Sanctissimi domini nostri Pii papae sexti Novae litterae quibus denuo monentur speciatim episcopi consecratores, ... caeterique presbyteri ab episcopis intrusis delegati in Regno Galliarum adsignatis diebus sexaginta pro secunda, et aliis sexaginta d

발행: 1792년

분량: 71페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

Dilectis Filiis Nostris S. R. E. Cardi libus, et Venerabesitas Fratribus Archiepiscopis, et Episcopis,ae Dilectis Filiis Capitulis, Clers , et Populo

REGNI GALLI Aa UM

Dilecti filii Nostri. Veiserabiles Fratres, ac Dilecti Filii.

Salutem , et Apostolicam Eenedictionem. Novae hae Litterae , quas ad Vos damus, testatum vobis facient. quanto ex una parte Noster animus gaudio, ex alia vero assicia. tur dolore propter diversum Nostrarum Movitionis exitum , quae Litteris die I g. mensis Aprilis superioris Anni datis continebantur ; quae quidem Monitiones quales suerint, nec Vos latet, uec ullus Catholici Orbis ignorat Episcopus.

Ad gaudiuω quod attinet. Vos in primis, Dilecti Filii Nostri

S. R. E. Cardinales , ac Ven. Fratres Archiepiscopi et Episcopi, Iocupletissimam Nobis causam suppeditatis. Nostris unim paternis vocibus confirmati magis magisque egregia constantiae a de cui tu istis; alii ex Vobis invicto animo exilium tolerantes extra vestras Ecclesias, et extra ipsum Regnum ; alii injuriis adversantium ac insectationibus obnoxii in vestris ipsis Ecclesiis ; alii denique carceris etiam squalorem sustinentes , quod praesertim de Te i intimi sivisse ex tuis litteris istelleximus, Ven. Fr. Episcope Seuiciensis, dignus propterea qui potiori laude cum teris ; omnes praetcrea si quatitor tantum Pastores iii felicissimi excipiantur sive praesentes, sive absentes id maximo studio atque ope ad laborantes. ut Nostrae vulgarentur Epistolae , utque universarum Dioecesium Fideles Nostris Monitionibus obsecundarent . Qia apropter Nos cum S. L coue grasias agimus Deo , es malis in Mucium piae exutiationis acciplinas, cum Catholicam Fraternit rem ita spirisu fidei pigere cognoscimus. ut cordibus pestris nihil in sirinitatis haeretica possis insurrae reWatio . .. .QΨamPis ergo MMUGILO coram interpalla Nos dioidant. unitate tameu Fidei Vobiscum su-wuI . . . . cum de Pestrae professiovis concordia gloriaMar : tautum at sit auxiliavie Domino constantia perseperans . diceute Apostolo :

V9AIS ENDI DONATUM EST PRO CHR STO. NON SOLUM UT IN EUM CREDATIS. SED ETIAM UT PRO IL

3쪽

Compas mar e; IOI velu: i a Iebant Sardicem cs Patres Arianae persecutionis tempore θ stratribus Nos rIs patientibat , et eorum prussiones Nostras proprias qrbiIriamur . er Nostras Iac mas cum Vestras commiscuis Is cs . νVos clitoqiae animum Nostrum consolatione assecistis , Dilecti Filii Canonici, et Parochi singulari laude digni , Universitatum, et Sor- bonae praesertim se Processares virtute praestantes, et de Religione in hoc potissimum rerum discrimine optime meriti, Seminariorum Rectores. . aliique cujusvis generis Ecclesiastici, Sacrae Virgines, et Laici etiam, qui Nostris hortationi tuis inhaerentes . constantes in Fide perstitis is, et munera vestra ita obiistis , ut multi ex Vobis, exemplo

Pastorum Vestrorum . contumelias, exilium , carceres, alia que veX

tio aes magna virtute pertulerint . Nan pauci cti .im ex Clero vestri secundi Ordinis ad Conventum Nationis Gallicanae De putati. cgregii sane Viri, et tum ipsorum doctrina, tum bonae causae defensione Per-

celebres, suos erga Nos constantiae . obsequii, et observantiae Sen Suspraese ferre gloriati sunt, litteris ad Nos datis sex ab hinc mensibus: idemque praestiterunt alii ex secundo Ordine Ecclesiastici in unum collecti una cum Von. Fratre Frat cisco Episcopo Clura m v ensi, suis ad Nos datis litteris die χχ. mensis Januarii, nec iron alii hisce adhaerentes die II. Februarii hujus anni ; quos propterea hoc loco meritis

Iaudibus commemoramus .

