De schismate omnium longissimo perniciosissimoque, quod in ecclesia Rhomana inter Vrbanum Papam, & Clementem Antipapam, eorumque successores, per 39. annos, scilicet ab anno Christi 1379. usque ad Concilium Constantiense uiguit atque durauit, libri 3

발행: 1532년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

contra nos perpetrare uoluistis, immemores eli benigne uxor mea uos habuit,& in quanto amore uos consevit. Attamen bona pars preciosi panni at tentoria quae Urbano eandem ciuitatem ingressuro, in uico Nidi praetensa fuerunt,ut superius dixiμ alia multa preciosa iocalia ad manus uictorum primis incalescentibus iniuriarum moliabus peruenerunt, quae uendita ad Cathaloniam 5c alia diuersa loca maritima abducta nuncν restituta suerunt,quorum malorum praeciopua causa fuit Vrbanus propter iracundiam,quam conceperat dc has hebat contra Carolum rege ius consertem &natos saepe dictos ex quibus elicitur illud uerificari quod nihil adeo forem firmum in

hoc mundo subsistit quod ruinam pati non possit. Quis enim uidit

munitiori pulchriorem ciuitatem ipsa Neapoli attamen peccatis ciuium S incolarum exigentibus tam grauem pericuIosam in suae Disitationis tempore pasta fuit ultionem, ec gratia dei iacitu est quod non ut Sodoma periit inae temum. Principes Germaniae multa offerentes Vrbano, ut unioni intendat nihil emciunt. Angelus praeseditis urbis

mactatur. Caput LXVI.

i Vm eramus Lucae quidam magni principes Alemani ij praelati apud eundem Vrbanum per quosdam secretos

nuncios eorum solicite laborabant, conantes eum induαa cere ut unione faceret in ecclesia cum dictio Clemente, os, entes sibi multa sumptus loca δc alia ad illa perficienda quomodoli' het oportuna sed proficere nihil poterant, dicebat enim quod ipse es set uerus Papa,nec expediret illud in dubium uertere, dc similia mula - ta re interim Angelus praesectius urbis per Romanos quasda gen tes armigeras Urbani proditorie in ciuitate Viterbiensi, iis quatuc morabatur,uiuus apprehesusA minutis pet is in sesto sancti Micha elis mense Septebri sectus fuit, ita quod de ipsis peti js sarcimina fieri potuissent. Quid post necem de uxore de filiabus Angeli adhim fit Halia iucunda de Francisco.Item de Cardinali Manupelli eiusq; fratre. Caput Lx v II. Xor uero ipsius praesessi re duae filiae admodum iuuenes dc formosae tunc captae per Romanosy ad Romam peroductae in duobus monasteriis monialium collocatae sueαrunt, quarum maiorem postea Marchio frater Borri facii

Papae

72쪽

Papae duxit in uxorem quae in secundo eius partu in urbe decessit re

liqua in monasterio sanesti Laurentii in Panisperne sub castimonia . 'Perpetua remanente. De qua quidem uictoria Urbanus non mediora criter exhilaratus disposuit ulterius ire de Luca ad Perusium ciuitate credens illius temporale dominium quaerere posse, quo ueniens cirπα sestum sanctii Michaelis illud nun* potuit obtinere, ubi pene per annum stetit. Accidit tamen ibidem dictio Francisco seu Butillo mara 'gna contumelia qui more suo quandam nobilem dominam Perusi nam adamavit, quod diei e dominae fratres non latuit. unde aliqua do noctis subsilentio penes domum dominae habitu dissimulato ina ocederet, perdictos fratres in ipsium impetuose irruentes fuit sortiter flagellatus,quod cum resciverit Urbanus de hoc uehementer dolens disposuit,quod ab ciuitate Perusinam quantocius recedere uelle sed 'antecb recessit, audiuit noua suspectia de Card. de Manupello supra. dictio, quem in eadem prouincia patrimoni j beati Petri in Tuscia te gatum secerat ipsum per quendam Bellot Anglicum magnum Captitaneum in Italia, dc eidem Urbano fideliter adhaerentem uocauit ad se Cardinalem de Manupello, quem adductium per eundem Bellotad Perusium captiuu penes se multis diebus detinuit in palatio suo,

