장음표시 사용
121쪽
inter o raridum Ioret quibus principiis o constat λR. x xygenio et azotio constat, illiustinum et viginti partes, hujus septuaginta et novem, in centum, existunt interdum quidem paululum Da acidum carbonicum adest, sed adventitium habendum est. . Quantum aeris pulmonea semel continere possunt 3 R. utinones post inspirationem plenam circiter digitos cubicos ducentos continere
E. Quantum ains homo sanus a quietus emittit, atque in pulmones ducit in iratione omni et expiratione 3 R. Quantitas certe pro magnitudine horacis Varia est, sed festasse ad digitos cubita cos quadraginta aestimari posmi. . bot respirationes horae aenagesimi Parte Sinti R. Homini integro et quieto uni seMecim vel octodecim.
. Quid ab omni respirationa fies
R. Ab omni respiratione aer uintum emittitur; et sanguis in pulmonibus etiam
122쪽
108 De Aere ejusque Mutationibus
et Quas mutationes aer in pulmone subii
R. Cum spiritus emissus analysi accuratae subjicitur, pars oxygenii evanuisse, ita cujus locum gas acidum carbonicum suffectum esse, reperitur. Vapor plurimus etiam apparet. . Quantum ovgenii post omnem inspirationem evanescit λR. Ab experimentis nuperrime factis, digitus cubicus cum dimidio oxygenii evanes cere, et mensura prope eadem acidi carbonici locum ejus occupare reperta est.
e. Quantum Vaporis e pulmonibus quotidie emittitur λR. Quantitas ejus varia est, sed ad medium sine magno errore fortasse ad uncias viginti indies haberi possit. . Quas mutationes sanguis in pulmonibus subit R. sanguis omnis adulti venosus per pu1- mones impellitur, ibi carbonium et vaporem evolvit, deinde Oxygenium absorbet, rubriorque fit, tum ne diutius quidem in sanguine chylus videri potest. e. Nonne respiratio temperiem corporis Moab et quo modo fit λ
123쪽
R. Carbonium ex sanguine emissum in pulmonibus Oxygenio miscetur, et acidum carbonicum constituit oxygenium Superstes post acidi carbonici formationem sanguine in arteriis extremis et subtilissimis abso betur Sanguis enim e venis fluens carbonium amittit, eodemque puncto temporis multo capacior caloris fit oxygenium igitur recipit, quod in praesentia latet, neque temperiem pulmonum auget, aetero autem Corpori aequalem tenet. In circuitu sanguinis tamen, ut carbonium magi magisque a getur, capacitas sanguinis ad xygenium obtinendum minor minorque fit, calor igitur ubique corporis liberatur, qui temperiem omnivi partium servat. ars etiam caloris in pulmonibus Xygenio soluto e citati, aera inhalatum calefacit, halitumque vasis exhalantibus effusum in vapore tenet, ut expellatur. . Quo modo carbonium in sanguine
R. Fibrina neque in isto, neque im-μ adhuc detecta est, ab his vero in sanguinis circuitu formanda est; porro, magna copia λrinae ad partes vitiatas reficiendum Κ
124쪽
omnino necessaria est. Fibrina multo susaZotii minus autem carboni continet, quam alia sanguinis principia. Carbonium igiture fibrinae formatione, et fortasse etiam rebus Vitiatis, oritur, atque pulmonibus emittitur.
125쪽
AE res de pericardio praecipue n tari debent λ
R. ericardium est membrana densa et validissima, quae cor includit e laminis duabus constat, quarum externa est continuatio pleurae, quae mediastinum essicit; intem laevis, tendini similis, priore fortior, circum cor reflectitur, eique tunicam extemam dat, atque ex arteriis suis extremis liquorem pericares secemit, quo lubrica fiat ad cordis motus faciles et expeditos reddendum. ericardium non soli1m cor, sed etiam Vasorum initia magnorum includit, ideoque prope basin cordis sinus, sive cornua, Κ
126쪽
format cordi ipsi non adhaerescit, sed cum tendine diaphragmatis, mediastino, vasisque cordis magnis firmissime committitur. . Quibus commodis pericardium in- Servio R. ericardium cor in situ tenet ab injuriis rebusque noxiis, quodammodo defendit motus ejus nimis vehementes imPedit; et liquorem ad frictionem et inflammationem prohibendum secernit.
e. Quid de liquoris pericardi natura et
Principiis hemicis notandum est λR Liquor pericatasi sero sanguinis simu- limus est, calori subjectus opacus fit, albumenque ostendit Acetas plumbi liquorialectum mucum copiose praecipitat. Nitras argenti acidum muriaticum adesse cum soda conjunctum ostendit. Liquor pericares igitur ex aqua multa, albumine, muco, et muriate sodae, constat.
