De generis humani varietate nativa

161쪽

amor. X ANDI IN UNIVERSUM. I I I

i retinio Iasielal se ies a i do E Ulihile ρ iis Nullum itaque animal ho C respectu homini Comparandum, utpote omnivoro et sub quovis coelo de-xenti, et Omnium animantium longo maxime et a primis sui generis initiis domestico; in quem ergo juncta Vis climatis, et ViCtus, et vitae generis diutissime agere debuit.

HinC V. C. passim in variis orbis terraquei plagis otiam si sub eodem latitudinis geographicae gradu positae sint, diversissima tamen aeris temperies et aequo diversus ejus et subinde fore Contrarius in animantium habitum es socius obserVntUT, prout sive elatiore sive humiliore situ, aut maris, aut paludum, aut

162쪽

1 ip SECΤIO II. DE CAUSSIS MODISQUE montium, aut silvarum vicinia, aut

coeli vel nebulosi vel sereni disseren tia, aut soli peculiari ratione, alii que id genus circumstantiis Variant. 5. Quandoque insigue des esue

rationis Phaenomenon non tam Gaimmodiatum quam ad mediatum, T Otior , Primo intuitu latentem Cratissiae cujusdam in suarum referri desbet. HinC V. C. Color ObSCurior populorum non unice ex solis in cutem directa uCtionct, Verum Orinna ex ΓΘ-

motiore, ut in hepatis functionem insigni eius potentia, derivand est.

tur.

163쪽

DEGENERANDI IN UNIVERSUM. I i5

Ilinc e. gr. ni fallor ratio Petenda, Cur fuscus Cutis Color sub torrida gona Contractus S. 55. alio quoque sub coelo magis perennet quam albidus borealium color quodsi Ver

Sus austrum translata fuerint. 5. Deniqtie est mediati AtDusmodi mussarum irifluxus tam remoti latere Possunt, ut nondum et ei conjectura eosdem rassequi , et hactenus amigmatim Phaenom2na dogenoriationis iad iStos , tanquam a fontes suos, referre licuerit. Ita V. C. procul dubio ad mediatas ejusmodi et magnam Partem adhuc nos latentes caussas referre ΟPOT-tet gentilitias et constantes Craniorum formas, colores gentilitios oc lorum etC.

SACTIO

164쪽

114 Sscito III. DE GENERIS HUM.

CAUSSIS MODISQUE

QUIBUS

HUMANUM GENUS DEGENERAVIT, IN SPECIE .

S. 4 I.

Ordo tractationis.

am ergo agamus et ea quae hactenus de modis caussisque quibus animalia in universum degenerant, EXPOSuimus, ad generis humani Varietatem nativam applicemus, ita ut modos degenerandi sigillatim enarremus, et Cuivis quicquid de caussis innotuit ad quas relerri possit, subjunga-

llis colore,

165쪽

DEGENERATIONE IN SPECIE. I I b

jungamus: auspicaturi acutis Colore, quod cisi non fallere nescius, tu men prae reliquis valde Constans sit et hereditarius Character , et qui in hybrida progenie, ex Copula diversi coloris varietatum orta, S. 57.) luculentissime utriusque ParentiS tinC- tura mixtus appareat, Cujus Porro magna Cum Capillorum et iridis ocu-Ιorum Colorct ConsenSio, et ad temperamentum hominum relatio sit; quique in universum Vel indoCtorum Oculos omnium maxime feriat.1 et D 2E

sedes coloris Cutanei. Tela mucosa, quam vulgo Cellu-Iosam vocant, de Cujus Summa in Oe-Conomia Corporis humani dignitates supra locuti sumus S. 17.), uti totius

166쪽

OG SLcaelo III. DE GENERIS HUΜ. tius machinae tandamentum quasi praebet, utpote Ceteris partibus similaribus tantum non omnibus ad ossium usque medullam intertexta, ita in extima corporis superficie in Candidum et tenax integumentum Communo, Corium nempΘ, CoaCta est, quo reliquum Corpus ambitur et includitur, et quod praeter alia, marime ingenti apparatu tum nemorum culaneorum, tum Venarum lymph ticarum, denique vero et arCtissimis subtilissimisquo reticulis vasorum sanguiferorum SCatet. ΓΔ, norvi scilicet, Corio senSum impertiunt, ut taCtuS organon, et

universi corporis quasi vigil sit.