causatus quod aliqua castra Romanae ecclesiae in eadem prouincia co sistentia alienare uoluisset, quem tamen postea Vrbanus multorum magnatum precibus uix a captiuitate relaxauit, de cum postea didius Bellot capitaneus penes quoddam castellu La uilla nuncupatum coastans in uia publica, qua itur de urbe ad Reate, distans uiginti miliaria ab urbe, saceret transitum,&illud ingrederetur ut cibum ctiquiobusdam soci js sumeret, ignorans quod dissitum castrum esset comitis, Manupelli fratris dicti domini Cardinalis de Manupello quida ruar stici irruentes in ipsum ei manus de pedes amputarunt, truncum eius etiam pluries perforando. Quod tamen abs* condigna ultione non remansit quia postea Paulus de Ursinis capitaneus quarundam gentium armigerarum dictum castrum cepit,& omnino destruxit. Prara fatus uero Comes qui circa cc.castra tenuit in Aprucio quae pro ma

tori parte fuerunt ecclesiarum εἰ monasteriorum post perdi stu Laodisiaum regem fugatus exul factus est, de uix habens unde misera viis tam ualeret sustentare. ipse autem Cardinalis de Manupello superueniente postea obitu eiusdem Vrbani de illo plurimum laetabatur, de Per paucos menses post surrogationem Bonifacii superuixit. Iubileus decurtatur Romae publicat.Ac de Pontificis uigilantia in emulgendis per induistentias othus Christianis cuncta admiratioe imo stomaclio clignissima. Cap. Lxvrii. H

73쪽

Eae Iubile

tendis sitis

authoributustam rimpraeclarae rei merorde

LIBER

Ltimo autem anno Pontificatus dicti Urbani ipse annii

Iubileu breuiauit, scilicet ad singulos ππXm. annos, dc csistituit quod tuc anno domini M. ccc.Lπππvrii .in sesto natalis domini inciperet annus Iubileus in urbe, &duraret per annum inclusiue, prout factum fuit. sed ipse Urbanus ilistum non uidit,quia prius ab hac luce migrauit, re innumerabiles pe/regrini toto illo anno postcν incepit lubileus,psertim de Alemania. Hunstaria, Polonia, Boemia, Anglia, δἰ pliis regnis prouinci js quae fuerunt de obedientia Urbani, ad urbem uenerunt, unde re in xima offertoria ecclesiis di Basilicis urbis per uisitatores data fueriit ex quibus aliquae reparationes ipsarum ecclesiarum iactae fuerat, sed residuum,&maior pars ad manus Bonifacii, de quorundam aliorum det enit. lnse etiam Bonifacius huiusmodi offertoriis non contentus licet ad maximas summas ascenderent erat enim insatiabilis uorago, di in auaricia nullus ei similis, ad diuersia regna misit quaestuarios uendendo dissitam indulgentiam offerentibus tantum, quantu essent expensuri in uia si propterea luissent ad urbem,&huiusmodi exactoares seu quaestuarii etiam maximas summas pecuniarii a simplicibus seu barbaris sibtiliter extorserunt, ita quod aliquando in uno regno seu in una prouincia huiusmodi uenditionibus ultra centu mitiflois renorum reportarunt,quia omnia peccata etiam sine poenitetia ipsis constentibus relaxarunt super quibuslibet irregularitatibus dispen sarunt interuentu pecuniae, dicetes se omnem potestate habere super hoc quam Christus Petro ligandi,& soluendi contulisset interris, reper hoc ipsi quaeituari j impinguati,dilatati,ingrassati Scum multis pulchris equis dc decenti familia redeuntes ad urbem, ipsam de recol lectis per eos taliter rationem Pontifici secerunt, sed aliquos eorum quos comperit infideliter egisse carceribus intrudebat, nonnulli eoarum mala morte perierunt, aliqui uero sibi ipsis mortem consciue runt,quidam furore populi in petias secti fuerunt, alid erroribus hae, resis inuoluti misere decesserunt,taliter ditati persa &nelas. Iustum enim erat ut hi qui taliter Christianum populuindeceperunt,eorum

auariciae constulentes male perderentur. Ipse autem Urbanus ex terra

quam indicendo dictum Iubileum seminauerat, fructus recolligere non poterat,sed alter collegit. Vrbanus in Siciliam profecturus e mulo decidit, ac, tandem stipendiis deficitur ta moritur.

