장음표시 사용
181쪽
i c IO AN IAC CHIFFLETI Iniae Hrpnu Mariae Dei genitricu , in pneripue Sancto Ioannis Apinoli, Stephani Protomaryris, Levitae Vincenti, Mainyrum Femoli, Fer onu. In quo quidem altari sermo est de maior altaris Ioaruiis quod hodi que aurea tabula, dc gemmis Bernuini liberalitate collatis nitet reli in insemi videlicet depraesipio γο- mini, aes chro ritu de capisius Mariab de Planetas Dan in Evangelistae demiamaticac πιπρarte sanguimai S. Stephamede reliquius Ioannu Baptistae de reliqui issam ctrem Ferreoli erruci, Epiphan bes Isidori, Innocem mmmunci,esse mirim Genet mis Antidiitar svolvanorum EpiscoporumsIoannis Confessoris de territorio Langonensis multis aliisreliquiis Haec ex antiquo codice:in quo etiam notatiar, Canonicos matris ecclesiae S. Ioannis, Bernuino Archipraesule desiisse eueregulares. Ita forsan visum optimo Antistiti, ut modica hac relaxatione , malo alicui grauiori oc
Sic Annoan, subscripsit Beminus testamento rerum mobilium Caroli Magni, in quo sontis cum aliis viginti ciuitatibus in partem bonorum vocarun martin. Et recentior illius mentio habetur in capitulis Regum Francia liba,capa initio In Hesentio, 'ein Decessiemini archiepisivi Hrimimus Fevus, o MonNolia Comes,σανod capitulum a Lu-8iq. uico Pio datum putat Baronius, aruio 819. Obiit autem Bernuinus cum multos annos praefuisset Ppridie Idus Aug. sepultus in Abbatias mi, sexto circiter
182쪽
Imperatore acceperat, ex an .Ea Abbatia raunc pro
sus deleta est Bernuinum Archiepiscopum distatim cons
habet Chronologia Abbatu Cluniacensium, relata in Biblioticiuniacensi verum cum citatis annis viaxisse constet Bernuinum:& alium eiusdem nominis, ipso recentiorem, nullum habeant catalogi etiam antiquissimi, nec ultra Hugonem primum perda ctes cogimur in ea chronologia errorem agnoscere. Verum quisquis ille est Episcopus , qui Sacerdotem inauguravit S. Odonem ita eo legitur sub fine liba, vitae Sodonis, per Ioa em monachum,eius quaeuum ac discipulum scriptae si quis canis cibum an illo benedictum deuorasset , eum quasi accepto venetio praesemissimo, quamprimum interire soliatum: .Odonem prae animi demissione renitentem,
tamen ab eo Episcopo ad suscipiendam sacerdoth dignitatem uiue permotum; atque etiam eiust gatu libros quosdam conscripsisse. In chronico vero Cluniacensi a centum circiter annis conscripto,
dicitur filisse Epimpus Bisenius At in alio opusculo, quod inscriptum est se omlom Abbatum C iaci qui S. Odonem,non quidem sacerdotemsed Abbatem ordinauit,dicitur esse Bernuinus Archi insimis Biasontinus. Ego s. odonem a Berengatio Arente Lcopo Bisontino de quo postea Minitiatu sacerdotio, de Abbatem consecratum puto acpro B, aut
183쪽
men. Cumque aut coniectura haberetur, aut certo aliquo testimonio constaret, Bernonem inauguratum fusi Abbatem ab eo Archiepiscopo Bisonti no , qui S. Odonis consceratorem proxim praeces.serat facile fuit Gedeonem Bernuini de stiorem scribere pro Theodorico, qui Berengarium inam diate antecessit Theodoricum enim verisimile est, Bernonem qui prius Abbas sui coenobiiBalinensis in dioecesi subiicina,quam Cluniacensis anno io, Abbatem consecrassc. XXXVIII.
MAL v v I Nus seu maginius, ob eximiam prudentiam,& suauitatem cosuetudii is, omniabus quidem , si Z Regissius maximὸ ac Principibus charmimus iust Abbatiam Sancti Pauli auxit prouentibus aliasque multas sua dioecesis ecclesia cxhaustis refecit, ac restituit atactas Hunc vero esse 8 o.' putamus Amatimn cir Aepiscopum, qui anno' o, Indict.3 subscripsit edicto Imperiali, quo Lotharius recens fata iis Imperator Sedem B cmensem restituit Eboni,qvi ut etat Aodoardus lib. hist. MARem cap.λ' 6 2o.9 ob quadam crimina secrat depositus. XXXIX.