Major autem cumulus consolationis acccssit propter Vos, Dilecti Filii secundi Ordinis Ecclesiastici. qui vix Nostro judicio, NO: strisque monitis auditis, illustre veterum quorumdam Galliar Epistο-porum imitati estis exemplum . Nam sicuti illi post probatam una cum Orientalibus Episcopis erroneam Concilii Ariminensis formulum, agnoscentes fraudoin passam esse eorum simplicitatem . sese retulerunt ab his omnibus, quae per ignorantiam perperam gesta sYut . . maxi-mΘyue eorum Sacerdoses Apos aras respuentes . qzi tu loca Fratrum indignissime exulantium, quoru-dam aut ignoratione , a It impietate sunt substitni bb; ita et Vos alacres impluis illud sacramentum cjurastis, quod vel metus, vel ignorantia , vel deceptio a vobis extorserat , O Episti ad Ecclesiam Alexandrinam in eit. Collect. Labbei Tom. III. coL ss.lit. A., et apud S. Albanasium . Volag. II. Op. omn. colouiae I 686. T. I. pag. 7 9..

ba Ita professi sunt Gallieani illi Episcopi in S nodita vistola ad Orientales

Episcopos, quae primum edita est a Vicolao Fabro initio II. Partis Fragmentorum s. Hilarii de S nodis, referturque a Labbeo cit. To III. col. 357. et seqq. , ac praesertim col.3 s. liti. B. C. ,

4쪽

rat. detestanter eos; qui in hnjusmodi saeramento eo Mnebantur errores , Vosque ab Intrusis se a regantes et denique lagitimis comen. tientes. con)unctique Pastoribus . a quihnx disces soratis . Retractictyoner hujusmodi ita multae fuerunt, ut quilibet dies semper novas afferret, atque illud inde redundarit . ut qui penitus excaecati in errore purstare maluerit ut, non levi dedecorix nota apud omnes Otalia es sint

Inusti, et de sua existimatione decideri ut penes illos etiam , qui ad hujus ni i Aposta iam eos impulerunt; quemadmodum a pluribus Epi

scopis Nobis nunciatum est. Q. V I. I I

Hinc mirum nequaquam erit, si gaudium Nostrum propter Vos tanto maJus evadat . sitque commune cum Ecclesia universa i ad

propterea Vobiscum sequendam ducimus henigne . agendi rationem, quam S. Leo cum quibusdam Episcopis Orientalib&s iniit , qus parte habuerant in ejectione S. Flaviani a Sede Constahtinopolitana r Haee

enim habuit, ad AnauIium Constantinopolim m Episcopum ΟΥ

Fratribus vero , quos Communionis Nostrae cupidos esse cognovism I. eo quod dolean, se contra ootentiam, contraque terrores non cie amisse constantiam, sed alieno sceleri praebuisse consenum scum itus eoisormido turbasret, ut in damnationem easholiet atque innocentis A metistisis, et in receptionem detestabilis propitatis trepido famulare Δηοbrequio . . . Volumus , quatenus hi, qui plenis satisfactionibus ms u gesta condemnant, et accusare se magis eligunt . quam tueri , 'Dicis, et Garamanionis Nostxae unitate laetentur . . . Neque enim' arest in aliquo benignitas Nostra reprehend , eum satisfaeientes recipi mus , quos doluimus eIse deceptos . Nonnihil quoque recreati animo sumus ex mincio ad Nos de lato, Intrusum Rouometensem sese occupata Sede abdicasse ἰ nec non alios Intrusos fugam arripuisse. Haec porro intelligentes . h num illud respeximus , quod ab eorum abdicatione , et fuga profluxit . Hujusmodi enim abdicationes . et sugae satis Fidelibus patefaciunt . qua Intrusi senserint inuri se dedecoris nota, et qualibus cou- scientiae stimulis agitata , dum larva Episcopatus induti Schisma super alios omnes molirentur ac foverent. Caeterum hac in parte gaudium Nostrum plenum esse non potest: Nos enim minime fugit. Intresuin