Appropin

74쪽

Ppropinquante aute autumno dictus Vrbanus existes in Perusio conabatur rediread regnum Siciliae unde cotilecto oportuno armigerorum exercitu a Perusio circa me I Ni dium mensis Augusti recessit & iter ad ciuitatem Narni, .

ensem egit,sed post in peruenerat ad spacium decem miliarium a Peis in V Τrusio, mulus super quam sedebat cespitans ad terram cum Pontifice cecidit uehementer quo casu praecipiti Urbanus in diuersis partibus corporis laesus non potuit ulterius equitare, di ad eandem ciuitatem quam extiterati redire nolebat, sed se uersus Tiburtum ultra Romam in uehiculo portari secerat, qui cum prope esset iuxta pontem super flumen, quod labitur per Tiburtum direcitauia qua de urbe itur ad Tiburtum,& illic pernoctare instituisset, multi Romani ad eum ue, nerunt,obnixe rogantes quod ad sedem suam rediret. Videntes autequi ad eum uenerant,quod in hoc non proficerent,sibi ualediisto abi erunt. Ipse autem ulterius se per Campaniam in uehiculo uso ad Fea rentina i ciuitatem uehi iustit animo regnum Siciliae denuo intranaedi, sed deficientibus tandem pecuni js ad ioluendum armigeris pro

inissa stipendia , dc appropinquante tempore hiemali quasi inglori

u Spaucis sibi obuiam euntibus de Roma ad illam ueluti peregris u nus uolens nolens reuertebatur principio mensis Octobris, ubi per totu illum annu degens di in eiusdem anni reuolutione per. πXVI I. dies continue egrotando decessit. Erant qui affirmabant sumpto ue, Vssim neno periisse. suit enim in uigilia assiimptionis beatae Mariae uirmis 'nis tunc praecedenti acplures dies sequentes facie aegra at languetisti quare de uita ipsius tunc uehement issime dubitabam, sed illo sero Pouepse in Ie quin aegritudinis posuisset accedenti ad ipsium mihi Praefatus Uutillus occurrit in apostolico palatio ueniens ab ipso me a amplexabatur 5c fleuit amare nec potuit consolari,& illa noete de urinbe recedens ad prouincia marchiae Anchonitanae, in qua tunc habuit certa castra uoluit accedere, i d in uia prope Perusium dolo quorun r isti seda interceptus dicta castra pro ipsius redemptide tradere coaetus est redde quod

in nu quorund/m Potentum, qui eius captiuitatem ut dicebatur, dedi . bdole fieri curauerant. Unde subito surrogato tuc Bonificio in Ioa cum Vrbani defuncti, ut superius dictu est,ad ipsam urbem pauperdidespectus redint di neminem reperiens qui more pristino ei fauore seu honorem impenderet, iuxta illud,Cum moritur praesul cognatio Disspia tota fit exul incepit ualde dolere. Vnde postea inta paucos septima -rer nas ab eadem urbe recedens εc iter uersus dictum regnum Siciliae suis

mens ad eundem dominum Raymundum de Baucio declinabat.

Fiois libri primi.' H ii Libet

75쪽

comitum

sit fruda est imperia

lenitionis

doratur

LIBER SECUNDUS.

