Catalogus artificum : sive Architecti statuarii sculptores pictores caelatores et scalptores, graecorum et romanorum, literarum ordine dispositi

471쪽

Gr. IV. 6, 3. Append. Anth Palat T. II p. 648. Modoam τεκνοκτόνον describit Epigr in Anthol. D. IV. 9, 136. App. Anth. alat. . II p. 67. Tῶν λοα Mηθειαν τ γραφε Τιμομάχου χείρ,

ζάλω και τεκνοις ἀντιμεθελκομέναν, μύριον ρατο μόχθον, ν ηδε δισσα χαραδε, ων το μεν εις οργῶν νεῖε, το δ' εις λεον.αμφω ς ἐπληρωσεν ορα τύπον ἐν γαρ ἀπειλαδάκρυον, ἐν δ ελέω Θυμος ναστρέφεται'αρκεῖ δ' α μέλλησις, φα σοφός αυα δε τέκνωνεπρεπε ηδείς, κοὐχερι ιμομάχου. Imitatus est hoc epigramma Ausonius epigr. 22. Fuit autem pictura encaustica Anthol. r. L I. 137.), neque tamen ad finem perducta, Plin. l. l. infra mor te, ut credi potest, artifico impedito Ineptum de hac pictura iudicium Pseudo- Plutarchi de poet aud. p. 18. A. refutavit cittigerus in Xplicati Vasor pici. II p. 188. egregie de Timomachi opere agens. Fecit praeterea Plinio teste rostesn, Phigoniam in Taurides, Cuius utriusque tabula argumentum cynio iudicem priscae artis opp. ex epigi r. illustr. p. 114. sibi respondere debuit. Ad ianc vero Iphigeniam epigramma Anth Gr. IV. 128. Append. Anthol Palat. T. II p. 664. Iac. refert Heinsius Q. Subiicit deinde Plinius 1aec: Locythion agiluatis mcErcitatOVEm, cognationem nobilium, Palliatos quos dicturos Pinxit,

Verbo hic memorasse uniciat ineptam audiericuiusdam hominis Vindobonensis hariolationem, qui

472쪽

antiquam ut ait picturam nuper inventam Cleopatra in ea exstat Timomacho tribuendam censet. V. Wiener ei ischris fit Literatur, Kuns etc. 1824. 11r. l. P. 19.

Sicilia arius incertae aetatis et patriae ex eorum artificum numero, qui fecerunt athletas, armatos, Venatores sacrificantesque Plin. XXX lV. . s. 19.

TIMOTHEUS.

Sculptor incertae patriae, cui cum Scopa, Bryaxide, Leochare cura Mausolei exornandi demandata fuit, in cuius sedificii parto meridionali occupatus fuit. Plin. XXXVI. . . . Vitruv. VII. Prae q. 13. Eius etiam manu fuit Diana Romae in Palatio, Apollinis delubro, cui signo caput reposuit Aulanius Evander. Plin. l. l. Floruit ol. VII. Utrum Aesculapius Troegenius, quem Troegenti Hippolyti simulacrum esse dixerunt Paus. II. 32, 3. , huius Timothei an aliuscuiusdam sit, non constat; similis dubitatio os de Timotheo statuario, quem Plinius XXXIV. . s. 19. ut multos alios artifices athletis, armalis, venatoribus sacrificantibusque faciendis operam dedisse refert. Quod enim Timothei Scopae aequalis marmorea lantum signa a Plinio memorantur, nihil hoc ad dubita tionem solvendam confert, quum idem in multis aliis artificibus acciderit, quos tamen utriusque materiae tractandae peritiam habuisse constat.