Rothomagensem, tunc cum munus abdicabat. loco sacramenti e ura

di . errorisque detestandi. suam pervicaciam praesetulisse , reliquos que etiam , qui sugam arripuerunt, haud obscura dedisse suae perii m- A 3 iciae

o Epist. LXXX. in citi edit. Labis Io.VL col. Ioo. lim A.B. Pio cuius in terpretatione consuli etiam potest epistola, quae praecedit, data mi Pulcherum loco eiu eoLIo6. lit C. , et col. I.I. A. a . : r

5쪽

erae specimina , ut proinde epus sit . eum hos . tum alios, qui horum imitentur exempla, Eeelesiae cumulate . et eo quo debent ritu, satisfacere; nam secus perfrui non poterunt Nostra, et Ecclesiae Communione , quoniam nee aspere Communiosis Nostrae gratia deneganda est.

aec Iemere largifenda , uti docet S. Leo a .Haee de gaudio: Nunc quae ad pertinent. Dolci Nobis vehemeo ter , quod multi ex secundo Ordine Ecelesiastici Viri . et

magna Laicorum pars , tametsi per Nos moniti. in errore tamen perstiterint: At vehementius adhuc Nobis dolet. quod in eodem errore perseverarint tum Augus odunensis Episcopus. praecipuus Schismatis auctor, tum Archiepucyus Semve iis tum HKParirmis, et Aure ita geniis Episcopi, utpote qui, cum legitimi pastores essent, ignorare minime potera ut nec Ministerii sui muta era et Osticia, nee injuriae gravit tem , quam in totum Ecclesiae ci allicanae Corpus intulerant. Multisque nominibus arctiori vinculo tenebantur Nostris obtemperare mandatis . In su ipsos praeterea suscipiebant, suasque faciebam subje ctorum sibi Populorum culpas : Etenim si, ut Pastoribus Inseriorum peccata tribuantur , tota sufficit negligentia, veluti pergit idem S. Leo .

Ha infriorum ordinum en σε ad nullos magis resereniae suxia ream ad desides. neragentesque Rectores, ges mutam sa/ρe nutriunt pesti-unt1am , dum necessariam dissimulans adhibere medicinσm 6 , quanto magis damnandi erunt hi infelices Episcopii qui loco ad hi hendi errantium morbis medicas manus, sua auctoritate . suoque exemplo bo

nos etiam ad malum impulerunt. Vehementissime vero Nobis dolet ipse Schismatis hujus pro gressus , qui nunquam poterit debita orationis gravitate commemorari. Cum enim Nostrarum superioriam Litterarum tempore non innotescerent Nohis, nisi octo tantum Episcopi sacrilege consecrati, et impie in totidem Ecclesias intrusi. paulo post infaustissimus Nobis nuncius advenit. tam multis manus impositas nefarie fuisse. ut brevi dierum patio fere ovi Mi istius Regni Ecclesiae ab Intrusis fuerint occupatae . Si Sanctus Atliatus ius in invasione unius Ecclesiae Alexandri in

me, quam Georgius per Edicto Priveipit contra Canonum Eo.

Iutorridorum inscra etionem occupaverat, iure ac merito in haec

verba prorupit, Nunquam quid ais Iule α'ditum est in Orse terra mm . . Nunc uripersa Leelesto iriuria est asteta , et Sacrarium comtumelios. habitAm . et quod mogii est , pie os ob impietate perrecatio,

6쪽

reliqua membra a quanto magis Nos an repentina sere florentissimi Regni Ecclesiarum occupatione exclamare debuimus, ni-Θii si ite unquam in Ecclesia Dei accidisse . Item stanti ruissima Romana Synodus, ad quam Episcopi Galli confugerant cum ob alias causas , tum maxime quod plures Episcopi alienarum Dioecesium partes praecipitanter invaserant . irregula resque ordinationςs peregerant . aliosque non rite jurisdictionis actus

obierant. gravissime illis respondit: Si quis cera. fines aiienae ρομsessionis in serit. reus violensiae judicatur. Θia curritur Z a id

