장음표시 사용
31쪽
quod contingit sanis ex obseruata exquisitiori&tenuiori victus ratione. Quoniam illi errores grauius ferant. Id est si quando illi faciant subitam mutationem ab illo exquisito victu ad largiorem Mileniorem, cruditates multas colligunt, ex quibus nascuntur obstructiones, ab illis putredo, tum demum febris, quare suadet sanis, quamlibet aquam obuiam potent a consuetis enim minor fit passio. A X RE
Mne remedium debet esse aequalei morbo ex Gai superatio vero pedet a viribus: Ergo extremis inprbis ex trema debentur remedia Remedia autem costituuntur in dieta, chirurgia, pharmacies ergo extremis haec debentia remedia:
e1 tremos vero Gal. interpretatur magnos,
qui ex eodem cap . lib. . Meth. medendi, magni dicuntur Implomatum magni- udiae, partes obsessa praestatia. caclice-tia, siue malignitate humorum: verum omnibusne extremis a orbis extrema sunt ad hibenda remedia' respondemus, magnitu-
o morbi indicat quidem magnitudinem remedi per se, si vires coindicent, iosia
sint ferre quare in morbo magi . si vir su et in robustae , magna concedemus remedia: si debiles uo idem: verum sintne ta- lex
32쪽
Ies deserendi siue remedio 3 si Medicus agnoscat sua arte, tales esse plane desperatos id est, ita superari naturam a morbo, ut nullast reliqua salutis spes, seque dum est illud celsi edictum , non sunt in fanan dare media, qu multis auxilio fuere, nautem res in analbiguo sitae sim vitaeque aliqua salus si sperabilis, satius est ex eodem celso, anceps remedium experiri, quam nullum, adhibitonam prognostico: dubii iudici causa est iam dicta iiii Aphor. tamen mel in est inquit Gai. gros iuuare
cum periculo quam nullo prorsus remedio adiutos mori permittere. Hoc namque est crudelitatis, illud humanet charitatis, fitque
peracutus est, extremo tretinus labores habet summeque tennissimo victu es miendum 2 um vero non est e pleniorem mictum ti c. exhibere, tantun de extrema mictus tenuis
ratione remittendum, quanto extremis, morsus fuerit remisior. I. I.
Aphvri sim 1 propter ancipitem di :e
ta praescribendae cognitionem , suadebat Medico, ut res re longiorem victus rationem, tenui posthac ver de pr fixis certis indicationibus modum vita: praesinit certum. In hoc Aph.&in se' rentibus , primo dies dicationem a morbo peracuto simpliciter , ut ea ac
33쪽
peracuto in quo summe tenuistimo vii Auest utendum,nimici im, aiat inedia cibi mera, aut perexiguo cibo , ducit vero nos incognitionem horum morboriam ex laboribus extremis, quos habet coniunctos scilicet symptomata extrema, ut vigilias, deli-ria, lippo thymias, agitationes magnas corporis , dolores acerbosci potestque talis efformari ratioci avo, illi morbi, qui extremos habent labores sunt extremi peracuti extremis autem morbis exticina debentur remedia ex superior Aphors ergo in morbis peracutis, summe tenui Timavictus ratio est, sui pandi ratione morbi, cui debetur remediu aequales extrema autem extremis sunt aequaliaci virium tamen
ratione, siquidem fuerint debiles , aliquid
suggerendum esse, quo sustententur. Cum vero morbus non est peracutus quia non habet extremos labores , licet exhibere pleniorem victum in plenior victus cum latitudinem magnam habeat oportet metiri eius copiam ex quatitate morbi ipsius: cum ut extremis extrema exiguis parua ocraediis media conueniant remedia. CVM VIS AST
maximi, tunc tenuis. imo utendum mitti .
TEmpora morboria quatuor sunt, quae mensurant eius motum improprie dicium principium, incrementum, status,ac declinatio cinii incipioin fine omnia Mi-
34쪽
tiora,in statu deteriora Aph. 3o. lib. lilam in principio atura aggreditur pugnam cum morbo pedetentim tum quia cruda sunt omnia, cu incipit coqui materia mor-hifica commouentur symptomata cum enim pus sit dolores, febres magis accenduntur, quam cum factum est ex Aph. 7 lib. 1.ut ostendat specilico exemplo e vericam propositionem, in incremento ait 'seri symptomata, crescunt aut illa ad statum usque, in quo manent in eodem gradu, unam in declinatione decrescunt, tandem fatiscunt. Vis ergo maxima morbi est iu stat, ue eo tempore aer sit
Hi p. enuis linia esse tendum ictus ilioni quod ea tremis et trema debeantu i remedia ne natur ibidens, d ais x profi-gationi causae moes, , , ab eo ossicioreuocetur ad alimetiri coctionem , nde imminuetur vis illa qua pugnat contra orbi violentiam. Ero cum morbi vis est maxima, tunc tenuissimo victu est utendum .
uram faccre oportet, an is cum praescripto mi A per stet ad morbi et quem Corem; anne ius diciat imparque cum tali mi tu,succumἷat, tuam cedat morbus , obtunda-sar. b. s. I.