473쪽

Statuarius, cuius ferrea signa vidit Pausanius X. 18, 5. Delphis. De ipso artifice omnia incuria 'Pauia saniae vero verba haec Sunt εστιν ἐνταυθα και θλων τω FI'ρακλέους τ ες την ὀραν, ναθημα τε μου Τισαγόρου, και η τέχνy, ιδ ρου και δρα και ΙΗ'ρακλῆο σι -δ ρου δε ἐργασιαν την ἐπι γαλμασι χαλεπωτατην καιπόνου συμβέβηκεν εινα πλείστου Θαύματος με ὁ καιτο Τισαγόρου το εργον, στι ὀ ὀ ισαγόρας.

Statuarius incerta patriae, qui Ol. XCIV. floruit. Fecit enim nonnullas statuas magni illius donarii, quod Lacedaemonii propter victorium ad Aegospolumos reportatam Delphis dedicarunt. laus. X. 9 4.

Statuarius a Plinio XXXIV. . s. 19. iis adnumerulus, qui athletas, armatos, Venatores, Sacri licantes que secerunt.

Statuarius Sicyonius, Lysippi discipulus, inde circa

Ol. XX. floruerit necesso est, praeceptoris Stai sesctactyr vior, quam alii eiusdem discipuli, Ut co/n iura signa ta discerni Psasont, seu 3- bonus , semctimius rex, Peucestes Al andri Magni et Dator, dignus

tanta gloria Plin. XXXIV. . s. 19. Eius biga Pi Stori postea mulieret imposuit, id ibid. et Arcesilaum Tisicratis silium inter pictores nou ignobiles recenset

474쪽

454 TISICRATEM TURPILIUS.

id. XXXV. 11. s. 40. Utrum Xenocrates esset huius an Euthycratis discipulus, ambigebant veteres, id. XXXIV. . S. 19.

TITIUS.

Sculptor qui statuae P. Boissard Antiqu et Inscc. P. III. g. 132. nomen suum subscripsit: TITIUS.

FECIT.

TLEPOLEMUS.

Pictor Cibyrata qui cum Hierone fratre, cerearum imaginum fictore, propter suspicionem expilati Apollinis fani patria exsul factus ad Verrem se contulit, cumque in depraedanda Sicilia mirifice adiuvit. Cio. Verr. IV. 13.

TRYPHO.

Scalptor, cuius exstat praeclara gemma, nuptiae Amoris et Psychao. Bracci memori T. II p. 114.

TURPILIUS.

Pictor Venetus, eques Romanus, qui ipsius Plinii aetate vixit, cuiusque pulchra opera Veronae Xsta bant Laob is manu Pinxit, quod des nullo aut mί- mo/iatur. . Plinius XXXV. . . .

475쪽

Archiloctus ostiensis, qui ludis Libonis theatrum Roma texit Plinius XXXVI. 15, 24. Scribonius Libo aedilis fuit Cicerone Consule.

VITRUVIUS.

M. Vitruvius Pollio, architectus nobilis tempore Ciceronis et Augusti vixit, qui tamen non admoduin magna gloria inter aequales uos sus esse videtur Schnoider praef. ad eius libros p. LXVIII. proba bile est, eum machinis potius bellicis, quam operibus vero architectonicis conficiendis Operam dedisse.

476쪽

Pictor Sicyonius incertae aetatis, ealcis discipulus, quom Plinius XXXV. 11. s. 0. Pictoribus non ignobilibus annumerat.

XENOCLES.

Architectus Atheniensis e pago Cholamico, qui se nostram in fastigio Anactori, Cereris templi Athenis adiecit το παον ἐκορυφωσε Plutarchi Pericl. 13. Vixit Poriclis tempore.

XENOCRATES.

Statuarius incertae patriae, Dicratis, ut ut alii, Euthycratis discipulus qui utrosques cui Signorum Ticit, est, sua artes con osuit volumina Plin. XXXIV. 8. s. 19. Floruit circa L CXXVI.

XENOCRITUS.

Vide qua dixi s. v. Eubius.

XENOPHILUS.

Vide quae dixi s. V. Strato.

XENOPHON.

