Philologus Hebraeus, in quo pleraque quaestiones generales philologicohebraicae, concernentes textum hebraeum Veteris Test. dilucidè pertractantur. In fine adiuctus est catalogus Hebraicus & Latinus sexcentorum & tredecim praeceptorum, in quae totus

501쪽

INDEX.

Iasi nomen Dei essentiale e fidistinctum a IEHO . sar est radicati stu primiti

quid denotet ' 3 aa. IE DO V A nomen Dei essentiale. ejus derivatio. 2 4-- ejus epitheta. 28 s.

es soli Deo proprium.

-- competit etiam filio se Spiritui Sancto. 28Ι. fuit Patribus ante Mo.sen cognitum 289. 1 Genuina ejus lectio probata. 2st' .aρέ. sieqq SVpUtitia refutata. 3 o . sos 3 of Ieremias lus , origo, uua,

mors. I.

Iesiae ibias, origo, visa,

atuis ipsius libνum conscrip

strui 37. sae. ιι linguam Hebraeam habuerunt vernaculam Uique ad cap ivitatem Babunicam. 19 , ιυ.

dicti 2r . 2I I. Iudaei nomen non tantum est

gentile ed etiamprofessionis.

Iunius se Tremessim Hiieν diviserunt capita ac Iadac

- utores ejus non siunt Mosies, ras, aut alim aliquis propheta. ΣΤΟ. 28 I.

Rabbalista falso Batuunt Dis gem Mosaicamfuisse ut unam

vocem,non diBinctam. a G. Male explicant vocem n I esae.

502쪽

INDEX.

unoquoque Iudaeo propria ma-inam Vsorum Um P Offr i 7.nu exscribi debet. C a o i. Eι 2 ao seqq. cure o. Masiora definitio. 2ip. Libri post phi non perti- - Versatur praecipue circanent adcationem. i G. octo diversas res. 236 .al . -- ipsorum Esmologia.ib. -0- urores non sum

Libri Hebraici QT quomo-lsiolimseorethaeDberiens 63. do, or quam curiose. βoleant Mabora non es tota a DEzra, describi e 61.3 3. is seqq. or Viris SInag. magna. λ'. Libri V. T. in textu Hebraeo ejusfinis fuit conserva- aliter disponuntur quam in re S. Scripturam puram. 266. Bibliis Belgicis, absque: se Menasses ben Istae ententia quare ' I . de Rabbata. 268.269 Lingua Hebraea cur vocetur Mosies multis modis a Iudaeis Asyriaca y pD9.. Cur se praeferaur reliqui prophet. 3 p. quando vocata sit Sancta P Muhammedani magni acti 2Is. I . sieqq. mant Athoranum suum. q. Lingua Hebraa jam inde a m captititate Bab unica Iudais Nehemias quis fuerit ρ qua- non amplius fuit vernacula re ipsius liber Ezra nomine

503쪽

INDEX.

Iah nomen Dei essentiale e fidistinctum a IE HO VA. 322, est radicati stu primiti.

quid denotet y Iaa. IE H OV A nomen Dei essentiale. ejus derivatio. 2 4 ejus epitheta. 28s'. est soli Deo proprium.

competit etiam filio re Spiritui Sancto. 28Τ. fuit Patribus ante Mo.sen cognitum 289.

Ieremiasylus , origo, uua,

Iesiae ctylus, origo, visa,

tibus revera ex ritis inmundo. Ibyuando vixerit Pinuis ipsius librum conscrip- ρηιν. I p. y . dat linguam Hebraeam habuerunt vernaculam usque ad captivitat Babylonicam. 193,189.

dicti 2IP. 2II. Iudaei nomen non tantum est

genitis sed etiam professionis.

Iunius ornemellius aliteν diviserunt capita ac Iudai.

- utores ejus non sium Mosi , ras, aut alius aliquis propheta. ago. 28 I.

Tabbati falso Batuunt D. gem Mosaicamfuisse ut unam

vocem,non disinctam. IG. Male explicans vocemnan I .

fiori se Rerib, ejus derivatio.

-ju septem diversa stri

504쪽

INDEX.