festinatur. ut Regula Ecclesiastica conculcetur Leges Bumaπae te nentur, et divina praecepta eontemramur'. praesens gladisr formidatur . et te oratis poma ; divina vero vindicta. quae habet flammas. gehennae perpetuas. negligitur . Videritis quae praesumptis fleerit x ex hoe si quis in aliena Dioecesi ausus fuerit ordinationem faeere, eamque praesumere, sciat se de statu suo posse periclitari. yi alienore Ee Heriam invadere praesumpserit. Non est raecutire aliquid , non runt mundanae promotiones b LSi. inquimus, praedicta Synodus eos ita reprehendit Episcopos, qui nonnisi alienae Dioecesis invaserant, quanto majori reprehensione digni erunt non solum omnes Aemdo-Episcopi, qui minus rite electi, et sacrilege ordinati Episcopale Sedes. quibus legitimi praeerant Pastores , absque canonica missione invaserunt, integrasque Dioeceses occuparunt, sed quatuor etiam illi Pastores legitimi, quorum tres Decreta Nationalis Conventus amplexi partem occuparunt alienarum Dioecesium. suarumque partem derelia queriant; alter vero dum primus, duobus conjunctis Episcopis Adsistentibus, Intrusos consecrando ister evasit Pseudo-Episcoporum . in causa fuit . cur reliquae sedes invaderentur . derelicta etiam is Sede, ut latruso locum aperiret. Accidere sane non potest, ut bono peragantur exitu . quas

mala sunt inchoata principio ι . Longum quidem, luctuosumque esset verbis exprimere hoc loco corruptum undique Ecclesiarum Galliae statum, et gravissima ea damna. quae ab hujusmodi latrusis Religioni allata sunt. Illud sufficiat animadvertere, quod sacro legitimoque R gimini prophanum et sacrilegum Regimen suffecerunt: Cum enim gi fientur ipsi Episcoporum Cissutationalium nomine nuncupari, satis

col. II 3s. A. B. Huius Synodi Canones, sive vivolam spectare ad Inmeemh- Livin tus est Simondas ut in Nota L adiecta verta canoMs.

7쪽

agnoseere videntur . se Catholicos Episcopos minimε esse; adeoque a Sacris Ministeriis repellunt, atque arcent eos. qui iuxta Ecclesiae Ritus unice Pastores legitimi appellantur, et sunt: Cum autem illi sese in Sedes Episcopales intruserint . alios aut similes ad Regimen Par chiarum intrudunt. quos Ecclesia aversatur et rejicit . quosque sinta Constitutio agnoscit ac probat . corrumpentes Sacras Ordinatio ries, Sacramentorumque administrationem ; utque omnia paucis corne plectamur, Ecclesiam. ejusque Auctoritatem divinitus institutam Imperio subjicientes, necnon veritati errorem, pietati impietatem subro Saules, iuxta germanam praedictae Constitutionis analysim . Quoniam vero proprium semper . et peculiare merericis. Schis. maticisque suit simulatione uti; ita hujusmodi etiam Intrusi nil hahent antiquius, quam udi per rimulationem Populos in errorem inducant, dum omnes actus suos quodam quasi velamine charitatis prae, texunt; dum tuentur, ac laudant Constitutionis reformationes . peris inde ac si .antiquiori . ac puriori Ecclesiat Disciplinae essent accommdatae; dum habere se jactant sinceram cum Ecclesia. et cum hac Saucta Apostolica Sede Communionem . Huc spectant. Nunciatoriae tantum epistolae, quas exemplum priorum Intrusorum sequentes, alii etiam posteriores ad Nos miserunt; huc ciborrationes de precibus pro Nostra salute, atque incolumitate nundendis . . At hujusmodi coutestationum . ossiciorumque genus agnoscitur depromptum . veluti ex Archetypo , a nefariis Schismaticorum. et

Haereticorum Scholis . Nam legimus motium scripsisse S. Pontificidii eolao a , Lutherum Leoni X. b . Petrum mulum Mergerium j niorem Julio III. c ; qui omnes dum essingebant obedientiam et uni

nem cum Apostolica, Sede querebanturque de insimulata pravitate eorum doctrinae, conjunctim eidem S. Sedi insultabant, pravosque

errores edocebant. e .