184쪽
intentus, acquisiuit Ecclesiae Staleph ad luminaria coctii nanda, alariu Ledonis,de manu Clottaarh nepotisfaroli Regis iaeri Ciliaidmi. - λNotat Flodoardus libro tertio histor Ecclei Remensis,cap.2o,dedisse Arduisum epistolam ad Ludovicum Alemannorum, Hunnoriimque Regem,&fiatrem Caroli II, Galliarum Regis cognomento Eu pro Bertulpho Treuerensi Archiepiscopo, cummmcmaro Remens, Remigio Lugdunensi, Erudo Turonensi Mone Viennensi, Egilones nonensi Archiepiscopis sed tempus tacet. Anno 83',interfuit uniuersali Synodo Tullensi, h, apud Saponarias: cuius acta nusquam antea edita dedit Baronius in innalibus : simulque duas Syn tales epistola. alteram ad verilonem Senonensen Archiepiscopumsalteram ad Episcopo Britanniaci, cui utrique praefixum intercaetera Δici Mesemtionum Metropolitani Episcopi nomen. Vnd im post annis, truc vixisse costat Arduicu: cum anno 8 o,pr fuerit cum Remigio Lugdunensi o. Bertulfo Treuirensi Archiepiscopis, multorum Episcoporum Synodo apud Attiniacum villana co-
gregat in causa virium. Hi mari, mensis sci-
185쪽
i8 IOAH IAC CHI FEL ET II licet, & Ara sit. Quam synodum Baronius an no 87o, num 3s atm--m vocat nec immerit si Hincmari Remensis improbitatem attendas squo agente Hi marus iunior, Laudunensis Episcopus, eius sisFraganeus cnepos, interceptus in itinere,&spoliatus, ad Synodum indecore pertramis est.Caueterum, Episcopos eo conuocatos non tulisse in eum depositionis sententiam. quin lacrymis potius ac gemitibus, fiam in iuniorem Hincmarum s qui pessime ab Hincinam Remensi, atque a Carolo Rege habebat propensionem citatos satetur ipsemet Hincmarus Laudunensis , libello, quem obtulit Ioanni octauo Papae, in Concilio Ticinems, anno a 3 qui inter eius epistolas post centes . mana undecimam positus legitur: refertur a Baronio, anno 878. Arduicum certe nostrum fauisse
quod aequum eradHincmaro iuniori, liquet vel ex epistola ipsius Hincmati Remesis, apud FlodoardulibJ,cap.21,qua apud nepotem suu queritur, quodper Arduicum Moerarus Hesentamen sim risiepsopum,adsi
Ad haec, Arduico, pro tr1bus villis, fauennaco,tapolis, Alissac., paras is ipsius decessoribus olim ossessas Maro comes Regis consanguineus obtineat; aliquot alia bona restituit Rex ipse Hlotharius, dato diplomate cil Febr. anno Regni sui, , Indicti 3,cum esset in itinere ad Sedem Apostolicam. Qua
chartam, talias complures mihi pro sua beneuo
etia spectadas dedit vir magnet probitatis, erudic tionis
186쪽
VasONTIONI PAR II. ititionis D. Franciscus Dormal, sacrae Theologia dc I ris Canonici Doctor, atque in Metropolitano Capitulo Bisontino Canonicus, di Archidiaconus, dia setis ensis. Porro datum est illud in Mentu, a Lothario III Rege, LotharisImp. filio,&nepote Caroli Calui canno quo obiit in reditu ab urbe: qui videtur esse Christi Do, si bene hic notatur Im 87α dictio tertia cum tamen eum plerique alvio 869, Indictione secunda obiisse dicant: Et sime controuersia , male Baronius, esus obitum resere in an .X L.
HEODORI CVs, clarus genere,sed facum.