LectionesSabbathinae quan- M.

do legisoleant se relegis i Masera o Masiorethae uaede Lex sese Pentateuchus ab sic dicti'quales fuerint' quid

ηnoquoque Iudaeo propria ma-inam Vsorum ρο- ρ Ofit i7.nu exscribi debet. O . I o i. E 22 O seqq. cur P o. Missiora definitio. 2is. Libri pocryphi non perti- - Versatur praecipue circanent adcationem. i σ9. octo diversas res. 236. 2 3 .-ipsorum Elymologia. b. -0- utores non suΠιLibri Hebraici QT quomo-lsiolim Forethae beriens 63. G, ct quam curiose soleant Mabora non es tota avEzra, describi P 61.3 3. ct seqq. o Viris S nag. magna. 26 s. Libri V. T. intextu Hebraeo ejus finis fuit conse va- aliter disponuntur quam in rex Scripturam puram. 266. Bibliis Belgicis, alisque: se Menasses ben Istae ententia quare ' I Ide Tabbala. Σ68 269 Lingua Hebraea cur vocetur Mosies multis modis a Iudaeis Afriaca y sP9 . Curctipraeferaur reliqui prophet. s P. quando vocata sit Sancta P Muhammedani magni acti-2Is. 2Iq. sieqq. mant Auoranum suum. q. Lingua Hebraea Iam inde a N captivitate Babylonica Iudaeis Nehemias quis fuerit ρ qua- non amplius fuit vernacuia re ipsius liber Erara nomine

505쪽

INDEX.

Numerus xi ct Uerib non j gerit omnibus Autoribus eB aqualis. unde sis eliciendus

Ordinatio stu correctio Scri

barum non arguit corruptionem Textus S. as .

Paraphrasis Chaldaica quo iuplex sil 1i m.

praecepta. 36o. 36ι. An Pentateuchus non plura comprehendarn cepi a 36 a. ,-. quo medio Iudas horum praeceptorum recordentur. 262

An post lapsum unquas s. l potuerint haec omnia observa---- ex ea non potest probari i re 363 novitas punciorum. 316.i 37-l Praecepta hac siunt part imst seqq. t moralia,partim ceremonialia, Pentateuchum conscripsi i-l partim etiam forensia 63. De Moses. 3o.sy. 3σψ--qus distributio in sti- non siemper secundum ge

bros videtur ese a ro Inter-' nuinum stensum a Iudaeis ex- pretibus 3 r. ponuntur. 364. admodum curiosie a Iu l Prophetae an eriores abusi se

Lis describi solet. 3 ιs ct seq. Ac vocantur. 3 3. Phalcg nomen accepit a di de ipsiorum utoribus visione linguarum mariae, sed incertae siententIAE. Praecepta Pentateuchi a Iu- ldaeis dividuntur in a I 8 As firmativa , ct in 363. Nega

am singuli comprehendunt pibidquis haec praecepta colla, i Prophetarum ossium erat

506쪽

duplex. 3ον. eorum nomen quadruplex. 3 7 nullus eorum vocabatur

Rafaut Rabbi ibid.

Prophetarum minorum Catalogus recensetur qq. 4 S . 6'- eorum ori visa mors.

ibid.

Proverbia Salomonis eis Iiber Canonicus. y 6. - ejus Auror. ibidPsalmorum Auto es Vulgo decem statuuntur. ΦΙΑΙ,

a quonam psalmi sistin unum librum collecti P o cur Graci ct Latini illos aliter supputaverint quam Hebraest

septem eorum sicundum litteras Alphabeti dis optisunt, cst curὸ ψ9. Psalterii radices Hebraica omnes, ad rq versus redactae, numerantur iδ sag F o Puncta vocalium σ accentuum siunt authentica. lal. IZZ probatur hoc varais argumentis. 32ῖ. ias. oe sieqq refutantur argumenta

SamaritaniCharacreres non

-- argumenta in contrarium obecta solvuntur. Io .

earum usius, origo. 2 F.

quando Iudaei incipiant primam siectionem P a L cur praelegant etiam sectiones ex prophetis is 27.2δSeptuaginta Interpretum Historia narratur I 48. I . - ex ipsorum versisne non

poten argumentum sumi pro

novitate punctorum. IFO. I II.

Textus Hebram, ex parie e tum Chaldaeus, in V. T. ct Graecus in N. T. soli sunt authentici formatiter. a. s. 6 .6STextusHebraeus ea omnibus

507쪽

quior. 2. in Rabbinis variis insignitur titulis. s. . . non es legendus sine magna praeparatione, I.

- cur vocetur

rita Ra viginti quatuori 6.

Texitis Hebraeus non eΗ coris ruptus. eP judex controversarum. 3 37. --, es explicandus secun

E X.

dum tib as a s s. Trinitas persionarum non probatur ex nomine Euhim cum verbosingulari.' 4 3 3 s. 336. Nebaoth, nomen Dei, conis jungitur per appositionem cum alio nomine divino.