DE PATRIA, STATURA, MORIBUSQUE

Clementis De comitatu Gebennensi in Gallia. Item de paupertate atm indulgentia Clemetis ante in electus esset, cum legatum Lombardiae ageret. Caput I. Raedictus autem Clemens fuit natione Gallus de dolino comitii Gebennesium in regno Arelatensi, quod est iuris de .pprietatis Romani imperii suit ante Carad mala tum Episcopus Cameracensis, Jc per GregoriuPanam in principio sui Pontificatus in Cardinalem

assumptus,idiomatis Alemanici non imperitus,uno pede paru clau dicans quena tamen corporis desectum pauci cognouerunt id ex in/dustria celante, largae conscientiae, mediocris staturae ac sere corpualentus dapsilis eloquens nobiles de primarios aduenas ad eum unde cunin declinantes hospitio de mensa libiraliter habuit atq; excepit, qui licet multos haberet fratres & sorores,ac etiam ex quibusdam eoaerum nepotes, tamen eo defuncto comitatus Gebennensis existens

magnum de nobile foedum imperiale in Gallia ad comitem Sabis audiae peruenit, exclusis qualitercunci' cunctis ueris haeredibus, qu de iure succedere debuerunt. Hunc Clementem cum sumptus ei in Italia olim deficerent nec posset statum continuare decentem, tuc doaminus Gregorius Papa secit eum legatum sedis apostolicae in marachia Anchonitana de partibus Lombardiar sorte magis ut sic uictum ab incolis illarum regionum sub legationis suae titulo quaereret, ci ut quieti dc saluti consuleret eorundem. Unde cum in ciuitate Cesenatensi in ipsa Marchia resideret, quidam capitanei 6c eoru complices Britones oc Gascones iniuriosi de rapaces apud ipsum Robertum in praesita ciuitate degentes pro dicto Gihorio militantes ciues male tractabant, recipiendo mutuo ab eis uictualia de pabulum pro equiet soluere creditoribus recusabant, imo eos quando uerbis de uerberibus afflixerunt. De miseranda atm atroci ciuium Cesenatensium nece militiabus Gregorrj xi ad ipsorum tutelam illuc missis illata. Caput M. Vadam die sit scitato rumore inter forenses εἰ ciues, praea fati Britones de Gascones fuere uictores, qui no parcentes sexui uel aetati, senes cum mediocribus pueros N in fantes crudeliter

76쪽

crudeliter trucidarunt,& de cadaueribus mortuorum omnes pene dictae ciuitatis puteos repleuerunt, ita quod infra paucas horas illa die octo milia utriusin sexus hominum de ipsis ciuibus in praedieta ciuiutate mortui ceciderunt, quo facto uictores ciuitatem bonis spoliado, eam hominibus de bonis uacuam reliquerunt, quae quide ciuitas pos stea ad manus Caroli de Malalestis deuenit. . De auaricia Clementis uendentis Vercellas ciuitatem ecclesiae eodem legationis tempore, ac de truculentia Galeatii Barnabouis. Caput

Ec his colentus diditas legatus, sed suae auariciae costilens, in maximum detrimentum plurimorum ciuitatem Ueris ae cellensem,quam prius per aliqua tempora Otto dc eius fra i ter Balthasar duces Brunsvicenses militantes tum illic cuauxilus stipend larioru Romanae ecclesiae, non abso ma nis 5c mulatis suorum periculis a Galeatio de Barnaboue tunc ipsis Mediolano dominantibus ui eripuerunt, XL. castra, quae similiter cum ciuitate se Vercellarum ui belli ceperunt, quae postea Gregorio Papa liberalia ter dimiserunt, dicctis Barnaboui 5c Galeatio fratribus uendidit pro- magna summa pecuniae sub colore quod illa summa pecuniae prone celinatibus Romanae ecclesiae deberet expendi. Sed cu sentirent cisDes Uercellenses,&habitatores castrorum iterum se ad dominium eorundem tyrannorum redire debere uehementissime doluerunt,de multi eorum prae timore ad alia loca fugierunt. Sed postcν dicti sta