Arborismi superiores ad amissim
obseruati periculum pariunt saepe: ut enim summum rus summa dicituranturia inter iurisperitos. Ita inter medi-
35쪽
cos seuera serigida praeceptorum medici nae obseruatio periculosa es , quocirca hoc Aphor corrigit superiorem victus rationem tenuem, memor . . s. Aph in quibus praefert victum pleniorem tenui. Cautio ergo talis est , si quando in morbo exacte peracuto praescripserit victus rationem tenuissimam videndum num cum tali victu, ger poterit iperesse, aut vivere usque ad morbi vigorem rex quo colligere licet, omnem instituendar diaet rationem , in qualitate, quantitate , numero sumendam ex prinotione futuri status, scilicet num absit longissime an proximus sit, quod ex-yreisit Gal. cap. 3. libri. de crisibus: generosi medici, inquit, atque arte Hippocratica digni officium est, futurum statum praecognoscere. Cum omnem victus rationem ad
ipsum aspiciendo decerna , dignoscitur
Vero ex motu morbi, qui motus, aut celerest, aut tardus, celeritas eius cognoscitur
symptomatis magnis cito natis , ex causa calida, ut biles tarditas autem ex sympto malis aide nascetibus & ex causa frigida, ut pituita, succo melancholic, de quibus in nostra methodo cap. 7. Verum non amorbi statu tantum: sed ex viribus sumenda est indicatio victus ut diximus , quaeum debiles sint alimento pauco saeperpetito resecillandae vires autem sunt a iis modis debiles, ab oppressione sciliς et, dissipatione. Tum alia animaduertenda est diuisio petita a causa debilitatis quae prout varia est, diuersa victus ratio institui
36쪽
tur: una illius causa censetur inanitio, ut alui profluuium onga fames, furus sanguinis, ex quacunque parte oriatur, aut potest emanere a re infestante, ut a puncturi vellicatione orifici superioris stoma chi facta ab acri humore, syncope, dolore, aut ab intemperie interna partis principis, qua calor naturalis diminuitur, a suffocatione uteri, ut in mulieribus, in virium debilitate ab oppressione,tenuis victus c5- uenit, ab inanitione nocet. Oportet enim inanitas reficere paulatim, parum Tarpe: si res ins stans causa extiterit debilitatis Tum syncope,aut suffocatio teri, cum dilsipentu spiritus subito in debilitentur vi res subito sunt reficiendae ex Hipp. enim quae subito attenuantur corpora, ito sunt reficienda, in debilitate ab intemperie nata, cum dissipationem illa intemperies pariat reficienda est debilitas pedetentura: ne vero quicquam iudicatum remaneat sequenti Aph praefuit quo modo victustatio sit praescribenda ratione status futuri. I E V ii R
dentem , ut vici a num cum tenuissimo victu secundum docti illam superiorum
Eaborisimorum prascripto possit durare,
37쪽
Ysque ad statum in orbi: an vero sit periturus, ante qua status contingat, aliquis pos se rogare, quo imodo sese debeat gerere prudens Medicus in perscribendo victu, ratione subiti status: hoc Aphoris respondet Hipp. quoniam status imorbi mox futurus est, id est intra quinque aut septem
dies, statim tenuiter cibare oportet qgrum: illud aute cognosse itur ex motumo Ioi, Ut dirimus supeziori commentario probari
Vero potest haec pars prior Aphoris hoc
modo : omnis morbus , qui intra paucos dies ad statum est et uenturus peracutus dicitur , in omni vero tali victus ratio est praescribenda tenuissima ergo in quo morbo, mox futurus est status praescribenda est victus ratio tenuissima, assumptio huius ratiocinationis probatur per antecedentes
Aph. Albus autem paulo tardius futurus est status , in ipso statu paulo ante scilicet in postrema parte incrementi, subtrahendus est cibus nam in statu quiescendum esse, paulo post scribetur antea vero
id est in principio morbi, in prima parte
incrementi, liberius alendum, ut aeger durare possiit usque ad morbi statum nairi cum morbus ni futurus longior, nisi liberaliter nutriemur aegrum in princidio, periculum esset, ne deficeret ante aduen. tum status, vel cogeretur Medicus, quo vires debilitatas reficeret subministrare cibos, cum minimae conuenit, id est, quando natura non est auocanda a pugna , τ)od temerarium suerit iudicat una Adde quod
38쪽
melius est in principio planius nutrire, quam parcius: ergo Apholismus eius est. r PSIS TAMEN X CAER-hationibus cibum adimere oportet: nampraebere noxium, cum per circuitus redeun/morbi , In ipsi accersionibus est abstinen
VT Aphorismus bic intelligatur an iis
maduerte dum est morbos alios esse continuos , alios intermittentes. Continui in suo motu, aut seruant aequalitatem , ut febris synochus, sue continens, aut inaequalitatem, ut continua, tertiana, quotidiana, ac quartana In continuis inaequalibus tempus inaequalitatis .incrementi dicit ut exacerbatio quia morbus,ut febris exacerbatur . exasperatur in morbis termittentibus, ut in febre tertiana animaduertitur periodus, parbxismus.