Istae, venae nempe lymphaticae, idem Corium resorbilonis et inhala tionis instrumentum faciunt. Haec Vero , V Cula inquam Sanguis era, proxime ad hanc quam agimus disputationem attinent, utPO te quii iselitri est ρθὴ in legerim MI. re et possest illi eatori

167쪽

DEGENERATIONE IN SPECIE. I I 7

quibus integumenta CorporiS COmmunia, aeque aC pulmoneS et intestinatis tubus magnum ma Chinae humanae purgatorium et laboratorium Chemicum Constituunt, CuiuS Summae quoque, ut moX patebit, ad CO-lorem Culaneum ConStituendum, Par

oblitum est corium iEnerrimo muCO, quem ex erronea inventoris

deScriptione roticulum Mas ighiamCant, et qui glutinosum quasi Vin

Culum praebet, quo extimum denique integumentorum Stratum, mi' remis nempe S. CutiCula, CorporiS superficiem obducens et SupΘrConte' gem , Semipollucida, et in homine nato proxime aeri atmosphaeriCO EX-Posita, Corio adhastret.

Reticulum aequo ac epidermis structura simplicissima nervis VRSiS-que plane destituta, longissime a Corii natura disserunt, invicem Vero

168쪽

118 SEclio III. DE GTNERIS HUM. non uno modo Conveniunt, ita ut Cognatas QSSe has partes similares, imo extimam Cuticulam a substrato reticulo quodammodo ortum duCore, Verisimillimumi Videatur.

Utrumque quoque hocce assino stratum sedem coloris integumento rum ita Constituit, ut in candidis hominibus, nullo pigmento in Ctiam, corii nativam albedinem subrubellam pollucere sinat; in fuscis Vero aut alio colore infectis princeps pigmen' tum Culaneum rEticulo Malpighiano inhaereat, epidermis vero otsi palli,dior, manifeste tamon de ejus tinctura participet; et quo fuscius rQ6Culum sit eo Crassius quoque et propisus ad membranulae sui generiS spe- Ciem aCCedens, quo pellucidius Contra eo tenerius et non nisi di tui muci habitum prae se ferenS.

169쪽

DEGENERATIONE IN SPECIE . 1 I 0

et arietatos coloris gentiliti . Etsi inter niveum candorem Euro Peae puellae et Summam aethiopissae Senegambicae nigredinem innumeris modis 19 ludere videatur Cu-taneus hominum Color: neque ullus horum modorum sivo omnibus ejusdem gentis hominibus CommuniS, Si-

I 'Quod in universo historiae naturalis studio ingentes dissicultates parit, indefinitus scit . et arbitrarius sensus, quo plurimi auctores colorum nominibus utuntur; id certe in ea quam hic tractamus disquisitione anthropologica inprimis molestum accidit. Ne ergo ejusdem vitii arguar, monere oportet, me quidem minime Omnia quae cuivis quinorum quos distinxi colorum principalium subjunxi nomina, pro genuinis synonymis habere, anglicas V. e. Voces yeslom et olive . time &c.: verum hoc unice me voluisse, nas Voces a diversis auctoribus, iisque classicis in denotando unius ejusdemque gentis colore

gentilitio adhibitas suisse.

170쪽

1 'o SMaeso III. DE GENERIS HUM. vo ulli genti adeo proprius sit, quinet in aliis, magnopere Ceteroquin ab ea diversis, quandoque OCCurrat; in uniVerSum tamen omnes gentilitia' loris varietates aptissime ad 5 shquentes Classes principes reserendae videntur. 1 Vm scit. locum teneat albus Co-Ior, qualiS V. C. est plerorumquo Europae populorum. Huic varietati genarum rubor fere proprius; in reliquis Saltem rarius observabilis. n. olos S. buxeus, san gl. I VON', olive-tingo, medius quasi inter tritici granorum, et malorum cydoniorum COCtorum, aut Corticis exsuCCi t aridi malorum citriorum Colorem

Mongolicis gentibus familiaris.