I. Vide quae de eo dixi s. v. Ce hisodotus I. ubi eum fere L II floruisse statui. His iam adde Io- Cum Pausaniae IX. 16, 1. Θηβαίοις Τύχης στὶν ερόν φέρει με δε Πλούτου παῖδα ως ὁ Θηβαῖοι λέγουσι, χεῖρας με του γάλματος και πρόσωπον Ξενοφων εἰργάσατο ΝΘ αῖος, Καλλιστόνικος δε τα λοιποὶ ἐπιχωριος. II. Statuarius Parius ἀγαλματοποιος incertae aeta tis memoratus Diogeni Laertio II 59.

477쪽

Sculptor, cuius nomen in protoma Musei Capitolini vidisse testatur Bracci memorie II p. 275. ΖΗΝΑΣ

Sculptor Aphrodisiacus, Attinis filius, cuIus exstat statua senatoris tu villa Ludovisiana. Winckelm. Opp. T. VII. p. 237. sq. T. VI. . I. p. 278. Idem fecit et sepulchrum hermamque filio suo mortuo in flore iuventatae, ut e inscriptione quam Inipp. inchelm anni Opp. T. VI P. II p. 341. ediderunt, apparet. Digna sunt lectu quae observarunt Inipp. ad h. I. unde mi r Winckelmanni opinio de altero huius nominis artifice, deque urbe nova alibique inaudita, Staphi, ita refellitur, ut verbum addere non opus videatur. Vixisse eum dicunt Traiani tempore.

ZENODORUS.

Statuarius incertae patriae, qui in Gallia Cisalpina et Romae Nerone imperatore arti operam dedit. De eo Plinius XXXIV. . s. 18. haec habet Vesriam or/I

nem amPlitudinem statuarum ius generis viCit aestates nostra enodorus , Hrcurio facto in cisitates Gallicles Arvernis es annos decem CCCC mani restis. D

VOStquam Satis artom ibi sit Reg. I. Duli'. I. Coib.

478쪽

438 ENODORUM ZEUXIPPUS.

Vulgo ibi artom a robaverat, Romam accitus Est Nesrones, ubi vitinatum, illius Prisacipi simulacrum colossum fecit a Pedum longitudine , qui dicatus Soli Monorationi si damnatis celeribus illius Princi D. Mirabamur in sicina non modo ex argilla similitudinesm insignem, verum et ex arvis admodum surculis, quod Primum Peris instar fuit. Ea statua indis eaNit intorissct fundendi eris sciesutiam, cum est Nero largiri aurum argentumques Paratu Esset, Et enodo rus sciesntia sngendi caelandique nulli Etsertim ost onerestur. Statuam A Ernorum cum acreet, Provineia Dubio Avito ita Cod. Voss. Praesidesntes, duo pocula Calamidis manu caelata, qua Cassio Silano, avunculo eius, Praecutori Suo Germanicus Caraar adamata donaverat, aemulatus est, ut et ix ulla difforentia sesset artis. Quanto maior in enodoro ra stantia fuit, tanto magis de rehenditur actris oblitoratio. Ita Reg. I. II. Dufr. I. Coib. De ipso colosso nuper docte egit Thierschius pocli. III. Adnot. p. 102. q. quibus adiicere hoc voles, pro Verbis Primum

Vesris instar fuit, codicem Reg. I. o. instaurati fuit exhibere, ad quam lectionem ceteri codd. magis minusve accedunt. Dubito an instar aurati hinc legendum sit.

Vide qua de eo disserui s. v. Silanio.

ZEUXIPPUS.

Pictor Horacleotes, qui Platonis aetate Atheriis 1 lom exercuit Platonis Protag. p. 318. St. P. 166, 18.

479쪽

ZEUXIPPUS ZEUXIS.

od Bokh. Miro modo cum hoc Zeuxippo quaedam coniunxit Iunius in catalogo, quae de regione Byzan tina hoc nomen habente narrantur.

ZEUXIS.