Periodus est totum tempus, in quo febris a puncto primo, primario reuertitur ad idem punctum, ut sit in fabrica peripheriae circuli continet ergo Paro χismum, cintermissionem Paroris mus vero suo ambitu, complectitur incrementum, statum quale moles ius periodi tempus, a quibusdam dicitur. Aduertendiam praeterea morboriana illa tempora, quatuor dicta, aut si egeneralia totius historiar morbi: aut peculiaria parorismorum,pr sertim in morbis, qtii intermissione constant, omnis enim morbus intermittes constat principio, u3-
39쪽
cremento, talia kdeclinatione paroris mi peculiarisci liis positis , quemadmodum iii temporibus uniuersalibus totius morbi, in statu nihil dandum sic in particularibus temporibus, ut exacerbatione, cinaccessione nihil praebendum. Quia inquit Hippocrates, praebere noxium esset, quod
scilicet natura reuocetur a pugna cum
morbo , ut dictum fuit: praeterea, quod paro xismi, accessiones longiores est cerentur in pernitiem aegri .
tempora, O perio rum, interse proportioniso ruatio si e ea quotidie sue alternis, e maiore interva o iant,parox mos, statum morborum indicabunt edis ex se,quaepost an pare iudicia sumuntur,melat in pisuritide, sputum sarim iniri appareat breuem Areden ciat si veroposterius conspiciat longam Γωin etiam Urinae , alui faeces, sudores. iudicatu facile , aut dis iles c breues . et longos morbos fore cum superueniunt de
Vim superioribus Aphorismis seri
psiiset in statu morbi in paroxis mi accessionibus , nihil dandum
esse , nunc methodum tradit, ex quibus, per qu cognoscamus statum, paroxismum accessionem. I. ex morbis ipsis, nimiium rum spectu, sunt enim accessonesin a roetis mi morborum praefiniti, Ut tertiana simple acuanto gillima est ex Aph. 39. lib. .
40쪽
septem circuitibus, siue periodis lanitur,4 tertio quoque die repetit, in ea ergo cito futurus est status Quotidiana quotidie accessiones habet,&quia a pituita ortum ducit longa esse solet. Phrenitis sua Datura specie ipsa est morbus peracutus, quibus potest addi argumentum a causa desumptum: Nam biliosi morbi cito ad statu perueniunt, pituito si. melancholici tarde, 1. ex anni tempore , .constitutione Est autem anni tempus pars illius, temperamento reliquis distincta Exemplum sumitur ex Aph. s ib. 3 cum inquit, aestiuae quartanae plerianque breues Autumnales longe praesertim si hyemen attigerint . . ex circuitibus 'eriodis, qui reuertuntur, aut quotidie, ut in febre quotidiana, tertiana duplici, quartana triplici, in epi-lepsia quadam peculiari, aliisque morbis,
gunt, aut alternis diebus, vel alio modo. ex symptomatis epiphenomenis super nascentibus quae ortum morbi sequuntur, nec simul nascuntur:
quod explicat exemplo pleuritidis , in qua
sputum est pigenomenon istita sputum cito post natum morbum , id est, intra duos tres, vel quatuor dies appareat, breuem illam ostendit, quod natura robusta cito noxiam minimam conetur eapellere,
unde breuitas morbi speranda , ex quo colligimus cito futurum statum di vero multo post principium appareat longam nificat pleuritidem: verum in libris de ravone victus in morbis cutis scribit