Ita et hodierni Episcopi intrusi opus recenter.evulgarunt, iaquod omnes conjecerunt erroneos . schismaticos . et haereticos, saepius resutatos atque rejectos , sensus, quibus nonnullae ex suis Pastoralibus Epistolis, aliique Libelli non sine gravissima Ecclesiasti'cae historiae perturbatione redundabant, cui quidem operi insidio. sum praefixerunt Titulum di Aecord de ortas principes de r Egiise, dela Morale, et de la ration me Ia Constitution Oolle o ClergE de France par Ier Eveques des departemens Membres de Passemblee N iionale constituam. A Ruris I 79 i. et, adjecta in fine ejusdem improbi i Operis

8쪽

operis . ad popillos facilius decipiendos, einentisa quadam Epistola . perinde ac si illa ad Nos missa suisset. Sed ad Bonorum instructionem ι eorumque solidandam perseverantiam . non deerimus exprimere pestiΑIens virus. quod undique ex pravo opere emanat ἔInterea praeterire non Mumus duplicem fallaciam. quam Episcopi intriasi evulgant intrepide ad retrahendos Populos ab obedientia Apostolicis Nostris Monitionibus debita, quarum unaqua que ob altera deterior. Pertinet ad negatam autheyticitatem Nostrarum, Litterarum: hujusmodi autem commentum magis congruum CSse.ωα

potest, planeque consentiens illi. ex quo fonte profluxit. ina enim bona fide dubitari potest de Nostrarum Litterarum veritate, quae Noristra Manu obsignatae ad Metropolitanos Galliae missae sunt, qua injussu Nostro Typis Romanis editae, non per Regnum Galliae modo . sed per omnes etiam Catholici Orbis partes circumlatae sunt, ea protrisus ratioue , qua de hisce Nostris Litteris fiet Quomodo igitur Apo criphum dici potest Monumentum illud . quod Nostrum est . quod unice dimanat a Nobis, quodque tanta solemnitate vulgatum, nullum am3biguitati relinquit locum . quod denique tale est, ut quilibet illud facili negotio distinguar ab aliis eorruptis, et commenti lix' Monumentis , quae Refractarii Nostro Nomine edi curarunt in vulgus . noni sinu Summa audacia, ac manifesta calumnia. ad approbationem concilian

dam Civit, Constitutioni Cleri per Nos a suo usque initio plurima

cum horrore detestatae . 2Spectat alia fraudolenta Intrusorem Lillacia et circumventio ad defectum cujusdam Civilis formae in publicatione Litterarum: Nostrarum. Etenim nec ipsi nesciunt. nec quemquam alium latere potest . hujusmodi sermam in praesenti Gallicarum rerum statutata beri non posse I ita ut qui hujusmodi sermam requirunt, ii nil priua habeant, quam ut Schisma et Intrusist impunis grassentur. Non latet etiam hauci Civilem sermam non esse necessariam maximὰ cum res sit de causa majori . quae ad Nos et spectat, et per Episco-, pos delata eM 1, quod quiden3 Catholicio omnes fatentur . et decia, . ravit Valentinianus Augustus in Novella , quae subsequitur Episton

Iam S. Leonis Magni ad Episcins per Provinciam Viennentem conortitutor ca perspicuis hisce verbis: Et eris quidem ipsa Sensentiae S. Leonis pere Gavias etiam fine Imperiati sancti re valitura. enim tanti Pontificis authiritati in Ecclesiis non liceret Et Clerus etiam Gallicanus agnovit , ubi actum est de vulgandis ncyclicis Litteris Decessoris Nostri Benedicti XIV. . t insulens Igetis Regia auctoritate ad evulgandam tanquam Regulam Sanctaestuicae Sedis Responsionem in re meri visit si γ) Quae

9쪽

Vm . . . . Quae hactenus dixtimis de lacrymabili Schisinatis statu, cui mi. rum in modum inserviunt Intrusi. si attente perpendantur, quisque facilε intelliget . quam Nos vere cum S. Athanasio exclamare possimus b . Nondum intellexistis solai G-tiaminum, et eauivi sis alia specie Diabolum oppugnare Ecclesiam

In tanta rerum Ecclesiae Gallicanae conversione , ac in tanta eriminis adeo publici gravitate potuissemus Nos equidem jam nune contra Contumaces devenire ad comminatas Excommunicationis poenas ; cum longo undecim mensium et amplius intervallo a Nostrae Monitionis die nullum ab iisdem poenitentiae signum apparuerit. Nihilo tamen minus . cum Monitionem Nostram non inanem apud multos fisisse videremus ,' atque caeterorum aliquantum expeetandam ejusmodi imitationem duceremus. et cum praeterea consideraremus magnam Dei longanimitatem, cui peccatores sustinet in multa patientia . ne