tres tyranni possessionem ciuitatis Nostrorum taliter eis uenditorurecuperarunt,testra modum multos nobiles uirosita alios incolas ceo . ab perunt,ipsis traditionis crimen imponentes, eos crudelissima morte .ijs garscilicet quosdam ignis incendio, alios suspendio, dc reliquos gladio i sthuimus alia morte perdiderunt, & totam pecuniam quam pro emptione ciuitatis 5c castrorum praefato Roberto legato dederunt, de sabita, ioribus θc incolis ciuitatis de castroru infra pauca tepora extorseruti De Clementis in nobiles prosiasa nimis rerum eccleasiasticarum largitione. Caput IIII. Ic Robertus siue Clemens multum satiens magnatibus D ue nobilibus unde petentibus ipsis terras castra dil donatonia ecclesiasticarum cathedralium εἰ monasteriorum pro 'modico annuo censu ipsis soluendo in seudum sine dis B. H iii cultate

77쪽

cultate concessit. Et ea ecclesiis dc monasteriis auferens eidem etia pen sonis uel alterius seruitutis onere nunc retento absolute donauit pro - Potin se&haeredibus ac successoribus eorundem. Unde sicut olim boni aesu N--imperatores ac reges Romani atq; alid catholici principes leuiter de simpliciter ecclesiis oc monasteriis praedictis temporaliab na donarunt, sic dc iste Pontifex illa tanq; eis increma adimendo las. icis restituit possideda, Quia corrigias corio togas damus ex alieno. Dufius Clemens pos cp situm Paparum ut ita loquar per. X ri I. annos ccmi, a Ma uel circa gubernasset in Auinione decessit. Multa etia miranda stuis

ι a b Penda iv nota digna occasione dicti schismatis potissime in Italia ' istis duobu, scilicet Vrbanc Clemente de Papatu simul contende

tabus acciderunt, quae ne nimia prolixitas historiae legentibus tediugeneraret hic annotare calamo praetermisi. Vencestat Romani at Hungariae regis ignauia. Cap. V. Nierim Vencestaus rex Boemiae plures oratores diuerin

sis temporibus misit ad dominum Vrbanum significado qualiter pararet aduentum in Italiam d iadematis imperiali alis per manus eius recipiendi gratia,sed quia ad hoc pero. ficiendum multis sumptibus indigeret,petebat sibi concedi quod deo, dbaria cimam a clero regni sui exigere posset in subsidium huiusmodi expe-

ac seu farum quod cum ei concessum foret, decimas extorsit east consumo C psit attamen se de regno suo propterea non remouit, sic Papam de eta am Curiales ac Romanos ludificando, credebant enim dicti Romais Rontam ni quod rex ipse uti ueniret, si granumsi uinum at alia uictua in V t. Ita eo illuc ueniente carius uendere possent, illa interim per plures menses sub spe vana penes se tenacissime conservarunt, in proprium eorum &Curialium detrimentum, quia saepius in magna parte dea structa dc corrupta cum diutius illa conseruando conseruari non posissent irrecuperabiliter perierut,dc sic auari ciues Romani per mendacerem dc oratores huiusnodi decepti,in q peccarut,iustepuniti fuerui. Petrus de Thomacellis post morie Urbani cle Bis Bonifacius I X.appellatur.Item de se a re moribus eiusde.Cap. vi. Esuncto igitur Urbano ut praeseritu in urbe in palatio aripostolico prope Basilicam principis apostolorum ac elux corpore tradito sepulturae,Cardinales de ipsius obedienis ua,tam illiqui in Roma praeserues alii qui tunc in pro pinquis

78쪽

pinquis prouinciis erant pro celebranda electione suturi Pontificisse in urbe conuenientes, Petrum de Thomacellis in Papam elegerunt, quo electo inta horam prandii publicabatur eius electio, di statim concurrentibus illic ad palatiumultis Romanis ac Curialibus ipsum ad maius altare in Basilica principis apostolorum more talito trahe hant quo iacto cum ad palatium rediret obuiantibus de congratulan tibus sibi, omnibus una sententia respondens, dicens gaudium med lgaudium uestrum est. Deinde in festo sancti Martini tuae coronationis recepit insignia, & dum ad ecclesiam saneti Ioannis Latera nensis

