβοποιῶν τον συνεχη τοι τοιούτοις χωρισμον, κάὶ ιάλιωτατον IIίνδαρον, συνεχῶς λέγοντα εν ταῖς αἰτησεσι et ἐμίν. 35931. 932. τουτὶ παοέξει ν τρίτη περίοδος στιχων στὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων καταληκτων πέντε. ἐγὶτs τελει παραγραφ0ς.

480쪽

ρί0δος κώλων esset παιωνικῶν μεμιγμενων κρητικοῖς καὶ παλιμβακχείοις τεσσάρων. ων τ ά τρίμετρον καταληκτι- 15κόν του τρίμετρον βραχυκατάληκτον του β' ποδος παλιμβάκχου et τρίτ0 δίμετρον κατάλη τον δια την διάφορον ἐν κυθεύει ὁ στίχος ἰαμβικος τρίμετρος ἀκατάληκτος. ἐπὶ τω τέλει παράγραφος εξης ὁ ψέ περίοδος κώλων αναπαι-οτικῶν πέντε. ων τ0 πρῶτον δίμετρον καταληκτικον του πρω- 20του odo πεντασυλλάβου τὶ πενθημιμερες, ο καλειται δοχμαῖκόν το τρίτον ωνικον τριμετρον κατάληκτον , τουπρώτου ποδος πεντασυλλάβου. το δ' μοιον το ε δίμετρ0r βραχυκατάληκτον παιωνικόν. επὶ τῶ τέλει παράγραφος.