vult eos perire, sed ad poenitentiam adduci; audito prius consilio selectae Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium Congregationis coram Nobis habitae dis I9. Ianuarii hujus Anni, benigne adhuc agendum Nabis esse cum Contumacibus arbitramur. si fio suum in cor redeant, ac ad Deum convertantur. Nondum enim p ternam exuimus .erga ipsos misericordiam ; et quemadmodum M ire oblivisci non potest infantem suum. ut non misereatur filio uteri sui cc . ita S. R. E. suos Filios. licet inobsequentes, ac pervicaces, oblivisci non potest, sed pietate in illos potius , quam iracundia per movetur . Quamobrem non sine gravi fletu . ac gemitu Nos viscerum Nostrorum divisionem timenres, ab Excommunicationis Sententia se xenda modo abstinemus, diutius etiam differentes ultionem, ut Iocum habere possit correctio; firma tamen manente Suspensionis poena inflicta per Nostras Litteras diei i3. Aprilis. i hapropter statuimus novam hanc , et peremptoriam Monitionem facere , secundae et tertiae aequivalentem . qua lexa πω dies a die, quo praesentes hae Litterae datae sunt. numerandos pro se eunda. et alios proximos sexaginta dies pro tertia Manisione assigna

mus, monentes sci Iicet. . . . I

. I. Sacrilegos Episcoporum intrusorum Consecratores.seu Adsistentes, Carolum nauristam Episcopum Augustodunensem, Joannem Bapti iram Episeopum Sasionis , et Ioannem Iosepham Episeopum Udoae ψ

10쪽

qui quemadmodum sui estis sinii Schisinatis Auctores ob primat, elu iacere sunt ausi, Pseud Episcoporuin Consecrationes caeteris ornimhus atrocitate criminis praeiverunt, ita aequum est, ut primi omnium moueantur . et ad debitam emendationem excitentur.

H. Reudo-Diropos ιαrmos, qui absque Electione , Ordinatione, et Missione legitima Episcopales sedes cum veteris, tum novae et illegitimae erectionis invaserunt, quarum pleraeque legitimis Occupabantur Praesulibus, quae vero vacuae erant, per vicarios Caputulares regebantur ad Leges a Tridentino Concilio praescriptas.

III. Archiepiscopum Senone sis, Epite uin Aureliauemem, DL scopum mi arsensem, et Petrum Franciscum Marcellum Senonen is A ehiepiscopi Coadjutorem . quorum primi tres etsi canonice Epitcopatu uacceperint, ausi sunt tamen alienarum Dioecesium partes is yaderς Otpartes suarum Dioecesium derelinquere juxta Conventus Nationalis D. creta λ Omnes autem, quemadmodum etiam Episcopi Consecratores, seu

Adsistentes, cunctique Episcopi intrii si, veriti non sunt se subjicere CP vili Constitutioni Cleri per Civicum sacramentum pure, et simpli siler praestitum , quod Nos in Litteris die i3. Aprilis datis err ruisi os iam

Wοωaxum fontem, et originem esse declaravimus . IV. Purochos , et alior qu2pis nomini Curam Animarum Φλοῦς'

center in Titula, qui praeterquamquod sacrilego illo se jurejorando

polluerunt . sive integras invaserunt Paraeciat tam veteris , qu3m novae et illegitimae erectionis, sive earum partes , per institutionem nulli ter receptam vel ab intrusis Episcopis, vel ab Archiepiscopo Seu nensi, et ab Episcopis Aurelianensi, et vivariensi, legitimis quidem , fgd Civico juramento obstrictis, extra pristinos fines respecti v rum Dice-cesium , etiamsi aliqui ex ipsis rit. antea ad Parochiale munus a sum pii suissent . V. Denique Vitarios omnes . aliorque 'rabieros, quocumque nomine appellentur, ad Jurisdictionis actus exercendos, vel ad munia Ecclesiastica obeunda delegatos, sive approbatos ab intrusis Episcopis. qui in alios transierre nequeunt jus, quod ipsi non habent. Quos omnes ita monitos , nisi Nobis constiterit intra praeli ηitum illud temporis spatium, quod superius assignavimus. pro tuo quemque crimine debita, ut par est, emendatione Ecclesiae satisfecisse ; tum sane etsi dolebimus . et deflebimur. et plangemus . es Pir ceribus disieeabimur, ut qui privemur propriis membris; tamen ποππρ olebimus is , quin in Causa tam gravi, pro criminum acerbita

i te,

SEARCH

MENU NAVIGATION