De generis humani varietate nativa

351쪽

cl. Meiners omnes gentes ad bb

nas stirpes refert: i. en HS inrum et P.

turpium c schones und hi sticho: illas albas, has obscure Coloratas dura ke arbig . Venusta stirpe Con Ci'pit Celticos, Sarmaticos et orientales populos. Turpi contra reliquum qua late patet genus humanum P0. cl. Muget quatuor stirpes distinguit. I. Primitivam Autochthonum montoSae quam modo diximus planitiei Asiaticae, ex qua derivat incolas universae reliquae Asia Q, universae Europae, AmeriCae maximo septentrionalis, et Africast borealis. p. Nigritarum. 5. AmoriCanorum praeter istos maximΘ Septentrionales). 4. insularum oceani australis qu.

cl. Motgger binas varietates principes tanquam extrema Constituit

352쪽

30I SLcaelo IV. GENERIS HUM.1. album hominem Europae incolam, tum borealium Asiae, Americae et Africao regionum. I. nigrum S. Aethiopem reliquao Africae. Transitum inter utramque sacere Miacos reliquos, Americae moridialis incolas et insulanos oceani australis r . 84. Des quinis generis humani Darietatibus annotation . Verum ad nostram humani generis varietatum quinionem redeundum. Omnes quidem aC singulos quos cuivis eorum tribuimus Chara terΘS Superiore sectione sigillatim indagavimus. Jam autem ad Calcem opusculi, Coronidis loco, Sparsas adhuc quasdam annotationes ad quamvis eorum in uniVersum attinentes, subnectere liceat.

g. 85.

353쪽

S. 85.

A) Variolas Caucasi a. Nomen huic varietati a Caucaso monte, tum quod Vicinia eius et maximo quidem australis plaga pulcherrimam hominum Stirpem, GQ- orgianam soVeat υ; tum quod Qt. omnes physiologi Cact rationes in eo Conspirent , in eandem regionem, Si uSpiam, primos humani generis avtochthones verisimillime ponendo S QS

354쪽

5o4 SEcetio IV. GENERIS HUM. se. Primo enim loco eam venustissimam ut vidimus S. 62.) cranii sormam prae so fert ista Stirps , ex qua, tanquam ex figuratione media et primigenia, reliquae utrinque usque ad ultima bina extrema hinc scilicet Mongolicum, illinc contra Aethiopi-Cum simpIicissima gradatione fluunt. Tum vero eadem albo Colore est,

quem itidem pro primitivo generis humani habere licet, Cum ex eo, ut Supra exposuimus g. 45. facilis in fuscum degeneratio sit, longe difficilior contra ex fusco, quando nempe hujus pigmenti carbonacesi secretio et praecipitatio g. 440 s moi inveterata radices egit,) in Candidum

Eadem quam quondam Vulgo, sed ambiSuo et vago sensu, Talari

355쪽

SPECIES UNICA.

ii iis,

Cam Vocabant i , quae quidem do nominatio in ipso quod agimus Varietatum generis humani studio , miris erroribus ansam Praebuit: ita ut V. C. Bussonius ejusque SequaCES appellation o ista seducti Chara Cteres gentilitios Mongo lorum, a PriSOiS RuCtoribus mutuat OS us qui QOS sub Ta-

t de origine erroneae hujus conisionis, unde Talarorum nomen ad Mongolicas gentes transferri cepit, cis. Jo. Eherii. Fischer conjecturae de gente et nomine Talarorum inter Ej quaesiones Petroμο- litanas pag. 46. it. Ej. Sibirische Ge- schichte T. I. pag. 28. I 42. ωγ Primarium sontem, ex quo toties repetita descriptio Mongolorum, sub nomine Talarorum in nuperos historiae naturalis auctores derivata est, reperi in epistola Yvonis cujusdam Narbonensis Cleorici a. 1243. Vindobonae ad Giraldum archiepiscopum Bur legalensem data, et a coaetaneo suo Matthaeo Paris monacho Albanensi angio historiae quam vocat majori inserta, pag. 53O. ed. Londin. I 686. fol. Agit ea epistola Yvonis de horribili vastatione inhumanae gentis, quam Tartaros vocavι, hosque sequenti-