Pictor nobilissimus, de quo quum Plinius XXXV.

9. s. 36. Satis accurate egerit, eius verba hic illic emendata illustrare conabimur sunt autem haec Am ollodoro b artis fores a serta Zeuxis Horacleotes δ λ- traDit Olyn iadis nonagesima quinta anno quarto, audontonetque iam aliquid Huicillum do hoc nin radhuc loquimur magnam gloriam Perduxit, ' a1 Oui vixit t. XCIlI. - Ita et Aelianus V. H. IV. 12.

Heraclea ista sui Graeciae magna ut arduinus et Gesne rus ex Cic. Invent. II. 1. collegerunt, ubi Crotoniatae ei picturas in templo aliquo suo ponendas demandasse dicuntur. Croto vero Heraclea linitima suit. TZelges Chilia d. VIII. 196 eum Ephesium dicit. - Teinpus quod Plinius tribuit Zeuxidi, inde etiam confirmatur, quod Pana a s pictum Archelao donasse narratur, qui interpretibus iam perspicientibus, nullus lius quam Macedoniae rex Perdicca filius est regnans Ol. XCI. 4. - XCV. . ante Ch. 413 40O. V Clinton fasti Hellen p. o. et 201. Quintiliatius quoque XII. 10. eum circa Peloponnesia tempora suis, dicit ol3mpiadis CVI. . . iam obteiit necesse est, quo quidem tempore Isocrates orationem περὶ 'ντιδο σεως habuit, quem pariter atque cliquos omnes oratores ab aequalibus laudandis abstinuisse constat Mena orat velo Zeuxin . 2. quo locunt Harpociationis spectanteiri e Photio recte emendavit Hem stella ustiis in nec t. Vol. . p. 241 sq. M Quintil. l. I. Zoιιxis atquc Parrhasitis

480쪽

ZEUXIS.

quibusdam falso tu LXXIX. Olybiades positus, cum

fuisses necesses est EmoPhilum Himeractum Et Nostium Thasium, quoniam utris eorum disciPuta fuerit amb-

plurimum arti addiderunt. Luminum umbrarumques in- oonisse rationem . traditur. Nam n lus membris corporis dedit, id inutius atque muscius ratus, atquct ut existimant mmorum Secutus, cui validissima quaeque forma etiam in feminis lacet omitto vero laudationes alias, unde nihil proficimus, cum universe tantum eius artis praestantiam celebrent, ut ter a scriptoribus veteribus artifices commemorantibus factum videmus Petronius tamen eius opera nondum elustatis iniuria icta suisse testatur 84. p. 410. et quamvis non tu quam quatuor coloribus usus sit, formas tamen et lineamenta Iaudanda esse auctor est Cicero

Brut 18. . . qui loco orat. III. . ait, dissimilos

quidem inter a eos Zeuxin, Aglaophontem et Uellem, nequct tamen eorum quenquarn Ssct, cui quicqrtam in crassu deesse ideatur. - Vulgo legitur LXXXIX. Eum

vero, quem no restituimus numerum praestata Reg. I. Edit. I. et quum subsidiorum criticorum auctoritas tum res ipsa veritatem huius numeri vincit. Ex vulgari enim scriptura duodetriginta tantum anni prodeunt quibus satis Zeuxis floruerit oportet, ut reliqua de praeceptoribus verba inepte tantum addita videri possent nostea vero lectione opinio chronologorum vere refutatur quoniam ab hac l. usque ad XCV. sexaginta septem anni orirentur, quod temporis spatium illa quidem aetate, qua et inter GraeCos μακρόβιοι rarescebant, Zeuxis arte sua vix explere potuit. Huc accedit quod Zeuxis non l. XCV. . primum artem exercuit, ut verba linii indicare possent, sed iam ante nobilis iactus est, quod ex pictura, quam Archelao donavit, obligere

licet, ut proinde l. I XXXIX. omnino non apta sit. Eo