progrederetur per urbem iter agendo non multum honorifice comistatus propter uehementes imbres per plures horas eius diei decideis Nies, Lonifacius paria curare prae magno gaudio uidebatur. Hic erat magnae seu procerae staturae ac decorus facie, necnon presbyter natione Neapolitanus, scribendi atq; canedi imperitus.Cum eligebatur

in NLv.artatis suae anno aut circiter constituto,ignorans grauitatem

Pontificalis ossici j &adeo supplicationes sibi porreetas indiscretesiis gnauit ac si nuncp suisset in Romana Curia constitutus,nec quae peratebantur in ipsis ii uellefiit,& propositiones factas coram eo per aduo rib catos in eius consistorio toto tempore sui Pontificatus non intelliges ad petita nimis confuse respondit, nemo enim prosperatur in illo, Q

ignorat, unde inscitia sere uenalis facta fuit in ipsa Curia tepore suo. suit tamen satis edoctus grammaticae ac disertus,sed non habuit in aliqua scientia praeeminentiam siue gradum. De Pontificis symonia detestada.Ite de annalis N primiti js. Ca. v tu Pse uero repperit plures bonos re legales Cardinales de suo collegio, qui symoniae uicium detestabatur omnino, quorum prae timore quoad uiuebant quasi per septem annos non audebat ymoniam publice exercere,attamen per aliquos mediatores secrete & subtiliter potissime in praelatorum pro 'μψs motionibus exercebat, intercedentibus pactis clandestinis de pro uis motionibus per ipsium faciendis,dum tamen huiusmodi promouent ii offulti sdi sibi aliquos florenos simulantes clanculo exhiberentμ si illi a qui Das Ghus postulabat pecunias ei non dederunt in prompto, diuersas conis finxit 6c allegat in secreto cosistorio corii Cardinalibus causas, quaru Praetextu promouendorum plus debito negocia protelabat, seu totaliter impediebat. Sicesia Cardinalibus suis saepius illudendo.Cardionalibus autem pro maiori parte successive defunctis quos ipse simo niam odio habere cognouit exhilaratus est nimium, quia tuc libero

habebat

79쪽

LIBER

habebat habenas symoniam pro libito etiam publice exercendi, sea

demum circa decimum annum sui regiminis ut cautius ageret in hac Ariuiati ParW,Piliaret symoniam quam exercuit, quodam necessitatis cois. primaae lare primos fructus unius anni omnium ecclesiarum cathedralium si & Abbatiarum uacantium suae camerae reseruauit ita quod qui iam ex tunc in Archiepiscopum uel Episcopum aut Abbatem per eum με moueri uoluit,ante omnia cogebatur soluere primos fructus ecclesim uel monasterii cui praefici uoluit,etiam si nunq; possesssionem eiusde consequi posset,de quo ipse Bonifacius penitus non curabat, imo satape dicebat,utinam non adipiscatur possessionem ecclesiae uel monaἀκ steri j huiusmodi, utiterum de alio rursus pecunias extorqueret. Di cti autem primi fructus per ipsum aestimati fuerunt ad triplum illius quod in literis camerae apositolicae pro communi seruitio soluendo taXata fueriit. Et quia non omnes promouendi uenietes ad Curiam Uurani in sufficientibus pecunijs cum sacco parati erant, usura in Curia tempo-MM f re regiminis dicti Bonifacri tantum inualuit, quod scenus amplius non reputabaturpeccatum, imo ipis usurae exigebantur quandomvitipseM. Publice coram iudicibus ec officiasibus dicti Bonifacii. Et tunc illud semis ita psalmi, Et non desecit usura ae dolus in plateis eorum uerificabaturu

Sicet exigebatur pecunia sum iace pro aliqua gratia a Pontifice obaltipulatu promista, Nut nihil de contingentibus ipse Ponti Atae de re sex omitteret, multas uniones ecclesiarum parotitialium de aliorum id beneficiorum ecclesiasticorum symonia intercedetate fecit.