356쪽

566 SL 11o IV. GENERIS HUM.tarorum nomine des Cripserant, in ipsos genuinos Talaros ad primam quam diximus Varietatem pro Cul dubio pertinenteS , erronee tranStulerint. Cetorum Tatari, utique per ΚΛ-gisas assinesque popuIOS Cum Mon-golis eadem ratione Confluunt, qua

hi per Tybetanos i , ad Indos, per

bus depingit verbis: Habent curem Tar- ,,tari pectora dura et robusta, facies ma-ricras et pa Pidas, scapulas rigidas et ere,,ctas, nasos distortos et breves, menta Myroeminentia et acuta, sayeriorem man- ,,dibulam humilem et profundam , dentes longos et raros, palpebras a crinibus us- ,,que ad nasum Frotensas, oculos incon- tantes et nigros, aspectus obliquos et ,,to os, extremitates Osgosas et nervo - , ,sas, crura quoque grossa, sed tibias breviores, Statura tamen nobis aequales; sequod enim in tibiis deficit, in superio- ri corpore compensarur Veto) Ita sane mihi ex imaginibus Tybetanorum concludere licet a magno artifice Hettie ad ipsam naturam depictis et acl. Warr. Has tings mihi monstratis.

357쪽

HaeC Varietas, praesertim quod colore, longisSime a nostrate abessot, plurimos induxit ut Cum faceto quidem ast male physiologico docto Voltatre eam pro peculiari generis humani species haberoni. Verum non Opus QSt refutationi corum hic loci diutius immorari Cum jam sta periore sectione tu Culenter patuerit ne unicum quidem eSSe CharaCterem Aethiopibus adeo propΓium et Communem, quin ab una parte et passim inter x Persecte medium hujusmodi vultum praese ferebat Philippinensis Indus quem vivum ap. cl. AleX. Dalrymple Loudini vidi.

358쪽

368 SL Υ1o IV. GENERIS HUII. ter alias hominum varietates observetur Τυ; et quin ab altera etiam multi Nigritae eodem carero Visi sint: Hullam denique qui non et in hac hominum varietate insensili gradatione Cum Vicinis Confluat, quod cuivis patet qui vel pauCorum hujus varie

lularum et Mandingonum differentiam et quomodo ipsis hujus dis rontiae gradationibus sensim ad Mauros

et y Iis quae superiore sectione de hoc argu

mento uberius di Sputata sunt, unicum hoc addere liceat, fuligini similem pulvisculum quem in fuscorum hominum cute distinguere licet, minime, ut quibusdam auctoribus visum est, tantum Aethiopum muco Malpighiano proprium esse, cum perfecte eundem, etsi magis sparsum et minus aequaliter distributum, in tot Indicis nautis quos Lascaros vocant Observaverim; in Indica autem femina Bombayinata, quae mihi in famulitio domestico est, eandem fuliginem in facie et brachiis temporis progressu sensim evanescere Videam, superstite ceteroquin et intemerato castanei coloris praecipitato earbonaceo, sub epidermide effuso.

vi i

359쪽

raverit.

Quod vero do A thiopibus asscti tum CSt, Propius eos a simiis abesso quam alios homines, hoc quidem eo sensu lubens Concedo, quo V. C. SutS domestiCae varietatem soli lungulam S. So. propius ad equum aCCedere dici potest, quam reliquaS SUOS : PR-rum tamen in uti iversum ponderis in- osse relativae hujusmodi Comparationi vel ex eo patet, quod Vix ulla sit ex reliquis quoque generis humani varietatibus principibus, Cujus non unus alterve populus itidem, et qui dem a Curatis Observatoribus, quoad vultum cum Simiis Collatus sit; quodv. C. de Lapponibus υ, Est imotis

360쪽

5io Sr Tio IV. GENERIS HUM.tis Caaiguis Ameri Cae australis S, ot insulati Mallicolo incolis G, expressis verbis relatum accepimuS.

g. 88.

D) Variotas Ameri Cana. Mirum sane et indignum quanta et qualia figmenta de hujus varietatis

a) Eskimota Attuloch cujus ad vivum depictam imaginem perillustri nantis debeo, cum primum Londini simiam videret, comitem suum cl. Cartwright obstupescens interrogabat: D that an Esqui-viau '' et hie relationi suae subjungit: I must confess, that both the colour and ,,contour of the count enance had consider, able resemblance to the yeopte in their

b tam sim iis similes quam hominibus' eos dicit Nic. dei Techo, relatione de Caai-guarum gente p. m. 34. e, de his cl. J. R. Fors ter inquit in semer-huugen pag. 2t 7. Die uereoliner Aer, Iuset Mabilolio schei uen anter alien ιπ--schen, welche ich je gesehu, die me4,,reste Maron Escha D mit den Assin tu haben.