127쪽
et Quid de corde praecipue notas pR Cor est musculosum, situmque Suum In thorace post sternum inter pulmonem dextrum et sinistrum oblique habet basis ejus dorsi vertebras versus ponitur, atque apeSinter lobos duos pulmonis sinistri post cartilagines quintae sextaeque costae micat latus anterius sive dextrum, atque posterius Sive sinistrum habet parti thoracis posteriori vasis suis magnis annectitur, quae e basi sua oriuntur intra pericardium existit, cui tamen non adhaerescit.
R. Cor tunicam habet externam a lamina pericardi interna inter hanc tunicam et substantiam cordis plus minusve adipis semper deponitur, nihil vero adipis est substantiae cordis ipsius. Infra tunicam jam dictam congeries est brarum musculorum quae ita intermixtae, et varie dispositae sunt, ut substantiam muscu1osam crassam et fortissimam constituant, quae sese contrahere Potest, et cava cordis omnia minuere. Cor struma
128쪽
cava quatuor habet, auriculam et sinum venosum, quae cavum imum tantummodo faciunt, et ventriculum dextrum totidem altero latere habet. Septum auriculam atque ventriculum dextrum ab auricula sinistra et ventriculo diducit in foetu tamen foramen est inter auriculas, quod in adulto membrana plerumque clauditur, fossaque Valis nominatur Cava omnia cordis membrana imprimis tenui, densa, et alida, obteguntur. In sinum venosum dextrum et auriculam vena Ha Superior, quae sanguinem partium superiorum cordi revehit, et vena cava inferior, quae sanguinem inferio nrevehit, conveniunt; quarum inter ora angulus, sive tuberculum Loweri quadrupedum proprium, prominet. Ad latus sinistrum finis cavae inferioris valvula ustachii est cujus ad latus iterum sinistrum os Venae coronariae hiat, quod valvula identidem claudit tarte intemet auricularum sunt
Columnae carneae, sive musculi auriculae
pectinati ricula et sinus venosus dextercum ventriculo dextro, sive pulmonali, liberrime communicant valvulae tricuspides interdum viam claudunt, ne sangui renuat.
129쪽
ventriculus multo crassior et validior auri-Cula est, cujus columnae carneae etiam se times sunt et varie dispositae, retis forma; quarum nonnullae chordae tendineae nominatae ad margines valvularum tricuspidum adjunguntur, quas, ne in auriculam Vertant, prohibent, E ventriculo dextro arteria pulmonalis oritur, cujus ad initium tres valv Iae semilunares sitae sunt, quae sanguinem in ventriculum refluere non patiuntur. in Parte media utriusque sunt corpuscula Aurantii Venae pulmonales in sinum Venosum et auriculam sinistram conveniunt, quibus textura eadem est in genere, sed crassior
atque validior, ac iis lateris dextri iam
sinu Venoso in ventriculum sinistrum valvulae duae mitrales claudunt, reditumque
sanguinis prohibent Ventriculus sinister
cordis crassissimus est ac validissimus, e quo oriturinoris, apud cujus initium valvulae se- milunares tres sitae sunt, supra quas arteriae duae coronariae patescunt, quae cordi ipsi sanguinem suppeditant.
130쪽
R. o Vasorum omnium sanguineorum centrum est, primumque organon, quo anguis movetur atque propellitur.
et Dic mihi, quam brevissime poteris,
circuitum sanguinis minorem, sis cursum ejus per pulmones. R. Sanguis cavis e venis in sinum veri sum et auriculam dextram transit, quam implet, stimulat, atque ad contractionem ciet;
qua sanguis in ventriculum dextrum mittitur, hie impletus atque irritatus se contrahit, sanguinemque, qui propter valvulas tricu pides redire nequit, in arteriam pulmonalem impellit inde valvulae se lunares reditum sanguinis prohibent Arteria igitur puta
natis, quae iterum iterumque sese in ramos innumeros minores minoresque dividit, Sanguinem vehit in surculos suos XuemOS, qui retis forma, subtilissime cellulas tenues, in quibus aer est, circumdant; deinde cum venis extremis conjunguntur, quae iterum iterumque coeunt, majores majoresque arteriarum magnitudini pares fiunt, et tandem utroque pulmone truncos 'os formant, qui in sinum et auriculam sinistram conVeniunt.