De temporis gratiarum quod hic Datas uocat prioritate insissim uendita at* de dolo salso circa eam rem publice adhibito. Caput

v III. Litha'o benefetarii, Dis o irreti addistis

Ic Bonifacius sui secretari j &cubicularii in principio sui

Potiscatus unius anni spino uel plus,prima quae erat quito idus Novembris plus offerentibus uendiderunt taminuerecunde ac frequenter, quod passim deuenit in deria

sionem etiam populorum illa uenditio re ibidem Bonifacius sub pa.cto quaecunq; benescia ecclesiastica ubicun* locorum uacantium,siauereseruata essent siue non dispositioni apostolicae, sub dato obitus eorum qui ea uiui possidebant uendidit, dc haec mercimonia publica multis annis durauerunt in Curia Bonifacii. Inuenisses etia tunc plearosin cursores per Lombardiam& alias partes Italiae discurrere, perscrutantes num infirmarentur aliqui pinguia ecclesiastica beneaficia obtinentes,& si aliquos inuenerunt aegrotantes, tunc currebant ad Rom

80쪽

exerans, admonuit,

nequis donuo adeun

dem lapide

impar Tret

nemo enim

ad Romanam Curiam, de mortem talium intimabant illis,qui super hoc ipsos precio conduxerunt. Sed Pontifex ipse utpote improbus mercator,quandoq; etiam sub eodem dato unum oc idem sacerdotiupluribus uendens, ueluti nouum proclamabat, pro secundo,tertio, utiquarto, concurrentibus simul in dato super uno de eodem benefiiscio sic vacante quod illi duntaxat prouidere uoluit, propterea uolen tibus excludere alios ab ipta Bonifacio habentes gratias GPectati , , 'ias, nouas gratias posteriores in Dato uendidit cum clausula Anteis Psori, per multos annos & tamdiu donec nulli uel pauci illarqm grati τοDt, quarum deinceps inuenirentur emptores, quod uidetes ipst prosenetae, ad inaudita prius practica lucri capiadi causa se iprobe conuerterui. a

Quo pacto aliae at aliae insuper artes a sacerdotiorum nuncupatos ribus ut emptores priores cluderent atq; novos subinde alliceis Tet, commentae iunt ac confictae. De regulis cancellariae. Item alia plera eiusdem farinae ad hanc ossi, cinam uti mire conducentia,ita cognitione dignissima. Caput IX. Inxerunt enim alias nouas gratias expectativas,quae es Eu L, Et gratias illas in Dato praecedenti, quae uocabantur cum potest. clausula Anteferri prosternebant, sed illae fuerunt nimis viae uisil. . ita charae,quia illae cum simplici clausula Anteferri .PXXV. αllet uua florenis uel circa, sed aliae gratiar cum antelationis praerogatiua pro

I..ducatis communiter uendebantur. Simul quod ultimor gratiae Per ia,si is multos assidueambitioses emeretur. Praelati mercatores icia instito leposequores ut plus lucrarentur,nouas cautelas inuenerunt .Fecit enim dictus pauis -- Pontifex perw multas regulas cancellariae de alias ordinationes, per quas uidebatur se huiusmodi gratiarum expectativarum a se tum pas G isis, sim uenditorum effrenatam multitudinem restringere uelle . quod Mnuidet cum multi dictarum gratiarum sentirent emptores,nouo pacto intercedente pecuniario quaestu impetrarunt ab ipso quod sub illis decla, rationibus non coprehenderentur gratiae ipsis factae beneficia etiam dispositioni dicti Pontificis generaliter reseruata,&illa potissime quae uacabant in Curia praefata plus offerenti uendebant sub colore, quod emptores illorum etiam primos fructus eorundem beneficiois rumin prompta pecunia ad utilitate camerae apostolicae ante Omnia z this a soluerent, quo sacto tunc primum signabantur supplicationes pro

ipsis emptoribus in quibus dicta beneficia petebantur, de etia post binnatae suerat si alter uenisset sorte, qui plus obtulisset, iam signatae

. I supp

SEARCH

MENU NAVIGATION