De prodigijs in Christi morte eminentissimo ac reuerendissimo principi Benedicto Odeschalco S.R.E. cardinali amplissimo vaticinium

발행: 1675년

분량: 13페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

11쪽

Quin etiam horreridum i visi concurrere Montes Montibus effractis, trepidanti terra fiagore

Soluit in exesium gremium se imasque cauernas. Iordanes Superis quondam gratissimus amnis Et Superum Regi ignoto maestissimus antro Occuluit caput, atque atro velatus amictu Muscolas humeros, muscosaque pectora arenis Incumbens, lacrymis auget manantibus undas, Mox etiam terrae furibundo abserptus hiatu, In mare non liquidas in Tartara detulit undas . An reseram nemorum audita de nocte querelas, Latratusque Canum sud ntia marmora Templis Nulla quies timidumq; fugit genu omne ferarum. Insuper ardentem, ruptivisornacibus, AEthnam vidimus ad syculos flammas immittere Camp .

Quin mesto Coelo delapsus sanguinis Imber Purpureo late per campos gurgite fluxit. Quod genus exitii portenta haec ua minantur: Et quainam ista dabunt diras pracludia scenas'

Oceano an rursus largo molitur aquarum Omnipotens Genitor totas sumergere terra

Crudeli an rursus nimbo defusus ab astris, Ceu quondam absumet populos Uulcanius Ardorὴ Nil vulgare, nihil priscum quod viderat oeuum venturum timeol nec me sententis fallit Nam fuit haud unquam manifestior ira Tonantis iam fibris Pecudum, iuue imis aspeximus extis et

12쪽

Nec tantum acrum atae Arae Pecudesque loquutae

Unquam, nec tanto strepuit Natura tumultui Ieccine floriseri terris exordia Ueris 3 Talibus auspicijs Coelo se ostendere gaudetis Hoc anni Imperium comitatu, ciceptra resumit 3 Heu miseram rerum faciem l labefactaque Mundi Foedera Moli nimium nobis lacrymabile tempus r saltem liceat Superi cognoscere causas, eis, hoc exitium tantum descendit in orbem, Et quem parturiant dira haec miracula finem. Non penitus nostrum trepidat formidine pectus. Quin etiam haec inter maerentia nubila fulget Nescio laetitiae quaenam scintilla speique . Scilicet haud memori decessit mente, quod olim Maximus interpres Diuinae Legis Iacob Saepe mihi cecinit puero foeticibus annis Edite cresce Puer, tecum Rex crescet Olympi. Qui valida dextra Isiacidas in Sceptra reponet. Vergit in obseurum tumulum mea tarda senectus Vos spes in tantas Iuuenes modo reseite terris, Venturisque hilares fatis aduertite mentem Quo vehit optatam mortalibus hora salutem. Non illam partu dabit orbi Aurora sereno, Lucida nec rosei cunabula Solis habebit.

Noetis ab amplexu densa caligine tecta Per vaga sydere Caeli convexa feretur Prodigrum varijs volitantibus ordine longe

13쪽

Ante ipsum Erum 'diris feralibus latris; Attamen attoniti metitenda haec scena passoris Lucem orbi pariet lustris labentibus olim, Cui preseruatum totus se debeat orbis. Haec Senior Quis vero sciat num nubila Solem Ista ferent illum, quo exorto gaudeat orbiti

Vere tener mundus lucem conspexit amicam,

Et data sunt paruo cunabula lucida Soli. Uege etiam ruri is renouari saecula fas est: Quodsi per cladem naturae itinera Mundi, In populos lux ista venit lucemque laborant Astra dare hanc trepidi Mortales ponite fletus. Tuque Deus Cassi, ac rerum iustissime Princeps Faemina congemina, totam radicibus imis Erue terrarum Molem, vel celsus Olympus Decidat in nihilum tenebris se vestiat orbis Ipsa nec Astra vacent gladi fulgore nitentis Empiret scindat Regnum nimbosus Orion, Vertat Apollineos currus, Phoebique Sororem Precipitet Caelo, Stellarumq; obruat ignes; omnia sint terris rudis, indigestaque Moles. Posa Cassi tamen hos Elementorumque laboreS, Phoe nici veluti cinis est certissima vitae Seme utiS, meIiorque suo conlargit ab igne: Sic te iura si1 melior de clade resurgat, Alter hinc terris nascatur temporis ordo,

SEARCH

MENU NAVIGATION