di ac in dandis consiliis, prudentia ac moderatione illustrior, bbatiam, quae dicitur Garam Caralii castellum item Cis, cum villis adi centibus, ac laesiuit ecclesia suis aliisque multis ea
bonis auxit ea n an i. Eo vero sedente Carolus Caluus, anno las, ana, lac. tiuitate ducto, ipse die Natiuitatis Domini in Imperatorem Vnct vi coronatus, celcbrata Ticinensi synodo, incestias per esentim rediit. 1πα-3,cap.32. Ttincque Iortasse Vincenti Martyris reliquias Bisentinae eccles donauit; quas in veterii et o dice
187쪽
is IO AN IAC CHIFFLETI Idice rituali S. Ioannis, essentionem ipse attulisse dicitur. Eodemque anno 876 , Carolus Generalem Synodum Pontigolientem Apostolica auctoritate indixit: cui undecimo cat auth, Indictione nona ii choatio solutat: ver tal Aug. inteistacus Archie secum Bisontisin, cum maxima parte Epis . oportunG3llis: quos anale Ti. t ugnatumει- mcim i contientis praesentescitis Conciliorum Ticiliensis, ac Pontigonensis Patres sicrecensur,quasi Ticini omne conuenerint: cum aliter factum constet ex Almolao, kaliis scriptoribus. I annis octaui Papae plures exstant ad Theodo
ricuin epistulae iii qui isum ines a Pontifice diu 878 chum, nunc Byzentiensem, epistauenladicti,anm 8 8:
nunc Bisincorentemsed imend6se, vis Ito,eadem ImdicD1: modo Sancta Chrysopolitanae Sedis Archi 83o piscopum, epist a s, data iodum , Indicta3, an aso Episto hi vero i 3,eadem die anni eiusdem 88ci data, rogat Ioannes VII l Carolum Regem nempe Canae, quas Hub eius Fidelis inua ierat qua de re multis questum apud se dicit Itiodori Sanctae cis Uv
vocant9 Lotharingiae Rex a patre constitutus anno
188쪽
Theoctaicus vero post multorum annonim Ar cliiepiscopatum, praeuidens exitum suum, Omnia sua pauperibus erogauit salvis, quae ecclesiae debebantur, bonisci suosque conui,catos ad pacem ho
Ex Vt Anci a nepos Theodorici, cui luccessit in Archiepiscopatu, rapPUS,S Intro nizatus communi lectione ante altare stephani i citius erat Canonicus P doctus si . reticorum insectator. sed propter Ayrtimum haereticum excoecatus, Vicarium habuit in ossicio Pastorali Stephanum Bellicensem Episcopum de decimo tertio sui Sacer iijannoin pace quieuies is sisterum manuscriptorem verbis
In diplomate sire data, quo Hum primus mala Ecclesiae S. Mephani conserre se testiitur benescia;
meiatio est ecclesii S. Martim de Tarcemaco, olilia a B
rengario Archiepiscopo, , Stephano collatae. Eius vero tempore , vi iussu sinu αι Bellicensis Episcopus, ranstulit ab ecclcsa S Pctri, villae quae Domnipetra dicitur , ad castrum Moiuisbeligardi, coi pus S Mais in Martyris, nationo scoti cuius
189쪽
i8 IO AN IAC CHIFFLETII sinunt in dioecesi Bisontina, α Ianuari). Et fertur Berengarius, qui a sacrilegis haereticis excaecatus fuerat in ea S. Maimbodi releuatione, visum mir culo recepisse. Ayminus. NVN vetusto s. catalogo .Stephani, Berenga
pus,non receptio propter quem excaecatum diximus Berengarium.
Haud dubie hic est Leoninin Archiepisc. Bisontinus , legit Paradrius lib., hist Lugdop. and vel melius iminus Vesentiones Niliabuseuerti aquicum pro Bisontino Archiepiscopo, de facto non de
iure te gereret , intersiit synodo Prouinciali Cab, lonensi celebratae anno sis , Indict , ut ex antiquis tabulis refert Seuertius in S. Geraldo Matisconens non autem circa andum 88s, sub Carolomaim vi vult Paradinus loco citato.
N catalogo ms. S. Stephani, Gontiam vocatus ''sivus quidam codices Honiberum habent. Xa II.
190쪽
hi Abbatia renolchi uia celebram anno' in ' . qua decretum est , ut reliquiae, quas monachi Tre- noliniani inde eduxerant, secumque in Aruernem se Sioniam Monasterium secedentes asportarini eidem renolchianae Abbatiae restituerentur. De hoc Conciliovi de Sa Iulianum 4 Seuertiichro- nologiam. Exstat insuper in archivo Capituli, imstrumentum contractus cuiusdam initi, inter om ire WArchiepiscopum, m vilemum virum Illustrissimum,unuiri ex fidelibus υν- Comitisset, πυ Cis Iamiar. Anno VIII, regnante rado Rege. Is videtur esse annus Christi, 7 V 7.
N Vivo seum do Gyrstedum sequutus est. Male cum Golusius, alij quidam dixerunt Lisse postea cadisti m Smmd - ummum Pontificem, quo hic multis annis est antiquiori vixit quippe saeculo decimo sedit vero Cilixtus II, saeculo duodecimo, ab amio nisi, ad iis . sorte errori occasioncm dedit,quod Calixtus secundus, qui a Ptea Guido patria Esenti, fuit , filius Guillelmi defiater Stephani, Bumandue miluini Archiepis copus item, non Bisentinus,sed Viennensis quo inonicio constitutum Paschalis II, controuernae de maternitate Ecclesiariim Siloannis, S sancti Ste .P . - phani