Oratio ethica secunda de virtute morali, in illustri Julia Acad. quæ est Helmstadii, exercitii gratia scripta et recitata, à Bartholdo Ivaro Mull, Dano

7쪽

UIRTUTE

IN ILLUSTRI I LIA

T II E

M. HENRICO POSSE LIO, F.

Excudebat Iacobus Lucius, Am

9쪽

ROS ET NOBILI VIR O, N.

Regni Daniae Cancellario fidelissimo,

Domino: patrono suo summa obseruantia colendo.

Naperto est, Magnifice, Genero se ac nobilissime vir, patrone obseruandissime, ut impense excellentissimi doctissmi via liquaque viri, in excultum sermonis genus incubuerint: ideoque per idipsum dona DEI exuscitarint, linguae facultatem excoluerint, aureum talentum quasi in argentea patina proponere obnixe studuerint. Cuius rei in si gne exemplum summus orator Demosthenes suppeditat: qui cum naturae cingeni benefi-c sininus valeret, impedimenta magna industria superauit, balbutiem 6 ac haesitantiam in guae, qua ne primam quidem artis suae Rheto. rica iteram proferre posset, coniectis in os lapillis, emendauit, scandendo dc pronunciando

a be

10쪽

adeo confirmauit, ut princeps Graecorum oratorum iudicio omnium praedicaretur. Acce

dito illud quod de Rudolpho Agricola Philo

sopho celeberrimo, memoriae literisq; proditum legimus, nempe cundem de iuuenum indole ex pronunciatione iudicasse. Quae cum exactius mecum praepondero, saepius elegans Plutarchi comparatio animo subit meo, dum inquit Sicut qui longo tempore obscuris carceribus inclusi, ac in vinculis seruati fuerint, si postea soluantur, ob diuturnam vinculorum consuetudinem ambulare nequeunt sed capitis vertigine circumaguntur, nec lumen solis ferre possunt ita intra priuatos parietes delitescendo consenescentes,

quos Lucian merito appellat si postea cum hominibus congredi incipiant, quasi omnia noua sint, in sola caligare, ab hominum colloquij resilire ad tenebras confugere

consueuerunt. Quare doctissimorum quorundam iuueniamin collegarum meorum exemplo ductus, rectissime stud ijs meis consultum putaui, ut ego dicendi facundia minus instructus, exercitatione corrigi gestiens, in publicum